WE ZIJN BIJNA GEROLD

WE ZIJN BIJNA GEROLD

Naar een Tsjevenoplossing voor Brussel-Halle-Vilvoorde?
From the desk of Filip van Laenen on Sat, 2009-08-01 19:39
…/…
Bij de CD&V daarentegen zal men alle truken van de foor gebruiken om het verraad van de partij tegenover haar kiezers en de Vlaamse bevolking te verpakken als een stap vooruit, een teken van moed , het opnemen van de verantwoordelijkheid, afijn, de lezer kent het tsjevenvocabularium ongetwijfeld zelf ook goed genoeg. Waarschijnlijk is men nu al bezig één of ander te bekokstoven, waarna men een ledencongres in het begin van 2010 voor het blok zal plaatsen, met de keuze enerzijds tussen de val van de federale regering (en al het gezichtsverlies dat dat meebrengt in verband met het EU-voorzitterschap) waardoor Brussel-Halle-Vilvoorde trouwens hoe dan ook niet meer gesplitst kan worden, het avontuur om naar nieuwe verkiezingen te gaan met de huidige kieskringen, of anderzijds een oplossing die met de dood in het hart goedgekeurd zal worden. Met de dood in het hart? Er zal op dat ledencongres geapplaudisseerd worden, tot de handen er pijn van doen, voor zoveel moed en doortastendheid van de partijleiding, want zo gaat dat nu eenmaal wanneer men verraad pleegt.
Hoe de oplossing er precies zal uitzien valt moeilijk in te schatten. Eén mogelijkheid is een terugkeer naar de oude arrondissementen, al lijkt de hinderpaal daar eerder een persoonlijk gezichtsverlies van Guy Verhofstadt te zijn dan tegenstand onder de bevolking of wat dan ook. Waarschijnlijker lijkt het me daarom dat er een splitsing-die-geen-splitsing-is doorgevoerd zal worden, met bijvoorbeeld een inschrijvingsrecht en een uitbreiding van de faciliteiten op zo'n manier dat de Franstaligen bij een eventuele Belgische boedelscheiding nog steeds aanspraak zullen kunnen maken op minstens een deel van Halle-Vilvoorde. Dat zo'n inschrijvingsrecht opnieuw niet bepaald zou stroken met de Grondwet hoeft trouwens geen probleem te zijn: een nieuwe uitspraak van het Grondwettelijk Hof kan ongetwijfeld lang genoeg uitgesteld worden tot het te laat is om er nog iets aan te doen vóór de volgende federale verkiezingen, en daarna kunnen de Franstaligen desnoods opnieuw vijf belangenconflicten inroepen –met niet alleen de medewerking van de CD&V en Herman van Rompuy, maar zelfs smeekbedes als het moet!– om alles minstens tot in 2014 uit te stellen. En dat dan enkel nog onder de voorwaarde dat de Vlamingen het in hun hoofd zouden halen in een of andere commissie opnieuw een wetsvoorstel eenzijdig goed te keuren, een scenario dat in 2007 alleen maar mogelijk was omdat er toen nog geen federale regering gevormd was.
Deze analyse mag dan al pessimistisch zijn, maar het gekuip dat de CD&V de komende maanden aan de dag zal leggen om de Franstaligen op alle mogelijk manier op hun wenken te bedienen zonder dat de Vlaamse kiezer te weten komt hoe hij in het ootje genomen wordt zou niet mogelijk zijn zonder de volledige afwezigheid van een Vlaamse pers die haar plicht doet. De in Noord-België verschijnende Nederlandstalige pers draagt inderdaad een verpletterende verantwoordelijkheid voor het feit dat het zover is kunnen komen, en dat het scenario van hierboven realistisch is. Hoe is het bijvoorbeeld mogelijk dat een Steven Vanackere kan opmerken dat Brussel-Halle-Vilvoorde opgelost zal worden voor er vooral veel over te zwijgen, zonder dat de pers daarover op haar achterste hielen gaat staan? Waar zijn trouwens de ramingen over hoeveel sans-papiers de komende maanden geregulariseerd zullen worden om Brussel nog meer de verfransen? Hoe is het ook mogelijk dat de reacties van de Franstalige partijen op de domme Guy Vanhengel die voor budgettaire matiging pleitte amper weerklank vonden in Vlaanderen? Voor een echte en correcte analyse moest men, zoals zo vaak, bij La Première van de RTBf zijn, die de kreten van PS en cdH kort en goed omschreef als «touche pas à ma sécu» (en voor wie een kort geheugen heeft: het waren dus ook de PS en cdH die tegen die Vlaamse aanvullende kinderbijslag waren). De groeinorm van 4,5% bovenop de index voor de Sociale Zekerheid is –bijna letterlijk– van levensbelang van de Franstaligen om België en Vlaanderen zo lang en zo efficiënt mogelijk te kunnen uitmelken, maar kwaliteitsmedia als De Standaard en De Morgen, om over de VRT nog maar te zwijgen, onderhouden liever hun publiek met Belgolese sprookjes. Prins Laurent die Jean-Marie Dedecker als Eerste Minister wel zou zien zitten bijvoorbeeld – je vraagt je af hoe ze het durven!
En wie het bovenstaande niet gelooft, kan altijd nog de VRT-column van Carl Devos van vandaag eens nalezen. Hij verwacht dat de regering-Van Rompuy I na de zomer uit de startblokken zal schieten, om de enige reden dat er geen excuses meer zouden zijn om dat niet te doen. Betekent de term «politicoloog» soms dat je nog minder dan gemiddeld afweet van politiek? Herman van Rompuy roept nu al het Belgische EU-voorzitterschap als excuus in om vrijwel heel 2010 niets te hoeven doen, maar Carl Devos heeft daar in het interview van de Eerste Minister waarschijnlijk overgelezen. Of wil het daar misschien niet over hebben, om de bevolking rustig te houden. Van een régimepop van de Paviagroep mag men misschien nu eenmaal niets anders verwachten dan dat hij de bevolking wat zand in de ogen strooit in plaats van de waarheid te zeggen over Brussel-Halle-Vilvoorde of de toestand van de Sociale Zekerheid.
Bron The Brussels Journal.

Boeketje Digitalis

Na een paar ‘verhelderende’ §?)intervieuws in DS en DM met Harman Kardinaal Vazn Rompuy en Armand De Deckère blijkt Filip van Laenen op dit late uur nog op post te zijn. De zaak is dus niet ‘inaperçu’ voorbij gegaan…

Want, komkommertijd of niet : the show must go on – en liefst door er zoveel mogelijk over te zwijgen…Of, tussen neus en lippen, op een druk week-end, een paar balonnetjes op te laten. Alhoewel de Oude Media de tip niet vatten…en liever rustig voorstlapen, om al slapende hun gazetten te vullen…..

Als het over de oplossingen gaat, welke, hoe en met welke middelen, weet geen kat, zelfs niet de beleidsmakers. Ze leven immers van de hand in de tand, naargelang de instructies uit het Zuiden des Lands…We zien dus wel. Als ondertussen de modale Vlaming de boel niet op stelten gaat zetten, want er wordt aan zijn portemonnaie geraakt!

De nagel op de kop voor het leden-congres van de Tjeven, zoals beschreven door Van Laenen : met de dood in het hart …maar met applaus, georchestreerd zoals de lachband op de TV. Want zo gaat dat nu eenmaal als men verraad pleegt…