donderdag 31 augustus 2017

4273


Dinsdag 29 Augustus 2017

4274 - DE FUIK WORDT TOE GETROKKEN, KLAAR OM TE WORDEN OPGEHAALD
*
INHOUD: DUITSLAND / GLOBALISATIE: Groot Brittanië  valt mooi buiten de prijzen: Bruxellabad verordonneert en beveelt: ieder van de 27 EU-lidstaten is verplicht vrijwillig zoveel mogelijk ‘vluchtelingen’ van de verwachte 15 miljoen in 2018 op te nemen. Dringend antwoord per kerende gewenst. Liefst zo royaal mogelijk te kiezen AUB.
Niet vergeten: binnen enkele dagen komt Adolfina Merkel (zo hoopt ze toch) aan de absolute Macht in het Duitse OKW van de As Rome-Berlijn.
Da’s dus nog net geen ‘Führer Befehl’…

OP DE IJTKIJK
*
De afbeelding helemaal bovenaan  is een snapshot helemaal op de maat van Merkels kiescampagne: das Mädchen, de fuik in de aanslag,  doet ze zich zo onschuldig mogelijk voor. In de hoop om daarna des te beter te kunnen toeslaan…
In ’t Fransoos, naast het Amerikaans, de geliefde taal van de Europese Unie, luidt dat ‘Reculer pur mieux attaquer’…
Verstehen Sie?
Eenmaal in haar Ober Kommando der Wehrmacht (OKW) ingetrokken en goed afgeschermd door haar SS (Schitz Staffel) zal er met de zweep op los gegaan worden. Tot iedereen vrijwillig-gedwongen in de pas loopt.
Kunnen ze nogmaals ‘gegen Engeland fahren’, nu Winston Churchill er niet meer is en de Iran Lady vervangen is door Treeske May.
**
*
“Morele plicht”: Brussel verlangt van EU-landen “vrijwillige” opname van vluchtelingen uit Afrika
*
De Europese Commissie verlangt van de EU-lidstaten de “vrijwillige” opname van “vluchtelingen” uit Afrika. Dit zou eraan bijdragen de illegale migratie via de Middellandse Zee in te dammen.
 “We hebben een juridische en morele plicht om diegenen bescherming te bieden die deze echt nodig hebben”, staat er in een brief aan de ministers van Binnenlandse Zaken van de lidstaten, waarover het “Handelsblatt” bericht.
Volgens de brief zouden de regeringen tot midden september moeten meedelen hoeveel mensen zij komend jaar op zouden willen nemen – en daarbij “zo ambitieus mogelijk” moeten zijn, staat er in de afgelopen vrijdag verstuurde brief.
Het zou nu zaak zijn om niet meer alleen “vluchtelingen” uit Turkije en het Midden-Oosten naar elders over te brengen, maar in toenemende mate ook uit landen zoals Egypte, Libië, Niger of Soedan.
Voor Avramopoulos is het openen van legale wegen nar Europa een centraal element om grip te krijgen op de vluchtelingencrisis via de centrale Middellandse Zeeroute. De zogenaamde “Resettlement” was ook onderwerp van gesprek op de migratie-top maandag in Parijs.
*
Bron: Bron:
www.epochtimes.de

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

*
NADER BEKEKEN
**
Niet voor niets ‘des Pudels Kern’ weer een spraakwoord in de Deutsche Sprache…
Wij Vlamingen (en Nederlanders), één in het dieptst van onze gedachten, zijn daar als hondenliefhebbers iet of wat subtieler in. Geen honden-taal, zoals de Duitsers. Wij spreken duidelijke taal waarin duidelijke waarschuwingen voor de komende gevaren doorklinken. Wij zeggen gewon ‘Wie het gevaar (Merkel) bemint, zal er door vergaan’.
In Duitsland zou men, na maar liefst twee verloren wereldoorlogen, beter moeten weten. In Berlijn zou men best schoemakertje bij de eigen leest blijven.
**
*
(Digitalia)


4273


Dinsdag 29 Augustus 2017

4273 - WEER EEN LES UIT HET VERLEDEN DIE NA +100 JAAR GOED IS AFGELOPEN. NU JA, GOED…..
*
INHOUD: WETENSCHAP / KLIMAAT / AMERKA REBUILT: de in 1864 verdwenen onderzeeër in de haven van Charleston: dikke bult gezonken door eigen schuld.
MANNEKE UIT DE MANE:
Waregem-Koerse: als je niet goed weet welk gevoel dat geeft aan de Waregemnaars, loop dan een keer een halve dag rond met al het geld van de Monopoly in de pijpezak van joen hemde!
Billy Banks, een steenrijke Amerikaan, is op rondreis in Italië.  Als hij voor het Capitool in Rome staat, zegt: “Dat hebben we ook in Amerika, maar bij ons ligt het niet in puin.” Bij de Brug der Zuchten in Venetië merkt hij op : “ Belachelijk, ge zoudt eens de Brooklyn Brigde in New York moeten zien.”  Een paar dagen later staan ze vlakbij de Vesuvius “En,” zegt de gids triomfantelijk, “zo’n sigaar hebben ze niet hé in Amerika?” – “Och,” zegt de Amerikaan, “wij hadden toch de Twin Towers.”
VANDAAG : Marteldood van St. Jan-de-Doper, H. Marta: patrones van de dienstbodes

OP DE IJTKIJK
*
Gezien? Nee? Kijk dan maar ‘ns goed. Vandaag is aan de beurt niet alleen de H.St Jan-de-Doper, zo’n kleine 2.000 jaar geleden, maar ook Waregem Koerse. Iets meer van deze tijd dat ook al 170 jaar bestaat.
Twee redenen dus om met vrienden en bekenden de bloemekes buiten te zetten, samen met  onze zoon Jan. Mijn wiegje stond ooit, een eeuwigheid geleden, in St Jan-Hoge-Zieken, sinds 1967 deelgemeente van Ieper (’t Steedje): dan was er Grote Kermis in ’t Dorp, waarna we de maandag terug naar school  mochten. Toeval dat dit juist samenvalt met Waregem Koerse. Waregem, waar ik 60 jaar terug de Leie en de textielstreek leerde kennen, samen met mijn lief. Waregem, toen nog ’n dorp, nu Stad geworden, die nu sedert begin dit jaar wel de coördinaten zal vormen van mijn laatst morzels vaderlandsche grond.
Komdemee?  Ik trakteer bij Mariaatje van Den Arend….Of hebee liever de Pigeon D’Or, ook op de Grote Markt… Maar U zult zich moeten haasten, want geen van die twee bestaat nog…..
**
Het hoofd van St Jan, op vraag van het lief van Herodes , op de tafel gezet..
*
A propos: volgens Wiki zou Sint Jan de Doper, voorloper en tijdgenoot van De Zachtmoedige, zowel in de Bijbel als in de Koran voorkomen. Toch nooit geen slecht voorteken?
*
Mysterie van gezonken onderzeeër na ruim 150 jaar opgehelderd
*
De opvarenden van een van de eerste gevechtsonderzeeërs hebben zichzelf wellicht gedood met hun eigen wapen, zo blijkt uit een nieuwe studie. De H.L. Hunley bracht op 17 februari 1864 een vijandelijk schip tot zinken tijdens de Amerikaanse burgeroorlog, maar keerde nooit terug naar de haven.
**
De H.L. Hunley
*,
Werd gebouwd door de Confederates tijdens de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865), was de eerste gevechtsonderzeeër die een vijandelijk schip tot zinken kon brengen.
De eerste en meteen ook laatste gevechtsmissie van de onderzeeër vond plaats in de nacht van 17 februari 1864, toen het een oorlogsschip van de Unionisten moest kelderen. De USS Housatonic blokkeerde de ingang tot de haven van Charleston in de Amerikaanse staat South Carolina.
De Hunley, een sigaarvormig vaartuig van 12 meter lang en amper 1,2 meter breed, had acht bemanningsleden en een krachtige torpedo aan boord. De torpedo boorde zich onder de waterlijn in de achtersteven van de USS Housatonic. De oorlogsbodem was binnen de vijf minuten gezonken. Vijf bemanningsleden kwamen om, de rest kon ontsnappen via de reddingsboten of werden uit het water gevist door hun kameraden.
Na de succesvolle aanval op de USS Housatonic verdween de H.L. Hunley echter spoorloos.
In 1995 werd het wrak van de onderzeeër ontdekt, op zo'n 300 meter van de plaats waar de USS Housatonic naar de zeebodem zonk. De Hunley werd in 2000 geborgen.
Onderzoek van de Hunley maakte het mysterie van zijn verdwijning echter alleen maar groter. De onderzeeër was immers opvallend intact, op een gat in een commandotoren en een gebarsten ruit na. Bovendien zaten de restanten van de acht bemanningsleden gewoon in hun stoel, zonder zichtbare verwondingen. De pompen van de onderzeeër waren niet aangezet en ook het luchtluik zat nog potdicht, wat er op wijst dat de crew op geen enkele manier heeft gereageerd op binnenstromend water of het verlies van zuurstof.
**
Het wrak van de Hunley in het Clemson University's Warren Lasch Conservation Center in North Charleston, South Carolina, waar het wordt onderzocht. ©REUTERS
*
Onderzoekers hebben nu een mogelijke verklaring gevonden voor de mysterieuze dood van de bemanning. Na het afvuren van de torpedo zou de crew getroffen zijn door een dodelijke  schokgolf. "Die verwondingen komen overeen met de restanten die in de boot zijn aangetroffen, aangezien schokgolven geen sporen nalaten op de skeletten en de bemanning geen kans op ontsnappen zouden geven", stelt hoofdonderzoekster en biomedisch ingenieur Rachel Lance van de Duke University in Durham, North Carolina, aan Live Science. "Schokgolven kunnen dodelijke verwondingen toebrengen aan iemand zonder hem fysiek te verplaatsen."
De onderzoekers bootsten het afvuren van de torpedo gedurende drie jaar zo realistisch mogelijk na. Ze concludeerden dat de crew van de Hunley onmiddellijk werd gedood toen de schokgolf van de afgevuurde torpedo door het zachte weefsel van hun lichaam ging, waar die immense schade aanrichtte aan de longen en de hersenen. Dat heeft te maken met een fenomeen dat Lance omschrijft als het "warme chocolade-effect", waarbij schokgolven zich met een verschillende snelheid verplaatsen in het water en in de lucht. "Wanneer je die verschillende snelheden combineert in een schuimende substantie zoals menselijke longen, of warme chocolade, vertraagt de energie", legt Lance uit.
Worstcasescenario
In de lucht zou de schokgolf van de torpedo minder dan 10 milliseconden geduurd hebben, maar binnenin de Hunley kregen de longen van de bemanningsleden 60 milliseconden of meer te verwerken. "Dat leidt tot een worstcasescenario voor de longen." De delicate structuur van de longen werd met andere woorden uiteengereten, waarna ze zich vulden met bloed. Wellicht gebeurde ongeveer hetzelfde met de hersenen, met de onmiddellijke dood tot gevolg.
Het was overigens niet de eerste keer dat de Hunley zonk. Tijdens de ontwikkeling van de onderzeeër ging de Hunley al twee keer ten onder, met dertien doden tot gevolg. Onder hen ook Horace L. Hunley, de ingenieur naar wie het vaartuig was vernoemd.
*
NADER BEKEKEN
**
*
Een normaal mens denkt in gewone omstandigheden, bij de naam Chalrleston, helemaal niet aan gezonken onderzeeërs…
**
*
Waarom de klemtoon op dit Christus-oude verhaal van aan de andere kant van de wereld? Doodeenvoudig (!)  om te besluiten dat het  leven vol onverwachte wendingen zit. En dat niet alleen omdat in die streek de zwaarste regenval is voorgekomen van de laatste 1.000 jaar. Wordt gezegd. Zo is her in militaire zaken meestal gevaarlijk om ‘n pur te maken voor een ander, om er vervolgens zelf in te duikelen. Waar blijkbaar iedere dag meer en meer het geval wordt voor de vijanden van President Trump.
En kijk, kijk: die ‘doneert’ nu ineens uit eigen vermogen miljoenen dollars  voor de getroffenen van de watersnood. De C.C.C.? Die zwijgt in alle talen.
*
(Digitalia)


4272


Maandag 28 Augustus 2017

4272  - MOHAMMEDAANSE GESCHIEDENIS LES 2
*
INHOUD: RECONQUISTA / ISLALM INVASIE: hier volgt een historisch overzicht die bewijst dat Catalonië voor de islam geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Het is inderdaad ook nooit een Dar-al-Islam geweest. Het mag U daarbij niet verwonderen dat tussen de ‘extremisen’  en Neo Nazu’s uit de tijd der Tweede Kruistocht (1145 – 1149), weer… Vlamingen bij waren. Ja, het waren misschien wel racistische Vlaams Blokkers. Moeten wij ‘ns navraag doen bij Martine Tanghe van de TV.
*


OP DE IJTKIJK
*
Er wordt beweerd dat de medaille der Waarheid altijd twee kanten heeft. In verband met de islam moet dat minstens begrepen worden ‘tot de 10de Macht. En dan begint die ‘medaille’ er uit te zien als een ruw stuk steen waarvan de waarde maar kan geschat worden als die is ‘bijgewerkt’ zoals een edelsteen. Zeg maar gepolijst en geslepen is. Ontdaan van alle ruwheden en aangekoekte smurrie die nu eenmaal altijd in de vrije natuur voorkomen.
**
*
Mohammedaanse geschiedenis
van de kruisvaarten (2)
**
*
Zijn de journalisten die over het Catalaanse drama berichten echt zo dom m of zo lui? Waarschijnlijk beide.
De moderne journalist  is  jong,  overtuigd  van  de  eigen  genialiteit  en  bezit  de  historische  kennis  van  een  huisjesslak.  Met  wat  geluk begint de geschiedenis voor deze luitjes met de eigen geboorte. We werden vorige week rond de oren geslagen met het onbegrip van de pers voor de moordpartij op ‘La Rambla’. Er is toch geen reden om Spanje te terroriseren, want het land bombardeert niet in Syrië en Irak? Neen, maar het land is en blijft  voor  mohammedanen  Al-Andalus  dat hen eeuwig toebehoort en dat moet terugkeren naar ‘Dar-al-islam’; uiteraard vooral dankzij  de  daden  van  de  ware  gelovigen.  Het  is  geen toeval dat de moordenaars bijna allemaal Marokkanen zijn.
**
*
Al-Andalus, onderdeel van een Marokkaans rijk
Tien  jaar  voor  paus  Urbanus II (*) zijn  oproep doet  om  Jeruzalem  te  heroveren  voor  het Christendom,  gaat  in  de  mohammedaanse wereld  de  boodschap  rond  dat  de  christenhonden  niet  alleen  in  Sicilië  maar  ook in Al-Andalus in het offensief zijn. De christelijke  koninkrijkjes  maken  handig  gebruik  van  de  verdeeldheid  onder  de  mohammdaanse  vorstendommen  en  heroveren  in  1085  Toledo,  de  oude  hoofdstad  van  het verdwenen christelijke Gotische Rijk. Tegen heug  en  meug  doen  de  Iberische  mohammedanen een beroep op een nieuwe streng mohammedaanse leider. Die man heeft de macht overgenomen in een groot rijk dat van Marokko (de kern) tot aan het huidige Tunesië reikt. De Iberische mohammedanen zijn er niet gerust in, want misschien wil hij meer dan hun bondgenoot worden. Een Arabisch kroniekschrijver drukt het plastisch uit: “Beter om kamelen te weiden dan zwijnen te hoeden.” Dus verschijnen in Al-Andalus Marokkaanse Berberlegers. Die jagen aanvankelijk de christelijke legers weer in hun hok, heroveren Toledo en staan op zeker ogenblik bijna aan de grenzen van het christelijke Barcelona.
Maar de grote interesse van de nieuwe heersers (de fanatieke Almohaden) gaat naar de uitschakeling van de Iberische bondgenoten.
Dat opzet slaagt en voortaan is Al-Andalus de noordelijke  provincie  van  een  Marokkaans rijk.  Geloof  maar  dat  geen  enkele  Marokkaan die historische realiteit ooit vergeten is
(Bin Laden herinnerde er trouwens geregeld aan).  Dat  nieuwe  rijk  houdt  het  vijftig  jaar vol,  tot  de  christenen  weer  in  het  offensief  gaan. In de westerse historiografie wordt de tweede kruistocht altijd als een ramp voorgesteld omdat de Seldjoekse Turken de nieuwe kruisvaarders verslaan, zodat maar een kleine groep in christelijk Jeruzalem arriveert. Maar
in de Arabische teksten is die kruistocht ook een ramp, want een legertje Vlamingen, Normandiërs en Duitsers vaart naar de Middellandse  Zee  via  de  huidige  Portugese  kust, landt  er  en  verovert  met  lokale  christelijke hulp  Lissabon.  De  kruisvaarders  plunderen  de stad, vermoorden de bisschop die ze niet kennen en maken van de moskee een kerk (zoals mohammedanen kerken ontwijden en er moskeeën van maken).
Mohammedanen belonen  verdiensten
Een van de oorzaken van veel christelijke overwinningen  is  het  feit  dat  de  mohammedaanse  mentaliteit  verdiensten  beloont. 
Er  zijn  wel  dynastieën,  maar  die  houden het  meestal  maar  een  paar  generaties  uit  en  geen  honderden  jaren  zoals  de  Franse koningen. Een echte hoge en lage mohammedaanse adel bestaat niet, zodat bevorderingen naar verdienste en niet uitsluitend naar
afkomst gaan. Bevelhebbers komen dikwijls uit de lagere rangen en ze krijgen meestal de opbrengsten  van  een  bepaald  domein.  Dat  is  niet  erfelijk  en  de  heerser  kan  het  ieder 
moment  afnemen,  herverdelen,  vergroten  of aan iemand anders schenken. De loyauteit van de bevelhebbers is altijd onzeker. Ze kijken meer naar hun rivalen met gelijke rang dan naar christelijke tegenstanders, met wie ze geregeld samenspannen om de mohammedaanse  concurrent  een  kopje  kleiner  te maken. De kruisvaarders intrigeren ook tegen elkaar  maar  er  bestaat  wel  een  aanvaarde  hiërarchie en een erfelijkheid die niet voortdurend  betwist  wordt.  De  lijst  mohammedaanse  tegenstanders  van  de  kleine  christelijke rijkjes in het Midden-Oosten leest als een ononderbroken palmares van geslaagde moorden op rivalen en eindigt na een moord op de aanvankelijke dader. De Arabische kronieken betreuren dan ook voortdurend dat de energie van de mohammedaanse leiders besteed  wordt  aan  interne  moorddadige ruzies en godsdienstige geschillen en bijna nooit aan een gecoördineerde jihad om de ongelovigen in zee te drijven.
Saladin
Feitelijk  is  dit  ook  het  verhaal  van  de  bekendste  Arabier,  in  werkelijkheid  een Koerd uit een eenvoudige familie: Salah-al-din Yusuf, of Saladin. De man wordt een getalenteerde  bevelhebber,  die  na  een  staatsgreep de macht in Egypte overneemt en er vervolgens in slaagt het huidige Syrië en Irak in  te  lijven  met  alle  bekende  plaatsnamen: 
Aleppo, Damascus, Mosul, Bagdad, Homs...
Bij zijn veroveringen heeft hij geen gewetensproblemen om het geregeld op een akkoordje met de christenen te gooien. Maar ook Saladins  gezag  wordt  betwist  door  zijn  zoons en  bevelhebbers.  Hij  kiest  daarom  voor  de  methode die ook voorgangers en opvolgers gebruiken: de jihad uitroepen om zijn bevelhebbers en onderdanen tot wat eenheid aan te  porren.  Hij  heeft  het  geluk  dat  de  kruisvaarders weer eens verdeeld zijn en dat zijn leger (30.000 soldaten) drie keer sterker is dan dat van de kruisvaarders onder de leiding van een onbekwame koning van Jeruzalem (die feitelijk alleen maar koning-gemaal is).
Hij wint de veldslag, trekt Jeruzalem binnen en in ruil voor geld laat hij de meeste christenen  vertrekken.  Vervolgens  brengt  hij  de  hele mohammedaanse wereld op de hoogte,
zodat men de vele jaren dat hij tegen andere mohammedanen vocht wat vergeet. Tot vandaag  is  hij  de  grote  held  van  de  Arabische wereld. Zijn ruiterstandbeeld (dat hij als gelovige  soennitische  mohammedaan  godslasterlijk zou gevonden hebben) staat nog altijd in Damascus. Saddam Hussein wordt geboren in hetzelfde plaatsje als Saladin, vervalst zijn geboortedatum met twee jaar en vertelt overal dat hij exact 800 jaar na de veroveraar van Jeruzalem geboren is.
Een derde kruistocht onder de leiding van Richard Leeuwenhart slaagt er niet in de Heilige Stad te heroveren en één voor één verdwijnen de christelijke rijkjes in een mohammedaanse zee. Alleen keizer Frederik II slaagt er  na  een  diplomatiek  steekspel  in  Jeruzalem nog vijftien jaar lang en zonder geweld in christelijke handen te krijgen; zij het met veel faciliteiten voor mohammedanen. Zowel Frederik (die in Jeruzalem zijn interesse in de
mohammedaanse cultuur uitvoerig toont en de mohammedanen in zijn eigen Sicilië laat uitmoorden) als zijn Arabische tegenhangers worden door de eigen onderdanen als duivels beschouwd omdat ze het niet willen uitvechten. In 1291 valt Saint-Jean-d’Acre - het laatste christelijk bolwerk - en zijn voor het Westen de kruistochten voorbij. Maar niet voor de
mohammedanen. In hun kronieken eindigen die met de verovering van Constantinopel en van  de  hele  Balkan.  Omdat  mohammedanen eerst in de 19de eeuw (onder westerse invloed)  monografieën  schrijven  (over  om  het even welk onderwerp) denkt men in het Westen onterecht dat de mohammedaanse wereld  die  zogenaamde  christelijke  agressie  eeuwenlang  vergat,  maar  dat  klopt  niet  met  de  realiteit.  Mohammedanen  hebben  een paardengeheugen en de huidige terreur
bewijst het.
Jan Neckers
*
NADER BEKEKEN
**
*
We kunnen (moeten?) ons volmondig aansluiten bij de mening van de gedreven journalist Jan Neckers, die dit artikel in ’t Pallieterke kon brengen: Waar anders? Meer nog: we zijn er uit de grond van ons hart, dankbaar voor. Waarom stellen onze grondig verziekte media zich zo achterlijk op, als het over het ‘verleden’ of over de Kruistochten gaat?  Denken zij echt dat ze de mensen in hun negatieve toekomst-spiraal zullen blijven meetrekken? Waarbij zij moedwillig het heden negeren, om zich te wentelen in een niet-bestaande droomwereld van een volledig ‘herschapen’ Nieuwe Blauwe Planeet in een Heelal die ze naar hun hand denken te kunnen zetten??!! Een nieuw herdacht ‘Aards Paradijs’ met splinternieuwe zelf ineengeknutselde Adams en Eva’s…
De wereld IS zoals hij nu eenmaal altijd is geweest en zoals hij altijd zal blijven: de strijd tussen de Drie Hoofdletters ’G’, U weet wel, maar dan gebaseerd op het persoonlijk voornaamwoord dat de we allemaal zo goed kennen: IK, ME, MOI, ICH IKKE en de rest kan stikke.
**
Botticelli, , La Primavera (De Lente), de betere voorstelling van de 3 letters.
*
Naast de G, G, G zijn er nog altijd , niet te vergeten, de Twee Stenen Tafelen. Om hete even welke ‘religie’ men beweert te belijden.
**
*
Ik heb gezegd.
***
(*) Paus Urbanus II (1042-1099) overleed op 29 Juli, de dag dat Jeruzalem eindelijk werd ingenomen. Maar was overleden toen dit bericht in Rome aankwam…
Zijn naam was, voor hij monnik werd in Cluny, Odon de Lagery, of Odo van Châtillon (Châtillon-sur-Marne, bij Reims, een naam die toch een belletje doet rinkelen ivm de Brugse Metten…
**
*
In de jaren  waar wij in Italië woonden (2002-2017), waren wij regelmatig in Orvieto, de oude Etruskenstad op dat prachtig maar o zo afschuwelijk hoog rotsplateau. Daar was geregeld ons traditioneel gezellig parkeerplekje tegen de zijgeval van een oud Franciscaner kerkje, in de schaduw van de machtige Doumo. Dat is de wereldberoemde basiliek van De Bloedende Hostie, U weet wel. Daar hing, op ooghoogte, ‘n marmeren plakkaat met als opschrift ‘Op deze plaats verkondigde Pass Urbanus II in 1095 de Eerste Kruistocht.
**
*
(Digitalia)


4271



Maandag 28 Augustus 2017
4271  IN LANAKEN HOORDE MEN HET DONDEREN IN KEULEN
*
INHOUD: VLAANDEREN REBUILT: vLg ’t Pallieterke, altijd bedachtzaam en na twee keer nadenken, willen poco’s, van de soort als Marino Keulen, net als trouwens de islam, het verleden altijd naar hun hand zetten. Vandaar hun broederschap in crime
Daar valt inzake deze vaststellingen, geen speld tussen te krijgen. Maar helpt het onze welstand en dus ook Vlaanderen  vooruit?
*
MANNEKE UIT DE MANE: De laatste tijd hoor je veel politiekers proclameren dat er in de steden meer blauw op straat moet zijn.  Wiesten had daar ook van horen kouten en bij besloot daar zelf ook iets aan te doen. Hij kocht een grote pot blauwe verf en hij schilderde gans zijn plankier in ’t blauw.  De wijkagent die juist passeerde, riep naar Wiesten: “Wat steek je gij daar uit?” – “’k Doe gelijk de politiekers willen.” antwoordde Wiesten, “’k zorg dat er meer blauw op straat is.” – “Jamaar” zei de wijkagent, “dat blauw waarvan de politiekers spreken, dat zijn wij, de agenten.” - “Zijt ge misschien benauwd voor concurrentie?” lachtte Wiesten.
VANDAAG: H. Augustinus: Kerkvader, Z. Walter van Dikkebus


OP DE IJTKIJK

*
Om eerst de eer te laten aan de Heilige van de Dag (Augustinus) hier nogmaals zijn meest bekende uitspraak over MEST. ’t En is geen heiligheid, maar ‘t is de ziel der landbouw… Zeer goed van toepassing op et begrip POCO. Dat inderdaad het zout is op onze patatjes….
..


GESCHIEDENISUITWISSER

Mijnheer de poco,
Ik  had  nooit  durven  denken  dat  ik  ooit  nog een briefje aan u zou schrijven. Roem en kleurloos waart gij immers na uw Vlaams ministerschap in de luwte verdwenen, ten einde  u  royaal  cumulerend  te  nestelen  in 
een  gemakkelijke  luie  zetel  in  het  Vlaams  Parlement en die van de burgemeester van Lanaken, een stille landelijke gemeente in het Limburgse bronsgroen eikenhout. Maar plots kwaamt gij, vorige week, als een duiveltje uit een doosje gesprongen, want geïnspireerd door de beeldenstormerij in de Verenigde Staten, deedt gij de wereld kond dat
gij  de  Cyriel  Verschaevestraat  een  andere  naam  wilt  geven.  De  Vlaams-nationalistische  priester-dichter-kunstenaar  die  een bewogen levensgeschiedenis had - gaande van  steunpilaar  voor  de  verdrukte  en  vernederde Vlaamse frontsoldaten in de Eerste Wereldoorlog, over voorman van de Vlaamse Beweging  tussen  de  oorlogen  en  verdediger  van  het  Vlaamse  bestaansrecht  onder Duitse  heerschappij  en  het  oproepen  van 
Vlaamse  jongens  voor  het  Oostfront  in  de  Tweede  Wereldoorlog  -,  wordt  nu  door  u gekapitteld en ongenuanceerd op de hoop van de oorlogsmisdadigers en de kampbeulen gegooid. Heeft Verschaeve foute keuzes gemaakt? Vanuit de werkelijkheid van vandaag bekeken: mogelijk... Maar ik probeer hem in zijn tijdskader te begrijpen, zoals ik dat met veel historische figuren van diverse strekkingen doe, zelfs van velen die ik echt niet leuk vind. En zo stel ik vaak vast dat de heilige van de ene, altijd wel de verdoemde van de andere is. Met de geschiedenis moet  voorzichtig omgesprongen worden, al was het maar om te vermijden dat oude wonden steeds weer opengereten worden en de uitvergrote  onverdraagzaamheid  nieuwe  en  grotere proporties gaat aannemen. En precies daarin schiet gij een kemel van formaat.
De poco (politieke correctheid) heeft u in zijn greep en gij gaat dus met het belerende vingertje  meer  kwaad  dan  goed  doen,  want  gij wakkert de onverdraagzaamheid bij een nieuwe generatie aan door hen onvolledige  verhalen en insinuaties voor te houden. Het  kan ook anders. Luister maar eens goed...
De Boeren in Zuid-Afrika (de Afrikaners) vochten  van  1899  tot  1902  een  bloedige  oorlog  uit  met  de  Britse  koloniale  troepen die hun land afpakten en vooral uit waren op  de  bodemschatten  die  zij  hadden  ontdekt. De Boeren moesten het onderspit delven tegen de overmacht. Hun land kwam in handen van de Britten en zij waren have en goed kwijt. Veel van hun vrouwen en kinderen waren omgekomen in concentratiekampen, een uitvinding van de Britten. Nochtans sloten zij nadien akkoorden om bijvoorbeeld hun taal te laten overleven en schakelden zich in het normale leven onder Britse dominantie in. Toen enkele decennia later, mede door een demografische groei en het mee helpen ontwikkelen van het land op agrarisch en economisch vlak, de Afrikaners de macht  weer  in  handen  kregen,  hadden  zij alle  redenen  om  revanchistisch  de  Britse afstammelingen een koekje van eigen deeg te geven. Zij deden dat net niet. Zij bouwden samen het land verder uit. Ze beseften dat ze samen verder moesten. De Britse monumenten  bleven  staan  en  hun  erfenis  werd  een  onderdeel  van  ’s  lands  geschiedenis. 
Nog vele jaren later stortte het apartheidsstelsel in elkaar en droegen de blanken (Afrikaans- en Engelstaligen) de macht over aan Nelson  Mandela  en  diens  partij,  het  ANC. 
Mandela begreep dat het land niet zonder hen, hun expertise en hun kapitaal kon en vermeed een burgeroorlog door niet alleen Afrikaans te leren - de taal van zijn vroegere vijand, die hij niet altijd met nette middelen had bestreden -, maar ook respect te hebben voor hun culturele erfenis als standbeelden, tradities en leefgewoonten. En straatnamen.
Zijn  keuze  om  achter  het  Springbok-rugbyteam    het  symbool  bij  uitstek  van  het  Afrikanerdom - te gaan staan, was daar wellicht het sterkste voorbeeld van. Ondertussen zijn we een generatie verder en staan
radicale groepen op die alle blanken willen uitsluiten uit overheidsjobs, blanke boeren in wrede ‘plaasmoorde’ afslachten en die het gemunt hebben op de oude monumenten en herinneringen van Engels- én Afrikaans
-taligen. Voor hen is Mandela zelf geschiedenis geworden. Door hun gemis aan kennis daarvan steken zij nu het vuur aan de lont en wekken zij dood gewaande demonen weer  tot leven. Daardoor komt de ‘regenboognatie’ van Mandela erg onder druk te staan en is  de  droom  van  verzoening  en  een  gezamenlijke toekomst verder weg dan ooit...
Wat  ik  maar  wil  zeggen,  Marino,  is  dat ieder zijn geschiedenis heeft en dat het uitwissen daarvan altijd als agressie van anderen wordt aanzien. De geschiedenis van een land is een verzameling van geschiedenissen  van  verschillende  bevolkingsgroepen en  strekkingen,  elk  met  hun  eigen  waarheid  (en  vergissingen).  Zou  het  niet  beter zijn van de geschiedenis goed uit te leggen in plaats van blinde vlekken te creëren? In die zin mogen de standbeelden en straatnamen van de door veel Vlamingen verfoeide koning Leopold II gerust blijven bestaan. Hij is nu eenmaal een deel van de niet zo fraaie geschiedenis van dit land. En ik wil dat iedereen weet wie hij was en hoe het er in zijn tijd
aan toe ging.
Maar dat vraagt een intellectuele inspanning en daar hebben veel poco’s het moeilijk  mee.  Want  voor  hen  is  er  slechts  één waarheid: de hunne. Al de rest is fascistisch, reactionair, extreemrechts en dat soort dingen. Gaat gij echt dat pad op? Ja? Dan ziet
het er niet goed uit voor ons land en dan zal de polarisatie – met alle gevolgen van dien    alleen  maar  toenemen.  Ik  bedank  daar alvast  voor,  want  vrijheid  kan  nooit  gebaseerd zijn op poco- eenrichtingsverkeer.
*
NADER BEKEKEN
**
*
Als ik hier weeral ‘ns  voluitmet paard en kar ’t Pallieterke citeer, is dar vooral om de eetlust aan te scherpen bij wie nog geen lezer is.
Goed om ook nog even te belichten  dat de Britten, inzonderheid de jonge Winston Chrchill de eer toekomt om de concentratiekampen bedacht. Al zullen  de slachtoffers van het Nazi Regime (de poco’s van die dagen) daar niets aan hebben. Ook is het zeer kies va ’t Palliterke om er het zwijgen toen te doen voor wat betreft de jonge Nelson Mandela, die nog ’n flink stuk erger waren dan die van Che Guevara, de patroonheilige van de PvdA.
..

.
(Digitalia)