dinsdag 18 oktober 2022

 

 



869 – ELKE EXTREEM-RECHTSE FLAMINGANT GAAT VOORTAAN SLECHTS SLEPEN MET EEN BOT AARDAPPELMESJE ALS WAPREN, MET NAAST ZICH ZIJN TESTAMENT

*

I N H O U D

*

We leren, en vooral met wat er al eens in Antwerpen, zowat elke dag bij. Al lopen Fransdolle driekleurige Librtijnen van regerings gezinde partij-overschotjes daarbij wel veel minder risico… Dat heet dan levens ervaringen opdoen, of zo. Maar het helpt wel om op korte termijn veel geld te verdienen. Zie Quickie en nog veel meer de 2 Gentse Liegebeesten. Maar het is oppassen geblazen als de losgeslagen Franstaltige Gestapo des nachts om VIER uur eerst dodelikkle schoten losen, en ze pas daarna vragen beginnen te stellen aan de grtroffen lijken.

Die kunnen dan, wegens bewezen insubordinatie, voor de Rechter gebracht worden, om via torenhoge boetes, de Begroting in evenwicht te helpen brengen.

.UNHAPPY BIRTHDAY

*

Gisteren verjaarde Poetin. De man werd 70, dat is 5 jaar boven het gemiddelde voor Russische mannen en dus oud naar Russische normen. Veel plezier zal hij er trouwens niet aan beleefd hebben, want uitgerekend dezelfde dag kreeg hij te horen dat voorvechters van mensenrechten uit Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne dit jaar de Nobelprijs voor de vrede hebben gekregen.

Het gaat in de eerste plaats om de Wit-Russische mensenrechteractivist Aleksandr Bilaliatsk, die al een paar jaar door het Loekashenko regime in de cel is gestopt zonder enig proces of specifieke beschuldiging. Verder wordt de prijs gedeeld met twee mensenrechtenorganisaties, de Russische Memorial, dat al bestaat van 1987 maar vorig jaar door Poetin werd verboden en de Oekraïense Center for Civil Liberties, die sinds de Russische inval in Oekraïne de Russische oorlogsmisdaden in Oekraïne in kaart brengt.

De Nobelprijs voor de vrede is de enige die niet uitgedeeld wordt in Zweden, maar in Noorwegen, nota bene: een buurland van Rusland. De inzendingen van kandidaten voor de prijs waren al binnen op 31 januari van dit jaar, dus nog vóór Poetins leger (of wat daarvoor doorgaat) Oekraïne binnenviel. Van de 300.000 reservisten die Poetin had laten oproepen bij de gedeeltelijke mobilisatie, blijkt meer dan een derde zich niet gemeld te hebben. Die zijn ofwel ondergedoken of het land uit gevlucht.

Nog slecht nieuws voor de jarige was een zware ontploffing op de verbindingsbrug van Rusland met de Krim, aangelegd na de illegale aanhechting van dat schiereiland met Rusland in 2014. Net als bij het beschadigen van de Northstream gasleidingen in de Baltische Zee blijkt ook het opblazen van die brug stof voor speculatie en raden naar de dader(s), vooral als men weet dat de eigenaar en de chauffeur van de vrachtwagen, die op de brug ontplofte, Russen waren en dat het voertuig uit Rusland kwam.

Column

 

Het Antwerps drijfzand tussen media, politiek en witte lijntjes

Voor de buitenwereld wordt de War on Drugs handig verpakt in snedige uitspraken van Bart De Wever op TV, melige tweets van Annelies Verlinden, onthullende columns van Joris Van der Aa in de Gazet Van Antwerpen en tot de verbeelding sprekende ontvoeringspogingen van Vincent Van Quickenborne.

Wij, het satirisch slachtafval van de journalistiek, kijken bij wijlen geamuseerd toe hoe de politiek en de media elkaar korstjes toegooien om in elkaars melk te doppen en smakelijk op te zuigen.

 

We illustreren aan de hand van een voorbeeld.

 

Joris Van der Aa is in het klein de Peter R. de Vries van het provinciale drugsgebeuren in Vlaanderen. Hij is in zekere zin goed gedocumenteerd en mag onder de vlag van de Gazet Van Antwerpen het drugsgebeuren als een schilder kleurrijk in beeld brengen. Hij let er steevast op dat zijn protagonisten, de stoute Mocrojongens uit Antwerpen, onherkenbaar in beeld komen en zeker niet met naam en toenaam in de gazet belanden. Dat is waarschijnlijk de reden waarom Joris Van der Aa nog leeft.

 

De laatste weken trippelde Van der Aa op een bizarre manier tussen verschillende gazetten en mediagroepen en liet hij een kruimelspoor na van opmerkelijke linken.

De Morgen

Van der Aa doet in het blad van zijn concurrent een merkwaardige uitspraak. Hij houdt zich netjes aan de omerta tussen hem en de Mocro-maffia, noemt dus geen namen, maar bestaat het om plots de Mocro-maffia te linken aan Filip Dewinter en één van diens contacten Maurice De Velder, die beiden met verve en volle naam genoemd worden. Deze uitweiding slaat zo erg als een tang op een varken dat het insiders wel moet opvallen.

Humo

‘tScheldt dook de mistige wereld van geruchten en Antwerpse politiek in om bij een bijzonder goed glas alcohol, foute vrouwen en schimmige mannen te vernemen waarom dat De Morgen, Humo en de Gazet Van Antwerpen zo’n verdorven namen-noemen spelletje speelt. En zoals altijd ligt de oorsprong van het kwaad in slecht afgelopen relaties.

Filip Dewinter en Maurice De Velder

 

Blijkbaar zou Joris Van der Aa Maurice De Velder in het bad der Antwerpse drugs willen sleuren om hem via een lijntje ‘guilty by association’ te besmeuren op vraag vanuit de politieke zijlijn, met name op vraag van Michael L. Eigenlijk klinkt dit erger dan het is. Het is in wezen gewoon een vriendendienst. Michael L was tot voor kort woordvoerder van schepen Fons Duchateau. Maar Michael L komt uit de media en is ook een ex-werknemer van Maurice De Velder. De twee zouden niet zonder slag of stoot zijn uit elkaar gegaan. Filip Dewinter blijkt in dit verhaal gewoon een handig bruggetje naar Maurice De Velder.

Het schone van geruchtenstromen is, is dat ze in het Antwerpse welig vloeien en samenkomen in de Schelde rond het stadhuis. Want Michael L heeft ook een relatie met… Zuhal Demir. Toen Fons Duchateau zijn schepenambt neerlegde om de pecuniair veel interessantere fusie tussen de ziekenhuisgroepen ZNA en Gasthuis Zusters Antwerpen te coördineren, werd hij vervangen door Els van Doesburg. Michael L kreeg van de ene op de andere dag de lekkere Els van Doesburg als baas. Het was alsof een halve maan vervangen werd door een heldere zon in het leven van Michael L. Volgens de geruchten ging het alevitisch Koerdisch bloed van Zuhal Demir lichtjes aan de kook toen ze vernam dat haar partner niet meer de woorden van Fons Duchateau moest organiseren, maar de sensuele volzinnen van Els van Doesburg. Ze zou er op gestaan hebben dat Michael L een nieuw ernstig onderkomen vond in plaats van onder de vleugels van Van Doesburg te blijven werken. Kwestie van de juiste bloedstromen naar de juiste bedsteden te leiden voor er zijtakken ontstaan. Spanning alom.

Enfin, allemaal geruchten uit de Antwerpse keuken dus. Tussen pot en pint komen Michael L en Joris Van der Aa elkander nog regelmatig tegen. De één, Michael L, een oud-journalist, de ander, Van der Aa, een voorlopig nog levend journalist. Het ene woord brengt het andere mee. De slecht afgelopen relatie tussen Michael L en Maurice De Velder wordt geconsumeerd samen met kaas en saucisse op een bordje gemengd. En voor je het weet wordt de oude wonde een nieuwe paragraaf in een gazet of een imploderend weekblad.

 

 

*

LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

*

Het zit er dus dik aan te komen, dat de Koekestad staks de naam zal krijgen van WeversMisdaad. U las het goed. Niet Wevers Misdag, maar WeversMisdaad.

Eerstens omdat de koekenntrommel leeg gefret is, en ten tweede omdat de laatste textiel-arbeider met Vlaamse roots, zinens is om, samen met wat hem nog rest van achterloprs, Tseef te worden. De niuwe Vlaaamse Arroantie immers; als we de stokebranders van de goed-geînformeerde Pers mogen geloeven, zinnens is tegen 2024 onder de Turkse vlag van de kielhalende Samy Mah-die-wel te varen. Recht den dieperik in…..

Tom van Grieken, eveneens uit de omgeving van de Bosforus komt, hoort het precies donderen in Keulen.

Want de oude voorspelling, dat de Belgique sera Latina zal zijn of helemal niet meer zijn, staat op het punt in vervulling te gaan.

Al dat schon Vlaams over een samengaan der twee grootste Vlaamse Partijn:het is niets meer geweest dan een Schone Schijn voorstelling vol DEMIR-Hyacinthen, een Fictie Story, waar Richad er nog mar eens al even bekakt als gewoonlijk, er mar magertjes uitkomrn.

Ach, het is nog waar ook: met geld koopt men de boter, zoals den Habchard het o zo mooi kon uiitleggen….

DIGITALIA

*






Geen opmerkingen: