1116 - DUIDELIJKE TAAL VERDUIDELIJKT ALLES WAT AL DUIDELIJK WAS

***


Zondag 30 december

Zon 8u45-16u46

H Roger

.

1116 - DUIDELIJKE TAAL VERDUIDELIJKT ALLES WAT AL DUIDELIJK WAS



Over ’n sportman met inhoud.

’n Voetballertje, knap op alle gebied, spelt ons de les





Hij is minstens , zo blijkt, zo slim als de Slimme d’Anvers

Wie moeten we nu volgen?!De Belg of de Vlaming?



***







Mocht er iemand onder mijn Lezers de knappe bol kennen, die in ’t Pallieterke ondertekent met D.Mol, die mag volgende zomer een volle week op mijn kosten komen leven in het zonnige Italië, ver van de liberale grootheden Vhfsdt en Napoleon De Klucht, maar op een boogscheut van Lazio Roma. Groot volk onder mekaar, hé : Lazio Roma, Manchester City en de Rode Duivels. We kunnen er een tricolore glas op heffen! Dezelfde lucht mogen inademen als die grootheden, maakt iedere Belg tot een kleine koning!





***



Ter zake :

TAAL EN MENING ZINDER FRANJES

(Centrum voor Duidelijke Taal)

***



Ik ben van nature meer dan een tikje allergisch aan de betweterigheid van (te) veel zelfverklaarde intellectuelen, die de bespottelijke neiging hebben top-sporters te herleiden tot een bundel spieren die niet door een normale portie hersens gehinderd wordt, terwijl ze, in duidelijke taal zonder franjes gezegd, dikwijls zelf moeite hebben om vijftig meter te lopen zonder in ademnood te geraken.

Wonde-cement

Ik had het over prijswinnaar Vincent Kompany. Van komaf is hij een tweetalige Brusselaar met Congolese roots, de zoon van een sympathisant, militant en mandataris van de PS, de “volkspartij” die de gammele Belgische constructie bij elkaar houdt in dienst van hof en establishment. Hij is, naast sterspeler bij Manchester City, aanvoerder van de Rode Duivels.

Al heeft het “Centrum voor Duidelijke Taal” in hem eindelijk “een sportman met inhoud” ontdekt, en hem gelauwerd, ook binnen die selecte club zal bekend zijn dat het voetballende kruim van de Belgische natie vandaag meer dan ooit gebruikt en vooral misbruikt moet worden als wondercement voor de al genoemde constructie. Zolang de “Duivels” bij de strijd voor de wereldbeker anno 2014 betrokken zijn, zullen we met zijn allen in die richting gehersenspoeld worden.

Vanuit die invalshoek toon ik me voor het volle pond vergevingsgezind tegenover de jury van het “Centrum voor Duidelijke Taal”, die er eindelijk in geslaagd is de zoektocht naar “een sportman met inhoud” tot een goed einde te brengen.

Voordien was men ook daar blijkbaar onwetend over het feit dat sport en intellect niet per definitie antipolen zijn. Dankzij Vincent Kompany schijnen de juryleden dat nu ook te beseffen zonder dat er een “wablieft?” bij te pas komt. Mocht er toch nog twijfel bestaan, wil ik erop wijzen dat begin van vorige eeuw doctor in de geneeskunde Armand Swartenbroeckx bij Daring Brussel voetbalde, 53 keer “international” was, en in 1920 met de Rode Duivels olympisch kampioen werd. Om een opvolger van Swartenbroeckx te vinden, hoeft men niet verder te gaan dan Friesland. Daar woont geneeskundestudent Epke Zonderland (27), die zich in Londen op onnavolgbare wijze tot Olympisch kampioen turnen aan het rek heeft gekroond.

Taal en mening zonder franjes In de reeks “de beste van het jaar” voor sportlui bleef het toekennen van de Wablieftprijs aan voetballer Vincent Kompany eerder op de achtergrond. De prijs werd door het “Centrum voor Duidelijke Taal” uitgereikt. De jury verduidelijkte het waarom van zijn keuze: “Vincent houdt zijn vinger aan de pols van de actualiteit en durft zijn mening te zeggen zonder franjes. Een sportman met inhoud, wat een verademing!“

Als absolute parel aan de twitterkroon van Kompany wordt zijn “rake tweet” weerhouden waarin hij, vlak na de verkiezingen, aan “volksvijand” Bart de Wever liet weten dat België van iedereen is. Het is ver van zeker dat Vincent, één, die roemruchte “tweet” niet van “hogerhand” en “voor het goede doel” kreeg ingefluisterd. Twee, is het eveneens ver van zeker of hij door het Centrum voor Duidelijke Taal ook zonder die “tweet” weerhouden zou zijn als eindelijk “een sportman met inhoud”.

Al bij al is elk beetje welkom dat de zeepbel België kan helpen zichzelf te overleven. Niet dat de jongste laureaat van de Wablieftprijs daar materieel veel toe bijdraagt. Zoals op elke “Rode Duivel” die zich in het buitenland tot grootverdiener ontpopt, is ook op Vincent Kompany de term “belastingvluchteling” van toepassing. Dat is blijkbaar een pietluttig detail dat de enorme verdienste om “zonder franjes klare en duidelijke taal te spreken” niet in de weg kan staan.

Twijfelachtig Het is merkwaardig dat in die van franjes bevrijde klare en duidelijke taal, zoals gehanteerd door de Wablieft-prijslaureaat én vedette van Manchester City, geen terechtwijzend twitterspoor te vinden is aan het adres van zijn Italiaanse ploegmaat Mario Balotteli. Door Balotteli’s liederlijke levenswandel schiet de betekenis van het begrip “crapuul” veelal tekort. Alleen al de lectuur over wat die “omstreden spits” allemaal heeft uitgevreten en blijft uitvreten, volstaat om gans het door steenrijke oliesjeiks gesponsorde Manchester City de rug toe te keren. Balotelli maakt het zo bont, dat hij bij zijn club 400.000 euro aan boetes heeft opgestapeld. Halvegare Mario is zich echter van geen kwaad bewust. Hij weigert te betalen. De club besliste dan maar dat bedrag te innen door twee weken lang het salaris van Balotelli in te houden.

Wat zeggen wil dat die oen 100.000 euro per week “verdient”, terwijl hij, bij gebrek aan conditie, niet eens mag meespelen. Dat heeft hij te danken aan zijn jongste (Belgische) lief, dat zich ten onrechte als model voor mode-tijdschrift Vogue profileert. Het “dametje” is eerder bekend voor haar banden met het Brusselse hip-hopmilieu, waar ook Vincent Kompany zich thuis voelt. Her en der rijst zelfs de vraag of het niet hij is die Balotelli met zijn nieuwe verovering in contact heeft gebracht? Of daarover ooit in klare en duidelijke taal zonder franjes als die waarvoor hij de Wablieft-prijs heeft gekregen, getwitterd zal worden, is zeer twijfelachtig.

D.Mol



***

Diagonaal doorlezen : een aftandse dynastie, een vriendelijk zwart ster-voetballertje, onze quasii dagelijkse portie cyclo-cross, een wereldvreemde import-homo als Premier, wat lap- en tapwerk, en voilà, we kunnen met frisse moed aan het Nieuwe Jaar beginnen.

Ray ligt nog altijd geveld (dat is nu al de 2e dag); blijkbaar valt het verpleeg mee, de Jos laat een diepe zucht en over al onze blogs wordt herhaald : ‘morgen gaat het beter’. Guido is strijdvaardiger dan ooit en samen met de anderen zeg ik stilletjes (maar gemeend) : er bestaan geen bomen die liggend sterven. Bomen sterven staand!

***





Nu er een Centrum voor Duidelijke Taal schijnt te bestaan, met directeurs- generaal, directeurs, onder-directeurs, bureel-oversten met alles er op en er aan, kuisvrouw en WC-madam inclusief, gesubsidieerd en allemaal volgens politieke kleur en schakering benoemd, heel vast benoemd zelfs, roept het om wraak dat er nog altijd geen Centrum voor Omfloerste Tazal bestaat. Men laat der Cobürger König al het werk alleen doen!

Ook over de sportman met inhoud der Omfloersten is nagedacht. Als ‘champ’ van dit nieuwe nog op te richten Centrum, zou Tom Tom Tommilo kunnen gepromoot worden : vertegenwoordigt als tweetalige Flandrien perfect het tweede been van het andere nationale heldendom, dat van het vélo-cyclisme. Hij rijdt als de beste, is uit de kluiten gewassen, is (of was) ook fiscaal gedelocaliseerd, en bovenal, als Limburger spreekt hij niet anders dan zwaar omfloerste taal.

Gemeeschappelijk kenmerk van beide laureaten : fric.

Hallo! Crisis? Welke crisis? Werkloosheid? Welke werkloosheid? Brood en Spelen? AUB mens toch, zaag zo niet! Geen brood, maar kaviaar moeten we hebben, en geen ‘spelen’, maar wereldbekers!




.