donderdag 28 maart 2013

BERICHT AAN DEN LEZER.

BERICHT AAN DEN LEZER. Ik voel erg veel sorry voor de lage kwaliteit van de laatste twee (de twee laatste, nee toch?) hier gepubliceerde stukjes. Abominabel! De geest is sterk, zeer sterk, maar het vlees is zwak, zeer zwak Niet mijn fout, denk ik, maar weer de fout van die stomme computer, U weet wel. Ofwel is het de schuld, wat ook kan, van de straalverbinding met weer diezelfde miserie-satelliet ergens daar boven in the Clouds. M’n voeten, Gérard! Zelfs de velo-koers op TV staat te schudden en te beven, zodanig is er geweld in de anti-cyclonale ruimte boven mijn hoofd. En ik was nog zò gaarne virtueel aanwezig geweest in mijn geliefd Oost Duinkerke, door de slimmekes van de TV gisteren gestadig ‘Koksijde-Dorp’’ genoemd. Vandaag zouden er heel de voormiddag uitzendingen zijn van de 3-Daagse van De Panne, maar “t zal iets zijn voor morgen. Heb gisteren ons Tommeke Tommeke Tommeke wat doet ge nu, gezien. Hij reed alleszins 500 meter op kop voorop, en toen was ’t gedaan. Uit. Zere knie, deze keer, naar ’t schijnt. Maar bij den arrivé zag hij er weer content uit, omdat een ander gewonnen had. Enfin, ik doe nu eerst mijnen toer op het dak, om te controleren of er somtijds geen vogeltje op de draad zit. PS Mijn vrouwtje weet het weer beter, zegt ze, en ze zou wel eens gelijk kunnen hebben ook. Wij zitten namelijk pal onder de noordelijke aanvliegroute naar Rome. Heelder dagen moeten we leven met hoog in de lucht het aanzwellend gebrom van lijnvliegtuigen boordevol toeristen. Als U mij niet gelooft : spring dan eens uit het raam als de piloot waarschuwt om de gordels terug aan te doen, omdat de daling wordt ingezet. U zit dan namelijk pal 5.000 meter boven het Meer van Bolsena. Met een beetje geluk komt U dan terecht in mijn (wilde) rozentuin, waar ik U dan wel zal terugvinden. Om dus op mijn vrouw terug te vallen : ze zou wel eens gelijk kunnen hebben, want op Witte Donderdag zijn al de klokken uit alle torens van Vlaanderen gezamenlijk op expeditie naar Rome om kilo’s en kilo’s Pauselijke Paas-eieren over te vliegen naar Vlaanderen. Klokken vliegen niet op stinkende kerosine, maar op pure inspiratie, wat goed is niet alleen voor het milieu maar meer nog voor de weldoende stilte die hier (buiten de vliegtuigen hoog in de lucht) almachtig aanwezig is. Dat de luchtlagen ietwat rimpelen bij al dat klokken-geweld, neem ik aan, maar kan de aanvlieg-route niet beter over zee gekozen worden? Eenmaal boven Nizza (Nice) gewoon Zuid-Zuid aanhouden en de kustlijn volgen tot de Vesuvius in zicht komt. Dan bennen jullie net even te ver, maar mijn straalverbinding zal er niet door gestoord geweest zijn, en de lezers zullen wàt content zijn. De oplage zal stijgen, zodat ik ff nadien mijn bankrekening als kop-stuk kan meegeven. Het is een mooi elegant nummer, gekozen in overeenstemming met mijn bankier, en met de PR-man van de Bank, die als voormalig BAC-agent, het klappen van de zweep kent om mensen te lijmen. Lieve klokken van Rome : doe ze op de terugreis de groeten in het verre koude Vlaanderen. En mercie dagge bedankt zijt voor de reuzengrote chocolatte eieren met nog het strikje rond ‘Made in Belgium’.

Geen opmerkingen: