woensdag 28 oktober 2009

HET LINKSE HEILSDENKEN

HET LINKSE HEILSDENKEN

Het heilige gelijk van links
J
JOOST NIEMöLLER - 23 OKTOBER 2009

Rechts lijkt in Nederland aan de winnende hand. Maar bij links liggen de idealen, en rechts onderschat dat. Links is nog steeds goed na de oorlog. Rechts zoekt het in de feiten. Alleen win je niet met feiten. De linkse utopie zal terugkeren als rechts er niet op bedacht is. Met hulp van de media.

Mijn linkse vrienden en kennissen hebben me het al vaak gezegd: “Jij? Jij bent rechts.” Aanvankelijk vond ik dat grappig. Een geuzenaam. Een prettige verrassing ook, want het appelleert aan een diepe wens in mensen: die van de metamorfose. En je krijgt er aandacht mee. Ook leuk. Aan de andere kant; veel verjaarspartijtjes werden steeds meer verpest door die eindeloze discussies over Fortuyn, de islam en Wilders, waarbij mijn vrienden zich op hun borst klopten vanwege hun intense goedheid, gepaard aan gebrek aan kennis. En voor je journalistieke carrière is zo’n rechts imago ook niet handig. Want als links ergens in is geworteld, dan wel de media. Veel dieper dan in de politiek, die direct wordt afgerekend.

Het begon, als bij velen, na 11 september, dat zogeheten rechts-zijn van mij. En wel toen ik de uitslag hoorde van een enquete, gehouden, notabene, door Forum, onder Marokkanen. Bijna de helft van de Marokkanen had toen gezegd ‘begrip’ te hebben voor de aanslag op het World Trade Centre. De verbijstering en de woede die ik op dat moment voelde, ben ik nooit meer kwijt geraakt. Mensen met dit soort gedachten leefden dus onder ons. En het waren er niet weinig. Waarom gingen ze niet weg? Mijn verbijstering werd nog groter toen ik merkte dat mijn linkse vrienden van zo’n uitslag van een enquete totaal niet opkeken. Net zo min als dat ze het later echt erg vonden dat Pim Fortuyn werd vermoord, of dat ze zich echt druk maakten over de moord op Theo van Gogh. Eigenlijk gleed dat allemaal van ze af. Wat was dat toch?

Ik denk dat ik dat wel begrijp. Ik ben van huis uit links. Ik herken het. Het is het ideaal.

Links is er van overtuigd het morele gelijk aan zijn kant te hebben. Een diep beleefd, emotioneel gelijk. Links is goed na de oorlog. Links is het ideaal voor de betere wereld. Dit is vaker gezegd. Er wordt gesproken over ‘de linkse kerk’, en over de ‘Gutmenschen’. Dat klinkt grappig, een beetje onschuldig ook. Maar de diepte van dat fenomeen is volgens mij nooit echt gepeild.


Linkse mensen zijn interessant omdat ze breed de overtuiging in de eigen goedheid kunnen laten hangen. Dan heb ik het vooral over ‘oud-links’, een term die ik laatst Femke Halsema hoorde gebruiken. Ze doelde daarmee op Anja Meulenbelt, die zo’n weerzinwekkend vertoon van haar eigen goedheid tentoon spreidt, dat ik het nooit heb kunnen opbrengen om haar veelbesproken weblog te bezoeken. Het zelfovertuigde morele gelijk zit natuurlijk ook bij al die PvdA dinosaurussen, van Ed van Thijn via Jacques Wallage tot Marcel van Dam, die er allemaal van overtuigd zijn dat de moslims de joden van nu zijn, en die zich door geen enkel feit van hun weg zullen laten drukken. Of bij die tientallen, ja misschien wel honderden ‘intellectuelen’ die via columns, interviews en essays in de kranten het fascisme van Geert Wilders wensen te benadrukken en daarmee hun eigen hogere ethiek. Zichzelf steeds harder overschreeuwend naar steeds minder luisteraars toe. Of laatst weer Hanneke Groenteman, die met de komst van Wakker Nederland, de soldaten van de Wehrmacht weer door de straten ziet marcheren, of zoiets. Afshin Ellian schreef daar nog een leuke column over.

Het Groenteman-Wallage soort blijft me fascineren. Hun zelfovertuigde ‘hier sta ik, ik kan niet anders’ maakt ze zo lelijk dat het niet om aan te zien is. Wat fascineert is hun zelfbeeld. De ontroering die zij moeten voelen over zichzelf als wereldredders, de utopie die zij diep in zichzelf ontwaren. De mateloze arrogantie ook die ermee verbonden is. Dat je hoort dat Fleur Agema niet wordt toegelaten tot het vrouwenforum van Man en paard omdat ze ‘te dom’ zou zijn. Ja, echt. Linkse mensen weten namelijk: Rechtse mensen kijken er niet anders tegenaan, ze zijn dom.

Die arrogantie gaat samen met de machteloze woede over een wereld die zich maar niet wil onderwerpen aan de linkse utopie. Integendeel. Je zou zeggen: Twijfel sluipt in. Bij sommigen linkse personen, als Femke Halsema, lijkt dit ook te gebeuren. Maar zij is de uitzondering. Het tegendeel gebeurt: De oud-linkse elite van Nederland profileert zich steeds meer als verzetstrijder. Ambtenaren die desgevraagd zeggen de boel te gaan saboteren als Wilders premier wordt. Dat soort werk.

Hoe kan dit?

Het is de kracht van links. Een diep moreel gelijk.

Rechtse mensen bezitten die kracht niet. Rechtse mensen staan aan de kant van het cynisme en de twijfel. Ze beschikken niet over mooi glanzende idealen. Ze zijn overtuigd van de slechtheid van de mensen en van de onveranderlijkheid van hun egoïsme. Rechtse mensen gaan er vanuit dat je daarmee moet dealen. Dat is natuurlijk best een beetje schraal allemaal. Er valt bij rechts niks te zwelgen.

De idealen van rechts klinken nergens naar. Hun ‘vrije markt’, hun ‘vrijheid van meningsuiting’ (gepikt van links, ook nog es), hun ‘trots op Nederland’, hun ‘minder belasting betalen’. Het klinkt allemaal blikkerig, kitscherig, abstract.

In Nederland heeft ‘rechts’ in de politieke verhoudingen bijna altijd de meerderheid gehad ten opzichte van ‘links’. En toch spreekt ‘rechts’, hoezeer die de wind nu ook mee heeft, de taal van de verdediging.

Aangezien ik zelf van links kom (en trouwens, in veel opzichten nog steeds helemaal niet echt rechts ben geworden, of wil zijn, hoezeer mijn vrienden daar dan ook van overtuigd mogen zijn) kan ik die linkse idealen goed navoelen. Sterker: Ik ben ze nog steeds niet kwijt. Ik krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik de film Woodstock zie. Om maar wat te noemen. Echt rechtse mensen vinden dat belachelijke pathetiek. Punt. Maar juist omdat die deze onderhuidse kracht van links niet begrijpen, en zich ook nooit in kunnen leven wat de dragende kracht is van een levende utopie, zullen ze er ook nooit de kracht van in kunnen zien. Rechtse mensen, dat is waarschijnlijk gewoon een ander soort. Ongevoelig voor het heerlijke besef iets te betekenen voor de hele wereld, voor alle armen, voor alle onderdrukten. Ongevoelig voor We Are The World, voor Bono, voor één voor Afrika. Realistisch. Rechtse mensen begrijpen niks van linkse mensen.

Daarom was het bijvoorbeeld mogelijk dat de VVD in de jaren tachtig klakkeloos het multiculturele ideaal overnam. En het CDA dat zelfs hartstochtelijk omarmde. Rechts Nederland zag de uitvinding van het multiculturele als een handig stukje retoriek om de plotselinge aanwezigheid van zoveel immigranten vorm te geven. Als een manier om een beetje te kunnen polderen, niet als iets dieps. Maar voor links was het wel iets dieps. Het multicultureel zijn was voor links niet een stukje retoriek, maar een diepe overtuiging. En daarom moest het verder en verder. Het stukje retoriek werd vastgelegd in wetten voor het onderwijs en de publieke media. De Nederlander werd, zonder dat het ooit in één politiek debat tot inzet van discussie was geworden, opgelegd een ‘nieuwe mens’ te worden, de mulitculturele mens. Ook op scholen waar geen allochtoon te bekennen was, moest de nieuwe multiculturele mens van de toekomst gevormd worden door wettelijk vastgelegd multicultureel onderwijs, tot op de dag van vandaag. Precies zoals het communisme zijn ‘nieuwe mens’ had kunnen creëren, simpelweg omdat ook toen ‘rechts’ de kracht van het linkse ideaal had onderschat.

Zo kon in Nederland het ideaal een wettelijk dogma worden, en kon Hans Janmaat door de rechter veroordeeld worden omdat hij had gezegd: “Als ik aan de macht kom, schaf ik de multiculturele samenleving af.” Een van de grote schandalen van onze rechtstaat, maar niemand die het toen zo zag en niemand die zich er nu nog mee wil bezig houden, want ook na zijn dood wordt het vonnis van Janmaat nog steeds niet ongedaan gemaakt.

Het rechtse levensgevoel lijkt nu te domineren. Rechts is hip. Van oudsher waren jongeren altijd linkser dan volwassenen, en ook dat lijkt nu omgeslagen. Rechts rules. De overwinningsmood van rechts blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat Geert Wilders ongestraft de retoriek van links heeft overgenomen door te hameren op: “De islam is fascisme.” Iets fascistisch noemen, dat was altijd het alleenrecht van links namelijk. Wilders komt ermee weg en dat zegt iets over de huidige tijdsgeest. Links is zwak. Net zo goed als het iets over de tijdsgeest zegt dat Femke Halsema kan zeggen “De islam is een probleem”, zonder dat haar partij bijeenkomt om haar af te zetten. Of dat dit linkse kabinet tussen neus en lippen afkondigt de neef- en nicht huwelijk te gaan verbieden. Jarenlang was dit een links taboe, want gericht tegen de immigranten. En nu protesteert niemand.

Maar het morele gelijk van Wilders is nog maar heel pril. Het is nauwelijks uitontwikkeld. Het is uiteindelijk gegrondvest op het morele gelijk van het bestaan van de staat Israël, en dat is het morele gelijk over de Holocaust, waar links van oudsher de grootste rechten op claimde. Denk maar niet dat links zich deze claim zich zo makkelijk laat ontfutselen. Vandaar dat links Wilders voor de rechter wil brengen vanwege racisme. Vandaar dat het NOS Journaal een item brengt over de Engelse racistische partij The British National Party, en daarin de huidige leider, Nick Griffin, die voor het eerst optrad bij de BBC, omschrijft als ‘de Engelse Geert Wilders.’ (Wilders zelf heeft altijd grote afstand genomen van The British National Party, maar so what.)

Ik vrees dat rechts nooit zal begrijpen wat de grote kracht is van al die mooie, verinnerlijkte idealen van links. Rechts begrijpt niet dat in de politiek idealen altijd sterker zijn dan feiten. Je kunt honderdduizend feiten brengen over de desastreuze gevolgen van onze massamigratie, en daar hoeft links alleen maar tegenover te stellen: “Maar we hebben het toch over mensen? Hechten we dan geen waarde aan mensen?” en weg zijn die honderdduizend feiten. Je kunt met honderdduizend feiten komen over de ware aard van de islam, en links zal zijn schouders ophalen en zeggen: “Ach, dat is allemaal inspelen op angst.” En weg ben je.

Zolang rechts er niet in zal slagen haar eigen idealen overtuigend vorm te geven, zal ook dit rechtse golfje uiteindelijk weer ten onder gaan in het morele gelijk van links. Maar ja, ik ben dan ook een fatalist. En misschien daarom rechts.
Bron Het Vrije Volk

Boeketje Digitalis
(amper zichtbaar onder een enorme bos blanke lelies)
Dit is een stukje pure poëzie die dezer dagen bij Bruno Valkeniers op de schrijftafel had moeten belanden in plaats van bij mij. Omdat het de nieuwe ‘zachtere’ lijn van het Vlaams Belang perfect weerspiegelt.
Deze redenering in toepassing van het spreekwoord ‘Ce sont les idées qui gouvernent le moinde’?
Na de val van de Berlijnse Muur gevolgd (eindelijk!) door de implosie van het communistisch regime in Rusland had het socialisme wereldwijd eveneens moeten kapseizen. Dat laatste is (nog) niet gebeurd omdat een brede volksmassa inderdaad onderhevig is aan de Wet van de Traagheid. Net zoals het menselijk lichaam, op basis van dezelfde wet, tegen de voorruit smakt bij een auto-botsing. De massa van dat lichaam reageert ‘traag’, dit wit zeggen gehoorzaamt slechts aan de gebeurtenis van het brutaal stoppen met vertraging. Die massa wil de beweging te willen voortzetten.
De linksen rijden ‘pion libre’ zonder remmen, want ze zijn ‘ideaal-loos’ en vervolgen hun weg nog een beetje met behulp van vervang-idealen, zoals hierboven perfect beschreven…Arme immigrantjes. Honger in de wereld…Gat in de ozonlaag. Mexicaanse griep…De repliek van de linkse kerk? Zelfs van de CVP bij monde van haar Eerste Minister? Het gaat om de mensen, niet om de centen. Of: angstaanwakkering….Geert Wilders is groot geworden door speculatie op de angstgevoelens van de mensen.
Ik denk dat wij, de rechtlijnigen van hete Vlaams Belang, het beste en onvervreemdbare ideaal ter wereld hebben. Om het met Filip De Winter te zeggen: ‘Eigen Volk Eerst’…Dat zijn geen gedachten – dat zijn FEITEN..
Dat zou bij Annemans, en de nieuwe marsrichting luiden: onafhankelijkheid en beperking van de immigratie…
Mij om het even, als de wijn maar klaar genoeg is! Maar niet zoals de sossen: ‘Ge zijt mijne maat of “k sla op Uw bakkes’….
Als wij de mensen maar kunnen overtuigen, dat er met de tripartite-partijen geen zee (en zeker geen land)) meer te bezeilen valt. Drie mensen en een paardenkop(Genez) trekken links, de pedofielen-partij (CVP) zou centrum rechtdoor, maar liefst wil ze stilstaan; maar kan dat niet door de Weverkes-partij en de paar blauw-geschelpten die nog niet naar Europas zijn uitgevlogen. De Weverkes willen wel een beetje hetzelfde als wij, maar hebben schrik van hun schaduw.
Ach ja….Aan de beeldspraak van Annemans, toen hij bij Phara op schoot zat (verleden week) kan ik nog altijd niet aan uit….De Winter en hem zijn als twee kreeften die elkaar scharen beet hebben, en zo verder naar de overwinning schuiven…Dan heb ik liever de beeldspraak van Karim van Overmeiren, die zegt dat ‘wij’ uit onze bunker moeten komen. Van daaruit kunnen we op alles en iedereen schieten, en zelf zitten we veilig onder meters beton….Maar van in onze bunker overtuigen we niemand.
Of wacht eens! Om bij die twee kreeften te blijven…met die scharen vermorzelen kreeften toch de mosselschelpen en andere schelpdieren? Ja, zelfs octopussen kunnen ze de baas. Dus, in plaats van elkaars scharen vast te klemmen, zouden die twee tenoren beter op mosselvangst gaan. De politiek zit er vol van! En ondertussen komen wij allen samen uit onze bunker. Om, in plaats van te zeggen ‘Ik ben Vlaming en ben daar fier op’ zou dat dan zijn ‘Ik ben Vlaams Belanger en ik ben daar fier op’….

Geen opmerkingen: