Ach
ja, al die ééndagsvluegen, drukdoende politieke geniën te worden en
vooral die hoog belande ‘kabinetsleden’! ‘Leden’ van het kabinet noemden
wij in onze gewesttaal gewoon kakkers, bezoekers van
het schijthuisje. Zij die zich dienden te haasten voor de wetten omwille
van de natuur. Maar de tijden en vooral de mogelijkheden veranderen….
Om het even hoe Magniette erover denkt.
Zoals
Lode Zielens, een van de vele ons bekend zijnde bekenschrijvers zich
ooit afvroeg ‘Moeder, waarom leven wij’, zo dwaalden mijne gedachten
schokkend en trillend plotseling af naar de relatief eenvoudige
oplossingen voor de hiernavolgende gestelde zeer kleine probleempjes die
door onze aangestelde Verlichte Grote Verstanden achteloos terzijde
worden geschoven als ‘niet relevant’.
**
*
Waarom
wordt er, zoals elke normale werkgever zou doen, voor alles en iedereen
die zich beweegt op zijn werkvloer, meer en nog beter betalen? Met,
naast een 13de, 14de, 15de maand met nog een 16de
maand daarbij te betalen. Liefst zonder spoor na te laten in de
boekhouding! Inderdaad, noch voor de simpele gewone mens, noch voor de
rijk besnaarde pomiticus, kleeft er aan dat soort geld niet het minste
reukje.
Hoog
tijd dat er een syndicaat wordt ingesteld voor alle werkende en
nit-werkende politici. Die, zoals we zien in de lagere werkomgevingen,
kan instaan voor de veel grotere belangen van de voltijds verkozen
volksmenners.
**
*
In
geen geval mag daarmee gewacht worden tot he te laat zou zijn; daar de
poorten ondertussen zouden kunnen dicht geslagen zin en de tricolore
vertoning ‘over and out’ zou zijn. Al kan het natuurlijk ook dat, naar
oude gewoonte, zoals het iedere keer gebeurde bij iedere Duitse
Bezetting van hun o zo dierbaar grondgebied. Naar Le Havre in WO I, en
naar Londen in WO II, van waar zij gewoon verder de gewone maandwedde
bleven trekken.
Vergeten vragen van de voorbije week (63)
*
**
9 SEPTEMBER 2019 Dominique Laridon
**
foto: ©Reporters
*
Ook
de voorbije week werden veel vragen gesteld — en waren er ook vragen
die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de
nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden.
Zoals:
Wat doet een CD&V-politicus in een reality-programma van VRT?
De hele poco-bingokaart afgestreept
(Aan
de openbare omroep, die begon aan een tweede seizoen van ‘Het Gezin‘ —
een realityreeks die ‘doodnormale’ huishoudens volgt. Eén van de
opgevoerde gezinnen is dat van Orry Van de Wauwer, Vlaams
volksvertegenwoordiger voor CD&V. Van de Wauwer is de enige
politicus in het programma en krijgt dus onbetaalbare reclame cadeau.
Misschien was deze Van de Wauwer te mooi om te laten liggen: holebi,
virulente opposant van Bart De Wever in Antwerpen, opvanger van
vluchtelingen. De hele poco-bingokaart afgestreept.)
Hoe kunnen Vlamingen Sophie Wilmès ooit aanvaarden als premier?
(Aan
de minderheidsregering, die eraan zou denken om de minister van
Begroting aan te stellen als premier zodra Charles Michel vertrekt.
Sophie Wilmès woont al jaren in Vlaanderen, maar ze kijkt neer op de
Vlamingen. In de gemeentepolitiek van Sint-Genesius-Rode heeft ze zich
bewezen als een Fransdolle Vlamingenvreter. Vroeger zou dat tenminste
eens vermeld zijn geweest in onze kranten — het is geen groot geheim. Nu
kikt geen Vlaamse journalist er over.)
Waarom buigt België keer op keer richting Zuid-Europa?
(Aan
het KMI, dat gaat samenwerken met Zuid-Europese landen om stormen een
naam te geven. België kon zich ook aansluiten bij een Noord-Europese
groep met landen zoals Nederland en het Verenigd Koninkrijk. De keuze
werd níet gemaakt op basis van wetenschappelijke gronden: ‘Dat is
beslist omdat we meerdere talen hebben in België. We hebben minder te
maken met het Engels, vandaar‘. Zelfs in de stomste, kleine dingen: La
Belgique sera latine ou elle ne sera pas.)
Wie zal dat betalen, wie heeft zo veel geld?
het probleem is dat ze er niet voor willen betalen
(Aan
minister-president Rudi Vervoort, die een plan heeft om de Brusselse
beloftes te financieren: ‘Er bestaat een marge om de schuld te
verhogen.’ De Brusselse schuld telt mee voor de collectieve schuld en
belast dus mee de Vlamingen. Bovendien is de kans groot dat de factuur
vroeg of laat toch weer bij Vlaanderen terecht komt. Het probleem is
niet dat de Brusselaars eigen beleid willen voeren: het probleem is dat
ze er niet voor willen betalen.)
Hebt u zichzelf ooit betrapt op racistische gevoelens?
(Aan
Rachida Lamrabet, die vorige week ‘De vragen van Proust‘ mocht
beantwoorden in De Morgen. De vraag over de racistische gevoelens duikt
bijna elke keer op in de rubriek — maar werd vorige week dus niet
voorgelegd. Best jammer, aangezien Lamrabet duidelijk zeer raciaal denkt
en een broertje dood heeft aan de ‘witte’ Vlaming.)
Wie van jullie gebruikt eau de toilette van Dior?
(Aan
al wie verontwaardigd was om een reclamespot van Dior, omdat er
symboliek van indianenstammen werd gebruikt. Dior werkte voor dat korte
spotje samen met Native American consultants, kunstenaars, schrijvers,
dansers en met de non-profit Americans for Indian Opportunity, maar dat
mocht allemaal niet baten: het was ‘racisme’ en ‘cultural appropiation‘
en dus moest de spot al snel offline. Hoeveel van die critici hebben
zelf Indiaans bloed in hun aderen? Hoeveel behoren er tot het doelpubiek
van Dior? Wie heeft al die beslissingsmacht gegeven aan een hysterisch
clubje op het internet?)
Hoe gezond is de klimaatkruistocht voor Greta Thunberg?
Wie vraagtekens plaatst bij haar gezondheidstoestand is natuurlijk een zure trol
(Aan
journaliste Sara Vandekerckhove, die Thunberg huldigt in De Morgen:
‘naast een inspirerende klimaatactivist ook een rolmodel voor mensen met
autisme‘. Wie vraagtekens plaatst bij haar gezondheidstoestand is
natuurlijk een zure trol. Terwijl het toch legitiem is om bezorgd te
zijn om een kind met een ernstige ontwikkelingsstoornis dat voortdurend
wordt blootgesteld aan massale pers aandacht. Moeten we echt wachten tot
het meisje bezwijkt?)
Welke maatschappelijke functie vervult het middenveld nog?
(Aan
de middenveldorganisaties die al bij voorbaat jammeren over eventuele
besparingen op hun rijkelijke subsidies. Er zijn nog altijd veel
middenveldorganisaties die fantastisch werk doen, maar er zijn ook
steeds meer activistische clubjes die alleen maar geld willen van de
belastingbetaler om vervolgens te ageren tegen die belastingbetaler.
Vlaanderen moet de geldkraan opendraaien en vervolgens opflikkeren. Veel
van deze clubjes zijn alleen maar bezig met polarisering, een
(extreem-)linkse agenda en een eigen personeelspolitiek met steeds meer
luizenbaantjes (alleen al bij het Minderhedenforum werken nu 25 mensen).
Ze lijken op politieke partijen, maar dan zonder het lef om op te komen
bij de verkiezingen.)
Hoe lang zijn de tenen in de Reyerslaan?
(Aan
de VRT-manager die een TV-recensie van Kris Hoflack las op Doorbraak en
prompt naar zijn telefoon greep om te klagen bij de voorzitter van het
Vlaams Parlement — de baas van Hoflack. Bij de openbare omroep ergeren
ze zich aan politici die boos bellen als de VRT-berichtgeving hen niet
aanstaat. Maar zelf grijpen ze ook meteen naar intimidatie als iemand
eens milde kritiek uit op hen.)
Waar kan Johan Sanctorum nog terecht, als het niet op Doorbraak is?
(Aan
onze eigen hoofdredacteur, die onder druk van weldenkend twitter een
stukje van Johan Sanctorum offline haalde. Zo plooit Doorbraak onder
druk van (hoofdzakelijk) mensen die Doorbraak niet lezen — die Doorbraak
in veel gevallen zelfs haten. Deze bloedhonden weten nu dat hun
hysterie beloond wordt: zij zullen in de toekomst nog vaker de klopjacht
inzetten. Deze Vergeten Vragen-rubriek drijft op diepe teleurstelling
in de traditionele media: vorige week waren wij even teleurgesteld in
onszelf.)
Wie creëert onze welvaart en houdt de boel draaiende?
In werkelijkheid danken we onze welvaart en vooruitgang doorgaans aan bedaarde burgermannetjes
(Aan
auteur Rutger Bregman, die zich graag kwaad maakt: ‘Alles waar we trots
op zijn, danken we aan mensen die zich boos maakten‘. Bregman is het
type progressief dat zich graag ‘staatsgevaarlijk’ waant als hij op café
applaus oogst met praatjes over ongelijkheid en racisme. In
werkelijkheid danken we onze welvaart en vooruitgang doorgaans aan
bedaarde burgermannetjes, die niet te veel complimenten maken maar wel
bergen werk verzetten. Ook revoluties worden gedragen door leraars,
kruideniers en pastoors. Salonrevolutionairen staan slechts in voor de
analyses achteraf.)
Waarom is de EU zo onwrikbaar over brexit?
(Aan
de Eurocraten die verlekkerd kijken hoe de brexit-discussies in het
Verenigd Koninkrijk helemaal uit de hand lopen. Journalisten hebben
alleen oog voor het (toegegeven: erg theatrale) schouwspel in
Westminster, maar benoemen nooit eens dat de Europese Unie veel belang
heeft bij een brexit die faliekant verkeerd afloopt. Een succesvolle
brexit is immers dé nachtmerrie voor de EU-elites die ons al jaren
voorhouden dat alleen een Europese superstaat onze belangen kan
behartigen.)
**
*
VASTSTELLING
Sedert
de Marrakesh-deal is de Federale Regering ‘in ‘lopende zaken’. Waarmee
bedoeld zijn, dat ze in ontbinding zijn. Uiteraard met behoud van het
volle loon + voor sommige Ministers zoals Piske Vandeirzen (CVP) –
volgens de TeeVee - maar liefst vier (4) auto’s telkens mèt
gekwalificeerde top-chauffeur.
Maar ‘Rust roest’, zoals het spreekwoord zegt. En alles wat verroest is, gaat bij het oud ijzer…
**
*
Dinsdag 5 November 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten