zondag 28 juli 2013

1610 - WAAROM JONGE GODEN UIT HET ZWERK MOETEN GESCHOTEN WORDEN


.
1610 - WAAROM JONGE GODEN UIT HET ZWERK MOETEN GESCHOTEN WORDEN
.
Ze vragen er om
 
.
Dit stukje zal gaan over de nieuwste ‘denktank’ der Tsjeven, de INNESTO. De voortrekkers daarvan, de twee jonge goden waarvan sprake in de titel van dit stukje, zijn Eric De Natte Dweil Senior, en een zekere Bothuyne, beiden als kometen uit het niets opgedoken.
De naam Innesto verwijst overigens overduidelijk naar…het in nesten zitten bij de Tsjeen…. En dat is juist waar Hugo Camps hieronder de aftrap voor geeft in een rondje kont-trappen.
*
Het is een vast gegeven in de criminologie : het selectief geheugen van betrapte misdadigers en bij uitbreiding in de volksmond, van alle Inlandse Rode Vaandeldragers. Hugo (Concentratie)Camps is op die vaste regel geen uitzondering, vandaar dat hij in de De Morgen van gisteren tweede viool mocht komen spelen, naast die andere grootheid, de verrezen Steve Stunt, die op het hoogste schavotje met EthiasCo weer met veel toeters en bellen de politieke arena intrekt. De Staatsbank & Staatsveerzekeringen Ethias, de vroegere Rode Staatskerk, heeft er een dus een flinke zoon bijgekregen : de Co. Vandaar EthiasCo, om te rijmen met…fiasco.
De Steve is, zoals we allemaal weten, vriend en vijand, niet van gisteren en heeft bij de Dikke van Diksia de mogelijkheden ontdekt om met het geld van de ‘cooperanten’ én met Staatssteun, net als een goochelaar, geld uit de zakken van de achterban te ritsen. Het wijst er zelfs op, dat de ARCO-copperanten weer mogen ademen : Steve heeft gegarandeerd voorkennis van de uitspraak inzake de door Leterme ge-arrangeerde Staatswaarborg, die stelt dat ‘copperanten’ van de failliete ACW-tak Arco geen aandeelhouders, maar in feite gewone ‘spaarders’ waren. Er zal dus veel volk komen naar kijken, want de Staat waarborgt ‘spaargeld’ tot 100.000 Euro.
Dat opent onverwachte perspectieven voor de ondernemers-wereld. De familiale NV (met durf-kapitaal) wordt coöperatieve, de aandeelhouders met hun inbreng van het familie-fortuin worden bij notaris-akte omgetoverd van aandeelhouders naar ‘coöperanten’ en als het tegenslaat zodat de zaak op de fles gaat, betaalt de Staat het verloren familie-fortuin terug.
Hogo Campo kan dus nog heel wat meer aan de kaak stellen dan de maiden-trip van 2 opkomende jonge CVP-Godheidjes.
*
Natuurlijk trekt hij de kaart van de werkman : hij is er zelf ene, alhoewel hij misschien wetens en willens, het belangrijkste over het hoofd ziet. Het maandelijks pensioengeld is immers geen soort aalmoes of overlevingspremie door de Samenleving uitbetaald aan de almaar door groeiende groep gelukkigen. Het pensioen is de gespreide terugbetaling in de tijd van de afgehouden bijdragen, individuele en patronale, verhoogd met de intrest, die door de Staat als goed huisvader beheerd hadden moeten worden. In die zin is ‘de vergrijzing’ en de daardoor stijgende pensioen-last één grote leugen, want hoe groter de hoop, hoe groter de bijdragen moeten zijn geweest. Maar zoals altijd als er door politiekers geld van anderen moet beheerd worden, staat dat gelijk met de kat bij de melk zetten. Het systeem is verworden tot een druk-ketel tot de rand gevuld met adder-gebroed, waar die kat haar jongen niet meer in terugvindt, eenmaal het geld weg is.
Zeer juist, Campske! En weet U nog wie de ‘Portefeuille’ Pensioenen al die jaren beheerd (begeerd?) heeft. Vooral die éne is vermeldingswaard, die op de spreek-tribune van het Parlement iets kwam broebelen over  ‘witboek’ gevolgd door ‘n ‘groenboek’. De man zit nu gelukkig d’aerd’in, zodat er hem verder niets meer kan ten laste gelegd worden.
*
Over het werk van de Regeringen Verhofstadt : ook daar vindt U, Heer Campo, veel aanwijzingen  voor creatief omgaan met pensioenkassen, waarbij in de Gouden Jaren het geld door deuren en vensters werd vergooid. Door o.a. de ‘politie-hervorming’ van Linke Lewie uit Leuven, waar na 20jaar is gebleken dat er bij dat korps bijna meer ‘directeurs-generaal’ waren dan manschappen.
Maar ik wil het vooral hebben over de weggemoffelde kostprijs-berekeningen van de massa-immigratie die maar niet uitgeklaard geraken.
Ook weer zeer typisch voor de Roodhuiden : elke ondernemer die ‘draait’, goed of slecht, moet volgens een vast schema, per 12 maand een balans openbaar maken. Is vooral zeer leerzaam voor de kleur-syndicaten, die echter angstvallig de eigen schaamdelen blijven bedekt houden.
Maar de Verlies & Winstrekening van de immigratie moet ondertussen het best bewaarde staatsgeheim ter wereld blijven. De mensen zouden eens kunnen zien, waar het geld dat ze zelf bijeen gespaard hebben voor hun pensioentje, naartoe is gevlogen….
.
Ter zake :
Vhsdt Van Rompuy en Bothuyne herleiden pensioendebat tot een provocatie
*
Twee nieuwlichters van CD&V lanceren het voorstel om de pensioenleeftijd aan de levensverwachting te koppelen. Wie vandaag jonger dan 40 is, zal zich tot zijn 70ste krom moeten leggen. Naar de loopbaan wordt niet gekeken. Naar het soort werk en het opleidingsniveau ook niet.
De parlementsleden Van Rompuy en Bothuyne herleiden het pensioendebat tot een provocatie. Geen mens wist tot nu toe van hun bestaan, maar de trap onder de kont van zestigplussers moet daar verandering in brengen. Hun honger naar naamsbekendheid was groter dan de afschuw voor de belediging van bouwvakkers en klerken. Ook nog intellectueel broddelwerk. Gooi- en smijtwerk.
De vraag is of de jonge wolven gemandateerd zijn door hun partij. Met hun voorstel trekken ze lelijke krassen door het sociale profiel van CD&V. Net nu de partij weer een meer ideologische bocht leek te hebben genomen. Niet alleen maar machtspartij.
Het pensioendebat wordt steeds vaker opgeluisterd door onfrisse klanken. Er wordt gespeculeerd op gevoelens van schuld en gêne. Zie toch eens wat gij de gemeenschap kost!
Elke normale mens weet dat de status quo niet te handhaven is. Maar moet er daarom zo lichtzinnig worden gedaan over het arbeidzame leven van mensen boven de vijftig?
Alsof het alleen maar een pretje was.
Hugo Camps
.
Wat de politiek heel wat doorzichtiger zou maken, is op elk niveau, na elke verkiezing, de ‘gebuisde’ exemplaren voor de Rechtbank te brengen, waar onafhankelijke experts een boekje over hen kunnen opendoen. En waar het Hof/Le Palais geen zaken mee heeft.
Deze Rechtbank zou ook geen beroeps-rechters mogen hebben, want dan zou men kunnen voortboeren lijk men nu bezig is : elkaars rug krabben. Er zou een volksjury moeten komen en de eerste vraag zou telkens moeten gaan over het invullen van de voorbeeldfunctie voor een Openbaar Ambt. En hiermee is niet de dienstwagen of het kostuum van de gebuisde bedoeld.
De strafmaat zou daarom zo simpel mogelijk moeten gehouden worden : opknoping of, voor de lichtere gevallen, eeuwigdurende verbanning. Vrijspraak of beroep is uitgesloten. Elk vonnis zou, zoals ten tijde van de repressie, standrechterlijk moeten uitgevoerd worden.
Wedden dat er nooit meer genoeg volk voor de kieslijsten zou gevonden worden, behoudens bij het Vlaams Belang, waar men staat te popelen om op zekere dag de Augius-stallen te kunnen uitmesten.
Geschreven door AABEE via Digitalia
 

Geen opmerkingen: