500562 - ZO TEGEN- NATUURLIJK DOEN OF DENKEN, IS NU DE MODE VAN DE WARE INTELLECTUEEL

 

.

DONDERDAG 18 MAART 2021

*

500562 - ZO TEGEN- NATINUURLIJK DOEN OF DENKEN, IS NU DE MODE VAN DE WARE INTELLECTUEEL

 

1. INHOUD

*

MEI 68 WAS AL DE CLOU (DE CHOU?) VAN DE PRETENTIE, DA’S NU DE WAKE UP, HET WAKKER WORDEN IN DE ERDOVING…

*

 

 

Op de bane naar Dikksmuide is boer Sampers een stukske land aan het omspitten en nadat hij een pijpe met Werviksen heeft aangestoken, leunt hij op zijn spa met de bedoelinge vijf minuten uit te rusten. Valt er daar nen automobiel stille met aan boord ne vent, col en plastron en verzekers ne voyageur in stofzuigers of ne schrijver van ’t stadhuis, die hem toe roept: “Is dat hier Staan of Werken!” Boer Sampers voelt zich ineens niet deerlijk in zijn kruis gegrepenn. “Zoud gij geloven, besten here,” roept ie terug, “da’k ik op mijn land nog doe wuk da’k ik wille!”

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

DE KERK EN LGBTQI

Volgens de Congregatie voor de Geloofsleer in Rome is het niet geoorloofd de zegen Gods te geven aan seksuele praktijken buiten het Christelijk huwelijk. ‘God created Adam and Eve, not Adam and Steve’, is eerder hun motto.

Dat de uitspraak van de Congregatie op heel wat kritiek zou onthaald worden is een open deur intrappen. Zeker in deze tijden van LGBTQI-isme waarin alles moet kunnen, lijkt het wel vloeken in de kerk, om een passende uitdrukking te gebruiken. De Congregatie wilde daarmee echter de puntjes op de ‘i’ zetten na de eerder verwarrende uitspraken van Paus Franciscus himself, die vorig jaar nog had gesteld dat holebi-paren een wettelijk samenlevingscontract moeten kunnen sluiten. Dat kunnen ze trouwens nog altijd, maar dan wel buiten de Kerk en zonder de zegen Gods. Dat geldt ook voor heteroparen die niet huwen.

Heel dat LGBTQI-wereldje is er een van mensen met een andere geaardheid, waar de meesten meestal zelf niet aan kunnen doen, maar waar men m.i. ook niet mee moet te koop lopen zoals dat tegenwoordig gebeurt en normale mensen soms het gevoel geven dat ze zelf niet meer normaal zijn. Anderzijds lijkt het me wel een stap te ver andersgeaardheid een zonde te noemen, maar het blijft nog altijd, zoals Dean Martin – zelf geen onbesproken blad wat huwelijkstrouw betreft – het vroeger zong: ‘One man, one wife, one love through life’ in ‘Memories are made for this’.

---

Zoals ik hierboven reeds aanhaalde, zal er heel wat kritiek zijn op die beslissing van de Congregatie en die is er o.m. al gekomen vanwege de Belgische bisschoppen, met een heftige reactie van Mgr. Johan Bonny, deze keer niet via de (a)sociale media, maar in De Standaard en vóór de Tv-camera’s. Minder evident lijkt mij dat Vlaams minister Crevits daarover ook al haar zegje moest doen. Die zou zich beter met haar eigen zaken bezig houden en niet heiliger willen zijn dan de Paus, die trouwens in deze zaak zelf min of meer is teruggefloten.

De invloed van de Katholieke Kerk gaat in de Westerse wereld achteruit, maar niet in Afrika, Azië en Latijns Amerika. Paus Franciscus heeft zijn hele leven, tot hij Paus werd, altijd in Latijns Amerika geleefd en reageert niet altijd zoals wij dat van vroegere pausen gewend waren. De vraag is maar hoe men die verschillende strekkingen zal kunnen blijven verzoenen. Het LGBTQI’isme zal daarvoor geen oplossing brengen, integendeel.

*Voor wie het nog niet zou weten, LGBTQI zijn de afkortingen voor Lesbian, Gay, Bisexual, transgender, Queer & Intersex.

 

 

*

VERHAEGHE EN CO. BETONNEREN MACHT BIJ CLUB BRUGGE

*

©Wouter Van Vooren

Michael Sephiha Dries Bervoet

Vandaag om 01:00

*

Kleine beleggers die in Club Brugge willen investeren moeten niet verwachten zeggenschap te verwerven over hoe de voetbalclub bestuurd wordt.

Blauw-zwart kiest er bij zijn beursgang voor dubbel stemrecht in te voeren voor zijn historische eigenaars. Dat blijkt uit de informatiebundel van de operatie. Wie langer dan twee jaar aandeelhouder is - onder meer de groep rond voorzitter Bart Verhaeghe - beschikt daardoor per aandeel over twee stemmen.

Met dat systeem kunnen historische aandeelhouders blijven wegen op strategische beslissingen (kapitaal verhogingen en -verminderingen, splitsingen, fusies, enzovoort), zelfs als hun belang onder de drempel van 50 procent zakt.

Club Brugge is volgens experts het eerste Belgische bedrijf dat zo’n dubbel stemrecht invoert bij een beursgang. In ons land voerden genoteerde bedrijven als Tessenderlo, Picanol, IBA en GBL het al in. Ook de techreuzen Google en Facebook hebben soortgelijke constructies met dubbel of meervoudig stemrecht.

Ticker 'CLUB'

"Kleine beleggers moeten niet verwachten enige zeggenschap te verwerven over de manier waarop Club Brugge bestuurd wordt. "

De Belgische landskampioen trekt op 26 maart onder de naam ‘CLUB’ naar Euronext Brussel tegen 17,5 à 22,5 euro per aandeel. Die vork waardeert Club Brugge op maximaal 258 miljoen euro, een stuk minder dan de prijs waartegen bankiers de club in de markt zetten. Dat is een aanwijzing dat de gepolste grote beleggers Club niet als een ‘gewoon’ bedrijf met recurrente winsten beschouwen en niet toehapten aan die hoge prijs. Beleggers kunnen nog tot 25 maart aandelen kopen.

De aandeelhoudersgroep rond Bart Verhaeghe zal bij de beursgang tussen 30 en 40 procent van de Club-aandelen verkopen. Hun gezamenlijk belang zal dalen van 94,34 naar 53,6 à 66 procent. Verhaeghe en co. hebben zicht op een opbrengst van 57 à 105 miljoen euro.

Entertain mentbedrijf

Club zet zich niet in de markt als een voetbalbedrijf. Het ziet zich als een breder sport-, media- en entertainmentbedrijf. ‘We zijn de grootste event organisator van het land. We organiseren minimaal 25 keer per jaar een event met 30.000 toeschouwers’, zegt het toptrio in een interview. Ze schuwen de vergelijking met bedrijven als Studio 100 en Kinepolis niet. ‘Maar ons model is steviger.’

Cruciaal voor Club Brugge is of het zijn winstmotor aan de gang kan houden in een volatiele omgeving. Tegenvallende sportieve prestaties dreigen druk te zetten op de vier kasstromen: wedstrijd gerelateerde inkomsten, sponsor deals en merchandising, media rechten en transfers. Club mikt erop zijn recurrente jaarlijkse inkomsten een boost te geven met een nieuw stadion dat in 2023 af moet zijn. Opvallend is dat Club ook transfers steeds meer als recurrent beschouwt. Het ziet zichzelf in staat uit te groeien tot een hofleverancier van de grote Europese competities. De jongste drie seizoenen hield Club netto 81 miljoen winst aan transfers over.

In de risico’s voor beleggers vermeldt Club de mogelijke verdwijning van het sociale en fiscale gunstregime voor voetballers. ‘Dat kan ons voor getalenteerde spelers minder aantrekkelijk maken en een negatieve weerslag hebben op de financiële prestaties’, luidt het.

WOKE MET MARC REYNEBEAU

OVER KINDER- EN OUDERDOMSZIEKTEN VAN HET ANTIRACISME

*

Commentaar - 18/03/2021 Philippe Clerick - Leestijd 6 minuten

 

*

Toen ik mij links en rechts aan het inlezen was over woke (1), stootte ik op enkele stukken van Mark Reynebeau. In een van die stukken stelt hij wokeness voor als een ‘kinderziekte’ van een gezond lichaam, enkele kleine excessen gedrapeerd rond een voor de rest voortreffelijke kern van verzet tegen racisme en vrouwen discriminatie. Wat die kleine excessen zijn, zegt hij nergens.

Dat hij woke als een ‘kinderziekte’ omschrijft, vind ik raar. De strijd tegen racisme en vrouwen discriminatie is geen nieuw beweginkje dat in de kinderschoenen staat en weldra volwassen en verstandig wordt. De National Association for the Advancement of Colored People (NAACP) zag het licht in 1909, de Women’s Social and Political Union (WSPU) in 1903. De bewegingen bestaan al zó lang dat ze nu eerder aan een ouderdomsziekte toe zijn, na de gezonde, productieve jaren van een halve eeuw geleden (2). Dat die ouderdomsziekte zich vooral manifesteert in wat Reynebeau ‘jonge, vaak hoogopgeleide activisten’ noemt, moeten we dan opvatten als het zoveelste grapje van schalks universum.

Amerikaanse campussen

‘Kinderziekte’ suggereert verder dat de buikkrampjes en hoestjes van woke van korte duur zullen zijn. Reynebeau schrijft ook letterlijk dat het snel in orde komt als de andere kant een ‘volwassen gesprek’ aangaat en begrip toont (3). Maar dat valt nog te bezien. Op de Amerikaanse campussen is woke al een hele poos aan de gang, hoezeer de academische autoriteiten zich ook inspannen om een ‘volwassen gesprek’ ermee aan te gaan en hoeveel begrip ze er ook voor tonen. Het lijkt niet veel te helpen om de excessen te kalmeren.

Bestaat de kern van de woke-beweging uit het beëindigen van alle discriminatie, of uit de onverdraagzaamheid

 

Zelf vind ik het altijd moeilijk om een onderscheid te maken tussen de kern van de goede zaak en de excessen die erbij komen kijken, vooral als men die kern begrijpt als de zelfverklaarde goede bedoelingen van de zaakvoerders. Bestond de kern van de Russische collectivisatie uit de modernisering van de landbouw of uit het uitroeien van de koelakken? Bestond de kern van de collaboratie uit de zoektocht naar Vlaamse onafhankelijkheid of uit de samenwerking met de nazibezetter? Bestaat de kern van de woke-beweging uit het beëindigen van alle discriminatie, of uit de onverdraagzaamheid, de censuur en het omgekeerde racisme? Op de eerste twee vragen ken ik het antwoord, want aan de vruchten kent men de boom. Bij de derde vraag heb ik een vermoeden.

Vaag

Het stuk van Reynebeau bevat veel vage, weinigzeggende gedeeltes waarin de goede woke-zaak beschreven wordt in algemene woorden: ‘inclusie’ versus ‘privileges’, verandering in ‘de machtsverhoudingen’, en ‘minderheden die erkend, gehoord, gezien, gepresenteerd en ernstig genomen willen worden’. Tja, als het zo vaag blijft, ga ik akkoord, hoor. Weg met de privileges en leve de inclusie, en ik wil iedereen erkennen, horen, zien en laten representeren. Het ernstig nemen van de woordvoerders zien we later wel.

dat hij het niet begrepen heeft op Bart De Wever

Zelfs als hij de vertaling van Gormans gedichten aanhaalt, blijft Reynebeau vaag. Ik zoek vruchteloos naar een standpunt. Vindt hij nu wel of niet dat alleen een zwarte de gedichten van een andere zwarte mag vertalen? Want dat was toch de oorspronkelijke vraag, de vraag die het debat op gang bracht (4)? Dààr geeft Reynebeau geen antwoord op. Het enige wat duidelijk wordt – dan is hij pas concreet – is dat hij het niet begrepen heeft op Bart De Wever. Díe informatie heeft geloof ik geen grote nieuwswaarde.

‘Alleen witte vertalers?’

Als polemist neemt Reynebeau het niet nauw. Wanneer De Wever het ‘waanzin’ noemt dat alleen zwarten in aanmerking komen om gedichten van zwarten te vertalen, vraagt Reynebeau zich af of ‘in zijn Europa’ – dat wil zeggen het Europa van De Wever – ‘alleen witte vertalers poëzie mogen vertalen?’ Een vooraanstaand intellectueel als Reynebeau zal mij begrijpen als ik zeg dat hij hier een erg sofistische implicatuur construeert. In ronde woorden: ‘alleen witte poëzievertalers’, dat is toch écht niet wat De Wever bedoelt. Waarschijnlijk denkt Reynebeau dat hij met zijn suggestie wegkomt als hij ze als retorische vraag formuleert en ze drenkt in een sarcastisch sausje.

even schandelijk racisme zou zijn als het omgekeerde

 

Reynebeau citeert de volgende zin van Bart De Wever: ‘Beeld je in dat iemand zou zeggen dat een kleurling (sic) ongeschikt is om een blanke auteur te vertalen.’ Hier is de implicatuur wél eenvoudig. De Wever suggereert dat verzet tegen zwarten als vertalers van blanke auteurs, even schandelijk racisme zou zijn als het omgekeerde. Met díe suggestie is niks mis, zou je denken. Maar Reynebeau triomfeert. ‘[De Wever] hoeft zich dat niet in te beelden,’ schrijft hij, ‘zijn partijgenote en medestrijdster op het anti-woke front Assita Kanko deed het al voor.’

Bridgerton

Hoe nu? Heeft Kanko geschreven dat een zwarte ongeschikt is om een blanke auteur te vertalen? Of iets in die aard? Reynebeau citeert als bewijs een tweet waarin Kanko bezwaar maakt tegen de televisieserie Bridgerton, waarin zwarte acteurs rollen spelen ‘die meestal aan witte acteurs te beurt vallen’. Dat is een oneerlijke vergelijking en een al even oneerlijke omschrijving van de Bridgerton-controverse. Het is alsof je verontwaardigd zou spreken over ‘de rol van Martin Luther King die meestal te beurt valt aan een zwarte acteur’.

 

Zelf had ik overigens weinig bezwaar tegen de zwarte acteurs die in de serie negentiende-eeuwse Britse edellieden spelen. Alleen bij de zwarte actrice die de Engelse koningin moest voorstellen, vroeg ik voor de zekerheid aan mijn vrouw, die de serie aandachtiger volgde, of dat wel écht de koningin was. En het wás ze, in de serie althans.

(1) Over woke schreef ik al een stukje. En over Reynebeau ook. En over zwarte acteurs voor blanke personages.

 

(2) Die ouderdomsziekte kan erin bestaat dat de beweging, naarmate ze succesvol was in het terugdringen van racisme en discriminatie, zich voortaan op futiliteiten gaat richten. Steven Pinker schreef daarover in The Better Angels of our Nature en Verlichting nu.

 

(3) Eigenlijk schrijft Reynebeau dat het in orde komt als beide kanten een volwassen gesprek aangaan, maar wat de woke-kant betreft is dat een petitio principii.

 

(4) Wie er naast die oorspronkelijke vraag ook de vertaalervaring van Rijneveld en haar kennis van het Engels erbij haalt, verdenk ik van mistspuiterij. Dat doet Reynebeau overigens niet, maar anderen die aan het debat deelnamen deden het wel.

Philippe Clerick

Philippe Clerick (1955) houdt een blog bij van wat hem te binnenvalt over Karl Marx, Tussy Marx en Groucho Marx. En al de rest.

  

 

 

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

Woke

Woke (uitspraak: wook) is een term uit het Amerikaans Engels. Oorspronkelijk is het de verleden tijd van to wake (up): wakker worden/maken. In ruim tien jaar is de term steeds meer gebruikt in de betekenis van ‘alert op en bewust van maatschappelijke ongelijkheid’. Met name rondom de sociale onrust met betrekking tot de metoo affaires en de Black Lives Matter-beweging won de term snel aan populariteit, ook in de Nederlandse sociale media.

Arjen Lubach heeft in 2019 een lied gemaakt waarin hij de term op de hak neemt.

De uitspraak "Get woke, go broke" (word wakker, ga failliet), oorspronkelijk van schrijver John Ringo, werd een omstreden term om te verwijzen naar commerciële organisaties die door sociaal rechtvaardige campagnes een financieel verlies zouden lijden. Zo ontving een reclame van scheermessen merk Gillette veel kritiek en leed moederbedrijf Procter & Gamble in 2019 een verlies van 5,24 miljard dollar. De term vergaarde enige populariteit onder marketing experts maar de geldigheid van oorzaak en gevolg wordt niet algemeen aanvaard.

*

Altijd maar dat abnormale verheffen, haast tot – nu ze toch leeg staan - de Eer der Altaren. Afwijkend gedrag? Nee hoor. Da’s pas ‘mee zijn met zijn tijd’. Hoe primitiever, hoe heerlijker. Free as a bird. Als die maar zonder pluimen vliegt. Pietje bloot en naakt tot op het vel…. Klasse, echte klasse!

Dat zijn schurft dan bloot komt?

Et alors?!!!

-

De volgende stap? Naast de attractie van de voorkant van het onderlichaam, straks ook de achterkant? Ha ja, discrilinatie wordt niet geduld! Niets mag uitgesloten wroden. VERBODEN TE VERBIEDEN!!!!

Op elk 3-Sterren Restaurant als exquis voorgerecht tegen exuberante prijzen; het bruine worstje uit de endeldarm van een of andere beroemdheid: waarom ook niet? Hoe hoger ‘gewookd’, hoe fijner de smaak.

TV-reeporters zwermen toe en filmen in close up al dat heerlijks. Ge-mondmaskerd tegen Corona, maar met het water in de mond….

Pano schrijft de prijs voor de fijnste smurrie die onder tafel van hand tot hand wordt doorgegeven. Om thuis ingelijst te worden, voorzien van de handtekening en van het sperma van de held…

Helden van de Trojaanse Oorlog? M’n voeten, Gérard!!! We leven maar één keer en willen de beker drinken tot de droesem.

-

Let op mijn woorden, want wie niet mee zal zijn zal moeten achter blijven..

*

Digitalia

HOW TO HOLD THE WEST