.
1257 - OVER
STAATSGEVAARLIJKE STELENDE GEHEIME ORGANISATIES
Naast het ACW-petje ontbreekt
ook het groene
vakbonds-vestje
Moest
er hier of daar nog een zeldzame lezer zijn, die gelooft in de onschuld van de
Bende van het ACW, dan vindt die hieronder zijn gading, om levenslang lezer te
worden van ’t Palliterke.
Nergens
in de media werd de vinger zo duidelijk op de wo de gelegd…. Nergens werd
gezocht naar het bot in het verhaal. Reden dat ’t Pallieterke onmisbaar is in
de finale oplossing van het Belgisch probleem die er zit aan te komen….Al
vliegt de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel..
Meer
nog: aan it artikel kan gerust de waarde van een historische profetie toegekend
worden. In hart-Vlaanderen – in Bachten de Kupe dus – zeggen wij dat kort en
goed: ze drinken ’n glas, ze psssten ’n plas en lieten alles zoals het was…
Maar
dat is zonder de blog-wereld gerekend! .
***
Ter
zake :
Waar geen regels zijn, kan je ze
niet overtreden
Hoe het ACV / ACW ontsnapte in de
zaak-KB-Lux
***
In de
nasleep van het Dexia-Arco-verhaal heeft N-VA-Kamerlid Peter Dedecker de aanval
ingezet op de fiscale wanpraktijken van het ACW, de schatrijke holding van de CD&V-zuil.
Wat naar voren gebracht wordt, doet denken aan wat Marie-Rose Morel en haar
VB-vakbondscel enkele jaren geleden al aankloegen. De N-VA werd dan ook meteen
bijgetreden door het VB, dat een parlementaire onderzoekscommissie eist.
De
Vlaams-nationale partijen hebben meer dan gelijk. Maar het ACV/ACW ontsnapte eerder
al de dans in de zaak-KB-Lux, waar manifest belasting ontdoken werd. Waar geen
regels zijn, kan je ze ook niet overtreden. Het ACW, via haar spreekbuizen
Vanackere en Beke, koos meteen na de N-VA-aanval voor een slimme verdediging:
het debat mag niet politiek zijn, en de bijzondere belastinginspectie BBI en
het gerecht moeten hun oordeel maar vellen.
De eerste
reden is, dat in België geen elke overheidsdienst ontsnapt aan politiekeke benoemingen;
zowel in de BBI als bij het gerecht zit de CD&V-zuil stevig verankerd.
In beide
instellingen zijn er ambtenaren die hun werk willen doen, maar zodra het écht belangrijk
wordt, gaan andere invloeden spelen. Zopas werd de ex-voorzitter van de Brusselse
rechtbank van koophandel veroordeeld omdat ze een delicaat vonnis in de zaak-Fortis
eerst even ging bespreken met iemand die connecties had met een ministerieel kabinet.
Er is ook die moedige BBIdirecteur die het had aangedurfd het manifeste gesjoemel
van Karel de Gucht aan te pakken; die heeft zich intussen ‘vrijwillig’ moeten
laten vervangen. Of we van die zaak voor het einde van Kareltjes termijn als
Europees commissaris nog iets gaan horen, valt af te wachten - en tegen dan zal
de verjaring wel stilaan in zicht zijn. In een normaal land met een normale
pers zouden zo’n zaken tot een politieke aardbeving leiden; in België is het
nauwelijks een rimpeling op het water. De tweede reden is dat CD&V weet dat
er bijzonder weinig kans is dat de BBI en het gerecht zullen besluiten dat er
regels overtreden werden, omdat er… geen regels bestaan. Ambtenaren en rechters
zijn thuis in twee soorten personen: er zijn natuurlijke personen, mensen zoals
u en ik, en er zijn rechtspersonen, zoals vennootschappen en vzw’s. Maar clubs
als ACV en ACW spelen verstoppertje. Nu eens doen ze zich voor als een
‘feitelijke vereniging’, dan weer als een losse koepel van lid-organisaties,
dan weer als een klein ondersteunend secretariaat.
Voor
belastingcontroleurs en rechters die zich op wetteksten moeten baseren, is zoiets
een nachtmerrie – en dat weet het ACW verduiveld goed. Het is er al een keerin
geslaagd op die manier ongeschonden weg te komen, uit het ophefmakende KBLux-schandaal.
In de rand
van dat schandaal bleek in 2000 dat het ACV gebruik maakte van een geheime
bankrekening in Luxemburg om geen Belgische belastingen te moeten betalen. De
rekening bevatte liefst 25 miljoen euro en leverde aan 2 procent minstens 500.000
euro per jaar op, belastingvrij. Die rekening bestond al minstens tien jaar en zorgde
ervoor dat het ACV schaamteloos 5 miljoen euro incasseerde zonder daar één eurocent
belasting op te betalen. De verontwaardiging was groot, maar toch werd het ACV
nooit vervolgd. Waarom niet? Omdat bleek dat de overheid al twee jaar van het bestaan
van die rekening op de hoogte was. Al in 1998 had toenmalig ACV-voorzitter Willy
Peirens een ‘technische memo’ gestuurd naar de secretaris-generaal van het
ministerie van Financiën, met de vraag ‘of belasting moest betaald worden op de
opbrengst van een rekening bij de KB-Lux’.
Die memo
werd verstuurd meteen nadat twee misnoegde werknemers van de KBLux geprobeerd
hadden het ACV af te persen.
Die memo
was juridisch een meesterlijke zet: na het verzenden ervan kon het ACV doen
alsof het ‘onduidelijk’ was of er belasting moest betaald worden op de
intresten en kon het ACV zeggen dat men ‘toch de autoriteiten had ingelicht’…
De memo had het gewenste resultaat: eerst liet de administratie de memo gewoon
liggen en deed er niets mee. Daarna werd besloten dat het gaat om een
‘feitelijke vereniging zonder rechtspersoonlijkheid’ en dat het ‘onduidelijk’ is
er moet betaald worden. Ten slotte klasseerde het gerecht de zaak.
Men moet
geen madame Soleil zijn om te zien dat het deze keer op dezelfde manier kan
verlopen. Het ACW zwaait nu al met beweringen dat er al ‘controles’ zouden gebeurd
zijn door de BBI – alsof de holding ooit, aan wie dan ook, in haar financiële spinnenweb
van rekeningen, beleggingen en bezittingen inzage heeft gegeven.
N-VA en VB
doen er goed aan, gezien de Belgische context, van de BBI en het gerecht niet
al te veel heil te verwachten, maar inderdaad het politieke debat te openen.
Als commerciële bedrijven via hun jaarrekeningen inzage in hun reserves aan hun
concurrenten moeten geven, en als politieke partijen via een jaarverslag inzage
in hun financiën in een zo delicate zaak als veerkracht voor electorale campagnes
moeten geven, waarom zouden vakbonden dan niet verplicht worden een
geconsolideerde jaarrekening aan een controleorgaan voor te leggen? In Groot-Brittannië
gebeurt het al. In België, waar de bonden voor het uitvoeren van een
overheidstaak, het uitbetalen van dopgeld, jaarlijks 200 miljoen euro
belastinggeld incasseren, zou die ene maatregel zeker een wereld van verschil
maken.
***
Te onthouden
: de Staatsvuligheid spioneert de Vlaams Nationalisten in opdracht van o.a. de
bonobo’s van het A1CW? Anders gezegd : de dieven plunderen de voorraad-schuren.
Terwijl de bewakers de andere kant opgestuurd worden.
Dus moeten
er, in de aanloop naar de volgende verkiezingen, affiches verschijnen met
graaiende ACW-handen in de geldbeugels der burgers. Ten ware natuurlijk deze
dievenbende in de tussentijd zichzelf zou ontbinden hebben..
***
Blogs
die hier dringend aangeraden worden, met vraag ze zoveel mogelijk door te
geven. We doen dat met de woorden van de Opper-Tsjeef Kris Peeters, die dit
weekeind de wereld kond deed, dat hij natuurlijk DeWever kon verslaan.. Ook wij
kunnen ze verslaan, de huichelaars en de woordenkramers!
De volgorde
is willekeurig en de lijst zal regelmatig aangevuld worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten