ANNEMANS / VANDER TAELEN

ANNEMANS / VANDER TAELEN

Geen leedvermaak met Vander Taelen
Woensdag 30 september 2009

Luckas Vander Taelen leerde ik zo'n 20 jaar geleden kennen. Hij kwam toen voor het programma Striptease van RTBF het prille Vlaams Blok bestuderen. Urenlang boomden wij in een achterkamer van het kantoor van Karel Dillen op niveau door over de intellectuele achtergrond van onze partij en over de cultureel en identitair geïnspireerde grondslagen van ons immigratiestandpunt. Alles moest nog beginnen toen: Filip Dewinter was onze jongste bediende en Marie-Rose Morel huppelde nog - vermoed ik - in uniformrokje door het scholierenleven.

Vander Taelen - hoewel links - maakte op mij een open en weetgierige, niet onverdraagzame en onbevooroordeelde indruk. Hij wou weten.

Natuurlijk moest hij - om den brode neem ik aan - een reportage afleveren waarmee de eerste grondvesten van het racisme-verwijt konden gelegd worden om er nadien een cordon sanitaire van te maken, zijnde de Belgische versie van de fatwa en overigens het tegendeel van een normaal intellectueel debat waarin men wil weten wat de ander (het Vlaams Blok in dit geval) wil zeggen.

In mijn geest bleef er - in verband met Vader Taelen - echter altijd iets hangen van "hij weet wel beter". Ook toen hij naar Agalev stapte om er politicus te worden: hij schoot slechts af en toe door naar verzuurd links en bleef altijd het beluisteren waard.

Ik was dus helemaal niet verbaasd als ik deze morgen zijn vrij straf stuk "De getto's van Brussel" zag verschijnen over de problemen met allochtone jongeren in Brussel. (klik hier)

Dat was een mooie en boeiende Vrije Tribune en hem verwijten dat hij pas wakker is geschoten nu hij in zijn eigen wijk de lieverdjes heeft leren kennen, doe ik niet.

Integendeel. Zijn piste voor dit dossier is mijns inziens oprecht en meer nog, het is ook de mijne, namelijk: respect voor normen en waarden.
Ik zou de rechterzijde willen oproepen om geen leedvermaak te hebben met of over deze demarche van Vander Taelen.

In een begeleidend hoofdartikel in het Nieuwsblad was de net van De Morgen overgestapte Liesbeth Van Impe vooral doende om Vander Taelen af te schermen tegen het verwijt dat hij in eigen kringen te horen kan krijgen. Volgens haar domme commentaar was Vander Taelen niet "doorgeschoten naar verzuurd rechts" en kan rechts geen oplossingen aandragen en zo; u kent dat soort verwijten wel.

Dom zeg ik. Want alleen wie niet horen wil, hoort niets. In 2007 congresseerde het Vlaams Belang over normen en waarden en werden een hele reeks resoluties goedgekeurd. En in 2008 organiseerde ik een colloquium '40 jaar na mei 68' over normen en waarden met heel wat externe sprekers en met nieuwe bakens voor de partij, ook inzake een antwoord op het verschijnsel van losgeslagen allochtone jongeren. (klik hier voor de discussietekst 'waarden en normen'-Congres 'Het énige alternatief' - klik hier voor de resoluties 'waarden en normen'-Congres 'Het énige alternatief' - klik hier voor de folder 'colloquium 40 jaar mei '68' - klik hier voor het referaat van de heer Johan Sanctorum colloquium 40 jaar mei '68)

Wat de conclusie zou moeten zijn : het Westen heeft ernstige problemen en zowel links als rechts zouden er belang bij hebben zonder cordons allerhande en zonder domme gelijkhebberij de dialoog te starten over de basisnormen en -waarden die wij in een veranderende wereld willen behouden en of beschermen.

Zeggen dat wij als Vlaams Belang onze intellectuele duit daar niet reeds in het zakje hebben gedaan, is dom en kan alleen komen uit de pen van een journalist die - net als alle andere journalisten overigens en verblind door vooroordelen - dat colloquium heeft genegeerd.

Mijn oprechte en verdraagzame "for old times' sake"-groet gaat vandaag naar Luckas Vander Taelen.

Gerolf Annemans (Blog)

Boeketje Digitalis
(Ontgiftigd)
Ik nam bovenstaande tekst integraal over, terwijl mijn eigen stukje over ‘Meneer Vaznder Taelen van Groen!), klaar om gepubliceerd te worden, in de pipe line zat. De twee worden nu samen in de kosmos gezwierd, in de hoop dat ‘de beste’ het zal halen.
In de overtuiging dat, wat zwaarst weegt, zwaarst zal doorwegen (!) leg ik mij dan ook bij voorbaat neer bij het oordeel van mijn lezers….Het is niet voor niets dat hier vroeger reeds uitvoerig de loftrompet gestoken werd over Gerolf Annemans, als de beste kandidaat voor het Presidentschap van een Onafhankelijk Vlaanderen. Voor mijn part mag het een aanstelling voor het leven zijn. Voor wie de zin van mijn verbeelding wil zoeken : er zijn (verheven) voorbeelden genoeg in de Geschiedenis. Met een beetje relevantie komen wij dan uit bij, weeral, de Oude Romeinen.
Voor wie de Geschiedenis van het Romeinse Rijk een beetje kent, zal de naam van Keizer Augustus niet onbekend zijn. Hij werd verkozen na vele bloedige jaren van burgeroorlog en wrede tirannie. Die man bestuurde ongestoord, niet als dictator maar als Eerste en Hoogste Burger het Rijk gedurende vele jaren. Hij beëindigde vaderlijk alle tweespalt, deed de Kunst en de economie weelderig bloeien, en werd reeds bij leven door het Volk als een god vereerd. De mooiste zomermaand van het jaar, met de langste dagen, is in onze tijdrekening, nog altijd naar hem vernoemd. Augustus is inderdaad de maand van het volle leven die meteen de belofte in zich draagt van een rijke oogst.
Dat dan de godin van de Wijsheid in Vlaanderen eindelijk eens de plaats krijge die haar toekomt! Wijsheid, gekoppeld aan rechtlijnigheid en doorzettingsvermogen. Zodat de Godin Justitia, her-brond en herboren, weer als een jeugdige verschijning, naast haar zuster, de Wijsheid, kan plaatsnemen op de altaren van onze burgerzin.
Een klein beetje tè dichterlijke bewondering voor den Annemans? Zegt U? Meisjes en jongens, niet neuten, hé! Mijn halve trouwboek reist dezer dagen rond in de Heimat, met achterlating in eenzaamheid van haar roedel herdershonden en van mezelf. In zo’n dagen kan ik dus ongestoord grasduinen in alle schatten ter wereld. Dus ook in de Italiaanse Geschiedenis (boeken en DVD) die begint toen onze voorvaderen nog in dierenhuiden rondliepen. Ik weet dus alles over Mussolini en Julius Caesar, bijna alsof ik erbij geweest ben. Geen wonder ook, wij leven hier dagdagelijks met onze neus op de relieken!
Gisteren was ik dus, via de lectuur over het Pausdom (*), zijdelings terecht gekomen bij hun voorgangers, de Romeinse Keizers, van wie de Pausen zowat de afspiegeling dachten te zijn. Daar vond ik een bespiegeling over ene Keizer Augustus, die in de verhalen over Bethlehem en zo, in die dagen heerste over geheel de wereld. Kan ik het helpen, dat blijkbaar op hetzelfde moment, mijn idool zich aan het schrijven had gezet over Vander Taelen, bij mij een schot in de roos? Kan best een schoolvoorbeeld van telepathie genoemd worden…..

(*) Ik nodig eenieder uit om via Google en Wikipedia op speurtocht te trekken naar het verleden van dze streek. Het Pausdom uit de vroege Middeleeuwen namelijk, loopt ons hier dagelijks voor de voeten, met name het Geslacht der Farnèse’s, die rond 1200-1700 hier de plak zwaaiden als eigenaars van gans het land, van de Alpen tot Sicilië, maar ook van dier en mens die er leefden. De stamvader had hier bij voorkeur een paradijselijk eiland, Bisentena, waar tot op de huidige dag 7 kerken de tand des tijds weerstaan hebben, waaronder een basiliek-met-koepeldak, als een adelaarsnest boven op het hoogste punt. Zie foto. Een slecht onderhouden Engelse tuin is verder het enige bewijs van alle vroegere weelde….In de zomer kon de man, met zijn gezelschap (!) zich midden het uitgestrekte meer, het grootste vulkanisch meer van Europa, beschutten tegen de warmte (en het gevaar), terwijl hij nog altijd kon ontvluchten uit die rattenval. Een eindje verder (Capo di Monte) bevond zich een on-inneembare burcht, waarin hij zich ten allen tijde in kon terugtrekken. Het Geslacht Farnèse leverde, als toen gebruikelijk, verschillende Pausen, berucht en/of beroemd, en een van hen (Alexander Farnèse) duikt zelfs op als Landvoogd der Nederlanden, in onze eigen Vaderlandse Geschiedenis, binst de roerige tijde van Alva, de bloedhertog, die in dienst van de Habsburgse Keizer, de zoon van Keizer Karel V, Phillips II, Vlaanderen voorgoed, door de Godsdienstoorlogen, in het verderf stortte…De Habsburgers wilden, vanzelfsprekend in hun eigen voordeel, niet dat de Nederlanden zich aansloten bij de Calvinistische nieuwslichterij (Luther). Zij wilden deze behouden voor Rome en het Christendom, en voerden aldus vele lange jaren oorlog, onder de Hoge Bescherming van de Pausen, om de Nederlanden binnen hun Rijk te houden. Zij slaagden daarin…alleen voor het Zuiden, Vlaanderen dus, dat Rome getrouw, node richting armoe en verpaupering geleid werd….Het Noorden, daarentegen, ging zijn Gouden Eeuw in….
Amerika was toen net ontdekt (1492).
Margareta van Parma (juister zou zijn Margrietje Vander Ghinste uit Nukerke bij Oudenaarde), de bastaard-dochter van de jonge Keizer Karel en latere Landvoogdes der Nederlanden, is na haar afzetting wegens te compassieus met de Vlaamse koppigaards, naar hier, op het Castello van Bolsena, gekomen, eenmaal ze hertrouwd was met een de Medici, dat andere Pausengeslacht uit Firenze.
Gezegd eiland, Bisentena, is de laatste tijd zowat de bestemming, als wij uitvaren om te vissen. Het meer (Lago di Bolsena) is inderdaad zeer visrijk en het water is zelfs heden ten dage zo zuiver, zegt men, dat de vissers er vissoep van maken, die ze duur verkopen aan de argeloze toeristen. Ik kan inderdaad persoonlijk getuigen dat onze honden liever water slobberen uit het meer in het teiltje, dan mineraal bronwater dat wij voor hen van huis hebben meegenomen. Bisentena is thans eigendom van de Romeinse Principessa del Drago, en er leven alleen nog schapen, slangen en meeuwen….
Op het Castello van Bolsena, hoog boven het straatgewoel van de gewone Italiaan, leeft als een eenzaat, haar eveneens ongetrouwde broer, Prins del Drago, samen met een butler, een kokkin en een paar knechten en meiden. Hij leeft daar tussen zijn herinneringen en de schilderijen van zijn voorvaderen, als in een museum, iedere dag bezig met de restauratie van weer een paar vervallen vleugels van de vesting. Hij, als een curiosum, staat, tegen betaling van € 8- per persoon, geleide bezoeken toe, die gegidst worden door een plaatselijke schooljuffrouw. De schilderijen met Margaretha van Oostenrijk(zegt men hier verkeerdelijk) beslaan een volle zaal. Al zijn die meer dan 500 jaar oud, kan ik getuigen dat de Jonge Keizer K rel (geboten Prinsenhof – Gent 1500) een goede smaak moet gehad hebben voor vrouwelijk schoon. Voornamelijk de gezonde blos op dat lieftallig gelaat van de kleindochter van die Nukerkse thuiswever, getuigt van de lieftalligheid van de moeder, het liefje van de jonge ongezonde bleekscheet Karel. Dat frisse gezond ding moet inderdaad gezond nieuw bloed gebracht hebben in het door incest en bloedverwantschap geteisterde Spaans-Bourgondisch koningshuis. Vandaar dat de huidige Habsburgers, waarvan één de bruidegom is van Striedje de Sexen Coburg-Gotha, en als bankier door het leven gaat…Ons Mattil tenslotte, doet mij in alles een beetje denken aan gezegd Margrietje….
Wie zei ooit weer, dat het verleden niets anders is dan de vroege jeugd van wij, die nu onze toekomst beleven?