zijn (hoopgevende) geruchten dat in de USA de Clinton Clan Club de (CCC) naar het voorbeeld van de Cellules Communiste Combattants finaal zullen opgeofferd worden. Een wanhoopspoging van de
*
om
in extremis hun eigen hoogst persoonlijke toekomst te redden. Een
nakende goed beredeneerde verkiezingsstunt van den Donald?
Ondergetekende, samen met alle goed menende voortrekkers van de
welmenenede wereld, mag het hopen. Ook binnen de nieuwe EU Natie Staat (*)in het Brusselse voortijdse Berlijnse OKW wordt
het buigen of barsten. Aan de Brexit namelijk komt geen einde dak zij
de Slinxe touwtrekkerij weerszij de stranden van het Nauw van Calais.
Dat duurt tot men door het bos de bomen niet meer zal zien en naar het
voorbeeld van de spreekwoordelijke Baron von Münckhausen naar de
overkant wordt geschoten.
*
Voor
geval er ondertussen geen nieuwe Derde Wereld Oorlog van komt, ziet het
er wel goed uit voor onze Nederlanden, zinde dat hele kustgebied tussen
de Oost- en de Noordzee. Van IJsland tot de monding van de Somme. Net
als ooit in de Gouden 17de Eeuw van ‘’Hollands Glorie’. Toen
echter bleef Vlaanderen, onder de misdadige harde politiek-kekelijke
vuist van Rome, daarvan spijtig genoeg, verstoken…
*
Thierry Baudet, het jonge NL natuurtalent dat zich klaar stoomt om (samen met Geert Wilders en Tom TVG?) de Lage Landen byder See terugop te stoten tot helemaal vooraan in de Vaart der Volkeren, komt er aan.
Nog vóór de Verkiezingen van 26 Mei a.s. moet er klaarheid komen.
BDW
wil wel, maar kan niet. Is teveel begaan met de Nationale Instellingen.
Dus is aller hoop gevestigd op Francken Theo. Die is, net als de Partij
van Filip DeWinter, uit het juiste hout gesneden. Het blaffen is over.
Nu moet er gebeten worden.
*
*
(*) ‘de nieuwe EU Natie Staat’: spreek uit Europese Nazi Staat.
Nederlands Pallieterke?
Geplaatst op 22/03/2019 door http://nageltjes.be/wp/
NEDERLANDS PALLIETERKE?
De strijd om de instituties vergt nieuwe instituties.
In
alle vreugde van deze dag zijn er ook veel zorgen om de #lavendolutie
uit te bouwen en te verankeren. Een politieke partij kan zijn electoraat
tot op zekere hoogte zelf bereiken, mits er genoeg onvrede is. Maar met
stemmen alleen zal er niks gebeuren. De regering van Trump laat zien
hoe zwaar de strijd tegen de macht van de instituties is.
Waarom
die zorgen? Wel, de Europese beschaving is gebouwd op instituties. En
dat lijkt nu een nadeel omdat deze worden aangestuurd door de machten
die we bestrijden. Toch zijn de instituties nog steeds de voornaamste
bron en kracht van Europa. Wie ze af wil breken zal geen Europa
overhouden. Essentieel zijn niet alleen de transcendente instituties als
huwelijk, gezin en kerk, maar ook de staatsrechtelijke instituties en
maatschappelijke instituties als media en kleinbedrijf. Op al die
vlakken zal een revolutie of herstel plaats moeten vinden en al deze
herstelde instituties zullen elkaar moeten gaan versterken. In Epoque
nr. 2 schreef de Brusselse filosoof David Engels al iets dergelijks over
de reële overlevingsmogelijkheden van Europa.
Mediamacht
Mij
baart met name het onderdeel media grote zorgen. Als uitgever weet ik
als geen ander hoe enorm zwaar en ongelofelijk omvangrijk de macht is
die links-liberale media hebben in hun steun aan links-liberale
opiniemakers, instanties, ambtenaren en politici. Papier en televisie
zijn beide veel en veel omvangrijker dan de online alternatieve
initiatieven en dat zal zo blijven. Een of meer verkiezingsoverwinningen
breken hun macht niet. Sterker nog: het CDA heeft geen eigen media en
gaat er langzaam aan ten onder en de enige reden dat de PVV in zichzelf
zit opgesloten is het gebrek aan welke minieme invloed dan ook op
instituties, met name de media (maar niet alleen de media).Blijf op de
hoogte van nieuws, opinie en achtergronden: Volg Novini!
Ik
wens dat proces het FvD en Thierry Baudet niet toe. Ook invloedrijke en
toch eeuwig kwakkelende weblogs of schitterende kwartaalglossy’s kunnen
partijen niet tegen de druk van de media beschermen, en binnen FvD zijn
er mensen die precies deze druk dag in dag uit voelen en er ooit aan
onderdoor gaan. Tom Staal is een verademing op het binnenhof, maar de
honderden politiek verslaggevers van het kartel en al hun redacties
zetten de anti-systeempartijen permanent onder druk.
Verandering in het institutioneel medialandschap
Wij
willen alles doen om een verandering in het institutioneel
medialandschap te bewerkstelligen in offensieve zin. De potentie is
enorm. Daarvoor moeten we de massa bereiken, fondsen werven, van een
kwartaalblad een weekblad maken en het omroepbestel binnentreden. Eén
programma van Jensen is niet genoeg en kan er zo uitgedrukt worden.
Wie
wil er samen met ons actief meewerken aan de versterking van het
maatschappelijk middenveld vanuit het Nederlandse belang? We kunnen niet
redeneren vanuit harnassen als nationale grenzen of hedonisme, maar
vanuit onze bronnen: het belang van goede gezinnen, ondernemingen, goede
rechtspraak, dominees, priesters en professoren. Het belang van een
hervonden verleden en geen distantie ervan. Dit middenveld van de
menselijke maat is altijd onze kracht geweest, maar is door de macht van
Big Money en Big Government geperverteerd tot kleingeestigheid,
kleinburgerlijkheid, haat, nijd en jaloezie, bestuurlijke
eigengereidheid op alle vlakken, van basisscholen, gemeentes en
buurtcentra, tot landelijke media, belastingdienst en andere overheden.
Niet alleen onvrede
Een
nieuw medium boort niet alleen de onvrede aan, want daarop overleeft de
beweging als geheel niet op de lange termijn. Een nieuw medium brengt
het leven terug, het plezier, de menselijke maat, de verknochtheid aan
elkaar en aan onze geschiedenis. Dit alles zit in Epoque Magazine, maar
zoals gezegd zal een kwartaalblad niets veranderen. Het moet een
weekblad, ja, een dagblad worden. Er moet een omroep komen waar niet
alleen Jensen ondergebracht wordt, maar het hele spectrum hierboven aan
de orde komt met debatshows, actualiteiten, achtergronden, reportages
over het hart van Europa, haar denken, haar metafysica, haar
geschiedenis en kunst en cultuur. In alle postmoderne woestenij is er zo
gemakkelijk een oase aan rust, vrede, rechtvaardigheid en schoonheid te
creëren.
Help
de beweging uit te bouwen: bijvoorbeeld door (contact met) fondsen,
mensen met capaciteiten en plezier. We kunnen die broodnodige
instituties vormen en de beweging blijvend vitaliseren.
Tom Zwitser
Sedert
meer dan ’n maand geleden de kladversie van onderhavig stukje het
daglicht zag, is er vooral, buiten al wat verborgen diende te blijven,
vooral veel, heel veel bla-bla-bla verschenen. Waarbij vooral het
verborgene als een zware voorjaarsmist in de ijle lucht is blijven
zweven. Op die manier dringt het beetje-bij-beetje door tot in onze
hersenpan. Zo weten we ondertussen, als hersdenpanvulling,stilletjes-aan
alles wat er ooit te weten zal valllen over de het kindersprookje van
de opwarming der aarde, de ondergang van het milieu en de verloedering
der stratosfeer, over de rauwe mens-aap en zoon van vader Bloemibol als
nieuwe koning van Shrilanka, enz, enz, enz…. Maar over wat de mensen het
meest aan het hart ligt, de gevaren van de alles overweldigende
vooruitgang van de IJslamisering: geen woord. Tenzij, voor wie het
opvalt, hier en daar, als tussen de lijntjes, een of andere ongelukkige
verspreking. De groei met maar liefst 45.000 eenheden bij de
schoolbevolking. Of de spectaculaire achteruitgang over gans de lijn van
het Onderwijs, in hoofdzaak te wijten aan heet gebrek aan kennis van
het Nederlands.
O
Ja, we mogen zonder daarbij vooral niet na te denken wel weten dat de
hoofdoorzaak hiervoor de ‘thuistaal’ is van de bevolkings- aangroeigërs…
En
in Venezuela, aan de andere kant van de aarde, is er weer grote ambras
en dat wordt ons uitgelegd met man en macht. Met diverse reporters ter
plaatse die allemaal hetzelfde weten te vertellen, namelijk dat er in
dat land grote ambras heerst. Zo brengen onze TV-programma’s geen
nieuwsberichten, maar, naast reclameblokken, vooal veel hersenspoeling.
Enne
ook waar: er is vooral… veel brood met veel sportspelen, dat is ook
waar. Voetbal, veel zaalsport en nog meer lang en breed uitgesponnen
koerscoureurs. Zelfs wordt de nieuwe rage, een mixte van een paar
afgezaagde oude spelen, van naaldje tot draadje besproken. Knikkeren met
tennisballen.
Dat
alles, voor zover we nog niet verloren zijn gelopen in de zovele keuzes
van de nieuwe lang verwachte Grote Verlichte Verstanden die ons de
volgende jaen weer flink onder de duim beloven te houden….
En toch is het waar: zo lang er leven is, is er hoop.
*
Dinsdag 7 Mei 27 Maart 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten