4/785 * - Toelichting op het fascisme van Mussolini -
.
Deel 4
Maandag 22 augustus
Zon 6u41-20u48
H Siegfried
*
3621 - PS OVER HET AFSCHUWELIJK FASCISME
*
Eendracht maakt Macht
*
Aan Mussolini een soort ‘Führer
Principe’ als bij Hitler toedichten, is de man teveel eer aandoen. Ik was er
natuurlijk niet bij, maar een zogezegd Almachtige Leider die zelf de buitenwacht
krijgt aangezegd, op de manier zoals de Hoge Raad v/h Fascisme deed om de Duce
af te zetten, wijst eerder op een speciale soort ‘democratie’. Na deze
nachtelijke fatale beraadslaging, liep de Duce zijn onmacht uit te huilen op de
schouder van de kleine Italiaanse koning (Victor Emanuel II van Savoye), in de
hoop zich door deze, boven het hoofd van de Hoge Raad, bevestigd te zien. Maar
de koning, maar al te blij zijnde, van zijn Eerste Minister te zijn afgeraakt,
liet Mussolini door de Carabinieri ‘in bescherming nemen’. Die voerden hun
gevangene in allerijl naar een afgelegen hotelletje boven op de Gran Sasso, ver
van de massa die hem eventueel was komen bevrijden. De volgende dag werd hij
daar echter ‘gered’ door een speciaal SS-Commando van zweefvliegers, onder leiding
van Otto Shorzeny. Even later was Mussolini bij zijn spitsbroeder Hitler, die
juist in Rastenburg een aanslag op zijn leven door von Stauffenberg had
overleefd. Terugkeren naar Rome zat er echter niet meer in, daar diens opvolger
ondertussen de oorlog had beëindigd. Mussolini richtte dan maar in het Noorden
van het land, een Romp-Staat op, die de oorlog wou voortzetten. Wat ’n illusie
van korte duur bleek te zijn. Op de vlucht, als Duits militair vermomd mengde
die zich tussen de terugtrekkende Feldgrauen, waar hij onderschept door Communistische
Verzetsrijders, zogezegd op bevel van Moskou koelbloedig werd geëxecuteerd.
Daar verdween voor altijd zijn aktentas met geheime inhoud, die hij heel de
oorlog bij zich had gedragen. En daar
bracht zijn jonge minnares, Clarette Petacci het offer van haar leven, door
zich voor de Duce te werpen, op het ogenblik dat die doorzeefd door
medailleurkogels, als een hond werd afgemaakt.
De volgende dag bengelden hun beide
verstijfde lichamen zij-aan-zij aan de voeten opgehangen, aan de luifel van een
tankstation in Milaan. Waar, na een paar uur, op vraag van de Bisschop, haar
rok aan de knieën werd samengebonden, zodat, zeggen de archieven, ‘haar naakte
schaamdelen aan het zicht onttrokken werden’.
De cowboys uit Amerika als
Overwinnaars van het Nationaal Socialisme, leerden de Europeanen achteraf, dat
een democratie voortaan, zoals bij hen, diende te worden geleid altijd door
minstens 2 ‘Staatsdragende’ partijen met totaal tegengesteld gedachtengoed….
Een beeld dat ondertussen de hele wereld is gaan domineren, uitgenomen in de
moslimlanden. Daar voert de machtigste
pari, zogezegd in naam van de ‘Religie’ altijd de boventoon, zodat die alle
andere meningen in bloed kunnen gesmoord worden.
Neen, de vergelijking tussen de
islammerij en het fascisme gaat ten gronde helemaal niet op . Er is altijd wel
een stok te vinden, als men een hond wil slaan….
Naar verluid, gaan in Italië tot op
de dag van heden volgende verhalen. Het gemassacreerde lichaam van de Duce rust
in zijn sobere crypte in Predappio, zijn geboortedorpje, iedere namiddag aan
weerszij beschermd bewaakt door 2 ge-uniformde
erewachten die deze klus al 70 jaar uitvoeren op basis van
vrijwilligheid. Op het Campo Santo in Rome, staan, daar aangebracht door
‘onbekenden’, nog dagelijks verse bloemen op de zerk van Claretta Petacci.
Laten we zeggen, dat dit het andere
gezicht is van het vermaledijd fascisme…
PS :
De Savoyes moesten hun wel zeer
speciale vriendschap met Mussolini na de oorlog duur te betalen. Ze werden
namelijk in een landelijke volksraadpleging, weggestemd. Met een bijna te
verwaarlozen meerderheid. Daar kon de opvolger van Victor Emanuele II, zijn
zoon Umberto, niets aan veranderen. Diens bedgenote, dochter van de
Koning-Soldaat en Specialist Alpine Duiker Albert I van Saxen-Coburg, zuster
van Leopold III, werd immers besproken als een van de vele liefjes van…
Mussolini. Het was via deze vrienden-relatie dat Leopold II op 19 november 1940
in privé-audiëntie door Hitler ontvangen werd op de Berghof in Berchtesgaden,
waar die ging smeken om na de oorlog de Sire te mogen worden van Gross Belgien,
Frans-Vlaanderen en Nederland inbegrepen. Voornaamste argument: ook hij was, net
als A.H., een Duitser, terwijl de Oranjes eerder bekend stonden als…
Anglofielen. Het protocol van deze
vergadering blijft echter staatsgeheim, zeker nog voor de volgende 100 jaar. En
wat hun tolk achteraf na de oorlog uit de biecht verklapt heeft, daar zijn geen
bewijzen voor. Officieel was Leopold II daar, om clementie te vragen voor zijn
soldaten in krijgsgevangenschap. Echt ontroerend, toch? Vooral als men weet dat
het merendeel daarvan al vele maanden (meestal
tussen juni en december ’40) weer thuis zaten bij Moeder-de-Vrouw…
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten