MARSBEWONERS BIJ VON TRAPP

MARSBEWONERS BIJ VON TRAPP
Johan Sanctorum is hier geen onbekende. Integendeel zelfs. Wat hij vertelt, is solide kost die best op veel teljoren opgediend wordt. Eet smakelijk, zolang U nog kunt. Want waarschijnlijk staat onze naam ook al op die lijsten waarover Laeken beschikt om zelfs cabaret-gangers te screenen.
Let wel : aan de hand van dergelijke lijsten werden in Mei ’40 de weg te voeren personen naar Frankrijk, ‘in veiligheid’ dacht men, opgepikt om bijvoorbeeld in Abbeville tegen de muur te worden gezet. Dat was het werk van de toenmalige Staatsvuiligheid onder leiding van een zekere Ganshof Van der Mersch. Die is een paar jaar in het land gebleven om platte broodjes te bakken bij de bezetter, en is, toen de grond hem te warm onder de voeten werd, gevlucht naar Londen. Waar hij – op veilige afstand – leiding gaf aan ‘het Verzet’…...


Een avondje in Goed Gezelschap

VB- en NV-A aanhangers niet welkom op “The Sound of Music”-première

Zaterdag 17 oktober j.l. ging in de Antwerpse Stadsschouwburg “The Sound of Music” nog maar eens in première. De voorstelling werd bijgewoond door hunne hoogheden Prins Filip en prinses Mathilde, naar verluidt twee fervente musical-liefhebbers: de kroonprins en zijn echtgenote leggen de culturele lat vrij laag, maar laat dat onze zorg niet zijn. Ergerlijk is wel de manier hoe de organisatoren hun eigen publiek schoffeerden door alle instructies van het Paleis klakkeloos op te volgen.

Dat zit zo. Blijkbaar waren Filip en Mathilde maar te elfder ure op het idee gekomen om de première bij te wonen (die mensen hebben het ook zo druk) en was de zaal eigenlijk al uitverkocht. Al wie tickets had op de drie eerste rijen was er aan voor zijn moeite en mocht thuis blijven: die plaatsen waren herbestemd voor het prinselijk paar en heel hun gevolg. Als charme-offensief naar de Vlamingen, die de dag van vandaag toch al koele minnaars van het koningshuis zijn, kan dat tellen.
Uit inside-informatie blijkt er ook politieke stront aan de knikker. Op aanvraag van het Paleis werden alle aanwezigen namelijk op voorhand netjes gescreend op hun vaderlandsliefde, en waren lui met NV-A- of VB-connecties ongewenst, aldus luidden de expliciete instructies. Ook zij mochten dus hun gekochte tickets terug inleveren. Hoe en waar die persoonlijke dossiers inclusief politieke voorkeuren bijgehouden worden, en of dat niet in strijd is met de privacy-wet, wie zal het zeggen. Maar de veiligheid van de kroonprins gaat natuurlijk voor. Het is alleszins goed om weten dat geen enkele als “links” bekend staande partij het koningshuis verontrust (Groen! of SP.A bijvoorbeeld), noch LDD dat af en toe republikeinse oprispingen ventileert. Neen, het zijn weer die twee loten van de oude Volksunie-stam die de avonturen van de familie von Trapp moeten missen. Terecht, want het verhaal speelt zich af in het nazi-tijdperk, en de fascisten in de zaal zouden maar eens uit pure nostalgie het Horst Wessel lied kunnen aanheffen.
Maar nu serieus: ongewild duiden Filip en Mathilde precies het politieke pad aan dat ons een alternatief kan bieden voor het vermolmde Ancien Régime, beheerst en uitgebaat door een Franco-Belgisch netwerk waarin koningshuis, aristocratie en haute finance de dienst uitmaken. De cultureel-taalkundige band met Parijs wordt economisch-financieel bezegeld én geconsumeerd; dat was al zo ten tijde van de Société Generale, vandaag is het met Fortis/Suez niet anders.
De uit de zaal gebonjourde separatisten moeten dus van twee één maken, dat is de duidelijke hint van het Hof: de Vlaamse onafhankelijkheid uitroepen en een sterk republikeins verhaal uitwerken. Het een kan niet zonder het ander. Economisch, sociaal, cultureel, en politiek. Elk conservatisme is in deze context misplaatst. Het gebaar van Jan Peumans om een uitnodiging in Laken af te slaan, was pertinent en symbolisch zinvol. Maar het Vlaams parlement is en blijft een praatbarak, als het ingebed blijft in een hoogst verwarrende deelstaatconstructie, gedomineerd door grendels, pariteiten en belangenconflicten.
Ik zou dus zeggen: dat de twee politieke formaties, in wiens gezelschap Filip en Mathilde geen avondje uit wensen door te brengen, toch maar eens nagaan hoe diep het water tussen hen eigenlijk nog is.
Het is ooit begonnen met een derderangsopera in Brussel,- het zou wel eens kunnen eindigen met een grijsgedraaide musical in Antwerpen.

Johan Sanctorum in http://visionairbelgie.wordpress.com/2009/10/19/sound-of-music/

Pssst
Bemerking van mijn Zij-die-Mijn-Zorgen-Deelt : zijn die mensen van Laeken dan zo druk bezet, dat ze maar tijd hebben de zaterdag?