500501 - HET IS STIL WAAR HET NOOIT WAAIT

 

500501 - HET IS STIL WAAR HET NOOIT WAAIT

ZONDAG 24 JANUARI 2021

INHOUD

*

IN DE VROEGERE PAUSEELIJKE SRATEN – TOT MISSOLINI AAN HET BEWIiND KWAM - DIENDEN DE BOEREN VOOR DE REGEN OP GODS AKKER BELASTINGEN AAN HET VATICAAN TE BETALEN, DIE DAARMEE GEEN ‘REGEN’ MEER, MAAR ‘HEMELWATER’ MOEST WORDEN GENOEMD.

*

‘

Vloesberg - Flobecq

Picardisch Wallonië

Sint-Lucaskerk

Vloesberg (Frans: Flobecq) is een plaats en faciliteitengemeente in de provincie Henegouwen in Wallonië. De gemeente telt ruim 3000 inwoners. Vloesberg ligt in het noorden van de provincie, in de streek Pays des Collines tegen de grens met Oost-Vlaanderen (Vlaamse Ardennen).

 Geschiedenis

stond aanvankelijk sterk onder invloed van Doornik en er werd zoals in Doornik Picardisch gesproken. Vanaf de dertiende eeuw was het gebied een voortdurend twistpunt tussen Vlaanderen en Henegouwen. Daardoor werd de streek vaak aangeduid als het Debattenland (terre des débats)

Vastlegging van de taalgrens en faciliteiten gemeente

Bij de vastlegging van de taalgrens in 1962 was in de gemeente Vloesberg enkel het gehucht D'Hoppe Nederlandstalig. Het gehucht D'Hoppe bestaat uit twee delen: een toeristisch gedeelte in het bos dat bij Vloesberg aanleunt, en een deel op de steenweg N48 Ronse - Brakel. Dit was en is sinds generaties een Vlaamse wijk, met eigen kerk en school, een wijk die aansluit bij de omliggende Vlaamse gemeenten en ver van de rest van Vloesberg verwijderd ligt. Franstalige politici wilden niet dat het gehucht van Vloesberg naar Vlaanderen zou worden overgegeven omdat de gemeente Vloesberg te grote investeringen had gedaan in de toeristische infrastructuur. (veel wegeniswerken in het bos) Ook het voorstel om het Vlaams gehucht over te hevelen en het toeristisch centrum bij Vloesberg te laten werd afgewezen omdat dit volgens de Franstaligen onaanvaardbaar zou zijn dat Vloesberg de lasten van de toeristische wijk op zich moest nemen en de inkomsten zou verliezen uit het gehucht, die deze lasten moeten helpen dragen. Er werd besloten het gehucht niet naar Oost-Vlaanderen over te hevelen maar van Vloesberg in zijn geheel een faciliteitengemeente te maken.

Bezienswaardigheden. Heuvels in Vloesberg.

Het geneeskrachtige plantenhuis is een museum en kruidentuin gelegen in de Georges Jouretstraat. Het museum is volledig tweetalig en bevat overzicht van de naamgeving, de geschiedenis en het gebruik van enkele kruiden. Ook de geschiedenis van de alchemie en hun gebruiksvoorwerpen komen aan bod. De tuin bevat een 4 km lang parcours waarlangs 80 kruiden soorten en enkele sculpturen staan. Het gebouw bevat ook een kruiden-restaurant en de plaatselijke bibliotheek.

De bossen van het Pays des Collines: het Livieren-bos, het Pottelberg-bos, Tournibois

Beschermd erfgoed in Vloesberg: Kernen

D'Hoppe

De gemeente Vloesberg grenst aan de volgende gemeenten en dorpen:

a. Ghoy (stad Lessen)

b. Ogy (stad Lessen)

c. Wodecq (gemeente Elzele)

d. Elzele (gemeente Elzele)

e. Schorisse (gemeente Maarkedal)

f. Opbrakel (gemeente Brakel)

g. Everbeek (gemeente Brakel)

*

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Acj, die hang naar voorvaderlijke Heiligen en naar al even oude Helden, Dichters, Dromers en Schilders. Al die herinneringen, die verlichten niet alleen het heden en de geforceerde alledaagsheid der dingen, maar hebben vooral zin en betekenis voor – tot in alle eeuwen der eeuwen - de volks-eigen toekomst van onze Stam.. Niet als hallucinerende verslaving aan de heimwee naar wat ooit was, maar als Richtsnoer voor alle komende generaties.

Hoe aldus het nuttige aan het aangename te paren? Door eens op zoek te gan naar de hierboven vermelde KRUJIDENTUIN. Al dienst U daarbij en passant vooral aandacht te besteden voor het aanpalende Opbrakel, geboorteplaats van de naar zij eigen zeggen, Orangist Herman De Croo, tegen de vette body te lopen. Vooral niet nadat die, via de trapladder van zijn kuisvrouw en in ’t Fransoos, op zijn tot op het bot versleten strijdros is gestegen…

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

Palermo Aan De Maas

*

Zoals ik al schreef in mijn blog van 18 dezer (‘De Waalse relance’) begint men in Wallonië stilaan te beseffen dat e.e.a. toch niet meer kan. Uit een rapport dat de – nota bene – linkse krant Le Soir kon inkijken, bleek o.m. dat de Waalse publieke opinie heel wat van hun eigen bedrijven wantrouwt. Dat lijkt niet onterecht, want na de schandalen die er enkele jaren geleden al waren i.v.m. Publifin voor het uitbetalen van aanwezigheden op vergaderingen die nooit plaats vonden, is het nu weer zover.

Eerder deze week werd niemand minder dan François Fornieri, ex-topman van het Luikse farmabedrijf Mithra aangehouden. De man, die ook wel eens de Waalse Marc Coucke* wordt genoemd en al eens verkozen werd tot Waals Manager van het jaar, wordt verdacht van verduistering en misbruik van vennootschapsgoederen. Heel wat draait in de eerste plaats om het bedrijf Nethys dat niet toevallig de opvolger is van het al vermelde Publifin. Evenmin even toevallig is, dat ook de naam van Stéphane Moreau weer opduikt, de man die in de zaak Publifin als PS-kopstuk burgemeester van Ans was, maar daarna door de eigen partij werd afgezet.

Zo kocht Fornieri Elicio, een Nethys dochteronderneming met zo’n dertigtal windparken van Moreau over voor de symbolische prijs van 1 (één) euro. Dat gebeurde in alle stilte en zonder enig biedproces. Verder liet hij, als voorzitter van een remuneratiefonds zo’n 15 miljoen euro overzetten op naam van diezelfde Moreau, die ook daar dus mee tussen zat. Die waren zogezegd bedoeld voor omstreden ontslag- en andere vergoedingen.

Kortom, de hele affaire werd tenslotte zo ingewikkeld dat een kat er haar jongen niet meer in terug zou vinden. Het is nu aan het Luikse gerecht om e.e.a. uit te klaren, maar de reputatie van ‘het Palermo aan de Maas’, die de vurige stad al had, zal er nog door verscherpt worden. En het imago van een Waalse relance zal er ook niet beter van worden. Wie herinnert zich nog de uitspraak van Di Rupo (‘J’en ai mar de ces parvenus’) bij de eerste PS-schandalen in Charleroi, zo’n tien jaar geleden. Er lijkt nog steeds niet veel veranderd te zijn. Alleen gebeurt het nu in Luik en daar al voor de tweede keer..

*Marc Coucke kocht aandelen van Mithra; werd er zelfs een tijdje voorzitter, maar trad eind vorig jaar af. Hij was zeer goed bevriend met Fornieri en werd zelfs peter van een zoon van Fornieri. Coucke en Fornieri reden ook samen de oldtimer rally in het Zoute. Hem is echter niets ten laste gelegd.

*

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

 

Hoe luidt dat deuntje ook weeral?

‘Zij kon het lonken niet laten – zij lonkte naar iedere man, padam’…

Vervang hierboven ‘Zij’ (enkelvoud) door ‘Waalse Politic’ (meervoud) en ‘Man’ door ’muntstuk’ en U snapt meteen waarom ook hun al 190 jaar aan de Macht zijnde Nederlandstalige spitsbroeders gewoon gif zijn voor het Eigen Volk.

Dit gezegd zijnde, en tot de Vlaamse Geuzen van het VB niet via een Vrij en controleerbaar Referendum zelf aan de Macht zijn, beseft ondergetekende maar al te wel bevreesd te moeten zijj voor de klassieke ‘klop op de deur’. Early in the morning.

Een ongeluk zit soms in een klein (rond) gaatje. Want niet denken en spreken als ‘zij’ staat gelijk met op joen mulle kriegen. Weet ik nog ald dreumes uit de Vermaledijde Repressietijden…..

Mijn naam is Roeland en ‘k kleppe brand in Vlaanderenland.

*

HOE DE MILJARDEN SNEEUWBAL

VAN DE ZONNEPANELEN BLIJFT ROLLEN

Zuhal Demir (N-VA). ©Photo News

Met een nieuwe compensatie van een half miljard euro probeert de Vlaamse regering de bittere pil voor mensen met zonnepanelen te verzachten. Opnieuw draait de belastingbetaler op voor een uit de hand gelopen beleid en jaren van doorgeschoven facturen.

‘Tijdens de vorige regeerperioden zijn u dingen beloofd die niet konden worden waargemaakt’, richtte Vlaams minister van Energie Zuhal Demir (N-VA) zich tot haar Facebook-volgers. ‘Als minister die vandaag bevoegd is voor energie wil ik me daarvoor excuseren.’ Met die mea culpa probeerde ze de gemoederen te bedaren nadat het Grondwettelijk Hof onverbiddelijk een einde had gemaakt aan de regeling van de digitale meter met terugdraaiende teller.

 Een streep door de rekening van de 570.000 Vlaamse gezinnen die geïnvesteerd hebben in zonnepanelen en rekenden op de belofte van de vorige Vlaamse regering (N-VA, Open VLD en CD&V) dat wie tot eind 2020 zonnepanelen plaatste, 15 jaar de gunstregeling van de terugdraaiende teller kon genieten. Door de uitspraak van het Hof krijgen gezinnen een kleine vergoeding voor de stroom die ze op het net zetten, maar ze moeten wel de volle pot betalen voor iedere kilowattuur die ze er later weer af halen. Ze verliezen hun mogelijkheid om het net te gebruiken als een soort gratis batterij.

Alle subsidies voor hernieuwbare energie (wind, zon, biomassa, afval en biogas), inclusief de federale (wind op zee), hebben al 30 miljard euro gekost. De groenestroomcertificaten voor zonnepanelen zullen de Vlamingen tegen 2030 14,5 miljard gekost hebben. Van die erfenis van beloften moet volgens onze informatie nog altijd zo’n 6 à 7 miljard betaald worden.

Hoe is het zover gekomen? De subsidiëring van zonnepanelen wordt vanaf 2003 een thema wanneer België beslist een voorloper te worden in zonne-energie. De steun is aanzienlijk. Federaal is er de fiscale aftrek voor de aankoop van zonnepanelen, gemeenten en provincies bieden allerhande premies en in Vlaanderen komt toenmalig minister Steve Stevaert (sp.a) met de groenestroomcertificaten. Die worden door de netbeheerders Eandis en Infrax (nu Fluvius) verplicht opgekocht tegen 450 euro per megawattuur. De steun wordt voor 20 jaar toegekend. Politiek is dat handig: het geld komt niet uit de begroting, maar uit de elektriciteitsfactuur, die bezwaard wordt met heffingen en taksen. Elke euro die niet door een zonnepanelen-eigenaar betaald wordt, moeten de gezinnen zonder zonnepanelen betalen.

Tobe Steel

Dieter Dujardin

 

 

 

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

 

Al die willen te kaapren varen, moeten manen met baerden zijn..

-

Er was eens een naarstige vooruitziende Vlaamse harde werker die samen met meerdere lotgenoten, gretig inging op het verliedelijke aanbod van een zekere S.S’r., de latere Rode Hasselse Kanaalduiker die zijn trawanten uit alle andere politieke partijen ervan overtuigd had, reclame te maken voor het aanleggen, vanaf de Zee tot aan de Beekse Bergen, van een soort Bloeiende Boomgaardrn, waar ook ter wereld de zon boven zeeniveau kon schijnen. Op de kerktorens, de belforten, de Stadhuizen, daken der huizen, op platvormen, of speciaal daartoe opgerichte paal-lat & touw werk. Hierom, op a    lle mogelijk denkbare constructies, tuinhuisjes, bijgebouwen, honden- kippen- en konijne- hokken.

Uiteraard, naar aloude ingewortelde Rode Gewoonte, alles zelf te betalen. Hetzij door de eigen Spaarpot eerst leeg te halen, hetzij, mits de persoonlijke borg van Oma & Opa, tegen hoge hypotheek-rente utterard, de Bankiers ook wat te jeunen.

‘s Lands economie, de tewerkstelling en de welvaart zouden er wel bij varen. Logisch, toch?

Op zijn erewoord als cafébaas, als volksvriend en dat alles van tussen de lakens die hij op dat ogenblik deelde met een zekere Goedele Liekens, wereldberoemde seksuologe die later in verval is gerakt.

De naar goede gewoonte Brusselse Hoofdstedelijke aan- en afvoer distrubutieketen ELECTRABEL, handpop van de machtige gabbersclub van

Vrouwe Electricité de France, buurvrouw van de Moulin Rouge uit de Ligstad Parijs, zou de touwtjes trekken.

Al die Bloeiende Boomgaarden onderling verbonden door die ene exclusieve distributieketen de via de klassieke wonderdraden die al eeuwen ons landschap ontsieren en die we met ons allen al duizenden keren terugbetaald hebben, zou de zaken beredderen. En hoe!!!

De facturen vlogen gewoo de pan uit. De BTW ging ban 6 naar 21%. Allerlei taksen en coëfficiënten werden er aan toegevoegd.

De boer en met hem de ganse Gemeenschap snakte naa adem. De industrie ging er zienderogen op achteruit, de werkloosheid steeg naar ongekende hoogten. De honger begon te knagen.

De inheemse filiaal-hanndpop werd opgedragen geen dividenden meer uit te keren naar de Moiln Rouge – 5 Miljaard voor het voorbije jaar – en toen gingen de poppetjes aan het dansen. Voortaan zou, met onmiddellijke ingang van 1 Januari 2021 volgens het Grondwettelijk Hof in Bruxellebad en Hoogste Orgaan te Lande, alle, ook de allerkleinste en de geringste der opbrengsten uit eenieders Bloeiende Dak- Bomgaard moeten in ontvangst nemen. Terwijl al die kleine en grote investeerders zo l

maar va    n hun eigendomsrechten werden beroofd.

Een schande, die zelfs in de Chhristelijke Bijbel en zelfs niet in de gehele menselijke Geschiedenis voorkomt.

-

Maar Barbertje niet voorlopiig nog niet hangen. D.w.z. toch niet zo lang er alleen maar amper een winterzonnetje schijnt. Eenmaal de zon met volle bak schijnt, vanaf Mei o zo, moeten alle bijeen geschraapte opbrengsten, ondertussen verhoogd met de nodige index- en andere welbepaalde aanpassingenen ander brood- schatkistnodige verhogingenn belastingsvrij doorgestort worden naar de Moulin Bleu-Blanc- Rouge.

Het Eigen Volk? Een tandje bijsteken zeker? O de bedelstaf gaan opvragen bij de Overheid die zelf al tot over de oren in de schulden zit.

-

Wa zee de oude Johan Oldenbarnevel die leefde van 1547 tot 1619 weer hierover? Agge mo leut êt

Waarop Pa Pinckelman tot Tante Pollewop zei, dat de kruiik net zoalg te water gaat tot ze breekt….

Digitalia

HOW TO HOLD THE WEST