DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE
*
ZONDAG 21 AUGUSTUS 2022
**
864– - EEN MACHTELOOS DEEL UITMAKEN VAN DE MACHT: IS DAT OOK AL EEN OPTIE VOOR 2024?
*
I N H O U D
*
Het ziet er in de Publieke Ruimte naar uit alsof de komkommertijd ineens zo maar voorbij zou zijn. Samen met de hittegolf…. En nu dus de watergolf die verwoest wat nog recht stond.
Een voorsmaakje in de natuur die het Politiek Correcte Estalishment de stuoen op het lichaam moet jagen. Dat voor zij die ogen in hun kop hebben en die lopen er noet dik. ….
Het lijf-aan-lijf gevecht van Allen tegen Een is dus begonnen. Iedereen weet dat in 2024 de uitslag bij voorbaat vast staat, maar zoals ijn elk gevecht moeten er eerst slachtoffers vallen. In anderhalf jaar tijd kan er vbeel gebeuren en kunnen er veel Helden naar hun Laatste Rustplaats gebracht worden.
,Want het Establishment is woedend. En navenant.
Ook voor de Gulden Sporenslag, kwamen ze tussen Doornik, en Korrijk af met bezemen, om die opstandenlingen eens goed af te ranselen. Doen de tegenwoordige klaploprs van de Media ook. Maar die gaan binnenkort door de teruglopeden oplages, toch de boeken neerleggen….
De schrik zit er dus dik in. En dat niet alleen voor de vele lucratieve jobkens die voor de Kameraden gaan verloren gaan, maar ook voor de vele kosten, om overal in hun geautomatiseerde teksten, het woord ‘Belgisch’ te vergvangen door ’Vlaams’… Geen Belgisch Elftal meer, maar reen Vllaams… Wat kosten besparend is, want veel korter en dus drukinkt bespaart.
Ik denk dat de Gebroeders Bourlé geen emigrereren…. Ook weeral veel verloren kosten bespard.
En wat, de dag dat het ‘Leefloon’ wordt geschrapt? Werd er al nahedacht over de stijgende misdaadcijers?
Ook een oplossing zou zijn, de partijkassen + de private vermogens aan te spreken van hen die dat alles hebben mogelijk gemaakt…
Er zijn dus blijde dagen in het verschiet. Of we nu DeWinter of van Van Langenhove moeten volgen…
Who cares?
De prijzen worden immers pas aan de meet uitgedeeld!
21-08-2022
'Belgische' sporters
In deze rubriek heb ik het ooit al eens gehad over het Belgisch wielrennen, dat – zeker bij de profs – voor ± één (1) procent bestaat uit Franstaligen en de rest uit Vlamingen. Nu Philippe Gilbert ermee stopt, blijft er in feite nog één Waalse beroepsrenner over die naam waardig. Een zekere Arnaud De Lie, een Luxemburgse boerenzoon die als eerstejaars prof toch al een zestal koersen heeft gewonnen en die zich – evenals Gilbert – ook vrij behoorlijk in het Nederlands uitdrukt. Voor zover ik weet houdt het daarbij op. Toch blijft men het in onze media steeds hebben over Belgische, bijna nooit over Vlaamse renners.
Dat laatste geldt trouwens niet alleen voor het wielrennen, maar in zowat alle sporten. Zo hebben we deze zomer meegemaakt dat er in het nationale voetbalelftal voor dames, dat de finale haalde van het Europees Kampioenschap, 23 van de 24 speelsters Vlaamse waren en dat die o.m. verplicht werden de brabançonne te zingen.
En het kan nóg erger. De Nederlandsonkundige broertjes Borlée, die om financiële redenen ruzie kregen met hun Franstalige atletiekliga, stapten een jaar geleden over naar de Vlaamse liga en beloofden ook Nederlands te leren, iets wat ze trouwens in het Brusselse lager onderwijs ook gekregen hadden. Sindsdien heb ik hen nog steeds geen woord in die taal horen uitspreken bij de vele interviews door de Vlaamse media, die dat allemaal zonder protest ondergaan Engels kunnen ze wel, net zoals trouwens die Naffi Thiam. Vlaamse centen zijn welkom, maar Vlaams spreken is te moeilijk
Hoe Vlaams Belang Haar Geloofwaardigheid En Politiek Project Dynamiteert
Analyse - 21/08/2022 Julien Borremans
1
De hypocrisie van de mainstream-pers over de massieve communicatieve blunder van Dries Van Langenhove mag dan al stuitend zijn, binnen het Vlaams Belang groeit het ongenoegen over de ondoordachte en ongenuanceerde uitspraken van bepaalde facties binnen de partij. Aan de vijand munitie leveren om de eigen stellingen te beschieten, is een domme strategie.
Terwijl het Vlaams Belang de laatste jaren de rangen vrij gesloten hield, sijpelt nu stilaan het ongenoegen naar buiten. De uithaal van Chris Janssens in Het Belang van Limburg spreekt boekdelen: ‘Uitspraken van Van Langenhove zijn nonsens en halen ernst partijprogramma onderuit’. Dit soort uitspraken blijft aan de partij kleven, zoals snot aan vingers. Steeds weer zal Van Grieken ermee worden geconfronteerd.
Niettegenstaande de uitlatingen over een ‘wetenschappelijk experiment’ over een vergelijking tussen een etnisch homogene en heterogene wijk van weinig communicatief inzicht getuigen, is de reactie van de mainstream-pers ronduit tenen krullend. Etnisch getinte uitspraken van onder andere woke-prinses Esmeralda dat onze wereld ‘al veel te lang blank’ is, worden door de mainstreampers makkelijk met de mantel der liefde bedekt. Ook andere voorbeelden spreken tot de verbeelding.
De etnische inslag van woke
Vlaams parlementslid Ann Moerenhout (Groen) vond dan weer dat de Vlaamse top-ambtenarij te ‘wit en te mannelijk’ is. De mainstream media kopte de bal maar al te graag binnen, maar struikelde niet over het feit dat de diversiteit waar Groen voor pleit vooral wordt ingegeven door etniciteit, geslacht en handicap. Over de diversiteit aan meningen wordt met geen woord gerept, terwijl iedere ambtenaar maar al te goed weet dat openlijk sympathie koesteren voor het Vlaams Belang of zelfs de N-VA een domper op de persoonlijke carrière kan betekenen.
Vorig jaar gaf de VLOR – de Vlaamse Onderwijsraad – een ideologisch pamflet uit: ‘Zonder wrijving geen glans’. Daarin stond letterlijk te lezen dat we oog moeten hebben ‘voor de privileges die verbonden zijn aan het behoren tot een dominante groep in deze samenleving. De groep met de meeste privileges zijn de witte mannen die in het christelijk geloof geboren zijn.’ Daarbij vormt ‘dekolonisering’ een belangrijk concept. ‘We moeten bestaande ‘framings’ van feiten in vraag durven te stellen… De starre houding ten opzichte van de hoofddoek is daar een voorbeeld van.’ De echte vijand is eerder ‘de consumptie en een kapitalistisch discours waarop ook het onderwijs nog vaak geschoeid is.’ Dit komt niet uit een congresverslag van de PVDA, maar uit een publicatie van de VLOR, de strategische adviesraad voor het Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming.
Sandew Hira noemde de nazi’s zelfs ‘lieverdjes’ in vergelijking met de Nederlanders. Ze verwijst daarvoor naar het kolonialisme
De bovenstaande voorbeelden zijn stuitend omdat ze ongenuanceerd, te kort door de bocht en bovendien heel eenzijdig zijn. Bovendien vertrekken ze steeds weer vanuit etnische categorieën waarbij de blanken over de ganse lijn worden gedemoniseerd. Sandew Hira noemde de nazi’s zelfs ‘lieverdjes’ in vergelijking met de Nederlanders. Ze verwijst daarvoor naar het kolonialisme. De verontwaardiging van de mainstream media is dus bijzonder selectief.
De ‘verbruining’ is het ware probleem
Dat neemt niet weg dat er binnen het Vlaams Belang onderhuids ook een etnisch discours wordt gehanteerd. Er was niet alleen de uitschuiver van Tom Van Grieken in De Tijd waarbij hij het in een interview had over de ‘blanke dominantie’ in Europa. Ook Filip Dewinter zei ooit eens dat niet ‘de vergrijzing’, maar wel ‘de verbruining’ het ware probleem is. Dit soort categorisering wordt binnen de partij heel frequent gehanteerd omdat heel wat militanten en kiezers dagelijks worden geconfronteerd met de uitwassen van de multiculturele samenleving en de onmacht of het onvermogen van de verschillende overheden om daar tegen te reageren.
Dit beeld wordt handig aangescherpt door uitgeslapen demagogen zoals Filip Dewinter, die in zijn recent boek ‘Omvolking’ schrijft: ‘De immigratie-invasie zorgt voor sociale achteruitgang, meer werkloosheid, meer criminaliteit, beperking van de vrije meningsuiting… discriminatie van/en geweld tegen vrouwen en seksuele minderheden… toenemend geweld en toenemende onverdraagzaamheid.’ Daarmee schept De Winter en een deel van het Belang het beeld dat de vijand van het Vlaamse volk in de achterstands-wijken snode plannen smeedt om een ‘omgekeerde kolonisatie’ te bewerkstelligen waarbij onze samenleving aan de islam wordt uitgeleverd.
Dergelijke eenzijdige analyses gaan er bij de achterban makkelijk in, maar zetten de verhoudingen binnen de partij verder onder druk.
Niet alleen oud-partijvoorzitter Gerolf Annemans reageerde op de tweet van Van Langenhove: ‘De indruk wekken dat niet culturele identiteit maar huidskleur een prioriteit zou kunnen zijn voor Vlaams Belang is betreurenswaardig.’ Ook Chris Janssens liet van zich horen. Hij noemde de uitspraken van Langenhove ronduit ‘nonsens’. Het Vlaams Belang dynamiteert haar geloofwaardigheid en haar politiek project.
Het Belang kan zich op rechts geen scheurpartij permitteren die een wezenlijke concurrentie zou betekenen voor de corebusiness van de partij
Tom Van Grieken houdt zich communicatief op de vlakte en weigert de verantwoordelijkheid te nemen om eens met de grove borstel door eigen rangen te gaan. Kopstukken zoals Filip Dewinter, Dries Van Langenhove en Guy D’Haeseleer hebben een bijzonder groot electoraal kapitaal. Het Belang kan zich op rechts geen scheurpartij permitteren die een wezenlijke concurrentie zou betekenen voor de corebusiness van de partij.
Conservatieve partij
Een aantal mandatarissen is de eeuwige oppositierol van de partij en de constante provocaties beu. De partij heeft van 2024 een breekpunt gemaakt en wil in Vlaanderen in een coalitie zetelen. Het besef dat de partij aan maturiteit moet winnen, is reëel. Nu N-VA steeds meer aan geloofwaardigheid moet inboeten is er binnen het politiek spectrum voor het Vlaams Belang ruimte zat om zich te profileren als een geloofwaardige conservatieve partij waarbij de nadruk wordt gelegd op culturele identiteit, migratie, integratie en onafhankelijkheid.
Wil de partij in 2024 meebesturen dan zal ze moeten breken met het puberaal gedrag van een aantal mandatarissen om steeds weer keet te schoppen
*
*
*
En als afsluitertje, nog even ’n Maddentje…..
Is bedoleld om ter zelfder tijd te leren warm en koud te blazn, met daar tussen-in voor de goede verstaander de eigenlijke boodschap. Namelijk dat we (de lzeer) als blinde passagier best een tweede gordel omdoen om niet op de straatstenen terecht te komen, maar in tegendeel als voorvechter op de eersste rij komen….
*
‘DE KANS DAT HET VLAAMS BELANG AAN DE MACHT DEELNEEMT, IS SOWIESO KLEIN’
*
Politicoloog Bart Maddens over "Stranger Things", cultuur oorlogen en Dries Van Langenhove
*
Voor politoloog Bart Maddens (KU Leuven) staan de politieke strategieën en ideologieën van federaal parlementslid Dries Van Langenhove niet haaks op die van het Vlaams Belang. ‘Alleen op papier is Van Langenhove onafhankelijk’, zegt Maddens.
Dries Van Langenhove werkte zich afgelopen week in de kijker met een bericht op Twitter dat suggereerde dat steden die alleen maar uit etnische Vlamingen bestaan, een interessant experiment zouden zijn om de multiculturele samenleving terug te draaien. Dat de mainstream-pers daarover valt, was te verwachten. Ten gronde is de uitspraak van Van Langenhove evenwel op zichzelf voor kritiek vatbaar. Dat debat verdween in de Vlaamse beweging naar de achtergrond. Als links de aanklager is, moet rechts aan hetzelfde zeel trekken, zo leek het.
Politoloog Bart Maddens poogt de strategie en ideologie van zowel Van Langenhove als van het Vlaams Belang te verklaren. ‘Net als in de Netflixserie Stranger Things bestaan er alternatieve werelden met eigen wetten. ZO LEEFT ER EEN WERKELIJKHEID BIJ EEN AANZIENLIJK DEEL VAN DE BEVOLKING DIE JOURNALISTEN, COMMENTATOREN EN POLITICI NIET KENNEN, EN WAARVAN ZIJ DE REDENEERTRANT NIET BEGRIJPEN.’
In 2018, voor hij verkozen was, verklaarde Dries Van Langenhove aan het studentenblad Veto, wanneer gevraagd of Schild & Vrienden druk wilde zetten op de Vlaamsgezinde partijen: ‘Wij zitten niet in dezelfde categorie. Wij zijn onze eigen wedstrijd aan het lopen en we lopen niet mee op de piste van de partijen, wij lopen daarnaast. Wij houden ons niet bezig met partijpolitiek. Ik denk dat de partijpolitiek de Vlaming de laatste decennia zeer weinig diensten heeft bewezen.’ Dat is een goede samenvatting van ’s mans streven?
Maddens: ‘Dat is het paradoxale. Van Langenhove heeft zich vroeger altijd verzet tegen de partijpolitiek. Hij stond bijvoorbeeld als onafhankelijke op de lijst van het VB, en werd zo ook verkozen in het federale parlement. Intussen is hij wel volwaardig lid van de VB-fractie, wat in het belang is van die partij, want zo genereren ze meer fractiemiddelen. Jean-Marie Dedecker, die ook als onafhankelijke zetelt en opkwam op de West-Vlaamse N-VA-kamerlijst, vormt daarentegen een onafhankelijke fractie van de N-VA. Dedecker is wat dat betreft consequenter. Eigenlijk is Van Langenhove alleen op een virtuele manier nog onafhankelijk van het VB.’
Al bij al gedraagt Van Langenhove zich als een gedisciplineerd kamerlid in dienst van het Vlaams Belang
‘Ik heb dus niet de indruk dat Dries Van Langenhove de anomalie binnen het VB is. De tweet waar iedereen nu over valt, past binnen een traditie. Vanaf het moment dat Van Langenhove verkozen was, heb ik nooit de indruk gehad dat hij op ramkoers lag met de overige partijleden, of dat hij een ongeleid projectiel is. Al bij al gedraagt Van Langenhove zich als een gedisciplineerd kamerlid in dienst van het Vlaams Belang. Hoogstens zorgt hij voor wat deining als hij naar een demonstratie van Génération Identitaire in Parijs trekt. Of als hij op de demonstratie tegen het Covid Safe Ticket verschijnt – overigens als enige politicus.’
Van Langenhove is strikt genomen ook geen slecht parlementslid. Hij voert oppositie, en gaat ervoor. Maar hij voert die oppositie ook op sociale media, wat eigen is aan zijn generatie, en dat polariseert meer dan tussenkomsten in het halfrond.
‘Ik vind ook niet dat Van Langenhove met zijn gebruik van sociale media afwijkt van de strategie van het Vlaams Belang. De meest straffe uitspraken die controverse hebben veroorzaakt, zijn nog altijd op conto van partijvoorzitter Tom Van Grieken te schrijven. Tom Van Grieken heeft in De Tijd ook al eens gepleit voor een dominant blank Europa. Van Grieken zei dat hij linkse leerkrachten wilde “pakken”, niet Dries Van Langenhove. En het is ook Van Grieken zelf die de omstreden term “OMVOLKING”in de mond durft nemen. Ik zie eerlijk gezegd niet echt zo een contrast tussen een extreme Van Langenhove en een gematigde Van Grieken.’
Ten gronde, en los van de vraag of de term fatsoenlijk is: omvolking kan als analyse niet ontkend worden. Leg foto’s van schoolklassen in onze grote steden van veertig jaar geleden en van nu naast elkaar, en onmiddellijk wordt aanschouwelijk wat die term betekent. Maar: een Viktor Orban kan in Hongarije – dat nog overwegend blank is – zeggen: wij willen niet het lot van West-Europa ondergaan. Een West-Europese samenleving als de Vlaamse kent heel wat inwoners met een migratie-achtergrond. De grenzen van het debat liggen in Vlaanderen daarom op het uitsluiten van toekomstige migratie, van wie nu geen staatsburger is en niets te betekenen heeft voor deze samenleving. Niet op het homogeen blank houden van Vlaanderen. Wil Vlaams Belang zoals Hongarije worden, dan zal dat met uitzettingen, geweld en racisme gepaard gaan.
‘Het voorbeeld van Marine Le Pen in de voorbije Franse verkiezingen toont aan dat een uiterst-rechtse politicus het zich kan veroorloven om vrij ver naar het centrum op te schuiven, met succes. Tom Van Grieken zou eenzelfde strategie kunnen volgen, en zo “knuffelbaarder” worden. Maar in een meerpartijen systeem als het onze moet hij er ook voor zorgen dat het Vlaams Belang voldoende relevant en zichtbaar blijft, en niet wordt doodgezwegen in de media. Dat kan enkel door af en toe provocerend uit de hoek te komen. Tom Van Grieken zal dus verontwaardiging blijven opwekken in de media, want alleen zo blijft hij het VB in de markt zetten als de verlokkelijke verboden vrucht. Hoe meer de mainstream het Vlaams Belang “ontmaskert”, hoe aantrekkelijker die partij wordt voor een groot deel van de politieke opinie. Dat is al drie decennia het verdien-model van de partij. Al zit daar natuurlijk ook wel een limiet op en mogen de provocaties ook niet te ver afwijken van de opinie van de doorsnee Vlaming.’
‘De kans dat het VB aan de macht zal deelnemen, is sowieso klein. Ook in 2024. Dat weet men bij het VB zelf zeer goed, ook al zullen ze het nooit toegeven. Een reëel uitzicht op beleids-verantwoordelijkheid zou een rem kunnen zetten op die provocaties, zoals bij Le Pen, maar dat perspectief is er niet bij het Vlaams Belang.’
En finaal zal Van Grieken ook zichzelf buiten moeten gooien, want ook hijzelf is niet acceptabel voor de mainstream. U ziet: aan het einde van de rit zal er dan geen VB meer bestaan
‘Wat het Belang ook doet, fatsoenlijker worden of net niet, in 2024 zal mainstream-Vlaanderen nog altijd een grote afkeer van de partij hebben. Er moet dan ook nog een federale regering gevormd worden, waar machts deelname helemaal onrealistisch is. Tegen zo’n achtergrond zal een Tom Van Grieken een Dries Van Langenhove nooit aan de deur zetten. Want waar eindigt dat dan? Filip De Winter zal zeker ook een regerings deelname in de weg staan en weg moeten. En finaal zal Van Grieken ook zichzelf buiten moeten gooien, want ook hijzelf is niet acceptabel voor de mainstream. U ziet: aan het einde van de rit zal er dan geen VB meer bestaan. In dat licht zal die partij nu haar discours zeker niet afstemmen op machts deelname.’
We zitten dus in het frame van de cultuur-oorlog, waar geen toegevingen mogelijk zijn. De samenleving is echter door de covid maatregelen, door de inflatie en door de energie problemen radicaler dan enkele jaren geleden. Moet het VB de woede versterken, of moet ze kanaliseren?
‘Een partij is in wezen een electorale oorlogs-machine die erop gericht is stemmen te winnen. Het is normaal dat het Vlaams Belang die woede versterkt, als dat stemmen oplevert. In een normale democratie nemen partijen die verkiezingen winnen nadien beleids-verantwoordelijkheid op, waardoor hun discours automatisch gematigder wordt en de maatschappelijke onvrede wordt omgezet in beleid en zo wordt gekanaliseerd. Bij de volgende verkiezingen kan de kiezer daarover dan opnieuw oordelen. Maar als gevolg van het cordon sanitaire wordt die democratische dynamiek doorbroken en wordt het Vlaams Belang gedwongen om een eeuwige oppositiepartij te zijn en constant te provoceren. Hun kiezers worden daardoor ook niet geïntegreerd in het politieke systeem en voelen zich blijvend uitgesloten. Dat is de reden waarom ik altijd een principiële tegenstander geweest ben van het cordon.’
‘Een Vlaamse meerderheid in 2024 is kantje boordje. Zelfs al halen ze een meerderheid samen, N-VA en VB zullen maar nét de grootste politieke familie zijn. Bij een groot deel van N-VA is de consensus nu nog dat Plan A een deal met de PS is. Het zal pas bij het mislukken van die onderhandelingen zijn, dat de druk op N-VA-partijvoorzitter Bart De Wever zal toenemen om met het VB te gaan praten.’
Afstand nemen van het VB is een existentiële noodzaak voor de N-VA, wil ze de verkiezingen van 2024 winnen. Ik verwacht dan ook dat het discours over het VB bij de N-VA alleen maar zal verharden
Maar je merkt dat ook de N-VA gevangen zit in een electoraal-strategische logica waarbij ze zich moeten distantiëren van het Vlaams Belang om verkiezingen te winnen. De N-VA kan het nu niet maken om te worden gepercipieerd als een soort Vlaams Belang light, want dan zullen de rechtse kiezers toch liever voor het origineel stemmen, terwijl de centrumkiezers zullen worden afgeschrikt, en dan valt de partij tussen twee stoelen. Afstand nemen van het VB is een existentiële noodzaak voor de N-VA, wil ze de verkiezingen van 2024 winnen. Ik verwacht dan ook dat het discours over het VB bij de N-VA alleen maar zal verharden. Vlaams N-VA milieu minister Zuhal Demir geeft nu al de toon aan, en de rest van de partij zal volgen. Daardoor zal het moeilijker worden voor die partij om na 2024 toch met het Vlaams Belang in zee te gaan.’
Wordt de radicalisering van de samenleving ook niet overdreven?
Neen. Ze borrelt nu alleen meer onderhuids, omdat de Corona-maatregelen voorlopig weg zijn. Het meest significante maatschappelijk-politieke fenomeen van de voorbije twee decennia, waren de covid betogingen. Ik wik mijn woorden niet. Uit het niets kwamen er wekenlang vele mensen spontaan bijeen om tegen de maatregelen te demonstreren. Er was geen enkele band tussen de mainstream politiek en de mainstrea-mmedia enerzijds, en de demonstranten anderzijds. Niemand van het establishment riep op om te demonstreren; geen vakbonden, geen werkgevers organisaties, geen mutualiteiten, geen media en ook geen politieke partijen. Zelfs het VB niet. En dan staan daar op een koude novemberdag plots 30.000 mensen in Brussel, en twee maanden later zelfs 100.000. Zelfs journalisten wisten niet dat er demonstraties zouden plaatsvinden. Die massale opkomst buiten de geijkte kanalen is nog nooit gebeurd in de politieke geschiedenis van België. Dat legt treffend de kloof bloot met de burger.’
Wie op die betogingen aanwezig was, is de nieuwe politieke onderstroom. De dag dat men opnieuw het Covid Safe Ticket zal bovenhalen, zullen die mensen daar opnieuw staan. Dat fenomeen gaat niet weg. En die mensen zullen ofwel voor het VB stemmen, ofwel voor de PVDA.’
Welke fundamentele breuklijn is dit? U was tijdens die betogingen ook aanwezig, en u weet: men kwam er heel verschillende mensen tegen, gaande van moslima’s, Vlaams Nationalisten tot PVDA’ers, allemaal onderling vreedzaam naast elkaar. Wat bindt deze mensen?
‘Dat is de vraag van één miljoen. Het meest uitgesprokene was het overheersende gevoel dat men de betutteling door de overheid beu was, dat de media onkritisch zijn, en dat fundamentele vrijheden met de voeten worden getreden. Maar die dingen zijn moeilijk te vertalen in een traditionele ideologische dimensie.’
Er leeft een werkelijkheid bij een aanzienlijk deel van de bevolking die journalisten, commentatoren en politici niet kennen, en waarvan zij de psychologie niet begrijpen
‘Ik kijk momenteel naar het vierde seizoen van Stranger Things op Netflix. Die serie gaat over een alternatieve wereld, de upside down, een schaduwwereld waarin andere wetten gelden, een wereld die niet gekend is door mensen. Als het gaat over de cultuur-oorlogen en het verzet tegen de corona maatregelen, dan moet ik aan die serie denken. Er leeft een werkelijkheid bij een aanzienlijk deel van de bevolking die journalisten, commentatoren en politici niet kennen, en waarvan zij de psychologie niet begrijpen. In die schaduw wereld worden journalisten per definitie gewantrouwd. Hoe meer die het Vlaams Belang “ontmaskeren”, hoe meer men die partij om-armt. Er heerst een totale breuk tussen beide werelden. En het cordon sanitaire houdt die kloof in stand en verbreedt ze. Hoe meer de mensen van de andere kant worden gestigmatiseerd en uitgesloten, hoe meer ze verder vervreemden van de mainstream.’
Christophe Degreef
.*
Digithalys
Geen opmerkingen:
Een reactie posten