500755 – DE O ZO CHRISTELIJKE WERKLIEDENBOND, LATER DIEVENBENDE, LIGT NU IN HET UITSTALRAAM TUSSEN DE SOLDEN….

 

.

ZONDAG 5 DECEMBER 2021

**

INLEIDING: EIGEN MENING.

OVERGENOMEN TEKSTEN ZIJN

INSPIRATIE- BRONNEN

*

 

500755 – DE O ZO CHRISTELIJKE WERKLIEDENBOND, LATER DIEVENBENDE, LIGT NU IN HET UITSTALRAAM TUSSEN DE SOLDEN….

*

I N H O U D

Het verschil tussen ooreaak en gevolg?

Het verhaal van dit Klote Vaderland en dat van een verlopen vertrappelde Beschaving lopen samen. Als er geen Herders meer zijn, hoe kan de kudde dan worden samen gehouden?

 

*

 

DE ACW-VINGER IN DE POLITIEKE PAP: HET LIJKT WEL EEN BEWEGING

Kent u de akeligste persoon in Vlaanderen? Dat is Peter Wouters, de ploegbaas van de christelijke arbeidersbeweging. We schrijven zijn club niet in hoofdletters zoals dat gebruikelijk was, omdat er in die beweging niet zoveel meer echte arbeiders zitten, laat staan dat ze zich christelijk zouden durven noemen. Het ACW (Algemeen Christelijk Werknemersverbond) was de overkoepeling van vakbond ACV, ziekenfonds CM, Familiehulp, Femma Wereldvrouwen (voorheen gewoon de KAV van bij ons), KWB (de culturele tak), KAJ (jongeren), Ouderenvereniging OKRA (vroeger Katholieke Bond van Gepensioneerden KBG), vrijetijdsorganisatie PASAR (Vakantiegenoegens van weleer tot genoegens te frivool ging klinken) en Samana (mantelzorg via de CM).

Dit ACW heet inmiddels al enkele jaren Beweging.net en streeft een mega-influencing na. Ze willen boven hun CD&V-exclusiviteit uitstijgen.

Peter Wouters komt nà de fletse Patrick Develtere die ten onder ging met het schandaal rond Dexia waarin het ACW stiekem coöperatief ARCO-spaargeld had belegd. Dat komt ervan als syndicaal bewuste organisaties ook bezwijken voor de vlugge winst. Waar het ACW aanvankelijk vele decennia streed voor een fraaier en voller bestaan voor de werkmens verschoof de focus van de leiding gaandeweg naar een bemoeizuchtige activistische ombuiging van de samenleving op basis van een politiek correct discours. Samenheulen met linkse groeperingen werd de norm. De ongewone mens moest gepamperd worden; de gewone mens moest zich aanpassen aan een modernistische visie. Elke verwijzing naar een katholieke oorsprong ging eruit. Het terechtwijzende vingertje en de bij voorbaat versleten duurzaamheid sslogans zetten daarbij de toon.

Beweging.net

Het ACW vervelde tot Beweging.net. Los van de window dressing bleef deze koepel invloed uitoefenen via de bevoorrechte partners binnen de CD&V. Nu komt Peter Wouters van onder zijn steen tevoorschijn op zoek naar de schijnwerpers. Peter wil als andere grote jongens ‘zijn’ studiedienst en ‘zijn’ achterban aanbieden aan andere ‘progressieve’ partijen zoals Groen en Vooruit. Tandengeknars bij de CD&V maar verder gewoon een lijdzaam ondergaan. Dat is nog zowat het enige christelijke kenmerk van de christen democraten tegenwoordig: het kunnen lijden zoals geen ander. In wezen wil Peter Wouters op alle sociale dossiers wegen waar hij maar kan. Hij wil ‘kingmaker’ worden. Hij wil ‘een cadeau zijn voor politici die zich aan onze bron kunnen laven’, zo noteerde Het Laatste Nieuws. Vroeger werden CVP’ers afgerekend op hun verzuim goed te luisteren naar de ACW-top. Volgens Wouters is ‘macht niet ons instrument’. Hou dan maar je zakken toe als je zoiets hoort. Wouters wil ‘faciliteren in het belang van iedereen’. Is dat geen knaller van een kerstboodschap? Op monkelende wijze de politieke agenda bevloeien vanuit niet-verkozen stal.

Al 40 jaar geleden debatteerden ongelovige pastoors (die als ‘proost’ fungeerden bij lokale ACW-geledingen) met neo-communistische militanten van de Landelijke Bediendencentrale (LBC, nu onder de ridicule naam PULS) of de Centrale Metaal over een betere wereld die onmogelijk rechts kon zijn. Men konkelfoesde tot ver in de nacht over de oubollige CVP-denkbeelden, het perfide kapitalisme en de nood aan globalisering. De ACW-ontwikkelings organisatie Wereld solidariteit richtte avonden in met panfluitende Latino’s en vale wijn uit de Wereldwinkel om Zuid-Amerika toch maar te behoeden voor fascistische generaals regimes. Vlaamse gezinnen beleefden hun genoeglijke vakantie in recreatie-oord ‘Zon en Zee’. De overschot van hun centen belegden ze bij de BAC waar een bediende zo coöperatief was om ze in een schoendoos voor hen te bewaren. Dat zou later nog een flinke duit opbrengen, ver weg van het casino kapitalisme waarmee de arbeidersbeweging geen uitstaans had. De ‘ouden van dagen’ trokken op busreis door de Benelux. De Vrouwenbond tilde zich boven een Tupperware party uit met lezingen over inter-relationeel begrip. Geweldige tijden voor het ACW als behoeder van de sociale zekerheid en propagandist van een christelijk ge-ïnspireerde solidariteit.

Toen had je ook al pedante betweters, oude vrijsters en opgelaten Gutmenschen die zich vanuit een soort menslievendheid beter waanden dan een ander. Toen de vrijgestelden ver van de fabriekspoort de macht overnamen tijdens de jaren 80-90 haakten de groenlinkse ideeën zich als teken vast in het zachte weefsel van ‘de Beweging’. Aan de basis werken de militanten naar best vermogen aan het stelpen van sociaal leed. Aan de top fladderen de bollebozen. Zij verdienen een vette boterham met compassie gekwaak en theoretische modellen. Dat bekt een eind aardig weg en op zich zou daar zelfs niets mis mee zijn, want een preek kan waar genoeg klinken om toch iets teweeg te brengen. De blote machtshonger van de elitebedienden aan de top van de ‘christelijke zuil’ blijft zelfs voor een blinde niet verborgen. Politiek lobbyen: meer dan een hobby.

Anneleen De Bruyne

 

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Mijn eerste reactie was dat de vis altijd eerst begingt te stinken aan de kop. Maar toen dacht ik er aan, dat onze Samenleving al lag geen dode vis meer was, maar een dode kwal was geworden. Samen met mijn gevorderde leeftijd was dit dus een ietwat laattidige, ja zelfs ingedutte reactie. Zelfs het recente verleden is al geruime tijd voorbij.

Zelfs de Kranten lopen een halve eeuw achter. Al beweren die nog zo hard zowel mondiaal-globalistisch als ‘woke’ progressief te zijn.

Het is maar hoe je het bekijkt…. Meeheulen met de valse profeten is altijd het gemakkelijkst, maar meteen ook het recept voor de tweede en Laatste Zondeeval. %aar wat er hden—ten-dage door ‘de Kerk’ opgevoerd wordt; i so oud als de straat. Het is zelfs publiekelijk te zien in elke vitrinekast in elke hoerenbuurt in elke stad.

Eenmaal deze leeloop voltooid, en het schorremorrie na de verkiezingen onderuit is gehaald, kan Vlaanderen eindelijk opnieuw opgelucht adem halen. Want het goede bloed kruipt waar het niet kan gaan.

*s

 Digithalys