zondag 28 juli 2019

5267

.
.
 Wat die Broekselse Seks- en Coburgerfretters uit Gotha (Duitsland) heden ten dage bezielt, mag Joost weten. En die weet het heel zeker, NIET. En moest hij het weten, dat hij het dan publiekelijk zegge. Luid en klaar. En liefst in de drie landstalen.
Maar als Joost zwijgt, en blijft zwijgen, moet het wel iemand anders uitbrengen. In voorkomend geval, zal het dan wel, als naar gewoonte, ondergetekende zijn die de kooltjes uit het vuur moet halen. Gewoon omdat die, als Digitalia, met het hele gezin 16 jaar aan één stuk daar geleefd heeft, in Het Land van De Stomme van Portici. Weet U nog? Kanonnier Houten Been die Het Huis van Nassauwe het kot heeft uitgejaagd… Et voilà: la Blegique sera Latine, ou ne sera pas….
En zeggen dat dit op het punt staat zo uit te draaien. Niet Latijns en dus terug naar af!
Eerst had ik over Italië bijna geschreven als Het land van de Glimlach. Want glimlachen, dat kan de Gewone Kleine Man daar weer. Opgelucht en van harte. Sedert hun nieuwe en betere ‘Duce’,
**
Mateo Salvini
tot grote wanhoop van de aan de kant geschopte voltallige Slinxe zakkenvullerij, die na Mussolini jarenlang te eigen bate, het land naar de ondergang hebben geregeerd, is de hemel er weer helemaal stralend blauw. Overzeese avonturiers staan nu weer voor de aloude keuze: blijven waar ze geboren zijn, of verdrinken in de Mare Nostrum, d.i. in de Zee die van ons is. Want die zee en al dat water dient niet om pootje te baden of te spelevaren, maar om het Avondland af tee schermen tegen ongewenst bezoek.
**
*
‘Werk in Eigen Streek’, dat is toch altijd een dwingende eis geweest van de Kleine Man…Van ons Ma, oorlogsweduwe met een talrijk grein, leerde ik heel mijn leven, dat ‘wie niet werkt, niet moet eten. Simpel, kort en goed. Maar wel levensreddend. Weet ik uit eigen ervaring!
*
Enne, ach ja, terug naar die eeuwige Seksende Coburgers! Speciaal nu Betty er zit aan te komen, zoals U hiernavolgend kunt vernemen.
Misschien zou deze suggestie een oplossing kunnen zijn? Stop het hele zootje gewoon, zoals men in de onzalige repressie-tijden deed met de àl te ijverige Vrijheidsstrijders, in de leegstaande Antwerpse leeuwenkooien. Waar ze door de nieuwsgierige bezoekers kunnen bewonderd worden. Maar niet langer meer gevoederd.
**
*
En war betreft de jonge Betty: die kan gewoon worden weggegooid. Wegens te lelijk om te helpen donderen…
**
*
Ja, inderdaad. Bij de geboorte had de vader het van meet af aan in de koninklijke smiezen: het was een vrouwtje, een wijfjesdier, une femelle…
*
Ze wordt meerderjarig aan 18 jaar op 25 Oktober aanstaande. Er zal op genen Belga gekeken worden…Want de beloofde ‘dotaties’
(die ze daar in Laeken eerst zinnens waren geweest te weigeren wegens de vele daaraan verbonden ‘verplichtingen’)
gaan schrikwekkend de hoogte in. Maar wees getroost, gij, koor van simpelen van geest, Coburgers hebben daar gene bang voor! Hoe hoger bergen, hoe liever. Hebben ze mee van Pépé Albrecht, die het hem lukte om met doorschoten hoofd van de rotsen te tuimelen midden de winter in een donkere ijskoude februarinacht. Gewoon nadat die door ‘n Hogere Officier van den ABL betrapt was in bed met diens wederhelft…
Ach, ’t zijn misschien allemaal maar conten, maar ne mens is ook maar ne mens…
**
*
Niet vergeten. Het volwassen geworden kind-vrouwtje uit 2001 is vanaf de geboorte, zij het via bevruchting door K.I., levenslang Hertogin van Brabant. Net als Genoveva van Brabant uit de spannende tijden van de Vaderlansche Geschiedenis.
Aandacht. hier wordt in genendele verwezen naar, de wereldberoemde Hertogin van Zeeland, getrouwd met de Graaf van Terneuzen!
**
*
België snakt meer en meer naar adem
**
*
Kapitein Nicholas Haddock had een goede kijker destijds
foto: ©National Maritime Museum, Greenwich, London
**
*

*
Elisabeth die met haar moeder haar eerste officieel bezoek aan Afrika brengt. Elisabeth die bij de opname van de 21 julitoespraak van haar vader aanwezig is. Elisabeth die in haar mousselinen jurk van Nathan met succes de hoge hakkentest aflegt op de gemene kasseien van het Paleizenplein… Elisabeth wordt straks 18 en daar hoort bij dat men haar serieus voorbereidt op haar toekomstige lot: de troon van België bestijgen.
**
*
op zoek naar de kwadratuur van de cirkel
Ons Land is het land van de onbegrensde mogelijkheden.
Alleen krijgt ze daar misschien nooit de kans toe, want koning Philippe ziet zich vandaag voor een alarmerende situatie gesteld: het land snakt meer en meer naar adem.
**
*
Dat komt niet door de hitte, maar is een gevolg van de uitslagen van de totaal regionaal verworden verkiezingen van 26 mei die het land werkelijk onregeerbaar hebben gemaakt. Al twee maand rukken de koninklijke onderhandelaars Reynders en Vande Lanotte zich de haren uit het hoofd, op zoek naar de kwadratuur van de cirkel.
Met een regering in lopende zaken al sinds 21 december, moet België tegen een deficit van rond de 10 miljard euro aankijken, en niemand die aan de einder een nieuwe, volwaardige regering ziet opduiken.
**
 
*
Het politieke landschap zelf lijkt compleet overhoop gehaald. Walter Pauli van Knack ziet dat voortdurende getouwtrek binnen de sp.a, Open VLD en CD&V, en stelt vierkant de vraag: ‘Is dit niet het voorspel van een drama dat zich de komende jaren zou kunnen voordoen: het uiteenvallen van de drie klassieke partijen?’*

Aan ‘de overzijde’ is het niet beter
Ook in de traditionele francofone partijen zien we breuklijnen, en ook zij weten niet goed meer waaraan zich te houden.

Een MR die haar vel duur wil verkopen

Op het gewestelijke Waalse niveau heeft Elio Di Rupo nu al zijn weddenschap verloren dat hij een ultra-progressistische meerderheid op de been kon brengen. Met Écolo alleen komt hij niet aan een meerderheid, en na het afhaken van de PTB en CDH ziet hij zich gedwongen met de MR aan tafel te gaan zitten. Een MR die haar vel duur wil verkopen, nadat ze uit de Brusselse regering werd gewipt. Als nu nog Écolo zijn knikkers uit het spel haalt, mogen we ons aan een ongekend verzet** van de vakbond FGTB verwachten. Dit alles gaat dan ten koste van het Waalse herstel.

‘Jamais avec la N-VA’, heeft ook Di Rupo verklaard. Maar na de koninklijke boodschap van 21 juli is de toon wat gezakt: ‘De informateurs lijken op gesprekken rond de tafel aan te sturen. Is dat het geval, dan zullen we de discussie aangaan.’
**
*

Maar Di Rupo zal in aanwezigheid van De Wever het onderwerp confederalisme niet uit de weg kunnen gaan. Want voor de Vlaams-nationalisten, de grootste politieke kracht van het land, kan het niet langer dat men financieel solidair blijft met een gewest dat zich onder de doorslaggevende invloed van de PS al sinds 1980 op een pad begeeft dat niet naar heropleving leidt. ‘Het staat Wallonië vrij de politieke keuzes te maken die het wenst, op voorwaarde dat het er de volle financiële verantwoordelijkheid voor neemt!’

Een voorspelling
sociale zekerheid, de winkel van de PS

De discussie zal mislukken, want het confederalisme van De Wever impliceert met name de splitsing van de sociale zekerheid, de winkel van de PS! Die eis wordt evenwel breed onderschreven in Vlaanderen. In 2002 verklaarde Karel De Gucht, toen voorzitter van de VLD: ‘Het is ontoelaatbaar dat Vlaanderen meer betaalt voor de gezondheidszorg en van Wallonië minder terugkrijgt.’

We mogen ook herinneren aan het antwoord van Wouter Beke aan minister Maggie de Block van Volksgezondheid, toen zij voorstelde om die bevoegdheid te herfederaliseren: ‘Het verleden heeft ons laten zien dat een eengemaakte federale politiek niet het antwoord was. Van herfederaliseren kan dus geen sprake zijn. Er zullen nog hervormingen volgen, en er zullen in de gezondheidszorg nieuwe stappen gezet moeten worden.’

Met de zesde staathervorming dacht Di Rupo België te hebben gered. Vandaag zien we dat daar niets van aan is, en dat de toekomst van het land meer dan ooit bedreigd is. Bewust als hij is van de budgettaire problemen die ook Wallonië te wachten staan, heeft de PS-voorzitter trouwens de noodzaak van een herziening van de financieringswet ingeroepen.

Ziende blind
De waarheid die de francofone verantwoordelijken weigeren te zien is nochtans zonneklaar. Ze staat in de preambule van het Handvest voor Vlaanderen, dat in 2012 door het Vlaams Parlement werd goedgekeurd: ‘Vlaanderen is een natie.’

De koninklijke informateurs zouden er goed aan doen deze evidentie in hun eindrapport in herinnering te brengen. En ook konden ze beter de raad nog eens herhalen die José-Alain Fralon — voormalig correspondent in Brussel voor ‘Le Monde’ — zich permitteerde aan Albert II te geven:

‘Als u nu eens afzag van dat achterhoedegevecht dat slecht dreigt uit te pakken (…) en het wat subtieler zou spelen? Als we eens toegaven, wat we vroeg of laat toch zullen doen, dat niets de opmars van Vlaanderen naar zijn onafhankelijkheid in de weg kan staan, en we deze zouden begeleiden in plaats van ze totaal tevergeefs te willen afstoppen.’
***
Dat was 2009. Vandaag hebben N-VA en Vlaams Belang samen amper nog vijf zetels tekort voor de absolute meerderheid in het Vlaamse Parlement. En zoals Pierre Baillon van Le Soir schreef de 23ste maart van 2003: ‘Wat doet een separatist als hij over een democratische meerderheid beschikt? Wel, hij separeert. Sta je daarvan te kijken, simpele duif?’
27 JULI 2019 J
ules Gheude
 
Gisteren stond op deze bladzijden de hoogst individuele expressie van de hoogst individuele emotie nopens de enorme krater die ooit zou kunnen ontstaan tussen Broeksèl en Srassburg. Duizend bommen en granaten met als eindsaldo de Bom vab de Eeyw. De Geschiedenis herhaalt zich voortdurend, maar deze keer zou Berlijn als OKW ervan worden vrijgesteld…
In bedoeld betoog, voor de goede orde hieronder grotendeels hernomen, was er geen plaats voor de lotgevallen van het Koninkrijk der beide uiteen gevallen ‘deelgebieden’. Waar het hardst werkende en grootste deel smacht om eindelijk na bijna 2 eeuwen te zijn leeggezogen, zijn eigen lot in eigen handen zou kunnen nemen. Terwijl de Zuidelijke helft, aan de overkant der Taal- dop- en armoegrens hunkert om eindelijk terug opgenomen te worden in de moederschoot van La Mère Patrie.
*
“En ja, ik moet het toegeven: dat was, achteraf gezien, iet of wat van het goede (liosterlezen) teveel. Wel vond ik er, zeer tot mijn grote spijt, heel veel feiten over de (uitdagende) suprematie van onze verdomd zeer hoogbegaafde Oosterburen. Ware daar niet die eeuwige ‘Sehnsucht’ naar Das Militär, waar de rest van de wereld dan telkens weer het slachtoffer van werd.
Eerlijk gezegd, en buiten alle kortzichtigheid: hun stam-verwantheid met sommige omringende kleinere buurvolkeren kan alleen maar positief uitdraaien. Op voorwaarde natuurlijk dat ze stoppen met zich te gedragen als een rotbende Julius Césaren boven op een zoveelste zwerm van deze zoals de soort hieronder….
Agha Kahn
*
Mag het aldus vanaf die dagen wat gezelliger worden voor ons Oude Vermoeiode Avondland? Door bijvoorbeeld de kromzwaard-invasie van uit het brandend hete woestijnzand terug te draaien in een soort moderne versie van de vroegere Spaanse Reconquista.
Vanzelfsprekend onder de hoede van de Almachtige, die we dan wel dringend terug uit de kast zouden moeten halen.
Algemeen Besluit.
Gezegde Oosterburen, geleerd door een tweevoudige ervaring, gaan thans heel wat bedachtzamer tewerk om hun megalomane dromen te verwezenlijken. Vervang als OKW ‘Berlijn’ door ‘Brussel’ en het wordt U duidelijk. Wij Vlamingen hebben daar zelfs een spreekwoord voor: zij laten a.k.w. de kooltjes door anderen uit het vuur halen.
Met zijn allen, de Verlichte Grote Verstaden op kop, doen wij daar dapper aan mee. We (zij) worden dar zelfs koninklijk voor betaald. Zij het met eigen geld, en niet in Marken. Deze al al te doorzichtige bedotterij heeft zelfs een naam: de Europese Gemeenschap. Met Broeksèl als vroeg of laat plat te bombarderen … Hoofdstad van Het Vierde Rijk. Waarvan de Hoogste Führer in functie (ad interim maar vooral als circusclown en wiebelende banaan) de persoon van onze bloedeigen Sjarel Premier, die heen en weer danst tussen Broeksèl en Straatsburg.
Een Pan Europees Eenheidsleger kàn en mag, als ten minste de Führer ervan genen Duitse Oostenrijker is! En wat de Britten op datzelfde moment zouden doen, zullen we, als naar gewoonte, wel zien als het zover is.
En de Hertogin van Brabant, hoor ik de attente lezer vragen. Wat met die?
Wel, heu… Dat ze dan doet lijk haar over-over-over Groottante Sissi. Die, ook ’n von Possenhofen was, maar op die leeftijd goed en wel maar vooral zeer deftig getrouwd was. Tot ze er genoeg van had en de wijde wereld in trok. Haar eigen Noodlot tegemoet.
Echt een modern sprookje, waar weinigen het beleven om lang én gelukkig te leven.
**
*




Zondag 28 Juli 2019

 

Geen opmerkingen: