.
Zaterdag
10 augustus
Zon
6u22-21u12
H Laurens van Rome, patroon van boekhouders,
heemkringen en koks
Laurentius
zonneschijn,belooft een jaar vol wijn
.
Deze
avond, op het naamfeest van ST Lorenzo, de patroonheilige van ons pipeklein dorpje,
en van de boekhouders, vieren wij feest met een hele groep vrienden. ’n Flinke heerlijk
afgekruide ‘risoto’, specialiteit van het huis, en ’n Poggio del Chelsi wit
wijntje daarbij : heel het dorp voert de ‘notte bianco’ tot de sterren
verbleken in de lucht.
La
Notte di San Lorenzo : is een eeuwenoud begrip in de streek, waar de Italianen
met gemengde gevoelens de vallende sterren gadeslaan. Ze zijn, uit ervaring
sprekende, de voorboden van veel onheil. Of van veel menselijk geluk. Hangt af
van ieders persoonlijke smaak.
Wij
doen die nacht al jaren dezelfde wens : we hebben nood aan weer een goed
wijnjaar maar vooral aan een goede wijnkelder, waar we nog vele jaren maggen
vieren in dit door God gezegend 2de beste Vaderland. Salute! Santé.
Gezondheid. Ein Prosit. Skoll…..
.
1436 - 12de
IJZERWAKE IN STEENSTRAETE OMDAT DE IJZERTOREN IN KAASKERKE SEDERTDIEN
BELGICISTISCH IS GEWORDEN
.
Zij
vertrappen symbolisch of ze vegen hun voeten aan wie hen veracht
Laat
dat duidelijk zijn, Flippo Kukeleku!!!
.
I) INLEIDING
Vlaanderens Hoogdag is
weer daar (Zo 25/8) maar veel reden tot vieren is er nog altijd niet. De
“transfers” bedragen thans meer dan 18 miljard per jaar. We zijn Europees
kampioen in belastingdruk en de Vlinder Regering Di Jeanetto draait ons bij
iedere vergadering met hun collaborateurs, een zoveelste poot uit.
In Steenstraete kunnen wij
tonen wat wij er van denken. Waalse raten, rolt Uw matten!
.
II MIDDEN
JA! Vlaanderen, Ja Schotland, Ja Catalonië
12de IJzerwake, 25 augustus 2013, Steenstrate
*
Vlaamse
vrienden,
Wanneer
we deze zomer, op 25 augustus, de twaalfde editie van IJzerwake vieren, is het
precies 65 jaar geleden dat enkele kilometers verder in Diksmuide een eenvoudig
wit kruis opgericht werd met de AVV-VVK leuze en de tekst 'Hier liggen hun lijken als zaden in 't zand,
hoop op de oogst, o Vlaanderland'.
De
tekst komt uit een vers van priester-dichter Cyriel Verschaeve, kapelaan te
Alveringem tijdens de Grote Oorlog, en mede-bezieler van de Frontbeweging. Het
eenvoudige witte kruis werd opgericht op de puinen van de in maart 1946 door
grenzeloze haat gedynamiteerde IJzertoren.
De
schending van de IJzertoren, opgericht als grafmonument voor de duizenden
gesneuvelde Vlaamse piotten nadat hun zerkjes waren verbrijzeld om de steenweg
naar Adinkerke aan te leggen, was een schending van hun nagedachtenis,
uitgevoerd door handlangers van een staat die nooit het vaderland heeft willen
zijn van de meerderheid van zijn inwoners.
65
jaar later hebben we reeds geoogst, ja, ONDANKS het nog steeds bestaande
staatsapparaat dat België heet… . Maar 'de mei' kunnen we nog steeds niet
plaatsen, want Vlaanderen bezit niet de noodzakelijke troeven om zijn eigen lot
te bepalen. Onze rijkdom wordt stelselmatig afgeroomd om te verdwijnen in
bodemloze putten.
Het
'Vlamingen, zwijgt en vecht!' uit de oorlog is vervangen door het 'Vlamingen,
zwijgt, werkt en betaalt!'. Ondertussen is een BHV-regeling door onze maag
gesplitst die helemaal geen regeling is, en worden Brussel en de Rand belaagd
door het Francofone imperialisme. Het Europa dat groeit, lijkt een kopie van
het Belgische huishouden, dat ver torent boven de hoofden van de burgers en de
volkeren die er leven.
Maar
het tij kan keren... Schotland en Catalonië slaan verder de weg in van fel
bevochten autonomie naar onafhankelijkheid, evenals Vlaanderen. Een eigen
identiteit vormt het sleutelwoord van moderne nationalistische stromingen, en
de tegenkanting van de afgeleefde 19e eeuwse staten en hun lakeien is navenant.
Ook in Vlaanderen. Over de meningsverschillen van partijgrenzen en tactische
overwegingen heen, moet het toch mogelijk zijn om één keer per jaar rond de
leeuwenvlag te staan, op de plaats waar de moderne Vlaamse Beweging haar
wortels heeft: de weidse vlakten van de Westhoek. Hier moordden jonge
Europeanen en hun koloniale lotgenoten elkaar uit op last van staatslieden en
legergeneraals in een weerzinwekkende oorlog.
Hier
moeten we ons vandaag bezinnen over de oogst met het plaatsen van de 'mei' voor
Vlaanderen. Hier moeten we aan Europa tonen dat het zijn inwoners, met hun
verschillende identiteit , tradities, wetten en gebruiken niet tot
eenheidsworst kan vermalen. Vlaanderen, Schotland, Catalonië is drie maal JA
voor onafhankelijkheid. En drie maal JA voor een sterk en weerbaar en vooral
levend Europa, dat de identiteit van zijn inwoners respecteert.
Daarom
heten wij alle Vlamingen welkom op de IJzerweide te Steenstrate! En, Vlaamse
politici, oppositie of beleidsmakers, wij respecteren uw inzet en uw werk als
Vlaanderen en onze identiteit uw uitgangspunt is. Wij weten dat IJzerwake graag
in het verdomhoekje van extremisten en dwazen wordt geplaatst, dat vermijdt een
democratisch debat… Heb daarom misschien voor één keer het lef van de Franse
president Mitterrand, en verantwoordt uw aanwezigheid op onze IJzerwake met de
simpele opmerking: 'Et alors?'.
III
SLOT
Jarenlang
ben ik naar Kaaskerke getogen. Per fiets langs de vaart Ieper-Diksmuide, waar
het kon, en anders van dorp naar dorp. Nog in korte broek en meestal dievelings,
want ons Ma begon al te beven van zodra er een Leeuwenvlag in de omtrek was. De
dinsdag en de donderdag namiddag waren ‘wandeldagen’ in ’t Bischoppelijk
College, en daar kon ik af en toe wat ‘brossen’, al moest het woord brossen
toen nog wel uitgevonden worden.
Urenlang
heb ik aan de oever van de IJzer, tegenover de Pax-poort zitten mijmeren over
alles wat ik gelezen had over de Vlaamse Ontvoogding. Geld om binnen te gaan,
had ik niet. Tenminste, van zodra de omheining afgesloten werd. Er is een tijd
geweest, dat ik m’n fiets aan de Pax-poort kon achterlaten, om dan op de weide
en aan de voet van de Nieuwe Toren te dwalen tot aan het loket van het Secretariaat. Om voor een paar franken,
de Diksmuide-kleefzegels te kopen, die ik dan met winst door verkocht in ’t
college. Tot afgrijzen van bepaalde leraren, maar met instemmend geknik van de
meesten. Ja Ja, Mgr Lamiroy (Brugge) kwam toen nog voor de hoogste klassen, in
’t Frans spreken vooraan op het podium van de toneelzaal. Daar zijn toen veel ‘roepingen’
verloren gegaan!
Als
ik eraan denk, dat Leterminator (die van de Place Pigale) zoveel jaar na mij op
dezelfde schoolbanken van datzelfde college zijn broek versleten heeft, dan
wens ik die banken een vroegtijdige eeuwige rust toe. Mogen zij branden in het
vuur der verdoemenis, met die Leterminator er bovenop gebonden. Want wie zijn
g*t verbrandt, moet op de blaren zitten. Die man moet, als roosteren hem te
zwaar uitvalt, samen met Reynders van de MR, in de ijzers, begeleid worden tot
onder de hoogste boom van de Westhoek. Niet om er hoog en droog te bengelen als
voer voor de vogels. Maar om er in de grond en voor altijd uit het zicht gestopt
te worden.
Als
ik er aan denk, dat die kwibus huist in
de landweg waar ik jarenlangmet de vriendjes 4 x daags voorbij moest om in St
Jan bij Mter G. mijn Lager Onderwijs af te maken : 6 jaar + voordien 3 jaar
bewaarschool, dan vraag ik me af waarom ik niet met stenen naar die voordeur in
de nu ge-asfalteerde Groenestraat zou mogen gooien. Deden we vroeger op krek diezelfde
plaats ook altijd, gooien met stenen
naar het plaatijzeren schapenkot van de Champetter. Ja… Scheef is de poorte van
oudheid gewerken….
*
Op
mijn ten jare 2013 ‘gezegende leeftijd’ en al jaren verwijderd van mijn Home
sweet Home, herbeleef ik die dagen van weleer dubbel zo intens als toen. Maar
wat kan een oude bijna-blinde man nu nog doen, daar neen, al lang niet meer in
Kaaskerke, maar bij het Memoriaal de Gebbrs. Van Raelmdocnk, op de baan naar
Merkem, even voorbij de brug voorbij Bikschote-Dorp. Jaren geleden (1953?) was
ik daar geraakt, te voet, door de weiden, de pinnekesdraad en de bramen. Even
voordien was ik op het Duitse ‘Studentenfriedhof’ in Langemark geweest, en die
sombere sfeer dacht ik terug te vinden onder die rij knotwilgem. Men kon
gemakkelijk boven op het monument geraken, en daar zat ik dan, een student vol
dromen die vandaag nog altijd niet zijn uitgekomen. Eenmaal daar boven,
ontdekte ik de voetweg terug naar de grote baan : dat was waar iets later dat
wegwijzertje geplaatst werd. Pas toen had ik het door, dat het Memoriaal zo
goed als tegen de berm, werkelijk boven op de gracht stond. De plaats, zei men,
waar Joe English de tekening op hun bidprentje had geschetst, als de plaats
waar ze gesneuveld waren. “Als d‘een sterft, is d’ander ook dood’…
Nog
later vertoefde ik meer in Alveringhem, maar toen ons Ma hoorde wat Kapelaan
Cyriel Verschaeve was te beurt gevallen bij zijn ‘her-begraving’ onder een
volle camion stort-beton van de Staatsvuiligheid, verbood ze me daar nog te komen.
*
Moet
U eens doen, beste lezer en liefste lezeres, als U in de Westhoek komt. Er is
geen M² in de Westhoek die niet doordrenkt is van bloed. In Houthulst vindt U
zelfs een…Belgisch Kerkhof, waar de doden nog zorgen voor de hypocrisie.
Gevallen in ’t Vlaams, maar met een bels vlaggetje op hun buik…. Alveringhem,
dat dorp van boeren, dat na Verschaeve terug in slaap is gevallen…. De laatste
rustplaats van de dichter is vrij te bezoeken : er staat geen schrikdraad rond.
Het is geflankeerd door een paar strijdakkers die hun voorman zijn komen
gezelschap houden. Maar verse bloemen zult U er niet vinden. In de Pastorie
vindt U het museum, onder de Hoge Bescherming van wijlen de Volksunie, thans de
NV-A. Zij hebben zich vrijwillig aangeboden om alles kits te bewaren, maar ze
doen er niets voor. Tenzij de echte Nationalisten daar buiten houden…. En de
rest daar buiten te kijken. Spreek in het dorp vooral niemand aan. Anders komt
de Politie binnen de 5 seconden vragen wat U daar verloren hebt.
JaéJa,
een beetje, niet Alles V.V- en V.Verder voor de zot houden.
Geschreven door AABEE via
Digitalia
…
…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten