LINKS = BIOLOGISCH & GENETISCH BEPAALD
Omdat ik de politieke dans van de muggen (‘t is de tijd van het jaar) niet wil volgen, kan ik des te meer tijd besteden aan ernstiger zaken.
Ik heb inderdaad gevoeld aan mijn water, aan mijn ellebogen en gezien in mijn glazen bol, dat de aloude CVP onderweg is om het gevoerde gevaarlijk spel met klank te verliezen.
Zijn ze immers niet bij de neus geleid op de lange baan waar de franscouillons ze wilden hebben ?
Daar dus mee bezig zijn is hopeloos. Wachten tot we aan zet zijn. Die dag komt rapper dan men wel zou denken….
Eerste Deel : gelicht uit http://www.geenstijl.nl/
Doorbraak: Links-zijn is biologisch bepaald
Uit de jongste wetenschappelijke publicatie van het tijdschrijft Science blijkt dat een linkse politieke voorkeur samenhangt met een genetisch defect. Onderzoekers legden een relatie tussen politieke voorkeur en de manier waarop het brein met angst omgaat. Het kwam er op neer dat linkse mensen het ook niet kunnen helpen. Onderzoekers lieten hun proefpersonen plaatjes van smerige en enge dingen zien. Zo kregen ze plaatjes te zien van spinnen op een gezicht, van bloed en van open wonden. Het bleek dat de personen met een linkse politieke voorkeur overwegend catatonisch en afgestompt reageerden op bloed en open wonden. Proefpersonen met een rechtse politieke voorkeur vertoonden een normaal reactiepatroon. Lees maar. De verklaring is dat mensen met een rechtse politieke voorkeur schrikkeriger reageren op fotos van bloed en wonden, iets dat duidt op een beter rudimentair overlevingsmechanisme, betere situational awareness en instinctief beter ontwikkeld gevoel voor gevaar. Rechtse mensen vragen zich eerder af waarom een man in een witte jas hun vieze foto's laat zien. Linkse mensen hebben juist een passieve, contra-reactief en afwachtende grondhouding. Links zijn is genetisch, maar door het probleem op tijd bij jezelf te erkennen is er wel wat aan te doen, soms dan.
Tweede Deel.
Gelicht uit
POLITIEK:
Politieke voorkeur biologisch bepaald?
Joren Gettemans
BRUSSEL, 19 september 2008 (IPS) - Of iemand politiek progressief of conservatief is, hangt samen met de manier waarop het brein met angst omgaat. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek dat gepubliceerd werd in het gezaghebbende wetenschappelijke tijdschrift Science.
De wetenschappers van de Universiteit van Nebraska onderzochten 46 personen die er verschillende denkbeelden op nahielden over thema’s als de doodstraf, buitenlandse hulp, abortus, het homohuwelijk of de Irakoorlog.
De personen werden geconfronteerd met bedreigende stimuli zoals foto’s van een spin op een gezicht, maden in en wond of een bloedend hoofd. De reacties van de personen werden gevolgd door een toestel dat de elektrische geleiding van de huid registreert, een fysiologische reactie die op angst duidt. In een tweede test werd het knipperen van de ogen gemeten terwijl de onderzoekspersonen aan plotse en harde geluiden werden blootgesteld.
Uit de resultaten bleek een duidelijk verband tussen de manier waarop de testpersonen reageerden op de angstprikkels en hun politieke voorkeur. Testpersonen die sneller geschokt werden door plotse bedreigingen, hielden er door de band ook veel conservatievere denkbeelden op na.
In vergelijking met sterk progressief ingestelde testpersonen bleken de sterk conservatieven drie keer zo intens te reageren op de prikkels. Professor Kevin B. Smith, één van de auteurs van de studie, besluit daaruit dat conservatieven waakzamer zijn voor bedreigingen uit de omgeving en dat ze dus een beleid steunen de sociale orde beschermt.
De onderzoekers waarschuwen wel voor een te brede interpretatie van de resultaten en benadrukken dat de studie nog herhaald moet worden. Toch lijkt de studie te bevestigen dat politieke voorkeur in verband kan gebracht worden met biologische parameters. Uit eerdere studies bleek ook al dat identieke tweelingen er meer gelijklopende politieke denkbeelden op nahouden dan niet-identieke tweelingen.
VERKIEZINGEN/VS:
Kiezers ‘swing states’ krijgen anti-islamfilm in de bus
Ali Gharib
WASHINGTON, 21 september 2008 (IPS) - Zo’n 28 miljoen gezinnen in VS-staten die van strategisch belang zijn voor de presidentsverkiezingen krijgen in september een anti-islamfilm in de bus, als gratis advertentiemateriaal in hun krant. De actie speelt in het voordeel van de Republikeinse kandidaat John McCain, die in zijn campagne inspeelt op de angst voor radicale moslimgroepen.
De film uit 2006 heet: “Obsession, Radical Islam’s War Against the West” en wordt verspreid in de zogenaamde ‘swing states’, VS-staten waarvan niet op voorhand vaststaat welke kandidaat er de meerderheid zal halen. De documentaire kreeg felle kritiek omdat ze onvoldoende het onderscheid maakt tussen gewone moslims en de radicale groepen die hun toevlucht nemen tot terrorisme.
Een harde houding tegen de radicale islam is vooral een campagnethema voor de Republikeinse kandidaat John McCain. Die verwijt zijn Democratische rivaal Barack Obama niet sterk genoeg in zijn schoenen te staan. Obama kreeg ook al af te rekenen met lastercampagnes en insinuaties, vooral bij joodse kiezers, dat hij stiekem een moslim is.
De advertentiecampagne wordt betaald door het Clarion Fund, een non-profitorganisatie die “Amerikanen wil informeren over zaken die de nationale veiligheid aangaan”. Als non-profitorganisatie geniet het Clarion Fund van fiscale voordelen, maar mag het zich niet mengen in partijpolitiek. Toch heeft de organisatie ook een website, radicalsislam.org, waarop tot voor kort een steunbetuiging aan John McCain te lezen stond. De site roep lezers op “in actie te komen tegen de radicale islam”.
De oprichter van het Clarion Fund en de maker van de film is Raphaël Shore, die de dubbele Israëlische en Canadese nationaliteit heeft. Zijn broer is rabbijn Ephraim Shore, die aan het hoofd staat van de door Israël gesubsidieerde organisatie Aish Hatorah, die de studie van de torah in de wereld wil promoten. In de film zelf komen twee moslims aan het woord die zich hebben bekeerd tot een evangelische variant van het christendom, waaronder “voormalig PLO-terrorist” Walid Shoebat.
Advertentie-inkomsten
De meeste kranten die IPS contacteerde zeiden dat de film beantwoordde aan de voorwaarden voor advertentiemateriaal, ook al strookt de inhoud niet met de editoriale lijn van de krant.
De New York Times verdeelde 145.000 exemplaren van de DVD op elf verschillende locaties. “De film kreeg groen licht van het bureau dat moet oordelen of advertenties aanvaardbaar zijn”, zegt de woordvoerster van de Times, Diane McNulty. Ze betwijfelt evenwel of haar collega’s de film ook hebben bekeken.
“We gaan uit van de goede trouw van de adverteerder”, reageert Jim McClure van de News and Observer uit Noord-Carolina, die 250.000 exemplaren verdeelde, op de vraag of ook wordt gekeken naar de bedoelingen van de adverteerder. “Dit product kwam van het Clarion Fund, was duidelijk geïdentificeerd en voorzien van een adres, een telefoonnummer en een website. We kregen het via een reclamebureau”.
Boze lezers
De News and Observer ontving wel heel wat kwade reacties van lezers en is van plan die kritieken in een van de volgende edities te publiceren. “Heel wat moslims zien dit niet alleen als een poging om de moslimgemeenschap in de Verenigde Staten te demoniseren, maar ook om de verkiezingsuitslag te beïnvloeden”, zegt Ibrahim Hooper van de Raad voor Amerikaans-Islamitische Relaties. “Het is lang geleden dat ik de mensen zo verontwaardigd heb gezien. Dit komt aan in de huizen van hun buren en ze vrezen dat dit een negatieve impact zal hebben op hun leven en dat van hun kinderen.”
Een krant, de News and Record uit Noord-Carolina, heeft de advertentie geweigerd. “Ik was zelf niet bij de beslissing betrokken”, schrijft hoofdredacteur John Robinson op zijn blog. “Ik heb onze uitgever om uitleg gevraagd en die zei dat de DVD inspeelt op de angsten van de mensen, verdeeldheid zaait en geen enkel educatief nut heeft. Het geld dat de advertentie zou hebben opgebracht speelde naar verluidt geen rol.”
De reclame-inkomsten van de kranten gaan gestaag achteruit en veel kranten hebben het moeilijk om een lucratieve advertentie te weigeren. “De productie en verdeling van dit product heeft zeker 50 miljoen dollar gekost”, zegt Ibrahim Hooper. Aangezien Shore en het Clarion Fund zelf een half miljoen hebben geleend om de film te maken, blijft de vraag wie de kosten voor de advertentiecampagne heeft betaald.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten