dinsdag 26 februari 2019

5226 - WERELDOORLOG III NEEMT ALDOOR VASTERE VORMEN AAN

.



Bij mijn weten leeft de (Franstalige) dochter nog. Antnette Spaak (°1928)is de naam. Stokoud dus en meer dan wormsteekte. Meer dan waarschijnlijk. Dor als brandhout voor Lucifer lijk het brandhout dat klaar ligt voor de open haard.
*
Haar dagen zijn geteld. Daat kan niet anders. Die overleeft niet eens haar vaders bloedeigen ‘E.G.K.S.-Gedrocht’: de EU Verenigde Naziestaat.. Mag ik hopen. Brussel dus. Waar anders leeft dat serpent, dan in de onmiddellijke nabijheid van het OKW, in Broeksèl, de zelfbenoemde Hoofdstad van Festung Europa. Brussel. Het moerassig waterrijk Broeken-gebied, met o.a. de mij overbekende Rue du Marais N°120….Dat Broekse-geval’ is en blijft onvervreemdbaar Vlaams erfgoed. Thans, zonder betalen bewoond, dus BEZET door +75% wildveemde veroveraars.
Brussel. Het vroegere OKW
Ober Kommando der Wehrmacht.
*
‘There is something rotten in the State of Danmark’. LEES ‘in the State of Dhie Joekrien’. Hieronder leest U er alles over. Complot of geen complot.
Pro memorie. Onze klusjesman en vaste huisvriend in ons hutje op de hei, d.w.z. aan het Lago di Bolsena (Centraal Italië) was een met vrouw en kinderen uitgeweken geboren en getogen Oekrainiër. Werkzame handen en een gouden karakter. Ongeveer 35 jaar en intussen allemaal Italiaan geworden.
Heb ik hier al meermalen over verteld. Misschien heb ik het al die tijd te weinig gehad over hun harde taal en vooral hun harde ogen, telkenmale als de R.T. ter sprake kwam. Zij keken iedere dag gewoontegetrouw naar KIEV-TV en bij mij stond dikwijls, via de zoekmachine van Google, R.T. aan. Wist ik veel dat die 2 letters stonden voor ‘Russian Television’. Ik kreeg er beelden te zien die niets aan de verbeelding overlieten en dus niet àl te betrouwbar waren. Telkens werd die man dan giftig en bijna met het schuim op de lippen verklaarde die dan dat het allemaal leugens waren. Hij kon het weten, want zij waren die hel ontvlucht. Met gevaar voor hun leven.
Ach, wat baat het allemaal, want jaarlijks keerde heel het gezin terug. Voor even. Op vakantie… Zodat we via deze persoonlijke bron het voor en tegen konden afwegen. En ja, het democratisch gekozen Staatshoofd daar werd door Het Westen verjaagd en vervangen door een marionet. Ja, de Krim-mensen in het Noorden van het land hadden inderdaad vrij en ongedwongen voor de eigen op historisch gefundeerde onafhankelijkheid gekozen. Waarna zij even vrijwillig hadden gevraagd om aan te sluiten onder de vleugels Moedertje Rusland. “Heim ins Reich’ als het ware. Wat later in het Westen tot een soort van agressieve annexatie door Poetin zou verdraaid worden.
Ja Ja, ‘Dhie Joekreien’. Ze doet mij telkens denken aan oorlog. Aan verwoesting. Aan intercontinentale atoom-raketten die elkaar kruisen hoog in de lucht. Maar neerkomen op onze arme gekwelde hoofden. Kortom, ‘Dhie Joekrien’ doet me denken aan

*
*
Oekraine neemt lidmaatschap EU en NAVO in grondwet op
*
*
Nederlands Oekraïne referendum nu ook officieel in prullenbak verdwenen - NAVO verplicht tot oorlog tegen Rusland als Oekraïne lid wordt
*
Het rechtstreeks van de SS gekopieerde embleem van het beruchte neo-Nazi
Azov Bataljon,
dat wordt getraind en uitgerust door de VS en andere NAVO landen voor de strijd tegen de Russisch sprekende bevolking. (Afbeelding: Getty Images (2)).
Zoals verwacht is het Nederlandse Oekraïne referendum net als het referendum over de Europese Grondwet geruisloos in de prullenbak van ongewenste volksuitspraken verdwenen. Dat gebeurde eigenlijk meteen al met het verlenen van financiële en militaire steun van Amerika en Europa aan het neofascistische regime in Kiev. Op 7 februari 2019 besloot het Oekraïense parlement zelfs om het toekomstige lidmaatschap van de EU en de NAVO ‘onomkeerbaar’ in de grondwet op te nemen, wat een rechtstreekse schending is van het Nederlandse inleg-vel bij het verdrag van de EU met Oekraïne. Niemand in Den Haag maakte er echter enige woorden aan vuil, en dat zegt veel over wat er is overgebleven van onze zogenaamde ‘democratie’.
Het aangenomen voorstel voor de grondwetswijziging dat moet leiden naar ‘volledig lidmaatschap van de NAVO en de EU’ was afkomstig van
President Petro Poroshenko,
de oligarch die rijk werd door het plunderen van publiek bezit en die niets meer dan een marionet van het Westen is. Analisten gaan er dan ook vanuit dat het besluit niet zonder instemming van Washington en Brussel kon worden genomen.

Westerse steun aan fascistisch neo-Nazi regime

De gevolgen zijn ingrijpend en kunnen uiteindelijk ook zeer ernstig zijn. Allereerst maakt iedere partij, politicus of persoon die openlijk tegen het voorgenomen EU- en NAVO lidmaatschap is zich nu schuldig aan het overtreden van de wet. Dit heeft er reeds toe geleid dat de Centrale Verkiezingen Commissie de leider van de Communistische Partij, Petro Simonenko, heeft verboden om deel te nemen aan de presidentsverkiezingen in maart.

De grondwetswijziging is vooral de verdienste van parlementair president Andriy Parubiy, in 1991 oprichter van de Nationaal-Socialistische Partij die gemodelleerd werd naar de Nazi partij van Adolf Hitler. Hij is tevens hoofd van de neo-Nazi paramilitaire groepen die in 2014 onder Amerikaans/NAVO commando werden ingezet tijdens de beruchte Maidan coup, waarbij sluipschutters vele tientallen burgers vermoordden.

Deze fascistische groepen namen ook deel aan het bloedbad in Odessa. Parubiy is tevens hoofd van de Nationale Veiligheid en Defensie Raad die samen met het Azov Bataljon en andere neo-Nazi eenheden de Russische sprekende bevolking in het Oosten van het land aanvielen en tal van plunderingen pleegden.

Volgende stap naar oorlog tegen Rusland

Op internationaal niveau is Oekraïne reeds als partner verbonden aan de NAVO. Zo is het Azov Bataljon, wier embleem een kopie is van de

SS eenheid Das Reich,

omgevormd tot een speciale eenheid die is getraind door Amerikaanse instructeurs van de 173e Luchtlanding Divisie. Het bataljon werd uitgerust met pantserwagens en wordt ook door andere NAVO landen bijgestaan.

Omdat Rusland - ten onrechte- door het Westen wordt beschuldigd van het ‘annexeren’ van de Krim en het lanceren van militaire operaties tegen Kiev, zal de NAVO -indien het bondgenootschap Oekraïne als lid accepteert- op basis van artikel 5 verplicht zijn om het land met het ‘gebruik van gewapende strijdkrachten’ militair te hulp te schieten. Met andere woorden: de NAVO moet dan een oorlog beginnen tegen Rusland.

Dit zijn de geplande, levensgevaarlijke implicaties van de Oekraïense grondwetswijziging, die zonder twijfel niet zonder instemming van de VS, de EU en de NAVO tot stand konden zijn gekomen. Deze overduidelijk volgende stap naar het grote einddoel van de Westerse globalistische elite, oorlog tegen Rusland met Europa opnieuw als strijdtoneel, wordt vrijwel compleet doodgezwegen in de media en politiek.

Nederlands inleg-vel Oekraïne verdrag een farce

En dat is in zekere zin nog wel te begrijpen ook, want anders zou de Westerse samenwerking met, en steun aan een fascistisch neo-Nazi regime, dat in Oekraïne een vergelijkbare situatie heeft gecreëerd als in de jaren ’30 in Duitsland, opnieuw pijnlijk voor het voetlicht komen, waarbij in Nederland de complete farce van het inleg-vel bij het Oekraïneverdrag zou worden bevestigd.

Voor degenen die nog steeds geloven dat Nederland nog steeds een vrije democratie is herinneren wij u niet enkel aan de genegeerde referenda over Oekraïne en een Europese Grondwet, maar ook aan eerdere ingrijpende besluiten zoals de invoering van de euro, het opgeven van onze financiële en politieke soevereiniteit aan een autoritaire commissie in Brussel, het openzetten van de grenzen voor massa immigratie en het laten islamiseren van Nederland, om maar enkele voorbeelden te noemen, waar wij als volk geen enkele zeggenschap over hebben gehad
Xander



*

Verhalen over ezel-kaakbenen, zoals die waarmee Kaïn zijn broer Abel de schedel insloeg, hebben, zoals U zou moeten weten, al lang afgedaan. Wegens niet realistisch en pure kwezelarij. De moderne progressieve gedachte heeft wel degelijk andere zaken aan het hoofd. Er zijn ook andere katjes te geselen. Zoals Boer Bavo, die de katjes in den donkeren kneep. Zie de TV-programma’s op alle zenders in ons bereik. Vooral niet te vergeten: de stijgende watermassa’s die er zitten aan te komen. De landen, voor zover die niet verwoest en braakliggend zijn achtergelaten, worden overspoeld, erger dan in de wreedste horror-film. En we zitten er midden-in. Allemaal de schuld van die duivelse Poetin.
Wat wordt het dus, de vernietiging door het water of door het vuur? Misschien wel door de twee samen, na verzoening, op onze kap.
Allez, de keus is aan ieder van ons. Wie verkiest er liever ’n Amerikaanse hellebeurt, dan ’n Russische? Of misschien wel, als 3de hond, ’n Chinese. Eentje van het genre King Kong FU? Of wordt het ’n Clinton Clap, omdat wij allemaal ondertussen toch meer of min de Engelse taal machtig zijn. Kan zó, zelfs zonder ondertiteling, op TV her uitgezonden worden. Als o,ze dierbare wereldvermaarde Rudy Vranckx het tenminste, zoals gewoonlijk, zou overleefd hebben. Liefst nadat hij voor de moete flink voor zou zijn vergoed. . Krijgen we misschien tussendoor de loon-betwistingen en de klimaat-brosselaars, ‘n beeldverslag in geuren en kleuren. Met in 3D, de stank er bij.


*
Waar zijn, beste mensen, nu de stokjes van de afbeelding hierboven gebleven? Zo dat eindelijk al die wapperende gekheden daaraan op kunnen worden gehangen? Tot U spreekt namelijk (lang geleden) ’n jonge knaap van den boerenbuiten, die zijn prille jeugd heeft doorgebracht tussen de ontelbare doodstille soldaten-kerkhoven van de frontsector tussen Ieper en Langemark. Twee locaties berucht over de ganse wereld. Ze waren, en zijn dat nog steeds, eenzaam en verloren tussen de velden of de dorpen. Velden van eer, weet U nog? Meestal heldere piekfijn verzorgde parkjes, met witte stenen zerkjes. Waarop meestal de melding ‘Known unto to God’. Voorjonge snaken ideale hulpmiddelen om al die verre vreemde landen te leren kennen. Die zerkjes, ‘row on row’ waren toen ook al eindeloos. Even eindeloos waren de gemillimeterde houten kruisjes der Franse begraafplaatsen, open en bloot met altijd dat zegenend kruis op de achtergrond en een stenen altaarblok, met dat merkwaardig opschrift ‘Their names liveth for everymore’. Alleen hun nalen? Ja, liefst. Want er is al herrie genoeg sedertdien.
Dat ene Duitse ‘Studenten Friedhof’ in de Klerkenstraat in Langemark, dat de plaats markeert waarop op 10 November ’18 beide loopgragen-stelsels elkaar raakten. Letterlijk raakten. Die nacht vers gegraven kuilen en loopgraven op handgranat gooi-afstand van elkaar… Daar ook, op z’n Germaans, alleen maar massagraven voor alleen maar elders opgegraven botten en doodskoppen.. In de grond gestopt onder granieten eenheidsblokken. Met hier en daar drie lage kleine kruisen broederlijk bijeen. Het geheel is somber en donker onder het gebladerte der bomen. Bij de Eingang staat gebiteld op de muur ‘dass Deutschland muss leben, weil Sie allen sterben mussten‘.
*
Wie de streek kent, vindt begraafplaatsen van ’n paar man. Of ergens van een hoge Engelse gegradueerde, ter aarde ‘besteld’ op de paar voerkante meter grond waar die stierf voor God en Vaderland. Een knus plekje, goed voor de Eeuwigheid, omringd tussen het joren of de bieten, door lage muurtjes en een heus ijzeren hek.
Juist. Overal kan de bezoeker zijn opmerkingen nalaten, liefst genaamtekend e gedateerd. Het schriftje ligt aan een ketting met stylo daarbij, klaar voor gebruik, aan een stevige koperen ketting, gemakkelijk vindbaar in een soort ingemetseld muurkoffer.. Klaar voor gebruik bij het weggaan.
Onuitwisbare bovengrondse sporen van zelfdestructie op bevel van ‘Hogerhand’. Op, onder of boven onze eigen Vlaamse boerengrond die er voor eeuwig en een dag grondig verwoest blijft bijliggen. Ook bovengronds zijn er, naast de vele gedenktekens die als vergeten littekenen op alle mogelijke plaatsen staa, en onmogelijke namen dragen (zoals ‘Calvare Breton’), ook nog andere sporen van geweld. Bolletjes stukken lood en verroeste schrapnel-scherven die jaarlijks in het voorjaar worden bloot geploegd. Niet ontplofte obussen worden zorgvuldig aan de kant geborgen, zodat die kunnen opgehaald worden door Dovo. Einde van een uit de hand gelopen productieprpces.
Maar het moet gezegd: deze mensonterende honderdjarige misdaad loont. Het is de moeite waard geweest voor de plaatselijke Horeca en de souvenir-industrie. Zodat dat oude spreekwoord bewaarheid blijkt, dat de ene zijn dood, de andere zijn brood is…
May we please also rest in peace…
*




Geen opmerkingen: