woensdag 24 augustus 2016

3621



4/785 * - Toelichting op het fascisme van Mussolini -
.

Deel 4
Maandag 22 augustus
Zon 6u41-20u48
H Siegfried
*
3621 - PS  OVER HET AFSCHUWELIJK FASCISME
*

Eendracht maakt Macht
*
Aan Mussolini een soort ‘Führer Principe’ als bij Hitler toedichten, is de man teveel eer aandoen. Ik was er natuurlijk niet bij, maar een zogezegd Almachtige Leider die zelf de buitenwacht krijgt aangezegd, op de manier zoals de Hoge Raad v/h Fascisme deed om de Duce af te zetten, wijst eerder op een speciale soort ‘democratie’. Na deze nachtelijke fatale beraadslaging, liep de Duce zijn onmacht uit te huilen op de schouder van de kleine Italiaanse koning (Victor Emanuel II van Savoye), in de hoop zich door deze, boven het hoofd van de Hoge Raad, bevestigd te zien. Maar de koning, maar al te blij zijnde, van zijn Eerste Minister te zijn afgeraakt, liet Mussolini door de Carabinieri ‘in bescherming nemen’. Die voerden hun gevangene in allerijl naar een afgelegen hotelletje boven op de Gran Sasso, ver van de massa die hem eventueel was komen bevrijden. De volgende dag werd hij daar echter ‘gered’ door een speciaal SS-Commando van zweefvliegers, onder leiding van Otto Shorzeny. Even later was Mussolini bij zijn spitsbroeder Hitler, die juist in Rastenburg een aanslag op zijn leven door von Stauffenberg had overleefd. Terugkeren naar Rome zat er echter niet meer in, daar diens opvolger ondertussen de oorlog had beëindigd. Mussolini richtte dan maar in het Noorden van het land, een Romp-Staat op, die de oorlog wou voortzetten. Wat ’n illusie van korte duur bleek te zijn. Op de vlucht, als Duits militair vermomd mengde die zich tussen de terugtrekkende Feldgrauen, waar hij onderschept door Communistische Verzetsrijders, zogezegd op bevel van Moskou koelbloedig werd geëxecuteerd. Daar verdween voor altijd zijn aktentas met geheime inhoud, die hij heel de oorlog bij zich had gedragen.  En daar bracht zijn jonge minnares, Clarette Petacci het offer van haar leven, door zich voor de Duce te werpen, op het ogenblik dat die doorzeefd door medailleurkogels, als een hond werd afgemaakt.
De volgende dag bengelden hun beide verstijfde lichamen zij-aan-zij aan de voeten opgehangen, aan de luifel van een tankstation in Milaan. Waar, na een paar uur, op vraag van de Bisschop, haar rok aan de knieën werd samengebonden, zodat, zeggen de archieven, ‘haar naakte schaamdelen aan het zicht onttrokken werden’.
De cowboys uit Amerika als Overwinnaars van het Nationaal Socialisme, leerden de Europeanen achteraf, dat een democratie voortaan, zoals bij hen, diende te worden geleid altijd door minstens 2 ‘Staatsdragende’ partijen met totaal tegengesteld gedachtengoed…. Een beeld dat ondertussen de hele wereld is gaan domineren, uitgenomen in de moslimlanden. Daar voert  de machtigste pari, zogezegd in naam van de ‘Religie’ altijd de boventoon, zodat die alle andere meningen in bloed kunnen gesmoord worden.
Neen, de vergelijking tussen de islammerij en het fascisme gaat ten gronde helemaal niet op . Er is altijd wel een stok te vinden, als men een hond wil slaan….
Naar verluid, gaan in Italië tot op de dag van heden volgende verhalen. Het gemassacreerde lichaam van de Duce rust in zijn sobere crypte in Predappio, zijn geboortedorpje, iedere namiddag aan weerszij beschermd bewaakt door 2 ge-uniformde  erewachten die deze klus al 70 jaar uitvoeren op basis van vrijwilligheid. Op het Campo Santo in Rome, staan, daar aangebracht door ‘onbekenden’, nog dagelijks verse bloemen op de zerk van Claretta Petacci.
Laten we zeggen, dat dit het andere gezicht is van het vermaledijd fascisme…
PS :
De Savoyes moesten hun wel zeer speciale vriendschap met Mussolini na de oorlog duur te betalen. Ze werden namelijk in een landelijke volksraadpleging, weggestemd. Met een bijna te verwaarlozen meerderheid. Daar kon de opvolger van Victor Emanuele II, zijn zoon Umberto, niets aan veranderen. Diens bedgenote, dochter van de Koning-Soldaat en Specialist Alpine Duiker Albert I van Saxen-Coburg, zuster van Leopold III, werd immers besproken als een van de vele liefjes van… Mussolini. Het was via deze vrienden-relatie dat Leopold II op 19 november 1940 in privé-audiëntie door Hitler ontvangen werd op de Berghof in Berchtesgaden, waar die ging smeken om na de oorlog de Sire te mogen worden van Gross Belgien, Frans-Vlaanderen en Nederland inbegrepen. Voornaamste argument: ook hij was, net als A.H., een Duitser, terwijl de Oranjes eerder bekend stonden als… Anglofielen.  Het protocol van deze vergadering blijft echter staatsgeheim, zeker nog voor de volgende 100 jaar. En wat hun tolk achteraf na de oorlog uit de biecht verklapt heeft, daar zijn geen bewijzen voor. Officieel was Leopold II daar, om clementie te vragen voor zijn soldaten in krijgsgevangenschap. Echt ontroerend, toch? Vooral als men weet dat het merendeel daarvan al vele maanden (meestal tussen juni en december ’40) weer thuis zaten bij Moeder-de-Vrouw…

*


Geen opmerkingen: