donderdag 15 december 2016

3920



9/1637 * - De ANTIEKE WERELD – Via WO 1.2. en 3 met tussenstations Ieper-Kortrijk-Dresden – Hiroshima naar  Aleppo
.
DONDERDAG  15  DECEMBER  2016
H. AUBRECHT van ATRECHT,
*
Z. HADEWYCH van Antwerpen: dichteres en mystica, ze wordt nog altijd beschouwd als een van de invloedrijkste personages uit de literatuur van de Zuidelijke Nederlanden uit de dertiende eeuw.  Ze schreef in het Middelnederlands, het Diets, haar moedertaal.  Haar groet was: ”Vaert wele ende levet schone’”.
Paulke stapt naar zijn vader en vraagt: “Pa, nen bigamist, wat is dat?”.  Vader aarzelt even en antwoordt dan : “Dat is iemand die twee keer per dag de afwas moet doen!”
*
3920 - DE TIJD VERSLINDT DE STEDEN, GEEN TRONEN BLIJVEN STAAN         

Nog ouder dan de Antieke Grieken….
*
Wat we in Aleppo en Palmyra nu meemaken, is zo oud en zelfs nog ouder dan de straat. Het begon zelfs met het oudste broederpaar ter wereld: Kaïn die zijn broer Abel de kop insloeg met een ezelskaakbeen…. Allemaal de schuld van Eva, die in de appel beet.
Tijdens mij eigen korte broek-jaren heb ik mijn vaderstad grotendeels nog altijd in puin weten liggen. De na-oorlogse protserige Menenpoort stond er al, grootser en machtiger dan ze ooit geweest was, thans doelloos omdat er zelfs geen poorten meer voorzien waren, alleen poortgaten. Maar de Middeleeuwse Lakenhalle, bekend tot in Alaska en Nieuw-Zeeland, van “A” tot ‘Z’ dus, lag nog voor de grote helft in puin.
Toen we later gingen winkelen naar Kortrijk, lag daar de hele stationsbuurt ook in puin en dat bleef zo tot een tiental jaar terug. Zelfs nu nog gapen er in de rijen gevels nog open ruimtes, ruïnes of met onkruid begroeide gaten. Telkens waren de schuldigen gewoon de overburen geweest die zegden ietwat verlegen te zijn inzake ‘Lebensraum’. Dus wilden die met hun ’Vergeltungswaffe’ dat fiere albion van de kaart vegen, die dat met bommen op en meestal naast het Kortrijkse rangeerstation probeerden te beletten.
Nog wat later was daar Hiroshima, Dresden en Dien Bien Phoe in Vietnam, met het begin van het einde van de Franse koloniale verzuchtingen. Daar in ‘Indochina” ook begon (1954), niettegenstaande hun uiteindelijke nederlaag, de Amerikaanse bemoeizucht om overal ter wereld politie-agent te gaan spelen.
Later kwam wij door omstandigheden terecht in Centraal-Italië en tot onze grote verwondering scheen de hele omgeving het land der Oude Etrusken te zijn, een zeer ontwikkeld volk uit de tijd der Oude Grieken, wat verder om de hoek. De Antieken spraken over Tuscia als over het land waar de vuren dag en nacht bleven branden. Dat kwam, wisten ze, omdat overal in de bergen er handmatig ijzererts gewonnen werd tot ijzer en brons. De grootste afnemers hiervan waren de boeren van rond de stad van Romulus en Remus, die daarmee zelfs heel het Westelijk halfrond konden onderwerpen.
Naarmate we de streek beter leerden kennen, ontdekten we zowat gezaaid overal in het veld, in de bossen, in de olijfgaarden, langs voetpaden, beken, en gewestwegen, half toegegroeide gaten in de rotswanden.  Zelfs een paar achteloos neergeworpen rotsblokken als losse stenen in het veld, bleken, half aan het zicht onttrokken grote openingen te hebben. Het naburig stadje Bolsena, een der oude hoofdsteden van Tuscia, bleek ondergrond meer straten en gangen te hebben dan bovengronds. Allemaal schuilplaatsen, werd ons verteld, tegen dat er moeilijker tijden waren… Vele van die … doorwaadbare rotsen worden ondertussen tijdelijk als… gemeen-schappelijke berging gebruikt. Soms werden er gewoon huizen en appartementen boven gebouwd.
Eerst klonk dat allemaal een beetje zoals het Santa Lucia-lied, mooi, romantisch, maar o zo bedrieglijk. Tot we de vele namen tegenkwamen van... ‘a la Grotte’, een aanduiding dat daar mensen woonden die maar een vingerknip nodig hadden om als mollen onder de grond te zitten. Grotte di Castro, een buurgemeente, was daar een van. En dat was niet om te lachen, want het is een zeer nijvere Gemeente, van een paar duizend ‘zielen’.
Toen we regelmatig in Tuscania kwamen (vanwege panne met de zitmaaier) ontdekten we, diep beneden de stadswallen, de oude verdwenen stad, die niet meer bleek te zijn heropgebouwd, buiten twee unieke kerkgebouwen waarvan de San Pietro nog model heeft gestaan voor Michelangelo  voor de Basiliek op de Vaticano, een der 7 Heuvels waarop Rome gebouwd is. Onderweg, rechts, uitgehakt in de rotsen, een nog altijd niet doorzochte graftombe van een Etruskische Prinses. Links: de site massale opgravingen: verzegeld, verwilderd en verlaten. Gesloten wegens gebrek aan middelen, staat er op.
De wegwijzer naar Ferento, een ander naburig stadje bleek een vergissing te zijn: dat bord staat daar nog wel, maar de stad bestaat al niet meer sinds de jaren 1172. Wat er wel nog bestaat, is een Romains amfitheater(tje) die maar alleen in sprookjes voorkomt. Van heinde en verre komen de toeristen er op warme zomeravonden naar de openlucht-voorstellingen. Zelf zagen we er al een paar Franse klassiekers van Molière. In de streektaal….
Ferento, want dat is dus de naam, was in de jaren 400-750 een heuse Bisschopsstad met 70.000 inwoners, maar geraakte verwikkeld in een dodelijke strijd met zowat alle naburige steden. Wat al eens met de besten kan gebeuren. Denk aan Gent, die regelmatig den boer optrok om elders boel te gaan maken en alles kort en klein te slaan. Zoals zelfs de Ieperlingen deden met de Poperingse Keikoppen die hen de klanten afsnoepten. Hier ging men evenwel wat driester en warmbloediger tewerk. Met als gevolg, dat de militie van de grootste stad in de omgeving  en thans provinciehoofdplaats, in de nacht van 31 december 1172 uitrukte om al wie niet gevlucht was, ‘over de kling te jagen”, zoals dat toen heette. Zich schuil houden in de kerken, hielp niet, want de stad werd volledig platgebrand en ligt er nog altijd zo bij. Opgegraven relieken werden bewaard in een daartoe opgericht museum in de thuisstad der toenmalige moordenaars. De Italianen al een beetje door hebbend, luisteren we graag naar hun verhaal, als zou de nachtelijke barbarentocht het gevolg geweest zijn van een ongelukkige uit de hand gelopen liefdesverhaal….
*
Dichter naar Rome toe (Sutri, de geboortestad van Pontius Pilatus…) vonden we een nog ouder amfitheater(tje) uitgehouwen uit de rotsen. Het lag er verborgen onder de grond bedolven tot circa de jaren 1850…
En zo belanden wij, in de voetsporen van de Oude Romeinen,  bij Palmyra, bij de Oude Grieken, en in Aleppo, een handelsstad op het kruispunt van vele karavanen uit alle richtingen… En ja, de mensen worden er nu in hun huizen afgeslacht, nadat ze jarenlang andere hebben afgeslacht.
*
Dan denk ik aan die andere stad in Griekenland, die men nu na 2500 jaar na datum, her-ontdekt heeft. Maar de naam ervan, is sedertdien, net als het stadje zelf, van de aardbol verdwenen…
En neen, na een paar ‘proefboringen, zijn de archeologen weer vertrokken. Het geld was op.
** **

Archeologen herontdekken 2.500 jaar oude stad op Griekse heuvel
Zweedse archeologen hebben op een heuvel diep in het Griekse binnenland een prachtige ontdekking gedaan: een 2.500 oude nederzetting blijkt een veel belangrijkere rol gespeeld te hebben dan tot nu toe gedacht.

De nederzetting op de heuvel Strongilovoúni nabij het dorpje Vlochós werd 200 jaar geleden al ontdekt door lokale archeologen, maar nieuw historisch onderzoek in samenwerking met de Zweedse universiteit van Göteborg en de Britse universiteit van Bornemouth toont aan dat de stad groter en belangrijker was dan tot nu toe gedacht. Het gebied in de vlakte van centraal-Thessalië, ongeveer 300 kilometer ten noorden van Athene, werd tot op heden algemeen beschouwd als een vergeten uithoek van het oude Griekenland.
Restanten van oude muren waren al eerder zichtbaar op de top en flanken van de heuvel, maar het is pas met behulp van hoogtechnologisch onderzoeksmateriaal dat de Zweedse archeologen nu ook een oud stadsplein en een netwerk van straten hebben ontdekt onder de grond. "Wat beschouwd werd als de overblijfselen van een onbeduidende nederzetting op een heuvel kan nu geüpgraded worden tot een belangrijke stad", aldus Robin Rönnlund, doctoraatsstudent Klassieke Archeologie en Antieke Geschiedenis aan de Universiteit van Göteborg.
Het Vlochós Archaeological Project (VLAP) werd deze zomer opgestart, en gedurende twee weken werden er in september opgravingen gedaan. De archeologen vonden ook verschillende antieke Griekse overblijfselen, zoals duizenden jaren oude restanten van potten en vazen. "De heuvel verbergt veel geheimen", aldus Rönnlund. "Zoals overblijfselen van torens, muren en stadspoorten. Maar bijna niets ervan is te zien vanop de grond zelf. We wilden zoveel mogelijk opgravingen vermijden en de site in dezelfde staat achterlaten als toen we toekwamen."
Het onderzoeksteam schat de grootte van de stad op minstens 40 hectare en de oudste opgravingen dateren van ongeveer 500 voor Christus. Volgens Rönnlund moet de bloeiperiode van de stad gesitueerd worden tussen de vierde en de derde eeuw voor Christus. Waarom ze ooit verlaten werd, is niet duidelijk.
De Griekse geschiedenis moet door deze ontdekking niet herschreven worden, aldus Rönnlund nog, maar wel is nu aangetoond dat de regio Thessalië rijker en belangrijker was dan tot nu toe werd aangenomen.
** **
De tijd spreek geen oordeel uit over al die miljarden doden sedert de Mens, God gelijk, op aarde leeft.
En neen, ook ik oordeel niemand, maar stel mij alleen de vraag naar de zin van dit alles. Iedere keer toch dat ’n mens op de leeuw stuit, kan die niet verder dan weer recht staan.
Maar als de Amerikaanse bemoeizucht, van start gegaan tijdens WO I, zogezegd om ons te komen bijstaan tegen de Teutonen, na ongeveer 100 jaar, zich zou willen bedenken? Gewoon een soort gewetensonderzoek bij de Trump-familie, zelf van Duytschen Bloede.

Op te graven artefact uit Aleppo…
**
Zoals de Viterbesen, die in 1172de stad Ferente verwoestten, maar sinndsdien daar de opgegraven antefarcten  als hun grootste schatten koesteren: de ‘normaal geworden’ islam die op bedevaart gaat, al alng niet meer naar Mekka, maar naar Aleppo.
*


Geen opmerkingen: