Dinsdag 21 Maart
4085 – DE
MISLEIDING VAN VERMMERSCH OVER ‘ROOTS’
EN RACISME,
*
INHOUD: RACISME: een
Jezuïeten les-uurtje met dubbele moraal om het wereldburgerschap te
verheerlijken De globalisatie dus, de Linxe fata morgana die God moet
vervagen.
*
VENSTER OP DE WERELD
*
Racisme is mateloos dom. Maar ook rootisme is een verkeerde houding
Etienne Vermeersch
is emeritus hoogleraar filosofie aan de Universiteit Gent.
*
Door de recente gebeurtenissen in verband met het Turkse
referendum komt een betoog dat ik sinds 2002 houd tegen rootisme opnieuw in de
actualiteit.
Men kan 'rootisme'
definiëren tegen de achtergrond van de (correcte) definitie van ‘racisme’.
Racisme is de overtuiging (en de hiermee samenhangende houdingen) dat mensen
bepaald zijn, veelal in negatieve zin, door een reeks echte of denkbeeldige
eigenschappen die ze, op grond van biologische afstamming met een groep gemeen
zouden hebben. Een racist definieert andere mensen op grond van hun genetische
oorsprong. Hij overlaadt hen met stigmata, niet op grond van wat ze als persoon
zijn, maar als leden van een groep waartoe zij door hun afstamming zouden
behoren.
Racisme is mateloos dom omdat de maatschappelijk relevante
menselijke kenmerken niets te maken hebben met biologische groepseigenschappen.
Het is ook afschuwelijk onrechtvaardig en dus immoreel, omdat niemand
verantwoordelijk is voor zijn biologische afstamming.
Wat ik rootisme noem, is niet zo verderfelijk als racisme,
maar het heeft er een heel verdacht aspect mee gemeen. De term verwijst naar
het woord ‘roots’, wortels. Rootisme bestaat erin dat mensen zichzelf op
biologische gronden definiëren: de rootist is overtuigd dat de eigen identiteit
bepaald wordt door biologische afstamming. Als jongeren in Vlaanderen of
Nederland, die hier geboren en getogen zijn, zich toch als Marokkaan of Turk,
binnenkort als Afghaan, beschouwen, dan baseren ze zich op het feit dat ze
biologisch van Marokkanen, Turken, enzovoort afstammen. Daar waar de racist
anderen wegens hun afstamming in een vakje duwt, plaatst de rootist zichzelf om
dezelfde reden in een vakje. Veelal gaat hierbij de overtuiging gepaard dat men
aan de eigen roots trouw moet blijven, bijvoorbeeld de Marokkaanse, Turkse …
nationaliteit, cultuur, godsdienst.
So far so good. Maaarre…
In feite is dat een tegennatuurlijke houding. Normale mensen
identificeren zich, en voelen zich solidair met andere mensen, op grond van
nabijheid en gemeenschappelijke belangen en risico’s. De ‘naaste’ is die met
wie men het meest nabij is: familie, buurt, werkkring, gemeente … en die mensen
met wie men via belangrijke netwerken verbonden is: dezelfde scholen,
gezondheidszorg, sociale zekerheid, nutsinstellingen, rechtssysteem, enzovoort.
Kortom, de eigen gemeenschap en het eigen land.
Hmmm .. zeer dicht bij
het verfoeielijke nationalisme…Maar dat is een woord dat Vermeersch niet over
de lippen krijgt
Wanneer mensen zich bij voorkeur verbonden voelen met mensen
van een ander land of zich een nationaliteit toedichten, niet op grond van
feitelijke relaties maar op basis van biologische afstamming, dan is dat een
uiting van racisme of minstens van rootisme, en dus te verwerpen.
Men kan zich wel wereldwijd verbonden voelen met anderen op
grond van aanleg (bijvoorbeeld voor wiskunde), of belangstelling (bijvoorbeeld
voor muziek), of wereldbeschouwing (bijvoorbeeld als atheïst), of eventueel
wegens het aanhangen van dezelfde godsdienst; maar dit alles heeft niets te
maken met biologische groepseigenschappen.
Zolang het rootisme zich beperkt tot enige sympathie voor het
land van herkomst van de ouders, is dat vrij onschuldig. Als het echter zo ver
gaat dat men de gebeurtenissen in dat land als de eigen gebeurtenissen ervaart,
en de vijandschappen die daar heersen mee beleeft, dan betekent dit een verraad
tegenover het eigen land en de eigen medeburgers.
Het eigen land is dit waarin men geboren is, waarin men is
opgevoed en waarin men verder zijn leven wenst te leiden.
Een dubbele nationaliteit, als die bij enkelingen voorkomt of
beperkt blijft tot de eerste generatie migranten (waarbij het land van
oorsprong wel degelijk hun eigen land is), kan aanvaard worden. Een dubbele
nationaliteit voor mensen die hier geboren en getogen zijn, is niet evident en
als blijkt dat die tot extreme vormen van rootisme leidt, zoals momenteel bij
bepaalde would-be-Turken het geval is, moeten we dat als een aberratie
beschouwen.
Zolang het ideaal van wereldburgerschap
niet gerealiseerd is, blijft het gewone burgerschap van het land (eventueel
regio) uitgedrukt in een unieke formele ‘nationaliteit’, de normale vorm van
identificatie en solidariteit, zodra men het niveau van directe
face-to-facecontacten te buiten gaat.
Ik beschouw het meer en meer als een belangrijke opgave voor
de komende jaren dat we mensen van ‘allochtone’ afkomst ervan overtuigen dat
het rootisme, zowel om pragmatische als om ethische redenen, een verkeerde
houding is.
*
Ex-Digitaliaanse Bedenkingen
*
…. Zolang het ideaal van wereldburgerschap
niet gerealiseerd is
Ik heb de les goed
gevolgd, want Vermeersch is, net als Brutus, een honorabel man. Ik las een
rondje welsprekendheid met als besluit het eigen grote gelijk. Vermeersch is een
scherp verstand, bijna even scherp als de dolk waarmee Brutus de aangenomen
zoon, Julius Caesar zijn eigen weldoener in de rug neerstak.
Met het verstand dat hij maar heeft gaat ondergetekende proberen
er op zijn manier een korte samenvatting van te maken.
We hebben, in afwachting van het algemeen ‘single-schap’,
allemaal een gezin, een lieve vrouw en lieve kinderen: wij vormen een eenheid in
een kern van nog meer verwanten, vrienden
en bekenden. Wij vormen een ‘samenleving’, met als basis gemeenschappelijke tradities en samenvallende oer-oude
gemeenschappelijke betrachtingen.
En nu komt het.
Iedereen beschermt zijn gezin (zijn root) a.h.w. met zijn eigen leven. De verzameling van al deze
gevoelens heet dan Nationalisme, de loefde voor ‘Bloed en Bodem’ die o zo
gemakkelijk voor vreemde karren wordt gespannen. Die inzet voor de zijnen is
een spontaan gevoel dat ieder mens is aangeboren. Het is niet te koop en wie hett
anders zegt, heeft louche bedoelingen …. Mei ’68 is daar het perfecte voorbeeld
van. Met als koploper de Heer Cohn-Bebdit, de publieke pedofiel-polticus bij de
Zuiderburen.
En daar loopt het mis met Marx en derivaten. Met ‘Struggle
for life’ en zogeheten lots-verbeteringen door elders, lijk varkens anderen uit
de bak te bijten. Dat is daar het gevolg
van. Vermeersch heeft daar een ander woord voor gevonden, namelijk wereldburgerschap.
lle mensen worden broeders, op voorwaarde dat ze allemaal
als robots, hetzelfde denken en schoolmeesterr-achtig gelijk opmarcheren. Liefst
Linx. Dan kan de Elite des te beter Rechts de zakken vullen. Zie de Clinton Clan
in de USA…
Want, beste mensen, God is dood. Dood verklaard door de
nietige mens, omdat die zelf voor Godje wil spelen.
Als de Mens dus het werk van Tijd en Eeuwigheid (een ander woord voor God) , Icarus
achterna, wil verbeteren, dan vliegt die gewoon zijn eigen ondergang tegemoet.
(Digitalia)
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten