DAAR GAAN WE DAN

.


















.

DAAR GAAN WE DAN



Napels zien en dan sterven”…
Wat ’n bekrompen uitdrukking.
Wie Italië nog maar een beetje kent,
heeft voor sterven geen tijd!


Dat gezegd zijnde, moet ik er even uit. Ongaarne. Maar er is een tijd van komen, en een tijd van gaan. Voorlopig is voor mij de tijd van gaan, gekomen. Hoor toe. Een kaarsje is aan mij niet besteed. Onkruid vergaat niet. Maar een klein kaarsje kan altijd gebrand worden: het kost niet veel en de arme Zusterkes van Liefde kunnen er maar wel bij varen.
Mijn (getrouwe) bezoekers zullen dus een tijdje op hun honger moeten blijven zitten. Zoals reeds vroeger in vage bewoordingen medegedeeld…
Men zegt dikwijls dat een ezel aan zijn poten verslijt. Is niet aan mij besteed, dus ben ik geen ezel. Ik? Ik verslijt aan mijn ogen. En aan mijn verstand, maar daar wil ik het nu niet over hebben. Aan die ogen zal men in in Edegem iets proberen aan te doen. Als er tenminste tussen al de OCMW-cliënten nog een plaatsje vrij is voor een inlandse normale patiënt met ook twee paspoorten : Belgo-Italo of Italo/Belgo, U moogt kiezen. Waarmee is meest profijt te halen? Men heeft mij verwittigd: de ingreep is gepland voor maandag, maar het kan best dinsdag worden. Inderdaad: er is niemand Sant in eigen land ….en desnoods geef ik mij uit voor de schoonbroer van Berlusconi.
Morgen en overmorgen rijden we (ik niet, ’t Vrouwtje doet dat) dus 1600 Km, om zekerlijk niet te laat te komen. Een dag onderzoeken op vrijdag en even langs lopen bij ons Anneke, in Nijlen. Na de ingreep wordt ik voor de nazorg verwezen naar Sienna, waar ondergetekende dan de vreemde eend in de bijt zal zijn, die met voorrang moet behandeld worden. Ha ja hé! Italianen zijn ook maar 2de rangsburgers in eigen land! Dat zijn nu de voordelen van de Multi-Culti! Voorrangs-burger, maar eveneens zonder betalen, want tussen het land b. en Italia schijnt er sinds de mijnramp van Marcinelle in 1956, een mutualiteits-verdrag te bestaan van wederkerigheid. Kijk, kijk! Dat is nu de eerste keer in mijn leven dat ik goed voordeel doe door mijn nationaliteit….Een mens moet eerst bijna op sterven liggen! Zal een bedankingskaartje sturen naar Belvédère, in mijn beste Italiano, zodat la Regina Calabrese met eigen ogen kan zien hoe de landgenoten elkaar wederzijdse hulp en bijstand verlenen…..Mijn Italiaans is beter dan haar Nederlands!
Te middag waren we in de Hof van Eden (een gewoon restaurant), aan de oever van het Meer van Bolsena. De garçon was nog norser dan gewoonlijk : binnen zat niemand, iedereen had de parasols verkozen, buiten in open lucht, waar een licht briesje de toon zette. Amper te horen boven het klotsen van de golfjes. Italia op zijn Paasbest! Alleen de mandoline-speler zelf ontbrak, maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door de schare schaars geklede giechelende ‘ragazze’, schoolmeisjes, op het strand. Halfweg de service sloeg, lijk naar gewoonte, rond 14 uur, het weer om. Iedereen wilde naar binnen en de arme man in livrei sloeg in paniek…De vroege zeildertjes vluchtten naar de kant en binnen de 5 minuten was het Lago veranderd in een wreedaardig monster onder een pikzwarte hemel. Iedereen moest afdruipen in de gietende regen….Tja, Berlusconi kan ook niet alles in één legislatuur geregeld hebben, en de BRT zal dus weer op zijn kap zitten…..
En zeggen, dat Hagedoorn, daar in de verre Heimat, nu het weer belooft dat eigenlijk feitelijk hier moest zijn.
Zijn wij dan geen godenkinderen, die de weergoden met ons mee hebben? Wij gaan en het weer gaat mee!
Wanneer we hier terug zijn? Weenie. Kunnen gaan stemmen zondag 13de? Weeniet! Weer iets kunnen zien? Weenie. Ooit nog kunnen bloggen? Weenie.
U weet toch welke fijne psychologen onze Dames en Heren Doktoren zijn? Ze geven geen precies antwoord. Maar O! Italië! Kennen ze goed! Lago di Como, Lago Maggiore..De Campo dei Fiori (Bloemenmarkt) in Rome…Maar Lago di Bolsena? Tiens, neen, dat is voor de volgende keer, als ze gastcollege komen geven in Sienna. Zie ik hen, of jullie, ooi nog weer? Weenie! Ons Moe zei altijd at er een God apart was voor de klein mannen, de donkaards en de onnozelaars. Wie had ooit gedacht dat ze een categorie vergeten was? De mijne, potverkofie!
Niet alleen Vlaanderen zendt zijn zonen-ùissionarissen uit, zoals de oude missionerings-slogan : ook de fijnste der fijne oog-chirurgie zendt zijn zonen (en dochters) uit. Kijk sè, en daar kan ik nu eens van profiteren! Zelfs al moest ik ze tasten, ipv zien…Maar ’t zal allemaal wel meevallen!

Ciao & Arrivederci!