Woensdag
21 Februari 2018
4426 – MET WIE MEN VERKEERT
WORDT MEN VEREERD
*
INHOUD: MEDIA – ISLAMISERING: de De VRT, inzonderheid het babbelwijf-prramma
Canvas/Ter Zale was vroeger als baanvak vrijj-ruimer & ijsbrker met de
blote handen van Het Allernieuwste Geloof, méér dan verdacht in Vlaamse Middens.
Via DOORBRAAK is nu het bewijs geleverd dat het een broeinest is van levensgevaarlijke
intrigeanten. Ik noem geen namen, want dodenlijsten zijn er al genoeg.
De Judas-penningen die ze dagelijks
hiervoor opstrijken zijn geen hemelse dauwdruppels, maar gewoon gegraaid eigen belastinggeld.
IEDER VOGEL IN VRIJHEID
ZINGT ZOALS HIJ GEBEKT IS
*
Lieve Lezeraar,
Even in herinnering brengen. U waart toch niet vergeten dat deze
‘Weblog’ feitelijk een soort persoonlijk logboek is dat (dwangmatig) openbaar
gemaakt moet worden, omdat nu eenmaal daar de digitale mogelijkheden voor het
grijpen liggen. Het is ook een manier om
de tijd nuttig door te brengen. Maar vooiral is het het gedroomde middel om zic
jong en belanfgrijk te voelen.
Dat is nu eenmaal ook de helaasheid der dingen….
Vandaag is ten twedenmalel in één en dezelfde week mijn beste kostuum
als vanzelf ‘uit de kast gekomen’, omdat er nu eenmaal zaken zijn in het leven
die ceremonie kledij waard zijn. En loop ik daar toch wel meteen dat Libanees
warhoofd tegen het lijf.
’t Geluk vliegt, en wie het vangt, heeft het.
Ik wist heç. Ik wist het! HLN
en dat andere warhoofd (Hilde Sabbe) moeten als spoken in onze kleerkast
gezeten hebben, klaar om mijn beste kostuum te activeren.
En verlà. Het is zover. Een open doekje voor Doorbraak en de open
ruimte voor de zwans in de polletiek.
**
*
Zolang
de TV, de radio en alle, maar dan ook alle Gewestelijke Zenders niet in handen zijn
van de democratisch verkozen eigen Vlaamsr Regering, zal het verraad niet
stoppen. Liefst zag ik alles geprivatiseerd worden (om de werkingskosten in de hand te houden) met alleen een soort ‘Inspectie
Dienst lijk bij de Belastingen. Om er over te waken dat niemand buiten de
lijntjes kleurt.
Buiten
de lijntjes kleuren mag natuurlijk wèl, maar dan met ieder mogelijk wederwoord
daar stantepede onmiddellijk naast worden gezet. En ongelikte bos-beren
lijk die Kathleen Colls of dat serpent dat ‘dienst’ doet aan het Parlement,
krijgen de dag zelf nog de buitenwacht. Opgeruimd lucht op.
Dan
krijgen wij tenminste ‘Nieuws’ zoals elk ander nieuws, op iedere andere zender,
maar niet zoals bij de VRT dat aankondigt,
als Hét Nieuws.
Aan
het VRT- Tangetje Martine maken we geen woorden meer aan vuil. Het is zò al erg
genoeg.
**
*
Neen,
natuurlijk heb ik de lezer niet kunnen overtuigen. Het spijt mij langs alle kanten.
Daarom onderstaande hoofdschotel van de échte Chefs. Bun apetito
**
INGEHUURDE
HOOFDSCHOTEL bij
Canvas is de Abou Jahjah-schaamte
voorbij
*
Welke bokkensprongen Abou
Jahjah ook maakt, de liefhebbende armen van Canvas gaan wijd voor hem open.
Bart Schols
kust net zijn schoenen niet.
*
16 februari 2018 Eddy Daniels
Stel
dat morgen iemand in Borgloon of Ingelmunster een poging tot Dorpspartij
lanceert met de prikkelende belofte al onze maatschappelijke problemen in één
klap op te lossen, hoe groot zou de persbelangstelling dan zijn?
Dyab Abou Jahjah
is
er echter in geslaagd niet slechts de pers te mobiliseren voor zijn nog niet
eens bestaande partij (Be.One, aan
fantasie geen gebrek), hij hield er op 7 februari ook twee reclamespots op
Canvas aan over van samen bijna 25 minuten (6’ 10’’ Terzake, 18’30’’ De Afspraak).
Faut le faire. In Knack kreeg hij overigens verschillende bladzijden, hebben
zij het dan zo moeilijk om kopij te vinden?
Belg geworden
door te trouwen
Dyab
Abou Jahjah (°1971) is een merkwaardige figuur, en dat zal ongetwijfeld het
excuus zijn voor de VRT-journalisten om hem steeds weer een open doekje te
geven. Al doet Bart Schols nu wel wat moeite om kritisch tussen te komen. In
1991 deed hij een asielaanvraag in België, nadat die eerder in Frankrijk was
afgewezen. Zijn leven zou zogezegd in gevaar zijn geweest in Libanon omdat hij
in ongenade was gevallen bij Hezbollah. Achteraf zou hij toegeven dat dit een
leugen was (KRO tv 25/06/2003), en zijn ouders zouden verklaren dat hij nooit
echt een Hezbollah-strijder was geweest. Ook in België kreeg hij nul op het
rekest, maar door een huwelijk met het Vlaams meisje Peggy P. kreeg hij toch
onze (dubbele) nationaliteit te pakken. Hij liet zijn vrouw meteen zitten en de
hele bedoening zou achteraf (volgens zijn schoonvader) van zijn kant een
opportunistisch schijnhuwelijk zijn geweest (DS 30/11/2002). Hoe dan ook, zijn
nationaliteit raakte hij niet meer kwijt.
Hier stond een
assertieve Arabier, geen Uncle Tom maar een Malcolm X
Ondertussen
behaalde hij hier een graad in politieke wetenschappen aan de UCL (Louvain-la-Neuve)
— hij is bepaald geen dommerik. Zijn vader is overigens universitair docent in
Libanon. Hij begon zijn politiek activisme met de Arabisch-Europese Liga (AEL).
Zijn basisstelling was dat de Arabieren die hier leven volwaardige Europeanen zijn
en als dusdanig moeten behandeld worden. Onder andere vond hij dat Arabisch als landstaal erkend
diende te worden. Het kot was te klein, de internationale pers gooide
zich erop (The New York Times 01/03/2003), gevestigde politici reageerden
hysterisch, het was gedaan met de Alibi Ali’s op de klassieke lijsten. Hier stond een assertieve
Arabier, geen Uncle Tom maar een Malcolm X. Dat sprak natuurlijk de
straatbengels aan, al reageerden die wel huiverig op zijn voorstel tot verbod
op drugs, want dan raakten ze hun broodwinning kwijt (De Volkskrant
10/03/2003).
De premier
ging uit de bocht
In
2002 braken rellen uit na de moord door een psychisch gestoorde man op een
Marokkaanse imam in Borgerhout. Abou Jahjah kwam politiecommissaris Luc Lamine
voor de camera’s de mantel uitvegen op een manier die elke andere burger een
bekeuring wegens smaad zou opleveren. De AEL zette dan straatbrigades op, om
het racisme van politieagenten te filmen. Er was één patrouille van
een drietal gesluierde meisjes, gretig gevolgd door camera’s van de reguliere
pers.
Het
bezorgde hem de beschuldiging een privémilitie op te richten. Abou Jahjah ging
vrijuit, misschien mede omdat de toenmalige premier zich had laten gaan. Hij
had vanaf de tribune van het parlement al een veroordeling uitgesproken
(26/11/2002). Verhofstadt had de scheiding der machten doorbroken.
Vaandelvlucht
Eén
partij zag een nieuwe vrijheidsheld opstaan. De toen wanhopige PVDA, die al 25
jaar electoraal actief was en steeds weer bot ving. Ze richtte samen met de AEL
de lijst Resist op, gaven Abou Jahjah de beste plaats en alle faciliteiten.
Onder andere de partijkas, die gespekt werd door brave militanten die in halve
armoede leefden om de propaganda te betalen. Ze kropen letterlijk voor hem in
het stof en verloren bijna de helft van hun zeldzame trouwe kiezers. Abou
Jahjah pocht dat hij bijna zesduizend stemmen behaalde. Toen de PVDA als AMADA
voor het eerst opkwam in 1974 behaalden ze in datzelfde arrondissement meer dan
14 000 stemmen. Zulk een succes was dat dus niet.
Abou Jahjah
liet de PVDA met de brokken en een lege partijkas zitten
Abou
Jahjah liet de PVDA met de brokken en een lege partijkas zitten. Dit leidde bij
PVDA trouwens tot een intern gewetensonderzoek, waar ze nu de vruchten van
plukken. Hij richtte dan maar de Moslim Democratische Partij op (MDP). Zijn
deelname aan de verkiezingen van 2004 werd helemaal een lachertje. In 2006
gooide hij de handdoek in de ring, en verdween met de noorderzon. Uitgerekend
naar dat Libanon waar zijn leven zogezegd bedreigd werd.
Omzwervingen
van een sprekende mitrailleur
In
2013 was hij terug, Libanon had blijkbaar helden genoeg. Hij richtte meteen
Movement X op, een radicale beweging tegen racisme. Onze pers haalde het
Libanese wonderkind met open armen in om te ageren tegen wat hij ‘structureel
racisme’ noemt. Hij kreeg
drie jaar lang een wekelijkse column in De Standaard, tot machteloze woede van
veel lezers, en mocht op de VPRO zich zelfs een avond lang voordoen als
een mak schaapje dat ten onrechte als een wolf wordt gezien (Zomergasten
31/07/2016). In De Afspraak op Canvas werd hij een stamgast. Daar blonk hij
vooral uit in het onderbreken van mede-panelleden. Hij sprak als een
mitrailleur, erger dan Verhofstadt destijds in De Zevende Dag, en liet niemand
anders aan het woord. Bart Schols liet meestal lijdzaam begaan, blind van
respect blijkbaar voor het wonderkind.
*
Abou
Jahjah kreeg daarin een paar naïeve zielen mee als Hilde Sabbe, ondertussen
ex-journaliste bij Het Laatste Nieuws. Volgens haar omdat ze te links werd
bevonden. ‘Tijdens mijn laatste jaren bij Het Laatste Nieuws heb ik de sfeer
zienderogen zien verslechteren. Iets positiefs schrijven over allochtonen
zorgde altijd al voor gore reacties van lezers, maar de laatste jaren liep het
echt de spuigaten uit’, vertelt ze (Knack.be 13/02). Dat ze in die
omstandigheden haar unieke positie als columniste die tegen de stroom kon
ingaan, opgaf voor een dubieus avontuur met een onbetrouwbare figuur, was in
mijn ogen ook geen voorbeeld van helder politiek inzicht. Maar kom, iedereen
maakt zijn eigen keuzes.
Een nieuwe
partij
Toen
Ahmet Koç in Limburg overhoop kwam te liggen met SP.A, mede omwille van zijn
uitgesproken erdoganisme (DS 26/08/2016), zag Abou Jahjah zijn kans weer
schoon. Zij gingen samen een nieuwe partij voor radicale gelijkheid oprichten.
Dat was mei 2017. Natuurlijk kwamen zij uitgebreid aan het woord in De Afspraak
(15/05/2017). ‘De samenwerking is een feit, en staat op solide gronden’, zegde
Abou Jahjah met de nodige aplomb (Knack.be 10/05/2017).
Tegen
half september lagen ze met elkaar overhoop. In december 2017 liet Abou Jahjah
de zielige Koç achter, zoals hij dat eerder met zijn vrouw, de PVDA en ‘zijn’
AEL had gedaan. Hij had immers versterking gekregen van de al lang
uitgerangeerde Groen-politica Meryem Kaçar en haar echtgenoot Dries Lesage,
professor en directeur van The Ghent Institute for International Studies. Hilde
Sabbe bleef trouw op post als Alibi Autochtone.
Gods wegen
zijn ondoorgrondelijk
Uiteraard
mochten Kaçar en Abou Jahjah uitgebreid hun verhaal doen in zijn huismedium, De
Afspraak (07//02), waarbij drie dingen bleken. Eén: behalve versleten slogans
hadden ze niets te vertellen. Twee: Abou Jahjah onderbrak ditmaal niet
voortdurend opponenten, maar zijn eigen partijgenote. Drie: Bart Schols greep
eindelijk in. Waarschijnlijk was hij zich toch gaan schamen voor zijn
onderdanige dhimmitude in het verleden. De weddenschappen zijn nu geopend: hoe
lang zal het duren vooraleer Abou Jahjah en Kaçar elkaar in de haren zullen
vliegen? Dankzij Bart Schols worden we daar perfect over ingelicht. Waarom
Canvas, de schaamte voorbij, zich blijft encanailleren met al die strapatsen,
blijft een raadsel waar we slechts nederig het hoofd voor kunnen buigen. De
wegen van de VRT zijn echter ondoorgrondelijk.
AAN DE
VRUCHTEN
KENT MEN DEN
BOOM
*
Juist. Galgenhumor is ook humor. Al vrees ik dat de gehangene daar niet
veel meer aan heeft.
Kijk, het is niet zeer Christelijk, maar moest de VRT (en de ‘vrije’ tegenhanger) morgen
hangen, ik zou er niet rouwig om zijn.
**
*
Eenmaal de lokalen gedesinfecteerd zijn, de ruiten gewassen en e vloeren
geschrobd, zou die Reyerslaan bvb kunnen herdoopt worden in de Bevrijdinglaan.
Net als de Berlijnse Muur zou die seksloze zendtoren symbool van een
Slinx Schrikbewind, zoals die andere toren in Kaaskerke, op zekere donkere
nacht door ‘onbekenden’ kunnen gedynamiteerd worden. Zou de Minister van
Just-is-Just in de Kamer deze historische woorden kunnen herhalen ’Hij ligt er
en hij ligt er goed’.
Ik persoonlijk zou er zelfs niets op tegen hebben, moest de virtuele
President van het Onafhankelijk geworden Vlaanderen, net zo krachtdadig als
President Trump, de TV-Werkvloer zo ver mogelijk wèg van Broekzele willen
hervestigen.
Op de IJzeweide in Kaaskerke bij Diksmuide bijvoorbeeld. Daar staat een
hemelhoge sierlijke toren. Met Kruiskop en AVV-VVK goed zichtbaar ten aanzien
van de geele wereld.
**
*
Hier spreekt tot U, op 11 Juli van dit haar, iemand die geflankeerd
wordt door de Presidenten van Polen, van Hongarije, van Tjechië en van
Slowakije. Met op de voorgrond President Geert Wilders van het Broedervolk der
Nederlanden. Met op de voorgrond de vlaggen van Oostenrijk en de AfD.
En Bruxellabad kan de pot op. Wordt verkocht aan de meestbiedende. Met
licjhte voorkeur voor de Poet.
Jezus, Maria, Jozef! Wat zou de beiaard spelen van al onze torentransen,
waarop de Leeuwen dansen!
**
*
Hemelrijker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten