woensdag 20 oktober 2021

500706 – DE PLUKGRAGE ROOD-GROENE KUITENBIJTENDE SYNDICALIST-NAZIST

 

.

DINSDAG 19 OKTOBER 2021

*

REGIME, PULP-PRS EN JANK-TEEVEE, TROUWE VOLGEMIGEN VAN

DE RATTENVANGER VAN HAMELN: RECHT NAAR DE VERNIETIGONG…..

*

 

*

INLEIDING: EIGEN MENING.

OVERGENOMEN TEKSTEN ZIJN

INSPIRATIE- BRONNEN

*

500706 – DE PLUKGRAGE ROOD-GROENE KUITENBIJTENDE SYNDICALIST-NAZIST

I N H O U D

Neen, ‘wenn das Judenblit vons Messer spritztt‘: het is nog niet

heleaal zo ver, maar het zit er aan te komen. ’Mag niet’, zegt de Hoogte Waalse Rechtank. ‘Jullie 17 ‘achtoevoerders’ hadden het recht niet om de snelweg af te zetten’. – ‘Elk ’n voorwaardelijke celstrafje van 1 maand en 0 boete’.

Om tte lachen, zegt U? Mis Piet.

De Dames en Heren Waals Nationaal Spcialisten gan in Cassatie bij hun spitsbroeders van het Europedse Hof in Straatsburg.. Want net als hun voorgangers, de SS-ers, zijn ze ervan overtuigd dat ‘Heute die Heimat, und Morgen die ganze Welt Ihbnen zubehört’

Er zit misschien wat sleet op mijn Duits, maar de betekening blijft duidelijk….

*

Neen strafrecjhterlijk is het net niet, wat er dagdagelijks gebeurt.. Onze zakken worden gewoon leeggehaald door de Overheid van dit Kloteland. Want die heeft dat geld broodnodig om mensen uit te kopen die hen aan dde macht moeten blijven helpen en die bij voorkeur Frans spreken.

La Belgique sera Latine ou ne sera pas…. Historische en gelijktijd profetische woorden. De tijden zijn er rijp voor. Mark my words !!!!!!

Anders gezegd: dit Kloteland bewijst op die manier de reden van zijn bestaan….

Maar Düren…. Is een veel te mooi begrip om nog lang te blijven bestaan.

Wie werkt en zich gedraagt verdient respect. Is stilaan, sedert de nadagen van 1944 – even nadneken – veranderd in net het omgekeerde….

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

   

WAALS BURGEMEESTER, KNELPUNTBEROEP

*

Het wordt met zoveel woorden niet verteld in onze media, maar buiten de miserie die ze in het overstroomde deel van Wallonië hebben, is er een extra probleem. Heel wat van de Waalse gemeenten blijken gewoon te klein te zijn en missen geld, infrastructuur en expertise om de zaken terug op orde te krijgen. Een Vlaamse gemeente telt gemiddeld 22.000 inwoners, een Waalse 14.000. Per vierkante meter betekent dat gemiddeld 490 inwoners in het noorden t.o.v. 215 in het zuiden. E.e.a. maakt dat de afstanden in km er groter zijn, maar ook die tussen de diverse overheidsniveaus. Men zegt dat heel wat Waalse burgemeesters het niet meer zien zitten, zeker als men weet wat voor politieke schandalen er de laatste jaren al niet geweest zijn, vooral in het Luikse. Burgemeester zijn wordt in het zuiden van dit land zo stilaan een knelpuntberoep.

De kleinste gemeente van dit land is Sint-Joost-ten-Node, maar die ligt in het Brussels gewest en is daar goed omgeven door 18 andere dichtbevolkte ‘baronieën’, zoals ze daar genoemd worden. In Wallonië liggen die kleine gemeenten echter meestal verder van elkaar wat de zaken bij problemen niet eenvoudiger maakt. Jammer genoeg is daar weinig aan te doen en zal dat zeker niet beteren na wat ze in de vallei van de Vesder hebben meegemaakt. Ik heb daarbij wel eens gedacht aan die nazaat van een oom van mijn vader, die ondertussen burgemeester is geworden van Nassogne, een fusiegemeente in de buurt van Marche-en-Famenne. Gelukkig zijn ze daar aan het ergste ontsnapt.

*

 

EX-TOPLUI G4S BELGIË PLEITEN SCHULDIG AAN BIEDMANIPULATIE

Jean-Paul Van Avermaet. ©Tim Dirven

Vandaag om 15:46

*

Twee gewezen Belgische toplui van bewakings bedrijf G4S hebben in de VS schuldig gepleit aan bied-manipulatie. Het is nu afwachten hoe gewezen Bpost-CEO Jean-Paul Van Avermaet zal pleiten.

-

De zaak kadert in het onderzoek naar verboden kartel afspraken tussen de privé bewakingsbedrijven G4S Secure Solutions, Securitas en Seris Security en hun toplui bij het dingen naar contracten. Er loopt zowel een onderzoek van de Belgische Mededingings autoriteit als het Amerikaanse Department of Justice (DOJ).

-

Het Amerikaanse gerecht heeft al meerdere partijen in staat van beschuldiging gesteld en gedagvaard in het dossier. De bekendste naam is gewezen G4S-topmanager Jean-Paul Van Avermaet, die toen de zaak losbarstte niet langer aan de slag was bij G4S, maar CEO was van Bpost. Hij moest in het voorjaar echter ontslag nemen uit die laatste functie onder druk van het dossier dat hem bleef achtervolgen.

Pretrial

Het Amerikaanse gerecht maakt vaart met de behandeling van de zaak. Maandag was er een zogenaamd pretrial ('voorproces') voor Bart Verbeeck, de gewezen directeur verkoop van de Belgische vennootschap G4S Secure Solutions, en voor Robby Van Mele, de vroegere directeur operaties van de firma. Hun namen raakten eerder niet bekend in het dossier.

"De schuldbekentenis van de twee gewezen toplui van G4S betekent niet automatisch dat Jean-Paul Van Avermaet hetzelfde zal doen. "

Volgens een persbericht van het Amerikaanse gerecht, waarin ze met naam genoemd worden, hebben ze daar schuldig gepleit aan 'strafrechtelijke antitrustaan klachten die voortvloeien uit hun betrokkenheid bij een samenzwering om biedingen te manipuleren, prijzen te bepalen en klanten te verdelen voor defensie gerelateerde diensten contracten'. De VS zijn een betrokken partij, omdat het onder meer om contracten gaat voor Amerikaanse overheidsgebouwen en de NAVO.

Bert Broens

 

*

  • dE ONRUST VAN DE MIDDENKLASSE

Miranda Ulens van ABVV was er gerust in, op De Afspraak. Aan de werkloze wordt niet geraakt.

foto: ©VRT

Commentaar - 19/10/2021 Siegfried Bracke - Leestijd 5 minuten

7

 

Het klopt: meer mensen aan het werk is de samenvatting van de oplossing. Maar dan heb ik slecht nieuws. Een alleenstaande die gaat werken na werkloosheid gaat er in België 7,4% op vooruit. In Duitsland is dat bijna vijf keer meer, 36%. In Frankrijk, zélfs in Frankrijk, is dat 41,4%. Het EU-gemiddelde is 38,7%, winst dus. Daarmee is eigenlijk alles gezegd.

Loswrikken

Wat niet belet dat, om overbodige ruis te voorkomen, de N-VA maar beter kan toegeven dat het waar is: Vivaldi geeft minstens de indruk in de arbeidsmarkt dingen te willen loswrikken die al jaren vastzitten. Ook onder Zweeds waren die onbespreekbaar. Met toen de CD&V en vooral Kris Peeters als blokkerende factor (en een gigantische electorale rekening als gevolg).

 

Of dat loswrikken ook praktische gevolgen zal hebben is zeer de vraag. Het valt op dat zelfs onze Vlaamse media, die Vivaldi in grote meerderheid gunstig gezind zijn, huizenhoge twijfels hebben. Iedereen ziet dat de voorwaarden om mensen ertoe te bewegen aan de slag te gaan zo dwaas, onduidelijk en zelfs irreëel zijn, dat niemand zich in de handen wrijft bij de gedachte aan een baan in plaats van een uitkering. Als een en ander dan ook nog eens wordt doorgeschoven naar het sociaal overleg, dan is dat alleen om van die nuloperatie helemaal zeker te zijn.

Een gerust hart

Soms kan je dat ook echt zien. Kijk gewoon eventjes naar De Afspraak met Miranda Ulens van het ABVV vorige week: zelden iemand gezien die er zo gerust op was. Wat Marc De Vos ook zei over de onwaarschijnlijke urgentie van de hervormingen, ze lachte dat smakelijk weg: de rustige vastigheid van de macht die maar al te goed weet hoe ver je komt met de verplichting een vragenlijst in te vullen. Astamoaries, zei mijn Antwerpse grootmoeder.

 

als we het plan van minister Lalieux bekijken investeert die vooral in de pensioenen van degenen die NIET hebben gewerkt

 

De socialistische partij is in haar communicatie subtieler dan de vakbond. ‘We investeren miljarden in de pensioenen van de mensen die hard gewerkt hebben,’ zei Conner Rousseau in De Zevende Dag. Dat de Eerste Minister in de Kamer het uitdrukkelijk NIET had over de pensioenen, is hem kennelijk ontgaan. En dat van die investeringen klopt ook al niet: als we het plan van minister Lalieux bekijken investeert die vooral in de pensioenen van degenen die NIET hebben gewerkt. En dat is bekeken door de electorale bril van Lalieux zelfs begrijpelijk. Tegelijk is dat het probleem van Rousseau: hoe maak je van die Franstalige lezing een Vlaamse versie? Is dat doenbaar?

Tussendoor

Intermezzo 1. Christophe Deborsu – de man probeert voortdurend zijn gelukkig huwelijk met een Vlaamse vrouw te laten transcenderen tot een staatszaak – ziet het begrotings akkoord als bewijs voor het feit dat België werkt. Tegelijk erkent hij dat het akkoord eigenlijk niet veel soeps is, maar ‘iets is beter dan niets’. Dat klopt. Maar vinden we het echt aanvaardbaar dat de lat op de grond ligt?

 

Intermezzo 2. Ronduit hallucinant is wat de hoofdredacteur van Knack denkt van wat is beslist over de e-commerce. Ook hij vindt dat dat niet veel soeps is, maar we zijn toch al te laat, voegt hij er aan toe. Onze buurlanden hebben al lang alles ingepikt. En dus – nu komt het! – moeten we het omkeren: we moeten een Europese voortrekkersrol spelen in het gevecht tegen de e-commerce. Waarom moeten we per se pakjes-en-veel-meer aan huis laten leveren? Al die rondrijdende bestelwagens, kunnen we niet zonder? Om het te zeggen met de woorden van een ex-RTBf-collega: il y a des phares qui ne dépassent pas Schaerbeeck. Die worden tegenwoordig wel hoofdredacteur van Knack.

Groen gedoe

Terug naar Rousseau die nog een stap verder gaat, of, zo u wil, zijn probleem verdubbelt: we investeren ook in het klimaat, is zijn stelling, en daar zijn de werkende Vlamingen ook mee gebaat. Waarmee hij probeert het groene verhaal te accapareren. Daar is de stelling dat de transitie naar klimaatvriendelijke energie niets gaat kosten. Meer zelfs: dat gaat opbrengen, duizenden banen creëren ook.

-

Er bestaat daarover een Frans boekje van ene Christian Gollier. Het heet Le climat après la fin du mois. De titel zegt het: de transitie zal pijn doen en zeer veel geld kosten. Wie iets anders zegt, liegt. Het enige voordeel van onze ontsporende energierekeningen – maar dat is echt het enige – is dat we die pijn sneller dan verwacht ook voelen.

Vivaldi als citroenpers

 

Achter en onder dat alles zit een veel fundamenteler probleem. Vivaldi – en de samenstelling van de coalitie is daar niet vreemd aan – miskent het belang van wie werkt en daarmee het land overeind houdt. De zogeheten middenklasse. Bij wijze van boutade zou je kunnen zeggen dat de werkers waarvoor Vivaldi vooral oog heeft werkende armen zijn. Maar daar zijn ze tegen: de facto bestaat er een voorkeur voor niet-werkende armen.

 

Maar laten het nu net die zekerheden zijn die Vivaldi vanuit verschillende hoeken onder druk zet

 

In die middenklasse zijn ze gelukkig met veel. Daarom kunnen ze tegen een stootje. En omdat ze behoorlijk hard werken, zijn ze ook niet echt bezig met wat boven hun hoofd wordt beslist. Als ze weten dat ze een relatief vaste baan hebben die redelijk wordt betaald, een eigen huis en later een pensioen waarmee te leven valt, dan is het al lang goed. Maar laten het nu net die zekerheden zijn die Vivaldi vanuit verschillende hoeken onder druk zet.

Plukkippen

 

Wie dat zonder twijfel in de gaten heeft is Georges-Louis Bouchez. Als hij in De Zevende Dag uitlegt waarom de bonus voor de aankoop van een tweede huis niet is geschrapt, kan je dat onmogelijk afdoen als nonsens. Zijn boodschap: er is niets mis met het hebben van een tweede huis; ook dat is een pensioen. Bovendien is die benadering… ronduit liberaal.

 

Het neemt natuurlijk niet weg dat de middenklasse, uitgerekend door die exclusieve Vivaldi-focus op de onderkant, onrustig wordt. Omdat ze dat voelen: ze zorgen al werkend voor de grootste belasting opbrengst, maar merken dat ze er niet langer kunnen/mogen van meegenieten. Dat klopt niet.

Want net omdat ze werken, krijgen ze het statuut van rijke mens en worden ze – in de woorden van Elsevier Weekblad – de plukkip van de verzorgings-staat. Finaal schiet daar niet één veertje van pver.

 

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Wie het Rode Gevaar bemint, zal er door vergaan…..

Datum en uur zijn reeds gekend en staan dus niet eens in de sterren geschreven.


*

De zenuwachtigheid neemt zichtbaar toe. Tot zelfs in Laeken worden de messen gewed en zelfs op scherp gezet, door ons Betty, ’n schoolkind noog, reeds als nieuwe Koningin voor te stellen.

Ergens in de loop van de maand Mei van 2024 staan er Nationale Veerkiezingen gespland. Als er tenminste, lijk na de val van de voorgaande Regering Michel – die tegenin de Volkswil Het Pact van Marrakesh ondertekende – geen tweede staatsgreep plaats vindt. Met Waalse Fransdolle Socialisten weet men maar nooit!!!!!!

**

 

Digithalys


Geen opmerkingen: