652 – OVER DE ACHTERGROND VAN WAT ER OP ONS AFKOMT ALS WE NIET OPLETTEN….

 

DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE

*

DONDERDAG 30 JUNI 2022

 *

Wat Haat vernielde

Heeft Liefde weer opgebouwd

*

652 – OVER DE ACHTERGROND VAN WAT ER OP ONS AFKOMT ALS WE NIET OPLETTEN….

*

I N H O U D

Vroeger leerden we reeds van op de schoolbanken ‘Luctor et Emergo’, zij het IN Vlaanderenmeestal niet met zoveel grote woorden. Voor wij die leefden in de landelijke gebieden, e, niet aan dfe Kust, was het zelfs beter ver weg te blijben van al dat gevaarlijk water. Als er bij ons geworsteld moest worden, was at meer tegen regen en wind. Maar naarmate we opgroeiden, wilden we doen lijk iedereen. Een gezin stichten, goed werk vinden en ’n eigen huisje-met-tuinte kunnen verwerven. Om samen oud te worden. We eerden Vader en Moeder, gaven elk het zijne, waren kuis in ons gemoed en begeerden niemands goed. Eenieder die Gezag uitoefende, verdiende dat en werd dien te gevolge ook vereerd.

Dat was dus als geheel een soort Beschaving die Mekkeraars voor de zoveelste keer in de Geschiedenis met alle soorten middelen liefst met de geniepigste eerst en meest, trachtten in te palmen. Eerst met kromzwaarden, later met de buiken van hun eigen vrouwen en sedert kort ook met de blote billen van onze eigen kinderen.

En deze keer staan ze op het punt om in hun woke opzet t’e slagen.

Bewijs: onze kerken zijn danskoten of desnoods culruurtempels geworden en het land staat vol niieuwrwetsetse gebdshuizen waar alle soorten kleuren elkaar builen lopen. In de steden horen we alleen nog Arabiers en als we ons daartegen eindelijk organiseren, dan worden we meteen door de Elite en hun slippendragers van de Pers, aan kant gezet als extremisten waarmee….. geen land te bezeilen valt..

Vandaar nogmaals de bedenking: stop aan de onderdanigheid als lijfeigenen en kom op voor onze eigen menselijke rechten.

Moet dat echt nog zo lang duren, tot de eerstvolgnde grondwettelijk voorziene Verkiezingen? 720 jaar geleden dacht men daar blijkbaar – en met goed gevolg - anders over.

30-06-2022

*

MÉÉR NAVO !

*

Slecht nieuws voor Poetin bij de start van de NAVO- bijeenkomst in Madrid. Turkije heeft zijn veto tegen de toetreding van Finland en Zweden tot de Westerse Verdedigingsorganisatie laten vallen. Daardoor wordt de grens tussen Rusland en de bij de NAVO aangesloten landen met 1.300 km verlengd en wordt het steeds duidelijker dat één van Poetins doelen, nl het Westen uit elkaar spelen, grandioos mislukt is. I.pl.v minder, krijgt hij nu meer NAVO-buren.

Het feit dat Zweden en Finland, landen die respectievelijk 200 en 80 jaar neutraal zijn geweest, verkiezen onder de paraplu van de NAVO te komen schuilen, nu ze met wat gebeurd is in Oekraïne, gezien hebben wat een verschil het kan maken als ge die garantie niét hebt. Het is Rusland, niet de NAVO die steeds de buurlanden bedreigt. Oekraïne was al dertig jaar een onafhankelijk land dat even onafhankelijk kon kiezen voor de invloedsfeer waarin het verder wou.

De oorlog in Oekraïne lijkt ondertussen een slijtageslag te worden, die nog maanden, misschien zelfs jaren kan duren. I.pl.v. de zes dagen die Poetin nodig dacht te hebben om dat land in te nemen – wat kon afgeleid worden aan de voedselpakketten die zijn trollenleger meekreeg – zijn ze daar nu al vier maanden aan het vechten en wat ze veroverd hebben lukte alleen door eerst alles plat te bombarderen. In Syrië leek het er al op dat de Russische luchtmacht niet in staat was precisiebombardementen uit te voeren en daarom – om zeker te spelen – maar álles plat gooide, zoals ook gebleken is uit het bombardement op dat grootwarenhuis in centraal Oekraïne en eerder op de crèche in Marioepol.

Poetin heeft de oorlog in Oekraïne al lang verloren. In het beste geval krijgt hij nog het Russisch sprekend deel van de Donbas dat zijn leger ondertussen ook plat gebombardeerd heeft. Deze oorlog verwoestte onnodig duizenden mensenlevens, ook Russische. Waar was dat goed voor?

De Russische invasie in Oekraïne zal herinnerd worden als een van de grootste blunders die een leider van een wereldmacht ooit maakte. Jammer genoeg zijn we er nog niet vanaf.

PLAATSELIJKE NIEUWTJES

   Rusthuis perikelen

Hier in Huize WIELANT, ooit (de jaren 1400) ‘n Heerlijkheid behorende tot een der Leiders van Het Brugse Vrije,   midden in het weidse landschap van

De Vlasc haard,

gaat het leven zijn gewone gangetje. Rust & Verzorgings Tehuis… Veel slapen, goed rusten, met pillen en poeders proberen er het beste van te maken, goed verzorgd en gediend lijk nen hond met vlooien: de dagen in ’n kalme rustige gang zien verglijden naar Gods Eeuwigheid.

Meer moet dat niet zijn!

want hier is ons leven, Wat het ook geweest is haast voorbij.

Voor mijn tafelbuur, reeds 97 jaar, was het in een paar dagen tijd al gedaan.

Roger met de gezellige dichterlijk ronkende naam, was zelfs op hoge leeftijd, npg altijd een wandelende encyclopedie. Nee, niet meer over de moderne digitale wereld waarin ook hier iedereen probeert te overleven, maar in het gezond boerenleven van wel twee mensenlevens geleden. Een klare kop, boordevol levznswijsheid en gezond boerenverstand lijk er tegenwoordig niet veel meer gemaakt worden.

Roger was niet alleen voortdurend bezig zowel met het verre verleden, als met dingen, mensen en zaken van elke dag. Maar in den oorlrog in OekraÏne had ie geen goed oog. Met al dat schieten: daar komen nig ongelukken van. Maar normaal vertelde die alles meestal met een monkellach of ‘n kwinkslag. Was dan ook altijd ’n beetje commerçant geweest, hé.

Voor zijn gezondheid was die bijna met de rollator de hele dag op de been zodat die zijn hele omgeving nauwkeurig over van alles e nog kon inlichten. Er was iemand naar de kliniek gemoeten, maar die andere was al gezond en wel terug. Of die oude sukkelaar van Kamer nr zoveel uit de Verriestgang: die was gestorven en zelfs al begraven: daar of daar, want hij kende als die plaatsjes als zijn broekzak. Wist zelfs iemamd die ook daar begraven lag en in het jaar 1936 vermooord werd teruggevonden toen er daar grote werken bezig wren aan den Ijzeren Weg nr Anzegem.

Tot ik telkens weer Streuvels tractte ter sprake te brengen. Want dan zat die meteen op eijn stokpaardje met ’n resem van zelfbeleefde akkefietjes waarvan ze zelfs niets afweten op de geleerde letterkunde universiteiten in Gent. Streuvels die einde Augustus ’14 aan nen doodvermoeide Uhlaan die haast van zijn paard viel van vermoeidheid, ’n koele beker rode wijn toeschoof…

Altijd ’n echte Rooioe geweest, wat hij nu niet meer zou doen…

Over de houding jegens de vrouwen van respectievelijk de Duitse of Engelse soldaten. Hij moest er geen tekeningetje bij maken! Zelf zien gebeuren in ’40-’45 en ‘van horen zeggen’ in ’14-’18….

Ja, we zullen hem missen. Zelfs al zien we in de gangen, zo nu en dan, tussen licht en donker, nog wel eens zijn schaduw bewegen.

Barda

 

*

GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HVLAAMS BELANG RETWEETED

*

Vlaams Belang - Vlaams Parlement

****

• 
  

"Denkt u nu echt dat er veel mensen zijn die naast hun maandelijkse huur- en energiekosten, nog eens tienduizenden euro’s kunnen sparen? Dit bewijst nog maar eens hoe ver deze regering afstaat van de realiteit. Hoe wereldvreemd kan men zijn?

DOCUSERIE ‘IK WOKE VAN JOU’: IS EEN DEEL VAN DE MENSHEID COMPLEET GEK GEWORDEN?

foto: ©NPO/PoWNed

*

Wat drijft woke-manifestanten: Nederlands-Iraanse reportagemaakster ging met hen op stap

*

-

‘De docu-serie Ik woke van jou toont glashelder aan dat een deel van de mensheid compleet gek is geworden’, schrijft journaliste Angela De Jong in het Nederlandse Algemeen Dagblad. In de nieuwe vierdelige PowNed-serie gaat documentaire maakster Sahar Meradji op onderzoek naar de stand van de cultuuroorlog in Nederland. Ze volgt op onderkoelde manier het doen en laten van een harde kern woke-activisten en laat ook enkele tegenstemmen aan het woord.

Omverwerping van het kapitalistisch systeem

Sahar Meradji heeft zich als vrouw van Iraanse afkomst nooit achtergesteld gevoeld. ‘Het is pas sinds de opkomst van woke dat ik er continu aan herinnerd word dat ik tot een minderheid behoor. Er is plots een ‘wij’ en een ‘jullie’, iets wat ik zelf nooit heb ervaren. Door woke-activisten van dichtbij te volgen probeer ik te begrijpen waar dit gevoel vandaan komt.’

Het resultaat is een nuchter en ontluisterend beeld van een ontspoorde, radicale ideologie en een tragische generatie die vooral worstelt met zichzelf.

‘Wij zijn het gezicht van de nieuwe revolutie die dit systeem kapot gaan maken’, wordt er geschreeuwd. ‘Een einde aan de rijken, vermoord ze allemaal’, klinkt het iets verder

‘Wij zijn het gezicht van de nieuwe revolutie die dit systeem kapot gaan maken’, wordt er geschreeuwd. ‘Een einde aan de rijken, vermoord ze allemaal’, klinkt het iets verder. De antiwesterse, antikapitalistische harde kern van woke-activisten laat er geen twijfel over bestaan wat hun doel is. Deze jongeren streven niet naar geleidelijke verbeteringen of ‘een beetje meer empathie’. Deze radicale activisten wil niks minder dan de omverwerping van het kapitalistisch systeem. De westerse liberale democratie wordt als onderdrukkend, racistisch en vernederend weggezet (‘Nederland, vernederland’, klinkt het op demonstraties). Waar het dan wél beter is, daar hebben we het raden naar.

Fanatiek en dogmatisch

De documentaire volgt Amber (23), lid van de actiegroep Extinction Rebellion, die nog thuis woont en haar activisme meeneemt in het gezin. Het lijkt alsof ze ten prooi is gevallen aan een sekte. Ze is fanatiek, dogmatisch en het contact met de andere gezinsleden wordt onmogelijk. Het activisme van Amber begon met veganisme, gevolgd door modieuze onzekerheid over haar gender. Daar kwam de klimaatcrisis en fanatiek antikapitalisme bovenop.

Woke-activisten willen de wereld redden maar hun acties leiden enkel tot verdere atomisering, polarisering en fragmentering van de maatschappij en ultiem tot het uiteenvallen van het gezin

We zijn getuige van liefdevolle inspanningen van de andere gezinsleden om de dialoog met Amber gaande te houden, maar haar houding is ‘o wee als je er anders over denkt’. We zien een gezin in crisis. ‘We kunnen beter onszelf opheffen want alles wat de mensheid doet berokkent schade aan het klimaat’, zucht de vader. Woke-activisten willen de wereld redden maar hun acties leiden enkel tot verdere atomisering, polarisering en fragmentering van de maatschappij en ultiem tot het uiteenvallen van het gezin. Amber weigert nog mee te gaan op de traditionele jaarlijkse gezinsvakantie, ‘want als wij op reis gaan heeft een heel dorp geen eten’. Dat soort simplismen.

We maken kennis met Kick Out Zwarte Piet en zien een enorm toegenomen polarisatie. Ook deze activisten hebben geen enkele interesse in debat maar zijn overtuigd van hun eigen gelijk. Net als de 22-jarige Bluma die de wereld racistisch en seksistisch vindt en zeker vijf keer per week ergens gaat demonstreren. Het activisme van Bluma was dermate onleefbaar dat ze niet meer thuis kon blijven wonen. Nu hokt ze in een kraakpand. ‘Er is niks dat ik inherent waardevol vind’, laat Bluma zich ontvallen.

Rode draad

Dat lijkt de tragische rode draad doorheen het leven van alle activisten: ze halen hun eigenwaarde enkel nog uit hun activisme. Dat geldt ook voor Jeanette (38), een gehandicapte moslima van kleur die strijdt tegen ‘de witte onderdrukker’. En het geldt voor de slaapkamer-inquisiteur die elke dag Twitter afschuimt op zoek naar mensen die de verkeerde opinies aanhangen of de verkeerde woorden gebruiken.

Religie werd vervangen door rede en wetenschap

Onze westerse liberale samenleving valt uiteen. Religie, de natie en het gezin waren eeuwenlang de belangrijkste fundamenten van onze westerse beschaving. Deze essentiële structuren die onze maatschappij vorm gaven, zijn sedert de jaren ’70 op hun retour. Religie werd vervangen door rede en wetenschap.

‘God is dood’, zei Nietzsche, die toen al aanvoelde dat we op een ravijn zouden afstevenen. Door de gruwelen van de holocaust was ook de natie verdacht. Ze werd aan banden gelegd en vervangen door een toenemend aantal supran ationale entiteiten. Trots werd vervangen door schaamte. We zijn onze waarden kwijt of we durven er niet voor opkomen.

Steeds meer mensen nemen hun toevlucht tot identiteitspolitiek en woke-activisme omdat ze op zoek gaan naar een identiteit: omdat ze tot een gemeenschap willen behoren. Niet omdat deze woke-ideeën zo sterk zijn, maar omdat we nergens meer in lijken te geloven. Consumptiedrang is geen levensdoel. De woke-religie, de klimaatreligie, de genderideologie et cetera, geven deze mensen niet alleen een identiteit en een doel, maar ze versnellen de neergang van onze maatschappij.

Multinationals

We zijn het postmoderne tijdperk binnengetreden. Na de Tweede Wereldoorlog was er een explosie van welvaart en een tijdperk waar de middenklasse groeide. Sedert de jaren ’70 stokte die essentiële opwaartse mobiliteit. Door globalisering, migratie, toenemende complexiteit en regelgeving is de middenklasse al decennia lang op haar retour. We zien een toenemende concentratie van macht en welvaart bij tech-oligarchen en multinationals. We lijken af te stevenen op een neo-feodaal systeem met een extreme concentratie van welvaart bij enkelen, afwezige opwaartse mobiliteit die het geloof in het systeem ondergraaft, demografische stagnatie en toenemend dogmatisme.

Zo kunnen we het toenemend radicalisme bij jongeren verklaren: je kan van hen geen grote liefde voor het kapitalisme verwachten als ze weten dat ze nooit een huis zullen bezitten

Zo kunnen we het toenemend radicalisme bij jongeren verklaren: je kan van hen geen grote liefde voor het kapitalisme verwachten als ze weten dat ze nooit een huis zullen bezitten. Als je geen huis kan bezitten ga je waarschijnlijk ook geen kinderen willen, of trouwen. Als mensen geen bezit meer kunnen opbouwen, verliezen ze controle over hun leven. Dan hebben ze enkel nog de staat.

Er is een onverkozen, hoogopgeleide professioneel-administratieve klasse in onze instellingen die daar wel bij vaart en die deze woke-ideologie aanstuurt. Na een lange mars door de instellingen domineren ze vandaag de media, het onderwijs, de culturele sector, de wetgeving en de openbare sector. Ze bouwen discreet verder aan hun macht. De laptopklasse komt niet aan het woord in deze documentaire. Toch is Ik woke van jou een belangrijke moment-opname van de huidige stand van onze maatschappij.

Paul Boonefaes

 LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN

Wij, Vlamingen, moeten eens te meer de Noorderburen dankbaar zijn. Neen, niet zozeer voor het uitbreken van de Stikstof Revolutie die er het land op stelten zet en aan de rand van de afgrond brengt - met grote gevolgen voor straks, in de Zuidelijke Nederanden, bij ons dus? – maar voor de durf en de wijsheid om de maskers af te trekken van de zelf benoemde Nieuwe EU Elite. Die is, noch min noch meer, de hedendaagse versie van een nog zotter Marxisme. Zeg maar een soort vernieuwde her-interpretatie van het clootjesvolk dat in 1789 de Bastille bestormde en even later zichzelf uitmoordde.

Ik schreef het reeds zo dikwijls, zij het met andere woorden: hier moeten we van af. Het zijn zij of wij in de wedloop om als eerste,n onder de grond te belanden.

Liefst zo rap mogelijk actie, vooraleeer er drama’s gebeuren. Het vuur is trouwens al aan de lont in Oekraïne. En voor de Navo, dus voor ons, is dat nog maar het begin.

Eigenlijk hebben wij, ouderen, zoiets al ne keer precies datzelfde beleefd. Dat was toen Hitler Stalin uitddaagde tot die in ’n Franse colère schoot, en Hitler kort en goed totaal van de kaart veegde. Maar toen…. stopte met de verovering van de rest van de wereld….

Ha ja, nog waar ook. Stalin was van geboorte ’n Georgiër, en nu hunkert dat land om lid te worden van de…..Navo.Nu, heden ten dage, haast 100 jaar later, staan er andere spelers op het veld. Maar veel bijgeleerd hebben die niet. Integendeel. Naarmate ze slimmer zijn geworden is hun pretentie tien keer verveelvoudigd. Onze bloedeigen Keizer Karel wist het reeds: de blijvende vrede wordt bevochten aan de onderhandelingstafel, en niet in het open veld.

*

 Digithalys