9/1755 * - RECHTSSTAAT wilt U daarvan meer of minder, minder,
minder: Linx is radeloos
.
ZONDAG
11 DECEMBER 2016
H.
DAMAAS, DIRK COELDE VAN MUNSTER , Z. HUGOLINUS
*
DERDE ZONDAG van de ADVENT
*
Op de kalkoenenvergadering te Moorslede in de
Kalkoenstraat lopen de kalkoenen met een ongerust hart rond. “Hier is mijn
plan”, zegt de ‘upperste’kalkoen, “we gaan in hongerstaking, dan zijn we
tegen Kerstmis ’t vel over de been!”.
*
3909 - ZE GAAN ZIJ
MOETEN STAKEN ZEKER? GEWOON DE BOEL PLATLEGGEN, DAT HELPT ALTIJD
En nu is ’t weer nie goe….
*
Ze leiden de dans al lang niet meer, de boel draait gewoon zot – omdat ze blijven
stokken in de wielen steken - en nu is ’t ineens weer nie goe. Hun grote
voorbeelden, lijk Fideel en Steve, vallen de een na de ander weg. Was te
verwachten. Eigenlijk is ‘t nooit nie goe, hoe bekwaam, of hoe onbekwaam ze in
sommige gevallen ook zijn, om de kop te mogen trekken. Ze besturen tot er geen
geld meer is, en dan gaan ze lenen, tot ook alle ‘middelen’ zijn op
geraakt. Maar geen nood, sedert het
bestaan van een nog veel grotere ‘Schatkist’, ondertussen ook al lang weer
leeggemolken, de E.C.B., kan er nu geld bijgemaakt worden als broodjes bij de
warme bakker.
Maar het wringt. Omdat het ook bij ‘hen’ ook stilaan doordringt,
dat zoiets lijk de ‘verzorgingsmaatschappij’ niet eeuwig kan blijven duren.
Vroeger verkocht de bakker brood, de viswinkel verkocht vis en de melkboer
verkocht kaas. Nu verkoopt de
beenhouwer, die kruidenier is geworden, dat allemaal in de groot- groter-
grootst warenhuizen voor steeds goedkopere prijzen, en de bakkersvrouw staat nu
niet meer op haar benen ‘aan den toog’, maar ze zit neer ‘op de werkvloer’.
Waar ze, net als iedereen, danst naar de pijpen van de Vakbond. Niemand is nog
content. Want ’t is weer nie goe. Zelfs nie als de Tsjeven hun beste man
vooruit sturen….
En nu gaan we over tot de Rode Lantaarn, het Licht in de
Duisternis. Want er is veel ongenoegen. En dus….
Lang zal dat niet meer duren. Ze worden weliswaar een
tikkeltje inschikkelijker, maar onder de asse smeult het vuur der wraak. Kijk
’ns aan: niet in de regering in eigen land, met in de dag van morgen de
slechtste vooruitzichten ooit. En daar dan bovenop moeten vaststellen dat ‘de
andeen’ het beter doen: het is om er Uw sociaal-democratische humor bij uit uw
eigen lijf te snijden….
** **
*
Willen we
meer rechtsstaat? Of minder, minder?
Het
is een verduiveld toeval. Nog geen 24 uur nadat de N-VA oproept tot verzet
tegen 'wereldvreemde rechters' omdat een vonnis de partij niet zint, bezweert
de voor 'groepsbelediging' veroordeelde Nederlandse extreemrechtse politicus
Geert Wilders dat hij het vonnis van de "knettergekke" rechters naast
zich neer zal leggen.
Twee
nuances vooraf. Over beide rechtszaken valt ten gronde een beschaafd debat te
houden. Het is in beide gevallen goed mogelijk om redelijk van mening te
verschillen met de rechters. Het is dan ook het volste recht van de betrokkenen
om hoger beroep aan te tekenen.
Zo
kun je je afvragen of de vraag om 'minder Marokkanen' überhaupt wel een
vervolging waard is. Ook over de vraag of staatssecretaris Theo Francken (N-VA)
een visum moet verstrekken aan een familie uit Aleppo kun je discussiëren. De
Raad van State zal uiteindelijk oordelen.
En
ten tweede: neen, de N-VA staat nog altijd niet gelijk aan de Partij voor
Vrijheid. Er zijn, gelukkig, nog altijd belangrijke verschillen.
Maar
er zijn dus ook zorgwekkende gelijkenissen.
"Met
dit vonnis toont u uw eigen wereldvreemdheid aan", sprak Geert Wilders
meteen na de rechtbankzitting het volk rechtstreeks toe via een filmpje op
YouTube. Het verschil met de boodschap 'géén dwangsommen en géén wereldvreemde
rechters' die de N-VA daags voordien via sociale media verspreidde, is
minuscuul.
Door
de achterban op te ruien tegen de rechterlijke macht, gaat de N-VA - op dit
punt - op één lijn staan met Silvio Berlusconi, Donald Trump of Geert Wilders. Het
lijdt geen enkele twijfel dat dat een succesvolle strategie is. De verkiezing
van Donald Trump is er om dat te bewijzen.
De
oproep tot verzet tegen het gerecht past naadloos in de algemene sfeer van
revolte tegen de 'elites'. Altijd prijs: wie met tegenargumenten komt, bewijst
zijn lidmaatschap van de wereldvreemde elite. Dat argumenteert makkelijk.
Dat
de N-VA als grootste regeringspartij zelf middenin die elites staat, doet er
niet toe. Die dubbelzinnigheid heeft de miljardair Donald Trump in de VS ook
niet bepaald gehinderd. De socialemediamanager van N-VA verdient dus alweer
zijn maandelijkse bonus. De mediastorm is opgewekt, de missie is geslaagd.
Was
dit incident enkel een poging om snel vind-ik-leukjes te scoren op de kap van
een tegenpartij die zich niet mag verdedigen, dan was het allemaal nog zo
zorgwekkend niet. Dit gaat dieper, zo bewijst voorzitter Bart De Wever in een
opiniestuk op zijn eigen website.
Meneer
De Wever werkt daar het argument uit dat zijn partij opkomt tegen een
gouvernement des juges - een samenleving waarin de rechters de wet stellen. De
democratie moet de N-VA dus eigenlijk dankbaar zijn dat zij die wereldvreemde
rechters eens goed op hun plaats zet.
De
bewijslast voor die bewering is teleurstellend mager. Volgens De Wever
interpreteren rechters met name de migratiewetgeving opzettelijk ruim, om een
eigen beleid te kunnen opleggen tegen de wil van een democratische meerderheid
in. Voor die vermeende systematiek is geen enkel bewijs. Deze ene rechtszaak
behelst een specifiek, complex dossier.
Cultuurstrijd
Het
omgekeerde is waar. We hebben hier te maken met een partij die vanuit de uitvoerende
macht poogt om alle gezagsinstanties in haar pas te dwingen. Niet voor het
eerst valt Bart De Wever gretig een klassiek maatschappelijk bastion aan
waarvan hij oordeelt dat het "te links" is en meer zijn conservatieve
wereldbeschouwing zou moeten volgen. Die cultuurstrijd vocht hij eerder uit met
de openbare omroep of met het katholiek onderwijs.
En
nu doet hij het met het gerecht. Dit is anders. Nu gaat het naar de kern van de
scheiding der machten. Dat verraadt een autoritair meerderheidsdenken.
Blijkbaar vindt meneer De Wever dat zijn door 32 procent van de Vlaamse stemmen
gelegitimeerde wil altijd wet moet zijn. Maar zo werkt het niet in de
rechtsstaat. Daar beschermt de balance of power de minderheid tegen de
machtsambities van de meerderheid.
De
prijs voor die profilering is behoorlijk hoog. Het geloof in een onpartijdig
gerecht is aangetast. En terwijl de bommen genadeloos op de Syrische stad
Aleppo vallen, worden mensen die de gruwel proberen te ontvluchten weggezet als
gelukzoekers en bedriegers.
Misschien
heeft staatssecretaris Francken gelijk en komt het onze samenleving niet toe om
dit ene gezin een vluchtweg te bieden. Nogmaals: de Raad van State zal
oordelen. Die dubbele stigmatisering - wereldvreemde rechters, bedrieglijke
vluchtelingen - is hoe dan ook een wrange prijs.
De
vraagt dringt zich nu op: wil de N-VA meer rechtsstaat? Of minder, minder?
In
Terzake stelde Bart De Wever dat “één rechter, een Franstalig lid van de Raad
voor de Vreemdelingenbetwistingen, wereldvreemd” is. Die vicieuze
communautarisering van de rechtspraak doet denken aan de suggestie van Donald
Trump dat een rechter hem zoekt omdat hij Mexicaanse roots heeft. Dat maakt van
De Wever geen Trump, maar het is ontstellend dat de belangrijkste politicus van
het land dezelfde retorische trucs hanteert.
Besturen
in een rechtsstaat vergt behalve een parlementaire meerderheid ook een zeker
civiele ingesteldheid, een bereidheid om de spelregels na te leven. Dat gaat
verder dan zweren "de wetten van het Belgische volk na te leven". Het
gaat om het maatschappelijk engagement om een samenleving te leiden met eigen
voorbeeldig gedrag.
Dat
totale gebrek aan voorbeeldig leiderschap is wat dat ene pamfletje zo
aanstootgevend maakt. Geen wet verbiedt de grootste partij van land en regering
om eens lekker op te roepen tot verzet tegen "wereldvreemde
rechters". Ja, hoor, dit valt ruim binnen de vrijheid van meningsuiting.
Doe
je voordeel met die aanval van de ene macht op de andere, als je vindt dat je
dat moet doen. Maar hou dan op met stellen dat het de nieuwkomers zijn die de
fundamenten van onze liberale democratie ondergraven. Hou dan op met roepen om
het herstel van onze normen en waarden. Hou dan op met jezelf te afficheren als
de ultieme
** **
Na dit heerlijk stukje (beleefd) schelden van deze
opiniemaker, is onze opinie dus weer even bijgesteld. We kunnen het leven weer
aan.
Anne DeVries, een Nederlandse schrijfster uit betere tijden,
heeft ons de prachtige held ‘Bartje’ nagelaten, die ook al in die tijd altijd
en overal ongelijk kreeg. Zo ‘lustte ons Bartje geen bruine bonen’
waar heel het gezin verlekkerd op was. Toen zijn moeder die dingen, een volle
schep dan nog, ook bij hem wilde opscheppen, trok de schelm toch wel zijn bord
weg, zodat de smurrie op tafel terecht kwam. Waarop hij van zijn held, de Vader,
een oplawaai tegen zijn oren kreeg die hem op de grond deed belanden, en Moeder
druk aan het kijven ging. Waarop Bartje meteen het huis uitliep en ging zitten
mokken aan de oever van de vliet.
Kijk, dat is volgens mij een andere benadering van het ‘Sociaal-Democratisch’
probleem: goede eetlust hebben (= normaal op die leeftijd), maar niet willen
doen zoals de huisgenoten: eten wat de pot kookt.
De pot kookt vandaag heel wat anders dan al die andere dagen.
De doorsnee Burger heeft er genoeg van om zijn welvaart dag-na-dag onder zijn
neus elders te zien op tafel gezet worden. Erger: hij wordt er zelfs de
rekening voor gepresenteerd door de stijgende levensduurte en de steeds
zwaarder wegende belastingen. Zijn ‘Kerstmarkt’
werd ‘Het Winterfeest’ waar er zwaar bewapende para’s waken over de
veiligheid. Tussen de loerende ogen van
uit diep weggedoken koppen die maar niet gewend raken aan de heersende
vriestemperaturen. Daar rondlopen betekent voor de marktgangers immers ook dat
de thuishaard ondertussen onbewaakt is achtergebleven. Zodat de vriendjes van
dat werkschuw tuig die alles in de gaten houden, rustig en ongestoord kunnen
inbreken.
En dat allemaal is nog normaal ook, want dat volk viert geen
Kerstmis. Ze kennen dat niet eens en zijn er trouwens radicaal tegen. Want hun
religie schrijft hen zelfs voor, hen allemaal de kop af te snijden. Het is
alleen een kwestie van tijd voor het zover is.
Ondertussen moeten alle bronnen die integratie tegenwerken,
de mond gesnoerd worden. Vooral nu vastgesteld wordt, dat er geen ‘cordon
sanitaire’ meer dreigt te bestaan. Desnoods ondergronds gaan. Wat bruine
bonen?! Die zullen ze nooit lusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten