DAMIAAN EN DANNEELS

DAMIAAN EN DANNEELS
Hier volgen enkele uittreksels uit een lang interview in Le Standaer met Kardinaal Danneels, die op zijn praatstoel werd gezet ter gelegenheid van de Heiligverklaring van Pater Damiaan op 11 oktober aanstaande, d.i. volgende week zondag. Het Sint Pietersplein in Rome zou zo wat zwart moeten zien van de Geel-Zwarte Leeuwen, die door de Italiaanse TV heel zeker niet zullen uit het beeld gehouden worden. Integendeel. Dat de driekleur voor storend rood zal zorgen, staat ook vast. Als men leest welke Hovaardigheidsbekleders namens de belse geschiedenis-vervalsers zullen aanwezig zijn, gaan mijn haren ten berge rijzen. Plotsklaps valt de Waalse Jacques Brel ‘grootste belg aller tijde van Franstalig belgië, van zijn voetstuk, en wordt vervangen door Damiaan, die alleen door de Vlamingen gekozen werd. Dit is hypocrisie en diefstal van een der schitterenste parels aan de Vlaamse kroon. Naast ons geld worden nu ook onze juwelen gestolen!
Och, laat ze maar doen…Vroeg of laat (eerder vroeg!) komt Loontje om zijn Boontje….
Ik beperk me bij Danneels tot een paar van zijn bedenkingen inzake de geloofsbelijdenis. Ze zijn, bij uitzondering, het overwegen waard, alhoewel aan de lauwe kant. Strijdvaardigheid is inderdaad nooit zijn sterkste kant geweest. Een herder op zijn plaats en in zijn positie moet niet alleen zijn dieren beschermen, hij moet ook zijn tanden tonen tegen elke bedreiging. Bij Danneels was dat zijn vals gebit – terwijl de herdershonden in plaats van om te bijten, uitgezonden werden om pootjes te geven…Hoe het de kudde van zo’n herder vergaat, moet U zich niet proberen in te denken. De resultaten ziet U in onze lege kerken.
*******************
Geeft het ook niet aan dat er nog altijd een spanning is tussen geloof en wetenschap?

'Die is er en die zal er altijd zijn. En het is goed dat ze er is. De wetenschap beantwoordt de hoe-vraag, het geloof de waarom-vraag, alhoewel we lang gedacht hebben dat het geloof ook een antwoord gaf op de hoe-vraag. God heeft de grondvitaliteit in de schepping gestoken en vervolgens ontwikkelt die schepping zich volgens de wetten die de wetenschap ontdekt en onderzoekt. Geloof en wetenschap zijn als twee sporen van de spoorweg. Die lopen naast elkaar en ze komen in het oneindige bijeen, want er is maar één werkelijkheid. Dat betekent dat je met twee ogen naar de werkelijkheid kijkt, in stereo als het ware. Geloof en wetenschap zijn verschillend, maar tegelijk horen ze samen.'

Bestaat er zoiets als verlicht geloof?

'Ik denk dat we dat allemaal best hebben. Ik denk dat je best zoveel mogelijk je verstand gebruikt om je geloof uit te zuiveren van alles wat er niet toe behoort. Zoals een beeldhouwer al het overtollige marmer wegkapt om uiteindelijk het beeld dat in dat blok marmer verscholen zat, te bevrijden. Eigenlijk doet de wetenschap dat ook met het geloof. Ze haalt dingen weg van het geloof die er niet toe behoren - bijvoorbeeld dat de wereld geschapen is in zes dagen. En ik vind dat een geschenk van de wetenschap. Maar tegelijk kan het geloof ook zeggen aan de wetenschap: u houdt zich bezig met de kwantificeerbare werkelijkheid, maar dat is niet de hele werkelijkheid. Kijk, als ik koorts heb, geeft de thermometer aan hoeveel koorts ik heb, 38 graden bijvoorbeeld. Maar dat is helemaal anders dan hoe ik die koorts aanvoel. Voor mij vat het geloof de diepere grond van de werkelijkheid. Wetenschap staat kritisch tegenover het geloof, maar omgekeerd geldt hetzelfde. Het geloof mag tegen de wetenschappers zeggen: jullie mogen zeggen wat jullie zeggen, maar jullie mogen niet zeggen dat er niets meer is.'

Staat de katholieke kerk op dit vlak verder dan de islam of andere religies?

'Ik ben in elk geval niet ontevreden dat ik katholiek ben. We hebben veel geleerd van Galilei. Vergeet ook niet dat de kerk heel wat universiteiten heeft gesticht, omdat ze vond dat de rede en het verstand belangrijk waren. De kerk heeft altijd aanvaard dat je met je verstand het godsbestaan kunt bereiken. Ik zeg niet dat iedereen het kan, maar in principe is het mogelijk. Er zijn toch de godsbewijzen van Thomas van Aquino en van Kant.'