Het spreekwoord luidt ‘een waarheid zo groot als een koe’. Maar in dit geval gaat over een waarheid zo groot als een hele weide vol koeien!
Niets
is eeuwig. Zelfs niet God en de kosmische Eeuwigheid. Want verloochend
sedert Marx en de Franse Revolutie. Waarbij moet gezegd worden (voor zij
die dat willen zien) dat in Rusland de Christenheid nog nooit zo sterk heeft gestaan…
**
*
Ja,
ik weet het. Het is al even onwaarschijnlijk als de waarheid der beide
Vlaamse partijen die op het punt staan om de meerderheid te halen. Ik
noem wel geen namen, zodat hier met opzet geen reclame gelaakt wordt
voor Het Vlaams Belang.
Maar
om terug te komen op de lof op onderstaand artikel kan ik alleen maar
zeggen dat het mij onnoemelijk spijt het niet zelf geschreven te hebben.
Moest dat tenminste in mijn bescheiden capaciteiten hebben gelegen.
Lees het, het is het lezen waard
En als we nu eens akte namen van het overlijden van België?
7 NOVEMBER 2019 Jules Gheude
*
Als
blijkt dat er na een democratische verkiezing geen regering kan gevormd
worden, dan schrijft men nieuwe verkiezingen uit, of men stelt de
overlijdensakte van het land op. Een land zonder regering is immers een
land dat niet langer bestaat.
**
*
Wegens het politieke imbroglio dat we meemaken, stelt kandidaat- CD&V-voorzitter
**
Joachim Coens
*
voor
een regering van technocraten te vormen. Gaan we dan terug naar het
goddelijke absolute koningschap, toen de monarch zelf zijn ministers
koos?
**
*
Joachim
Coens is burgerlijk bouwkundig ingenieur. Hij studeerde aan de
Katholieke Universiteit Leuven en aan de Technische Universiteit Delft. Hij is de zoon van Daniël Coens, gewezen minister in zowel de federale regering als de Vlaamse regering.
**
*
Ik
wil mijnheer Coens even in herinnering brengen dat om een eind te maken
aan die privileges er in 1789 een Revolutie heeft plaats gehad.
…een varken met een lange snuit….
Ik
wil hem ook eraan herinneren dat zijn partij lange tijd met de staat
zelf samenviel – sprak men niet van de CVP-staat? – en dat zij aan de
oorsprong lag van maatregelen die vanaf 1960 ertoe hebben bijgedragen
dat Vlaanderen radicaliseerde, en die de eenheid van het koninkrijk
hebben ondergraven:
- - De definitieve vastlegging van de taalgrens.
- - Het ‘Walen buiten’ aan de Leuvense Universiteit, met als onmiddellijke gevolg de splitsing van de katholieke partij in twee taalgroepen (hierin gevolgd door de andere partijen).
- - Het tot stand brengen in 1972 van de culturele autonomie (het befaamde septemberdecreet, dat Vlaamse werkgevers, met sancties achter de hand ertoe verplichtte exclusief het Nederlands te gebruiken in de omgang met hun personeel)
- - Het opblazen van het Egmontpact door eerste-minister Tindemans in 1978
- - De financieringswet, uitgewerkt door de ‘toshiba-boys’ van Jean-Luc Dehaene, en bedoeld om de Franse Gemeenschap te verstikken.
- - De confederale gedachte die al begin jaren negentig werd gelanceerd door minister-president Luc Van den Brande.
- - Het tot stand brengen van het kartel CD&V/N-VA door Yves Leterme in 2004. Dezelfde die in een interview met Libération België wegzette als een ‘accident de l’Histoire’, een ongelukje dus, wat met de waarheid overeenkomt.
- **
*
Direct
na de stichting van het koninkrijk in 1830 verklaarde Talleyrand al dat
‘nog geen tweehonderd protocollen er ooit een natie van konden maken.’
dat België ‘met diplomatieke assistentie’ ter wereld kwam
In
hedendaags taalgebruik zou men kunnen zeggen dat België ‘met
diplomatieke assistentie’ ter wereld kwam: niet de samenstellende
bevolkingen waren de vroedmeesters, maar wel de diplomatieke
vertegenwoordigers van de Europese machten waartegen Frankrijk zich
militair had verzet. Vandaar de benaming ‘bufferstaat’ die wij eraan
overhielden.
De keuze van een koning werd ons opgelegd door Engeland. Wat het «Congrès national belge»
betreft dat vlak na de revolutie werd verkozen: dat was het werk van
twee procent van de bevolking, met name de hoge burgerij die zowel in
Vlaanderen als Brussel of Wallonië enkel Frans sprak.
Decennialang heeft zij de touwtjes in handen gehad bij het landsbestuur.
De
Vlaamse volksmassa werd op die manier tot taalkundige en culturele
verwording veroordeeld. Om die situatie recht te trekken kwam er al snel
een volkse Vlaamse Beweging. Eerst nog literair-romantisch, kreeg zij
naderhand een sociale dimensie. Want naast het economisch voorspoedige
Wallonië, verliep het in Vlaanderen moeizaam. Tientallen jaren strijd
zal het vergen vooraleer Vlaanderen volwaardig erkend wordt op het
Belgische schaakbord. Dit is onbetwistbaar een verklaring voor het zeer
sterke gemeenschapsgevoel dat in het noorden tot ontwikkeling kwam, en
vandaag een sterk onderscheiden natie heeft gesmeed.
…en ’t vertelselke is uit..
In
de jaren zestig slaat de economische weegschaal door aan de andere
kant. Terwijl de traditionele zware industrie van Wallonië instort,
slaat Vlaanderen de weg van de groei in, door zich op nieuwe
technologieën te richten en door het dynamisme van zijn kmo’s.
De
regionalisering die er na 1980 kwam met achtereenvolgende
staatshervormingen, heeft er niet toe geleid dat Wallonië weer
opkrabbelde. In Vlaanderen ziet men dit als een effect van het falende
beleid van links, dat vasthoudt aan ‘verworven rechten’ liever dan het
privé-initiatief aan te moedigen.
In
elk geval wil Vlaanderen zich niet langer solidair tonen. De
geleidelijke uitdoving van de financiële transfers vanuit het noorden is
voorzien voor 2025. De nieuwe Vlaamse regering van N-VA, Open VLD en
CD&V wil een rechtse, sterk identitaire politiek doorzetten.
Het aantal herstelplannen sinds 2004 is niet meer te tellen…
In
Wallonië is de PS er niet in geslaagd een ultra-progressieve
meerderheid te vormen, wat ze nochtans hoopte. Het werd dan maar een
samengaan met MR en Écolo. Maar de talrijke ervaringen met een
socialistische minister-president hebben Wallonië nooit laten
opveren. Het aantal (mislukte) herstelplannen sinds 2004 is niet meer te
tellen…
Significant
is bovendien dat het budgettaire evenwicht naar 2024 is verschoven. Men
zal de schuld dus verder laten oplopen. Een zware slag voor de liberale
minister Jean-Luc Crucke, die in de vorige legislatuur zich als bewaker
van de budgettaire orthodoxie had opgeworpen!
En vooralsnog blijft er rond de federale regeringsvorming een bijzonder dichte mist hangen.
En
als we nu, logischerwijs, eens rond de tafel gingen zitten en de
overlijdensakte opmaakten van dit ‘ongelukje van de geschiedenis’?
Niemand
kan vandaag het bestaan betwisten van een Vlaamse natie. Een natie die
vroeg of laat een soevereine staat zal worden. Een recente peiling
bedacht N-VA en Vlaams Belang met 47,6% van de kiesintenties. In de
Kamer zouden zij aan Vlaamse kant een meerderheid hebben.
Er
zullen er altijd zijn die beweren dat de separatistische beweging niet
meer dan 10% vertegenwoordigt in Vlaanderen, maar zoals een journalist
ooit schreef: ‘Wat doet een separatist als hij over een democratische
meerderheid beschikt? Wel, hij separeert. Sta je daarvan te kijken,
simpele duif?’
vertaling Marc Vanfraechem
Akkoord met mij dat dit geen lectuur is voor Sires en Sirenen uit Laeken?
Verder zou ik nog iets kwijt willen over de helemaal achteraan opduikende Terminator
uit mijn bloedeigen geboortestad Ieper. Een vststelling die mij met
diepe schaamte vervult, want in plaats van handelen, schijnt die
onvoorwaardelijk gekozen te hebben voor de onderbroek. ’n Gebroken
huwelijk heet dat tegenwoordig. Maar het resultaat is eender.
Ja Ja, ook trouwerijen duren niet altijd eeuwig.
Of
zien die pierewaaier nu terig, klaar om Geschiedenis te schrijven??
Komen de Ieperlingen in deze beslissende ogenblikken, net als in 1302,
eindelijk terug aan de eer?
En nog over het toeval. Hoe denkt U over deze: nine eleven en 9/11, de Val van de Muur?
*
Zaterdag 9 November 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten