*

DINSDAG 24 JANUARI 2023

**

902 - OVER DE OPENBARE OMROEP EN DE GROENINGEKOUTER HOE HET AFLOOPT…..

*

I N H O U D

Heeft de Maagd van Vlaanderen die zovele ter plaatse achteraf in de modder, het bloed en het slijk teruggevonden Gulden Sporen wel degelijk goed geteld? Waar is het corpus demicti? Wat vertellen de familie-archieven over de Gevallen Helden? Wat is er gebeurd met GUN Wefuwen? Concubines van gemaakt? Wat werten we over de schadevergoedingen voor de gedode raspaarden?

Wij, Vlamingen dansen als gekken voor die wending in de Feodale Geschiedenis Maar wat heeft het ons na meer dan 700 jaar wachten, in feite opgebracht?

Goed, de Bourgondische Tijden achteraf (twee eeuwen lang) maakten veel goed, tot de Habsburgers met o..a. Keiezer Karel V de boel versleepte naar Madrid, die later De ’Nieuwe Weeld’ beheerste….

De Vlaamse Poorters stonden erbij en keken er naar, maar ze weden wel degelijk verder, zoals voordien, in de Franse Taal en met eweepslagen aan de slavenarbeid gezet.

Allemaal vragen waar de Openbare

Omroep els een bange kater opheen drentelt.

Vooral het TIJDSTIP van de uitzendingen – een paar maanden vooraler Cobirgia naar de verdoemenis wordt gestemd - van de uiotgesponnen quasi totaal gefantaseerd verhaal, is veelbetekend voor de manipulering van de brede volkswil. De bdoeling is dus duidelijk te werken als een levens reddende injectie voor de op sterven na dode iot het niets ineen grforccerde uitzuigsstaat.

23-01-2023

De Pot En De Ketel

*

Op de Nieuwjaarsreceptie van Vooruit pakte ons mateke uit met een stevige aanval op de Vlaamse deelregering in het algemeen en op Pasbon in het bijzonder. Niet dat hij helemaal ongelijk had, want ook in de eigen gewestregering worden er een aantal problemen op de lange baan geschoven. King Connah moet echter niet te hoog van de toren blazen, want op federaal vlak, met zijn socialisten als grootste familie, gebeurt juist hetzelfde. Toch is er één constante: als het er op aan komt, is het telkens Vlaanderen dat de rekening zal mogen betalen. Als de 12 miljard euro, die Vlaanderen nu jaarlijks afstaat aan België, morgen voor eigen gebruik kon worden aangewend, dan zou het tenminste in Vlaanderen een stuk gemakkelijker worden. En één verschil: Vlaanderen hoopt tegen 2027 haar budget in evenwicht te hebben. België weet helemaal niet wanneer dat zal zijn. Van Brussel en Wallonië weet men nu al dat dat nooit zal zijn.

Anderzijds komt de aanval van ons mateke Vlaanderen niet ongelegen. Is hij niet de voorzitter van de partij waarmee De Wever straks in zee wil gaan? Misschien doet dat De Wever zélf niet van gedacht veranderen, maar wel een deel van zijn aanhang. Vergeten we niet dat bij een peiling in het voorjaar van 2022 liefst 81% van de N-VA ondervraagden zegden akkoord te gaan voor een samenwerking met het VB, mochten beide Vlaamsnationale partijen samen de meerderheid behalen in de gewestelijke verkiezingen van 2023?

---

En dan nog dit: ik zag zondagavond op de VRT ‘De Guldensporenslag’, de vierde aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’, die vrij indrukwekkend was. Ik kom daar morgen op terug.

24-01-2023

11.07.1302

*

Zondagavond zag ik op de VRT de vierde aflevering van ‘Het verhaal van Vlaanderen’, meer specifiek de Guldensporenslag, en was er echt van onder de indruk.

De Guldensporenslag is ‘het verhaal van een onmogelijke gebeurtenis’, zoals Karim van Overmeire het noemde in zijn boek daarover. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat een compleet en ervaren ridderleger werd verslagen door een leger van ambachtslui en boeren. Dit zou later in dezelfde veertiende eeuw nog eens worden overgedaan, toen een Schotse infanterie een Engels ridderleger versloeg. Mel Gibson maakte daar zelfs een film over (‘Braveheart’), maar wij waren hier wel de eersten die het klaar speelden*. Het was niet alleen de eerste keer dat er geen krijgsgevangenen werden gemaakt om daarna tegen losgeld terug vrijgekocht te worden (wat in de aflevering verteld werd), maar ook de eerste keer dat infanteristen te horen kregen dat, als ze zouden vluchten, ze door hun eigen medestrijders zouden gedood worden (wat niét verteld werd). Na de slag werden er 500 vergulde sporen gevonden, die als trofee werden opgehangen in de O.L.V.-kerk van Kortrijk.

Tenslotte moeten we ons de woorden van Pieter De Coninck in de oren knopen: als wij, Vlamingen, iets willen bereiken, moeten we dat ‘samen’ doen. Ook nu, net zoals toen.

---

*Ook de ‘Brugse Metten’, de aanleiding tot de Guldensporenslag, kregen elders een vervolg, nl op Sicilië waar ook daar Franse bezetters werden omgebracht bij de ‘Siciliaanse Vespers’, een gebeurtenis die door Giuseppe Verdi werd vereeuwigd in zijn opera ‘I Vespri Siciliani’.

VLAAMSE VOETSOLDATEN DOEN DE FRANSE CAVALERIE WIJKEN.

**

(Grandes Chroniques de France, ca. 1390-1401)

*

Heu… ‘Vlaamse Taliban’, Tom Waes?

Ook een goed programma glijdt al eens uit

*

Het was reikhalzend uitkijken naar dé aflevering van ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op de VRT waar de Slag der Gulden Sporen aan bod zou komen. Het verhaal van de verdwenen Neanderthalers en dat van de in de pan gehakte Eburonen hadden we goed verteerd (al werd er met geen woord gerept over het ontstaan van de taalgrens nadat de Romeinen waren vertrokken), en de romance tussen Judith en Boudewijn, waaruit het graafschap Vlaanderen ontstond, kon menig Vlaming zelfs tot lyrische ontboezemingen bewegen. Een land dat uit liefde ontstaat!

Natuurlijk is het Vlaanderen van toen niet dat van vandaag, het ging territoriaal grosso modo om wat zich vandaag over de provincies West- en Oost-Vlaanderen uitstrekt, plus een deel van Henegouwen en wat we vandaag Frans-Vlaanderen noemen, met Brugge als onbetwistbare metropool. En stricto sensu was de Graaf van Vlaanderen een vazal van de Franse koning, een ondergeschikte positie die door de bloeiende lakennijverheid doorkruist werd en de opkomst van de steden met zich meebracht.

Cultuurstrijd

Jan Dumolyn (UGent, PVDA-medewerker)

 

Maar dus gisteren, zondag 22 januari, de krachtmeting tussen de Brugse opstandelingen en het Franse ridderleger, dat finaal genadeloos in de pan werd gehakt. Aan deze confrontatie ging een periode van spanningen vooraf, met als hoogtepunt de legendarische Brugse Metten waarin de liebaards (ofte klauwaarts) de aldaar gelegerde Franse soldaten van hun bed lichtten en afmaakten. Over de iconische strijdkreet ‘schild en vriend’, waarmee Franstaligen werden ontmaskerd, zwijgt Tom Waes in alle talen, en in tegenstelling tot wever en ‘volksmenner’ Pieter De Coninck komt Jan Breydel in het verhaal niet voor, misschien omdat Conscience hem in zijn historische roman iets teveel eer gunt.

Spreken over een ‘taalstrijd’ ware een anachronisme, maar het ‘Vlaams’ karakter van de Brugse opstand was onmiskenbaar, en daar lijkt het VRT-programma met een wijde boog omheen te lopen

Soit, natuurlijk kan zo’n vulgariserend programma van 50 minuten niet alle details vermelden. Vervelender is, dat heel het 1302-verhaal dit keer toch wel een soft-marxistische lezing kreeg, waar wetenschappelijk medewerker en PVDA-er prof. Jan Dumolyn allicht wel voor iets tussen zit. Ontegensprekelijk had de Brugse opstand een sociale dimensie van uitgebuite wevers tegenover de koopmanselite die zich enorm kon verrijken aan de lakenhandel. Maar deze elite sprak geen Swahili, ze sprak Frans, de taal van Filips de Schone en zijn gevolg. Spreken over een ‘taalstrijd’ ware een anachronisme, maar het ‘Vlaams’ karakter van de Brugse opstand was onmiskenbaar, en daar lijkt het VRT-programma met een wijde boog omheen te lopen.

Dat Vlaams karakter was op zijn beurt niet enkel een taalkundige zaak, maar een bredere kwestie van cultuur en mentaliteit. De Franse ‘hoofse’ zeden vertaalden zich in een etiquette die wel door de bovenlaag – de Fransgezinden – werd overgenomen maar niet door de ambachten en het volk. In die etiquette is de taal een omgangsvorm waarin een individu zich nooit helemaal blootgeeft, er is plaats voor versluiering, list en dubbele bodems. Deze ‘Latijnse’ trek versus de Germaanse – en maak hier vooral geen rassenkwestie van – werkt tot op vandaag door in het eindeloze Belgische misverstand, waar ingenieus opgestelde teksten, met veel punten en komma’s, door Franstaligen anders worden gelezen en uitgelegd dan door Vlamingen, die dan meestal aan het kortste eind trekken zoals dat bij teksten rond staatshervormingen gebeurt.

Goedendag

Diit terzijde. Dat in de taal ingebedde cultuurverschil is geen abstracte kwestie, en de aap komt ook uit de mouw als Waes zich op het einde laat gaan en over een ‘Vlaamse Taliban’ spreekt, zelfs ‘terroristen’ van een Vlaamse Islamitische Staat (!), daar waar hij refereert naar het feit dat de van hun paard getuimelde Franse ridders in de Slag bij Kortrijk niet op genade moesten rekenen.

Effectief gold tot dan de oorlogs-‘etiquette’ dat deze ruiters werden gespaard en eventueel tegen losgeld terugbezorgd aan de vijand. Dat deden de Vlamingen niet, het devies was ‘de ruiters van hun paard krijgen en ze elimineren’. Dat laatste gebeurde met de goedendag, een stok van anderhalve meter lang die als knots én als spies kon gebruikt worden. Niet te verwarren met de stok waaraan een ijzeren bol met stekels bengelt. Of de houten spiespalen waarmee de paarden tot staan werden gebracht.

De Slag bij Kortrijk was het nieuwe strategische ijkpunt voor opstanden van de lagere klassen en de burgerij tegen de adel. Daarmee liep het feodale tijdperk ten einde, en begon het verhaal van de stedelijke vrijheden

 

De ongelooflijke ‘schande’ dat een aristocratisch ruiterleger door een bende ambachtslui en boerenpummels in de pan werd gehakt, veroorzaakte een schokgolf door Europa, want het zette heel de feodale machtsverhoudingen én de regels van de krijgskunde op losse schroeven. Dat de Vlamingen daardoor een paria-status kregen zoals de Islamitische Staat vandaag, wordt door de geschiedenis zelf tegengesproken, integendeel, ze waren trendsetters. De Slag bij Kortrijk was het nieuwe strategische ijkpunt voor opstanden van de lagere klassen en de burgerij tegen de adel. Daarmee liep het feodale tijdperk ten einde, en begon het verhaal van de stedelijke vrijheden.

Stigmatisering

Een game changer dus, ofte disruptieve innovatie, die dra navolging kreeg, zoals in de slag bij het Schotse Bannockburn anno 1314 (tegen Engeland), en Mortgarten in 1315 (Zwitsers Eedgenootschap tegen de Oostenrijkse bezetter). Zelfde tactiek van voetvolk en boogschutters versus ruiterij. Heu… Vlaamse Taliban? Als ik architecturale pareltjes als de Ieperse Lakenhalle uit die tijd bekijk en de Gotische kunst die toen floreerde, lijkt het me weinig waarschijnlijk dat de Vlamingen na 1302 internationaal opeens als leprozen werden beschouwd.

Tom Waes bedoelt het allemaal goed, maar men krijgt de indruk dat ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op die manier een ideologische evenwichtsoefening wordt, en dat oikofoob-links bij deze gelegenheid ook eens een been mocht toegeworpen krijgen

Tom Waes bedoelt het allemaal goed, maar men krijgt de indruk dat ‘Het Verhaal van Vlaanderen’ op die manier een ideologische evenwichtsoefening wordt, en dat oikofoob-links bij deze gelegenheid ook eens een been mocht toegeworpen krijgen. Want meteen kunnen dan de klavierridders op de sociale media in gang schieten om ook de flaminganten van vandaag verketteren tot ‘terroristen’. Als er in de middeleeuwen op grote schaal terreur werd beoefend, kunnen we misschien beter kijken naar de eeuwenlange plundertochten van de Vikings.

Dat Filips de Schone not amused was en over ’terreur’ sprak na de nederlaag, ja, daar kan ik inkomen. In Knack gebruikt Rolf Falter dezelfde stigmatiserende vergelijking tussen het Vlaamse leger en ‘de terreurstaat van IS’, om dan toch te erkennen dat 1302 het signaal was voor de Europese steden om zich uit de feodale machtsverhoudingen los te rukken. Ja maar wat is het nu, terreur of een emancipatieve revolte? Het laatste uiteraard, en daar kunnen ook de historici niet onderuit die Het Verhaal wetenschappelijk hebben gesurveilleerd. Oorlog is niet voor doetjes, dat weten we ook vandaag, maar de Brugse opstand was een voorbeeld voor een omwenteling waarin een stedelijke middenklasse haar rechten opeist tegen het middeleeuwse Ancien Régime. Daar mogen we best fier op zijn.

Johan Sanctorum

 

LICHT IRONNISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Het wordt dus deze keer geen Blitzkrieg, met er op en er over, want

Buchez, als playboy, loopt zelfs bij de Koning op modieuze witte sloefkens. Hij heeft niet eens de middelen om zich sterke Stieffels     te kopen bij de Bundeswehr om er mee de Vlaamse boerkens, ondernemers en industiëlen aan de kant en uit d weg te trappen. En zelfs de tongen van een paar duizend adder gebroesel zulllen dus niet volstaan om de Konininjlijke Troon op zijn plaats te houden.

Genoeg is genoe en trop is teveel!

*

Digithalys