FREEWHEELEN MET FOREL IN BOTERSAUS
Pauli's pen: Dolf in botersaus, of hoe vettig Canvas is
Als het brandt, giet Walter Pauli olie op het vuur.
En zeggen dat ik een fan ben van tv-kok Jeroen Meus. Zijn Plat Préféré, vorige dinsdag, over het lievelingsgerecht van Salvador Dali was om van te smullen. Langosta a la catalana, een beetje extravagant qua ingrediënten (een tikje chocolade in de saus), en bereid met de zwierige, vrolijke, levenslustige slag van Meus: een mens kreeg niet alleen goesting in eten, maar ook zin in het leven.
Zij het dat die prachtige aflevering afgesloten werd door een bizarre trailer, waarin Jeroen Meus tegen het herkenbare decor van de Obersalzberg te Berchtesgaden een clowneske smoel trok om zijn 'forel in botersaus' aan te kondigen. Op zijn Hitlers. Alleen het gasvuurtje ontbrak. Die aankondiging was intrigerend genoeg om bij de VRT alvast een preview van die Plat Préféré op te vragen, een dvd'tje dat trouwens per kerende toekwam (en dat nu een mooi collector's item is).
Dat was dus nog voor de 'hel' losbarstte, met veel argumenten contra die uitzending en een paar pro. Maar ook: met duidelijk meer internetstemmen tegen het verbieden dan voor die ingreep.
De meest opvallende stem tégen censuur - de meest beargumenteerde ook - was van de hand van Yves Desmet. Getrouw de 'free speech'-traditie die hem dierbaar is, argumenteerde Yves dat een verbod onzinnig is. Hij voegde eraan toe dat ook het kleine, persoonlijke levensverhaal van historische figuren relevant is om de grote geschiedenis te begrijpen.
Ik volg dat punt, zelfs in zijn culinaire consequenties. Beierse burgers die genoeglijk sabbelen aan een gerecht als forel met botersaus: het zal ook in de jaren twintig en dertig wel een plat préféré geweest zijn van de burgerij uit München en omstreken. En wie zijn geschiedenis kent, weet dat het een hoogst serieuze theorie is: fascisme als 'de dictatuur van de (klein)burgerij'.
Alleen weet ik niet of Plat Préféré daarom het ideale vehikel is om iets bij te leren over de aard van het fascisme, het nazisme of Hitler. Ik ben geneigd om te zeggen: niet. Helemaal niet.
Niet dat ik mij zou afkeren van persoonlijke geschiedenis, biografieën als nuttig instrument in het begrijpen van de geschiedenis. Integendeel: ik sleur er elke zomervakantie wel een paar mee, en ik ben dan ontgoocheld als ik te weinig concrete details lees: pittig, persoonlijk, zelfs privaat.
Het nec plus ultra in dat genre is Churchill. A life van Martin Gilbert, een biografie die kon putten uit Churchills persoonlijke correspondentie. Geen beter voorbeeld van de weergaloze eigendunk van 'young Winston' als zijn verslag van een militair treffen in Zuid-Indië tegen een opstandige stam. Churchill was uitermate dapper, op het roekeloze af. De kogels floten om zijn oren. Toch had hij geen schrik, schreef hij zijn moeder: "I do not believe the Gods would create so potent a being as myself for so prosaic an ending."
Wat voor zijn tijdgenoot Churchill opgaat, geldt ook voor Hitler. Adolf Hitler was geen beest, maar een mens. En dus zal meer kennis van de mens Hitler ook meer inzicht geven in de gruwelen van zijn tijd. Dat hoeft niet alleen in academisch werk of de betere biografie, dat mag ook in het popularisende genre. De film Der Untergang was een uiterst indringend portret van de laatste dagen van Hitler, en dat apocalyptische einde van het Derde Rijk vertelde zo veel over de waanzin ervan. Zonde dat die prent geen Oscar won.
Historici noch het brede publiek moesten dus op Jeroen Meus wachten om Hitler beter te leren kennen. Dat zou in se zelfs geen verwijt mogen zijn, want het is ook niet het opzet van programma's à la Meus om inzichten bij te brengen over de grote historische figuren. Plat Préféré is een entertainend culinair programma. Jeroen Meus is namelijk geen historicus, maar een kok.
In de vorige Plat Préféré's deed Meus ook niet of hij een Brel- of Dalikenner was. In de uitzending over Hitler zag je (correctie: zou je gezien hebben) dat hij zich voortdurend wilde rechtvaardigen, door wat afstand te nemen van zijn onderwerp. Meus was meer verkrampt dan zorgeloos. Wanneer twee toeristen bovenop de Obersalzberg zijn forel bewonderen, fluistert Meus naar de camera: 'Ik zal maar niet zeggen waarom ik hier ben.' Natuurlijk niet, want anders had hij op zijn bek gekregen - en dat wist hij best. Vandaar ook die voortdurende zelfverrechtvaardigende opmerkingen, om duidelijk te maken dat hij geen nazi is. Het zou er nog aan moeten mankeren. Kok toch, blijf bij je fornuis.
Bereid je streekgerecht. Want dat is het (gecamoufleerde) opzet van Plat Préféré: Meus wil streekgerechten bereiden, op locatie. Maar stuur zo'n programmavoorstel naar het Canvasmanagement - 'Jeroen trekt naar Beieren om daar een typisch lokaal gerecht te bereiden. Forel bijvoorbeeld' - dan kan hij fluiten naar zijn zendtijd. Dat klinkt niet, dat smaakt niet, daar is geen mens verlekkerd op.
En dus zorgde Meus' redactie voor een aantrekkelijk kleedje. Streekgerechten werden 'favoriete gerechten' van Bekend Volk, dat toevallig in Beieren, Brussel of Catalonië had gewoond. Het was dus enkel zoeken naar een Brit (Roald Dahl) een Brusselaar (Jacques Brel), een Spanjaard (Salvador Dali), en een Duitser.
Maar wie? Welke 'Duitser' doet automatisch een belletje rinkelen? Met een beetje verbeeldingskracht kan je je de brainstorm op de redactievergadering van Plat Préféré wel voorstellen. Met zijn allen nadenken: wélke Duitser? Immanuel Kant? Véél te moeilijk. Goethe? Geeuw. Hildegard von Bingen? Die kent de redactie van Meus zelf niet. Willy Brandt? Konrad Adenauer? Helmut Kohl? Neen-neen-neen. Niet sexy, te grijs, te dik: niets mee aan te vangen. En dan komt het. Hitler! Ja, welke Duitser is er eigenlijk bekender dan Hitler
Dàt was de echte reden om Hitler te kiezen: middelmaat en domheid. Vandaar die botte keuze.
En wedden dat VRT er wel extra voordelen in zag. 'Hitler' is namelijk een beetje choquerend. De grens opzoeken: daar lust VRT Nieuwe Stijl wel pap van. Met gehandicapten naar Nicaragua. Stervende kankerpatiënten tot in hun diepste angsten volgen. Tv 'on the edge of a knife'.
Al viel het te voorspellen dat een zender met zo'n beleid zich vroeg of laat in de vingers snijdt. En dan heeft de VRT met dit incident nog oneindig minder blijvende schade opgelopen dan Jeroen Meus zelf. Internationale sites die zich specialiseren in extreem rechts en neo-nazi's hebben 'Jeroen Meus' al ontdekt en genoteerd. Van dat stigma raakt die jongen nooit meer af.
En waarom, in godsnaam? Omdat Meus zijn recht op free speech claimde? Omdat hij zijn volk wilde educeren? Ga weg. Dat argument verzon Canvas ter plaatse. Meus ontmaskert die redenering trouwens zelf, door Hitlers zogezegde 'plat préféré'... zomaar te veranderen. Net zoals heel Beieren at Hitler zijn forel met aardappelen. Maar banale patatjes waren wel het laatste dat Meus nodig had. Dus verving hij de klassieke 'Kartoffeln' door zurig, Zuid-Duits 'bierbrood'.
Met zo'n ingreep is niets mis. Tenminste: niet voor een kok of voor een tv-maker. Maar het is een onvergeeflijke zonde voor wie de historische werkelijkheid wil reconstrueren. Wat Meus dus niet wil of doet, maar wat Canvas wel zo verkoopt.
Als men deze aflevering van Plat Préféré toch had uitgezonden, dan had iedereen gezien wat voor slechte tv het was. Dit programma had inderdaad niet moeten verboden worden. Maar het had vooral nooit mogen gemaakt zijn.
29/10/08 08u54
Omdat het artike (hierboven) van Profeet Walter Pauli zeer typisch is voor de free speech die de proleten van de DM voor zichzelf voorbehouden, wil ik tot slot , zoals U ziet, nog eens terugkomen op het kook- braad en bakprogramma van hun boezemvrienden. Daarna: Schluss damit!
Yveke en Walterke, ze zoemen als gevaarlijke wespen: ijl en doelloos, bla bla bla, rond Uw oren en bewijzen alleen hun eigen gelijk, gelardeerd met de gekende hin-stap)springredeneringen waarvoor de Nobelprijs Pol & Soc zelfs nog te klein is, de zeer speciale band DM/BRT. Een kleine verspreking, die ‘preview’, of gewoon het etaleren van een buitengewone vriendschap onder vrienden? Verder steekt het niet op een beetje rond de pot draaien, als hun wederzijds grote gelijk maar ongeschonden blijft: wat Yves zegt, zegt Walter, en vice versa…
Ik verhoop, moest mijn blogje bekend zij bij de DM (wat wel niet zal), dat ze me niet kwalijk nemen hun pennenvruchten te helpen verspreiden. Wie weet breng het hen geen lezers mee! En daarom is het hen toch te doen, hé….
Verder: als ik over Grote Politiek iets mag verklappen: ga dan eens zien bij Hubert Sponssteen, op http://users.skynet.be/sponssteen/ … Volgende week ben ik in de Heimat voor enkele dagen, en ik heb de indruk dat er op de Boekenbeurs wel meer exemplaren van de geschriften van Patrick Buchanan en Robert Kagan zullen gevraagd worden.. Express om Yveke, Walterk & Konsoorten te kunnen jennen….
De lectuur van het hele artikel werkt als een elektrische schok, waarvan de meesten niet wel zullen zijn. Beide auteurs komen straks, als het aan de linkie-winkies en hun explicatie van de vrije meningsuiting ligt, op de index der Verboden Boeken….Ja, het kiezen of delen voor de Pax Americana nadert snel…
(548) DE TUCHTIGING VAN PATRICK BUCHANAN
Woensdag 29 oktober 2008, 15:
…/…
Over de wenselijkheid of de noodzaak voor de Amerikanen om in Europa aan WO II deel te nemen, brokkelt de eenstemmigheid stilaan af. In zijn boek ‘How Britain Lost Its Empire and the West Lost the World - Churchill, Hitler, and the Unnecessary War’ argumenteert Patrick Buchanan dat WO II een grove vergissing was; dat Groot-Brittannië (Churchill) en Amerika nazi-Duitsland niet hadden moeten bestrijden; dat het communisme een groter kwaad was dan het nationaal-socialisme. (Ik heb het boek niet gelezen, maar ik haal de hoofdthema’s uit besprekingen die ongunstig staan tegenover de algemene strekking ervan). …/…
…/…
In Der Spiegel van 27 oktober staat een interview met Robert Kagan, een van de leidende neoconservatieven en raadgever van presidentskandidaat John McCain voor buitenlandse politiek. De man van het ‘toonaangevende’ weekblad rijgt de gekende bezwaren tegen de Amerikaanse buitenlandse politiek aaneen (De afzetting van Sadam Hoessein was een blunder. In Irak zijn al meer dan 4000 Amerikanen gesneuveld. Meer dan 100.000 Irakezen zijn omgekomen. Miljoenen burgers moesten op de vlucht slaan. 11 september werd misbruikt om in Irak toe te slaan. De misdaden tegen de mensenrechten in Guantanamo.
vrijdag 31 oktober 2008
AL BLEITEND TOCH VRETEN
AL BLEITEND TOCH VRETEN
Het zijn maar DE schaapjes, die al blatend hun ‘beet’ verliezen. Althans volgens een oud Vlaams spreekwoord, dat ik als kind bijna dagelijks rond en tegen mijn oren kreeg van mijn brave moeder, toen ik weeral eens, aan tafel, tussen broers en zussen, geen tijd had om te eten, van het danig vertellen….
Zo was Marie Rose M. vanmorgen weer mijn dappere bode, met een paar tipjes van onder de sluier over de Brusselse ‘Europese’ Christen Democratie (Particratie, ja!) die zich als een horde hongerige wolven op de reputatie van het Algemeen Vlaams Belang heeft geworpen. Schijnargumenten en dringende behandeling, gevraagd door Piske Vandeurzen van de belg.partij, de vroegere CVP/CD& V. Beter Uw vader en moeder vermoord hebben (if Libanees zijn), dan Vlaams Belanger te zijn!
Dan is Oost Congo voor het ogenblik heel wat duidelijker. Daar moordt, brandt en tuist men er openbaar. Ongestraft. Uitschot. Hier wordt men door eenzelfde uitschot gehangen om een rechtvaardig mens te zijn. Dat heet dan beschaving te zijn.
De rechtbank van Dendermonde? Is Eerste Aanleg. Als er Beroep komt, en desnoods Cassatie: dan wacht ons een tweede veroordeling, waarvan ‘Gent’ de eerste was. Ondertussen rommelt en suddert de zaak van de subsidies…Alles één hete brij van moord en doodslag. Onbloedig, dat wel – maar wat en waar is het verschil met de repressie en de epuratie van na WO II?
Alleen in het stemhokje kunnen we wraak nemen. Voorlopig althans alleen dààr. Als in die stemhokjes maar geen strop klaar hangt, in de vorm van gemanipuleerde computers, die voorgeprogrammeerd, elke tweede of derde of vierde stem voor het VB overswitchen naar de andere partijen. Zonder sporen na te laten! De voorproef hebben we meegemaakt in Antwerpen, bij de laatste Gemeenteraadsverkiezingen, waar de computer-uitslagen, na veel ‘correcties’ en zeer laattijdig pas geloofbaar bekend gemaakt werden met een min of meer aanvaarbare overwinningscore voor Stalin Janssens… De stemcomputer, Uw vriend!
Wat gezegd van het verhaal van ‘Den Bleiter’ en zijn leuke familie, op deze blog? U vindt hem in het kader hier onder – en hoort thuis in ieders Favorieten, als dagelijkse lafenis voor dorstige zielen van Vlaams Nationalisten.
http://www.filipdeman.org/1/747/
30.10.2008 16.23u - De Standaard en Het Nieuwsblad pakken vandaag uit met een sterk staaltje van belangenvermenging: de broer van minister Bert Anciaux (SP.a-Vl.Pro) kreeg een pak belastinggeld voor rusthuis ‘De Overbron’ in Neder-over-Heembeek.
Hebt u nog nooit gehoord van Jan Anciaux? Welnu, hij is eveneens lid van het kartel SP.a-Vl.Pro, zetelt in de gemeenteraad van Vilvoorde (waar hij nauwelijks zijn mond open doet, maar wel de zitpenningen incasseert) en is last but not least… ook nog uitbater van een privé-rusthuis (in Koningslo, het meest verfranste deel van Vilvoorde).
DS/NB ontdekten dat in maart van dit jaar plots een overheidslening van 400.000 € aan ‘De Overbron’ werd kwijtgescholden door de Vlaamse Gemeenschapscommissie in Brussel (VGC). DS/NB melden dat specialisten vinden dat “heel de operatie neigt naar belangenvermenging” en schrijven zelf over “de vestzak van minister Bert en de broekzak van broer Jan”.
Zoals steeds wanneer hij wat tegenwind voelt, begint Bertje te bleiten: via Belga laat ie zopas weten dat “het ronduit schandalig is de indruk te wekken dat het hier gaat over vriendjespolitiek en machtsmisbruik".
De indruk, Bertje? Wie de gegevens op een rij zet, weet wel beter:
- Bert en Jan Anciaux richtten in 1993 de vzw De Overbron op met de bedoeling een Vlaams rusthuis te bouwen in het noorden van Brussel (hun electorale achtertuin)
- tien jaar later is die droom werkelijkheid geworden, de bouw van het rusthuis wordt gesubsidieerd door de Vlaamse gemeenschap en Bert en Jan zijn er beheerder
- Bert was in die jaren voortdurend Vlaams minister, ondermeer met de bevoegdheid ‘Brussel’
- vader Vic Anciaux was toen staatssecretaris in de Brusselse regering (1989 tot 1997), ook dat helpt
- in de VGC die dit jaar de voornoemde 400.000 € kwijtschold, zetelt onder meer Marie-Paule Quix (Brussels parlementslid voor SP.a-Vl.Pro en het lief van Vic Anciaux).
Moet er nog zand zijn?
Nog twee weetjes:
- als uitbater van een privé-rusthuis is Jan Anciaux dus tevens voorzitter van de raad van bestuur van de zwaar gesubsidieerde ‘De Overbron’; het is handig als je zo’n halve overheidsinstelling en een privé-onderneming - op alle mogelijke manieren - kunt combineren
- de familie Anciaux (in totaal zes, zeven politieke mandatarissen) werft precies in de Noordrand van Brussel z'n (immer slinkend aantal) kiezers.
Onder meer - zo blijkt nu - via rusthuizen.
Postscriptum: volgens DS/NB van 31.10 is "intussen gebleken dat De Overbron op 23 november 2007 nog eens een subsidie kreeg van 945.000 euro voor de aankoop van twee panden naast het rusthuis". Schenker was minister Bert Anciaux.
Het zijn maar DE schaapjes, die al blatend hun ‘beet’ verliezen. Althans volgens een oud Vlaams spreekwoord, dat ik als kind bijna dagelijks rond en tegen mijn oren kreeg van mijn brave moeder, toen ik weeral eens, aan tafel, tussen broers en zussen, geen tijd had om te eten, van het danig vertellen….
Zo was Marie Rose M. vanmorgen weer mijn dappere bode, met een paar tipjes van onder de sluier over de Brusselse ‘Europese’ Christen Democratie (Particratie, ja!) die zich als een horde hongerige wolven op de reputatie van het Algemeen Vlaams Belang heeft geworpen. Schijnargumenten en dringende behandeling, gevraagd door Piske Vandeurzen van de belg.partij, de vroegere CVP/CD& V. Beter Uw vader en moeder vermoord hebben (if Libanees zijn), dan Vlaams Belanger te zijn!
Dan is Oost Congo voor het ogenblik heel wat duidelijker. Daar moordt, brandt en tuist men er openbaar. Ongestraft. Uitschot. Hier wordt men door eenzelfde uitschot gehangen om een rechtvaardig mens te zijn. Dat heet dan beschaving te zijn.
De rechtbank van Dendermonde? Is Eerste Aanleg. Als er Beroep komt, en desnoods Cassatie: dan wacht ons een tweede veroordeling, waarvan ‘Gent’ de eerste was. Ondertussen rommelt en suddert de zaak van de subsidies…Alles één hete brij van moord en doodslag. Onbloedig, dat wel – maar wat en waar is het verschil met de repressie en de epuratie van na WO II?
Alleen in het stemhokje kunnen we wraak nemen. Voorlopig althans alleen dààr. Als in die stemhokjes maar geen strop klaar hangt, in de vorm van gemanipuleerde computers, die voorgeprogrammeerd, elke tweede of derde of vierde stem voor het VB overswitchen naar de andere partijen. Zonder sporen na te laten! De voorproef hebben we meegemaakt in Antwerpen, bij de laatste Gemeenteraadsverkiezingen, waar de computer-uitslagen, na veel ‘correcties’ en zeer laattijdig pas geloofbaar bekend gemaakt werden met een min of meer aanvaarbare overwinningscore voor Stalin Janssens… De stemcomputer, Uw vriend!
Wat gezegd van het verhaal van ‘Den Bleiter’ en zijn leuke familie, op deze blog? U vindt hem in het kader hier onder – en hoort thuis in ieders Favorieten, als dagelijkse lafenis voor dorstige zielen van Vlaams Nationalisten.
http://www.filipdeman.org/1/747/
30.10.2008 16.23u - De Standaard en Het Nieuwsblad pakken vandaag uit met een sterk staaltje van belangenvermenging: de broer van minister Bert Anciaux (SP.a-Vl.Pro) kreeg een pak belastinggeld voor rusthuis ‘De Overbron’ in Neder-over-Heembeek.
Hebt u nog nooit gehoord van Jan Anciaux? Welnu, hij is eveneens lid van het kartel SP.a-Vl.Pro, zetelt in de gemeenteraad van Vilvoorde (waar hij nauwelijks zijn mond open doet, maar wel de zitpenningen incasseert) en is last but not least… ook nog uitbater van een privé-rusthuis (in Koningslo, het meest verfranste deel van Vilvoorde).
DS/NB ontdekten dat in maart van dit jaar plots een overheidslening van 400.000 € aan ‘De Overbron’ werd kwijtgescholden door de Vlaamse Gemeenschapscommissie in Brussel (VGC). DS/NB melden dat specialisten vinden dat “heel de operatie neigt naar belangenvermenging” en schrijven zelf over “de vestzak van minister Bert en de broekzak van broer Jan”.
Zoals steeds wanneer hij wat tegenwind voelt, begint Bertje te bleiten: via Belga laat ie zopas weten dat “het ronduit schandalig is de indruk te wekken dat het hier gaat over vriendjespolitiek en machtsmisbruik".
De indruk, Bertje? Wie de gegevens op een rij zet, weet wel beter:
- Bert en Jan Anciaux richtten in 1993 de vzw De Overbron op met de bedoeling een Vlaams rusthuis te bouwen in het noorden van Brussel (hun electorale achtertuin)
- tien jaar later is die droom werkelijkheid geworden, de bouw van het rusthuis wordt gesubsidieerd door de Vlaamse gemeenschap en Bert en Jan zijn er beheerder
- Bert was in die jaren voortdurend Vlaams minister, ondermeer met de bevoegdheid ‘Brussel’
- vader Vic Anciaux was toen staatssecretaris in de Brusselse regering (1989 tot 1997), ook dat helpt
- in de VGC die dit jaar de voornoemde 400.000 € kwijtschold, zetelt onder meer Marie-Paule Quix (Brussels parlementslid voor SP.a-Vl.Pro en het lief van Vic Anciaux).
Moet er nog zand zijn?
Nog twee weetjes:
- als uitbater van een privé-rusthuis is Jan Anciaux dus tevens voorzitter van de raad van bestuur van de zwaar gesubsidieerde ‘De Overbron’; het is handig als je zo’n halve overheidsinstelling en een privé-onderneming - op alle mogelijke manieren - kunt combineren
- de familie Anciaux (in totaal zes, zeven politieke mandatarissen) werft precies in de Noordrand van Brussel z'n (immer slinkend aantal) kiezers.
Onder meer - zo blijkt nu - via rusthuizen.
Postscriptum: volgens DS/NB van 31.10 is "intussen gebleken dat De Overbron op 23 november 2007 nog eens een subsidie kreeg van 945.000 euro voor de aankoop van twee panden naast het rusthuis". Schenker was minister Bert Anciaux.
woensdag 29 oktober 2008
WAARHEID EN ANDERE ZEVER OVER FOREL (slot)
WAARHEID en ANDERE ZEVER OVER FOREL (slot)
'Link tussen Hitler en forel verzonnen'
Het verhaal dat Adolf Hitlers lievelingskost forel met botersaus was, werd verzonnen door de programmamakers van de VRT. Dat beweert Michaël Freilich van het tijdschrift Joods Actueel in een opiniestuk op de website van het tijdschrift.
Volgens Freilich bevestigt een goede bron binnen de VRT dat de programmamakers geen gerecht konden vinden dat gelinkt kon worden aan Hitler, en hebben ze dan de lokale specialiteit van het Duitse Berchtesgaden gebruikt.
VRT-woordvoerdster Diane Waumans ontkent de aantijging formeel en wenst niet te reageren.
De uitzending van Plat Préféré over Hitler werd maandag door de VRT ingetrokken en zal dus dinsdag niet uitgezonden worden.
Redacteurs van Joods Actueel deden onderzoek en spraken met een Duitse professor die beweert dat Hitler vanaf 1938 een strikte vegetariër was.
Volgens Michael Freilich bestaat er dan ook geen culinaire rechtvaardiging voor het programma. 'De ongevoeligheid die we de programmamakers verweten, is dus des te groter', zegt Freilich.
'De mediabelangstelling maakte blijkbaar deel uit van een pervers plan om de show in de kijker te brengen', gaat hij voort.
Bij de VRT ontkent men de beschuldigingen. 'Dit klopt gewoon niet. Niemand heeft het programma gezien en we hoeven dan ook geen verantwoording meer af te leggen', zegt Diane Waumans.
The Day After….
Zijn inderdaad de gebeurtenissen rond de vegetarische forel van de Führer herleid tot hun ware proporties: de huisspecialiteit van de BRT/HUMO/DM: de hink-stap-sprong redenering, zodat deze luyden insgesammt de Nobelpreis voor de nieuwe culinaire speczialität verdienen: de vegatarische forelle….Waarmee meteen bewezen is dat een vierkante cirkel in een nabije toekomst tot de mogelijkheden van de BRT/HUMO/DM behoort…
Zelfs de min-of-meer aangebrande ‘hoofdredacteur’ (aan zijn ‘pers brevet geraakt door list en bedrog, dixit El Vee Bee) van het Joodse Tijschrift (zie hierboven) is tot de vaststelling gekomen, dat bedoeld personage (wat iedereen weet: noch rookte, noch dronk noch (veel) vrouwen versierde)….een vegetariër was van het zuiverste gehalte. Sedert 1938, zegt hij.. Terwijl alle Hitler-biografen het begin van deze afwijking (want bij hem is het een afwijking, of niet soms?) naar authentieke waarheid leggen, bij de dood van zijn nichtje-minares, de 18-jarige Geli Raubal, die uit liefdesverdriet en vrouwelijke jalousie voor de concurrentie, voor Nonkeltje Wolffie, zelfmoord pleegde. Met het pistool, zoals het past in elk deftig Wagneriaans drama. Dat het Nonkeltje ernstig om doen was, wordt bewezen doordat de kamer van Geli verder onaangeroerd is moeten blijven liggen, zoals ze was op het ogenblik van de zelfmoord. Dat Eva Braun, het boekenverkoopstertje uit München, tezelfdertijd in de running was, doet niets ter zake…
'Link tussen Hitler en forel verzonnen'
Het verhaal dat Adolf Hitlers lievelingskost forel met botersaus was, werd verzonnen door de programmamakers van de VRT. Dat beweert Michaël Freilich van het tijdschrift Joods Actueel in een opiniestuk op de website van het tijdschrift.
Volgens Freilich bevestigt een goede bron binnen de VRT dat de programmamakers geen gerecht konden vinden dat gelinkt kon worden aan Hitler, en hebben ze dan de lokale specialiteit van het Duitse Berchtesgaden gebruikt.
VRT-woordvoerdster Diane Waumans ontkent de aantijging formeel en wenst niet te reageren.
De uitzending van Plat Préféré over Hitler werd maandag door de VRT ingetrokken en zal dus dinsdag niet uitgezonden worden.
Redacteurs van Joods Actueel deden onderzoek en spraken met een Duitse professor die beweert dat Hitler vanaf 1938 een strikte vegetariër was.
Volgens Michael Freilich bestaat er dan ook geen culinaire rechtvaardiging voor het programma. 'De ongevoeligheid die we de programmamakers verweten, is dus des te groter', zegt Freilich.
'De mediabelangstelling maakte blijkbaar deel uit van een pervers plan om de show in de kijker te brengen', gaat hij voort.
Bij de VRT ontkent men de beschuldigingen. 'Dit klopt gewoon niet. Niemand heeft het programma gezien en we hoeven dan ook geen verantwoording meer af te leggen', zegt Diane Waumans.
The Day After….
Zijn inderdaad de gebeurtenissen rond de vegetarische forel van de Führer herleid tot hun ware proporties: de huisspecialiteit van de BRT/HUMO/DM: de hink-stap-sprong redenering, zodat deze luyden insgesammt de Nobelpreis voor de nieuwe culinaire speczialität verdienen: de vegatarische forelle….Waarmee meteen bewezen is dat een vierkante cirkel in een nabije toekomst tot de mogelijkheden van de BRT/HUMO/DM behoort…
Zelfs de min-of-meer aangebrande ‘hoofdredacteur’ (aan zijn ‘pers brevet geraakt door list en bedrog, dixit El Vee Bee) van het Joodse Tijschrift (zie hierboven) is tot de vaststelling gekomen, dat bedoeld personage (wat iedereen weet: noch rookte, noch dronk noch (veel) vrouwen versierde)….een vegetariër was van het zuiverste gehalte. Sedert 1938, zegt hij.. Terwijl alle Hitler-biografen het begin van deze afwijking (want bij hem is het een afwijking, of niet soms?) naar authentieke waarheid leggen, bij de dood van zijn nichtje-minares, de 18-jarige Geli Raubal, die uit liefdesverdriet en vrouwelijke jalousie voor de concurrentie, voor Nonkeltje Wolffie, zelfmoord pleegde. Met het pistool, zoals het past in elk deftig Wagneriaans drama. Dat het Nonkeltje ernstig om doen was, wordt bewezen doordat de kamer van Geli verder onaangeroerd is moeten blijven liggen, zoals ze was op het ogenblik van de zelfmoord. Dat Eva Braun, het boekenverkoopstertje uit München, tezelfdertijd in de running was, doet niets ter zake…
ISLAM, DE MASKERS VALLEN
ISLAM, DE MASKERS VALLEN
Marokkaanse moskeebesturen in Nederland zijn verontrust
over het terugroepen van zeker 40 imams naar Marokko op
kosten van Rabat.
Wat de geestelijken precies gaan doen of hoe lang ze in Marokko blijven is nog onduidelijk. Het Samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland noemt de situatie ‘onwenselijk’. Volgens het SMN ondervinden moskeeorganisaties
in toenemende mate bemoeienis van Rabat. Veel imams zouden uit angst voor de Marokkaanse overheid gehoor geven de uitnodigingen, aldus het SMN. Volgens PvdAKamerlid Dijsselbloem wil dat het kabinet deze kwestie op hoog niveau aankaart.
Aldus De Wereldkrant, en die is lichtjes aangetikt door de grote lijnen van de politieke meningen in Vlaanderen en in Nederland, omdat zij verkiezen mee te roeien met de stroom. Centrum dus, maar in hert verkeer zeker vrij van voorrang van rechts. Objectief? Ja zeker. Voor gelijkgezinden in ieder geval.
Iedereen die inhoudelijk in deze ‘godsdienst’ iets meer ziet dan ‘eredienst’, verkondigt vandaag zijn/hun mening over het terug-roep-bevel van Rabat van hun uitgezonden ‘geestelijke leiders’. Veel verder dan ongeloof geraakt men niet. Uit vrees een koe en koe te noemen?
De naam van die koe? De dubbele identiteit, en de laksheid daar omtrent.
Moesten die 40 immans alleen een Nederlands paspoort hebben, dan zou die vreemde mogendheid, volgens internationaal recht, geen dwang kunnen/mogen uitoefenen. Tenzij in Nederland reeds de moslimwet zou ingevoerd zijn, want die staat boven alle andere wetten. U snapt het plaatje? Inderdaad: de sharia werkt goed, alhoewel tot nader order voorlopig in ’t geniep.
Tweede bedenking. De zaak moet, in de ogen van de Marokkaanse Regering, zeer ernstig zijn, dat men niet eens aandacht heeft voor de negatieve bijklank, die deze maatregel heeft in de media. Tenzij zulks misschien wel juist de bedoeling is: laten zien hoe sterk men zich weet. Altijd goed voor de eigenachterban! Of als waarschuwing voor het Nederlandse Volk. Zonder veel woorden.
Derde bedenking. Hoe zit het nu met de binnenlandse veiligheid van Nederland? Vroeger, en nu, na hun terugkeer of eventuele vervanging? Anders gezegd: hoe ‘veilig’ zijn die moskee-gebedshuizen? Wat wordt daar verkondigd, en in welke taal? Wat wordt daar, onder het oog van de Veilgheidsdiensten en Politie, aan afspraakjes gemaakt die in eerste instantie niet het Nederlands Algemeen Belang dienen?
Vierde bedenking. De nieuwe (jonge) bisschop van Antwerpen,’koppige West Vlaming’ (° Gistel) verkondigde bij zijn eerste verschijnen op het scherm (gisteren, hot news) de verdraagzaamheid jegens anders-gelovigen als een van zijn voornaamste doelstellingen. Tot hiertoe was hij werkzaam in de Romeinse Curie (Rome) en daar is onlangs de Pauselijke Bisschoppensynode geëindigd. Staan die zaken in verband met elkaar? Of is hem een aangenaam ontspanningsreisje naar Rabat toegezegd, om de Marokkaans-Vlaamse 17de Provincie tijdig voor te bereiden op de ‘Anschluss’?
Onze Grote Broers van Angeltjes, Geen Stijl, Het Vrije Volk, enz., zijn ook in hun pen geklommen. Bij hen vandaag een nieuwe Nederlands woord geleerd:
Burgerjournalistiek.
Mooie, niet? Mooi uitgedrukt wat wij, bloggers, doenn: spontane journalistiek (=nieuwgaring) van, voor en door het volk. Ongeslepen koolstof, dat in bepaalde gevallen ook tot ‘edelsteentjes’ kan omgezet worden. Tot diamant, tot safier, tot briljant, of…blinkend koolgruis blijft, nog net goed genoeg als bij-verwarming. ‘Burgerjournalisten’ , kleine mensjes, klein talent, pure klasse, gedreven, waarheidslievend, waar het hart van vol is, loopt de mond van over, die in ieder geval niet de maat van col hebben van de gediplomeerde en door weer en wind gedrilde persmuskieten, de broodschrijvers, wiens brood men eet, diens woord men spreekt.
Marokkaanse moskeebesturen in Nederland zijn verontrust
over het terugroepen van zeker 40 imams naar Marokko op
kosten van Rabat.
Wat de geestelijken precies gaan doen of hoe lang ze in Marokko blijven is nog onduidelijk. Het Samenwerkingsverband van Marokkanen in Nederland noemt de situatie ‘onwenselijk’. Volgens het SMN ondervinden moskeeorganisaties
in toenemende mate bemoeienis van Rabat. Veel imams zouden uit angst voor de Marokkaanse overheid gehoor geven de uitnodigingen, aldus het SMN. Volgens PvdAKamerlid Dijsselbloem wil dat het kabinet deze kwestie op hoog niveau aankaart.
Aldus De Wereldkrant, en die is lichtjes aangetikt door de grote lijnen van de politieke meningen in Vlaanderen en in Nederland, omdat zij verkiezen mee te roeien met de stroom. Centrum dus, maar in hert verkeer zeker vrij van voorrang van rechts. Objectief? Ja zeker. Voor gelijkgezinden in ieder geval.
Iedereen die inhoudelijk in deze ‘godsdienst’ iets meer ziet dan ‘eredienst’, verkondigt vandaag zijn/hun mening over het terug-roep-bevel van Rabat van hun uitgezonden ‘geestelijke leiders’. Veel verder dan ongeloof geraakt men niet. Uit vrees een koe en koe te noemen?
De naam van die koe? De dubbele identiteit, en de laksheid daar omtrent.
Moesten die 40 immans alleen een Nederlands paspoort hebben, dan zou die vreemde mogendheid, volgens internationaal recht, geen dwang kunnen/mogen uitoefenen. Tenzij in Nederland reeds de moslimwet zou ingevoerd zijn, want die staat boven alle andere wetten. U snapt het plaatje? Inderdaad: de sharia werkt goed, alhoewel tot nader order voorlopig in ’t geniep.
Tweede bedenking. De zaak moet, in de ogen van de Marokkaanse Regering, zeer ernstig zijn, dat men niet eens aandacht heeft voor de negatieve bijklank, die deze maatregel heeft in de media. Tenzij zulks misschien wel juist de bedoeling is: laten zien hoe sterk men zich weet. Altijd goed voor de eigenachterban! Of als waarschuwing voor het Nederlandse Volk. Zonder veel woorden.
Derde bedenking. Hoe zit het nu met de binnenlandse veiligheid van Nederland? Vroeger, en nu, na hun terugkeer of eventuele vervanging? Anders gezegd: hoe ‘veilig’ zijn die moskee-gebedshuizen? Wat wordt daar verkondigd, en in welke taal? Wat wordt daar, onder het oog van de Veilgheidsdiensten en Politie, aan afspraakjes gemaakt die in eerste instantie niet het Nederlands Algemeen Belang dienen?
Vierde bedenking. De nieuwe (jonge) bisschop van Antwerpen,’koppige West Vlaming’ (° Gistel) verkondigde bij zijn eerste verschijnen op het scherm (gisteren, hot news) de verdraagzaamheid jegens anders-gelovigen als een van zijn voornaamste doelstellingen. Tot hiertoe was hij werkzaam in de Romeinse Curie (Rome) en daar is onlangs de Pauselijke Bisschoppensynode geëindigd. Staan die zaken in verband met elkaar? Of is hem een aangenaam ontspanningsreisje naar Rabat toegezegd, om de Marokkaans-Vlaamse 17de Provincie tijdig voor te bereiden op de ‘Anschluss’?
Onze Grote Broers van Angeltjes, Geen Stijl, Het Vrije Volk, enz., zijn ook in hun pen geklommen. Bij hen vandaag een nieuwe Nederlands woord geleerd:
Burgerjournalistiek.
Mooie, niet? Mooi uitgedrukt wat wij, bloggers, doenn: spontane journalistiek (=nieuwgaring) van, voor en door het volk. Ongeslepen koolstof, dat in bepaalde gevallen ook tot ‘edelsteentjes’ kan omgezet worden. Tot diamant, tot safier, tot briljant, of…blinkend koolgruis blijft, nog net goed genoeg als bij-verwarming. ‘Burgerjournalisten’ , kleine mensjes, klein talent, pure klasse, gedreven, waarheidslievend, waar het hart van vol is, loopt de mond van over, die in ieder geval niet de maat van col hebben van de gediplomeerde en door weer en wind gedrilde persmuskieten, de broodschrijvers, wiens brood men eet, diens woord men spreekt.
MADAME BLANCHE OP DOORTOCHT IN HLN
MADAME BLANCHE OP DOORTOCHT IN HLN
a
Om de vergankelijkheid van het gazettenpapier en bovenal van de inhoud er van ietwat tegen te gaan, heb ik onderstaand artikel uit HLN van vandaag onder deze blog-vorm bewaard. Zodat we minstens tot na de verkiezingsuitslag in de USA zeker zijn van niet te hebben misverstaan, voorbij is. Want alsdan achterhaald door de werkelijkheid. Nog altijd in de veronderstelling, dat de nieuwe President, Obama of McCain, uiteindelijk niet door de Amerikanen, maar door de Europeanen, en dan nog wel op voorhand, verkozen zal zijn. Door de linkse believers, tegen in de zwijgende meerderheid van realisten.
Als de Heilige Obama van de USA een tweede Europa zou maken, kan hij evengoed de gaspedaal nog wat dieper indrukken, en er een tweede belgië van maken. Immers, ons werd altijd voorgehouden, dat Europa een weerspiegeling moet worden van dit multiculturele samenlevingsverband dat tot voorbeeld van de ganse wereld moet dienen, tot en met LTRM I en diens non-regering inbegrepen.
We zijn benieuwd hoe lang de Heilige Obama op zijn voetstuk zal blijven staan, mocht hij al verkozen worden. De linkse kerk zou wel eens vlug kunnen roepen: ‘Weg met Hem. Wij willen Barabas’
Als de Democraat Barack Obama volgende week de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten wint, dan zou Amerika een 'europeanisatie' te wachten staan: het steeds Europeser worden van de Amerikaanse politiek en samenleving. HLN.BE kijkt even vooruit naar wat dat concreet betekent.
Obama's regering brengt straks protectionisme, hogere belastingen en een veel grotere rol van de overheid in de inkomens en daarmee de levens van de burgers. Een aantal zaken is al praktisch zeker over het beleid van de regering-Obama:
* Een substantieel deel van de Amerikaanse troepen in Irak wordt, ongeacht de omstandigheden, snel teruggehaald.
* Geen vrijhandelsakkoorden meer, maar protectionisme wordt de nationale handelspolitiek.
* Ondernemingen en de mensen uit de middenklasse en de groep van hogere inkomens gaan meer belasting betalen om 'de welstand te spreiden' zoals Obama dat ziet.
* De federale overheid gaat veel meer geld uitgeven voor onderwijs, gezondheidszorg, energiewinning en milieubescherming.
* Obama's plannen gaan zeker 300 miljard dollar per jaar kosten. Hij heeft een stijging van de overheidsuitgaven van 10 procent voorgesteld, aanzienlijk meer dan de 6,4 procent onder zijn voorganger Bush.
* De overheid gaat zich ook met steeds meer zaken in de economie bemoeien zoals bijvoorbeeld met de structuren van ondernemingen en de wijze van energiewinning en -verbruik.
* De macht van de vakbonden zal aanzienlijk toenemen door nieuwe regulering.
Een eerste voorwaarde is dat een komende Democratische regering sterk genoeg moet staan om haar politieke plannen uit te voeren. Ook het Congres moet dus Democratisch blijven na deze verkiezingen. Volgens de polls zit dat wel goed: bijvoorbeeld in de Senaat, waar ze hun huidige meerderheid van 51 van de honderd zetels lijken uit te breiden tot minstens 57 zetels. (mvl)
28/10/08 08u38
a
Om de vergankelijkheid van het gazettenpapier en bovenal van de inhoud er van ietwat tegen te gaan, heb ik onderstaand artikel uit HLN van vandaag onder deze blog-vorm bewaard. Zodat we minstens tot na de verkiezingsuitslag in de USA zeker zijn van niet te hebben misverstaan, voorbij is. Want alsdan achterhaald door de werkelijkheid. Nog altijd in de veronderstelling, dat de nieuwe President, Obama of McCain, uiteindelijk niet door de Amerikanen, maar door de Europeanen, en dan nog wel op voorhand, verkozen zal zijn. Door de linkse believers, tegen in de zwijgende meerderheid van realisten.
Als de Heilige Obama van de USA een tweede Europa zou maken, kan hij evengoed de gaspedaal nog wat dieper indrukken, en er een tweede belgië van maken. Immers, ons werd altijd voorgehouden, dat Europa een weerspiegeling moet worden van dit multiculturele samenlevingsverband dat tot voorbeeld van de ganse wereld moet dienen, tot en met LTRM I en diens non-regering inbegrepen.
We zijn benieuwd hoe lang de Heilige Obama op zijn voetstuk zal blijven staan, mocht hij al verkozen worden. De linkse kerk zou wel eens vlug kunnen roepen: ‘Weg met Hem. Wij willen Barabas’
Als de Democraat Barack Obama volgende week de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten wint, dan zou Amerika een 'europeanisatie' te wachten staan: het steeds Europeser worden van de Amerikaanse politiek en samenleving. HLN.BE kijkt even vooruit naar wat dat concreet betekent.
Obama's regering brengt straks protectionisme, hogere belastingen en een veel grotere rol van de overheid in de inkomens en daarmee de levens van de burgers. Een aantal zaken is al praktisch zeker over het beleid van de regering-Obama:
* Een substantieel deel van de Amerikaanse troepen in Irak wordt, ongeacht de omstandigheden, snel teruggehaald.
* Geen vrijhandelsakkoorden meer, maar protectionisme wordt de nationale handelspolitiek.
* Ondernemingen en de mensen uit de middenklasse en de groep van hogere inkomens gaan meer belasting betalen om 'de welstand te spreiden' zoals Obama dat ziet.
* De federale overheid gaat veel meer geld uitgeven voor onderwijs, gezondheidszorg, energiewinning en milieubescherming.
* Obama's plannen gaan zeker 300 miljard dollar per jaar kosten. Hij heeft een stijging van de overheidsuitgaven van 10 procent voorgesteld, aanzienlijk meer dan de 6,4 procent onder zijn voorganger Bush.
* De overheid gaat zich ook met steeds meer zaken in de economie bemoeien zoals bijvoorbeeld met de structuren van ondernemingen en de wijze van energiewinning en -verbruik.
* De macht van de vakbonden zal aanzienlijk toenemen door nieuwe regulering.
Een eerste voorwaarde is dat een komende Democratische regering sterk genoeg moet staan om haar politieke plannen uit te voeren. Ook het Congres moet dus Democratisch blijven na deze verkiezingen. Volgens de polls zit dat wel goed: bijvoorbeeld in de Senaat, waar ze hun huidige meerderheid van 51 van de honderd zetels lijken uit te breiden tot minstens 57 zetels. (mvl)
28/10/08 08u38
dinsdag 28 oktober 2008
HITLER, OOSTENRIJK en CANVAS
HITLER, OOSTENRIJK en CANVAS
U heeft gisteren in ‘Het Nieuws’ om 19 uur, waarschijnlijk, net als ik, een zucht van verlichting geslaakt wegens het afvoeren van het kookprogramma over Hitlers ‘Forel’. Zij het om verschillende redenen, zoals gisteren en vandaag in de kranten en tijdschriften. Wij vonden het ronduit belachelijk, tactloos, misplaatst, van slechte smaak, getuigend van een gevoel ‘wie doet ons iets’, enz, zowel het programmeren van die onzin, de tumult er over, als het afvoeren er van. Echt een ontspanningsprogramma op de maat van onbenullen. Precies alsof de machtige Alpentoppen rondom de ‘Berghof’ niet voor altijd ontheiligd zouden zijn door de aanewzigheid van een der grootste misdadigers van gemeen recht uit onze dagen, die dan nog in het niet verdwijnt in vergelijking met zijn soortgenoten Lenin, Stalin, Mao en anderen. Inderdaad, de Duitse Nationaal Socialisten viseerden in hoofdzaal niet de eigen landgenoten, wat die andere Heren, en met groter succdes (!) wel deden.
In het programma Plat Préfére zou de Vlaamse televisiekok Jeroen Meus Hitlers favoriete kostje maken: forel in botersaus
Voor de lezers van mijn blog zal ik echter in exclusiviteit de echte reden verklappen waarom de uitzending is afgeblazen. Ik ben er op gekomen, door dezelfde redenering toe te passen als de beste pennen, deze die schrijven voor de Morgen, zoals Walter Pauli, Luckas Vander Taelen of Tommeke Cohez (niet te verwarren met de Openbare Aanklager tegen wijlen Jeanne D’Arc, de Maagd van Orléans: dat was ene Cochon, geen Cochez, alhoewel via gelijkenis in woordgebruik zekere familiebanden niet kunnen uitgesloten worden). Zij gebruiken, in hun strijd tegen het Algemeen Vlaams Belang, de tactiek van de hink-stap-sprong. Zij zetten af: links, via halve waarheid, doen hink via leugen, en stap+sprong via gevolgtrekking.
En nu komt het.
Gans het verhaal is/was een verkiezingstunt van het Vlaams Belang, in de persoon van Marie Rose Morelleke/Forelleke! En dat is nu gelukkig kunnen afgeblazen worden! En of er, na onderhavige publicatie, koppen zullen rollen!
Genaamde Jeroen Meus, televisiekok (= in deze context een halve waarheid) is de nieuwe vrijer van Marie Rose Morel (=leugen, maar de associatie Morelleke/Forelleke klint nog na in het collectief geheugen, dank zij Jürgen Verstrepen, leugen² in ‘t vierkant) : Besluit: linkie-winkie logica van het verhaal: die Meus is louter en alleen naar Berchtesgaden (=Hitler) getrokken, om op TV zijn nieuw lief Morelleke/Forelleke te kunnen promoten.
Psssst. Via het getoonde sfeerbeeld van de opnamen (in Het Nieuws) waanden wij ons terug in de Beierse Alpen, op de plaats waar eens de Berghof in al zijn glorie zou gestaan hebben. Wij konden (1980) de wegwijzers ‘Berchtesgaden’, op de Autostrade naar Salzburg, niet weerstaan. Louter historische nieuwsgierigheid dreef ons daar naar toe. Ter plaatse troffen wij – onbegrijpelijk – een bijna een religieuze stemming aan, alhoewel er alles aan gedaan werd om het begrip ‘bedevaart’ te vermijden. Onwillekeurig waren wij, zoals iedereen, stil. Waarschijnlijk om totaal verschillende reddenen. Wij troffen op de Obersalzberg slechts grondig vernielde ruïnes aan, maar de omgeving was oneindig mooi, afgrijselijk, adembenemend, indrukwekkend groots. Bijna als een weerkaatsing van de enormiteiten die in de ongeluksjaren van op deze plaats voor de ganse mensheid werden beslist. Gelukkig is alleen de natuur over gebleven – de rest is Geschiedenis.
U heeft gisteren in ‘Het Nieuws’ om 19 uur, waarschijnlijk, net als ik, een zucht van verlichting geslaakt wegens het afvoeren van het kookprogramma over Hitlers ‘Forel’. Zij het om verschillende redenen, zoals gisteren en vandaag in de kranten en tijdschriften. Wij vonden het ronduit belachelijk, tactloos, misplaatst, van slechte smaak, getuigend van een gevoel ‘wie doet ons iets’, enz, zowel het programmeren van die onzin, de tumult er over, als het afvoeren er van. Echt een ontspanningsprogramma op de maat van onbenullen. Precies alsof de machtige Alpentoppen rondom de ‘Berghof’ niet voor altijd ontheiligd zouden zijn door de aanewzigheid van een der grootste misdadigers van gemeen recht uit onze dagen, die dan nog in het niet verdwijnt in vergelijking met zijn soortgenoten Lenin, Stalin, Mao en anderen. Inderdaad, de Duitse Nationaal Socialisten viseerden in hoofdzaal niet de eigen landgenoten, wat die andere Heren, en met groter succdes (!) wel deden.
In het programma Plat Préfére zou de Vlaamse televisiekok Jeroen Meus Hitlers favoriete kostje maken: forel in botersaus
Voor de lezers van mijn blog zal ik echter in exclusiviteit de echte reden verklappen waarom de uitzending is afgeblazen. Ik ben er op gekomen, door dezelfde redenering toe te passen als de beste pennen, deze die schrijven voor de Morgen, zoals Walter Pauli, Luckas Vander Taelen of Tommeke Cohez (niet te verwarren met de Openbare Aanklager tegen wijlen Jeanne D’Arc, de Maagd van Orléans: dat was ene Cochon, geen Cochez, alhoewel via gelijkenis in woordgebruik zekere familiebanden niet kunnen uitgesloten worden). Zij gebruiken, in hun strijd tegen het Algemeen Vlaams Belang, de tactiek van de hink-stap-sprong. Zij zetten af: links, via halve waarheid, doen hink via leugen, en stap+sprong via gevolgtrekking.
En nu komt het.
Gans het verhaal is/was een verkiezingstunt van het Vlaams Belang, in de persoon van Marie Rose Morelleke/Forelleke! En dat is nu gelukkig kunnen afgeblazen worden! En of er, na onderhavige publicatie, koppen zullen rollen!
Genaamde Jeroen Meus, televisiekok (= in deze context een halve waarheid) is de nieuwe vrijer van Marie Rose Morel (=leugen, maar de associatie Morelleke/Forelleke klint nog na in het collectief geheugen, dank zij Jürgen Verstrepen, leugen² in ‘t vierkant) : Besluit: linkie-winkie logica van het verhaal: die Meus is louter en alleen naar Berchtesgaden (=Hitler) getrokken, om op TV zijn nieuw lief Morelleke/Forelleke te kunnen promoten.
Psssst. Via het getoonde sfeerbeeld van de opnamen (in Het Nieuws) waanden wij ons terug in de Beierse Alpen, op de plaats waar eens de Berghof in al zijn glorie zou gestaan hebben. Wij konden (1980) de wegwijzers ‘Berchtesgaden’, op de Autostrade naar Salzburg, niet weerstaan. Louter historische nieuwsgierigheid dreef ons daar naar toe. Ter plaatse troffen wij – onbegrijpelijk – een bijna een religieuze stemming aan, alhoewel er alles aan gedaan werd om het begrip ‘bedevaart’ te vermijden. Onwillekeurig waren wij, zoals iedereen, stil. Waarschijnlijk om totaal verschillende reddenen. Wij troffen op de Obersalzberg slechts grondig vernielde ruïnes aan, maar de omgeving was oneindig mooi, afgrijselijk, adembenemend, indrukwekkend groots. Bijna als een weerkaatsing van de enormiteiten die in de ongeluksjaren van op deze plaats voor de ganse mensheid werden beslist. Gelukkig is alleen de natuur over gebleven – de rest is Geschiedenis.
KLEURVAKBONDEN, MAFFIA SI or NO
DE KLEURVAKBONDEN: MAFFIA SI or NO?
Viva de vakbond !
Wie had nooit gedacht dit van me te horen, maar vandaag moet ik toegeven dat sommige mensen écht beter worden van het feit dat ze lid zijn van een vakbond. De heren Rudy De Leeuw, Luc Cortebeeck en Jan Vercamst bijvoorbeeld.
Die worden er dankzij hun “inzet” voor “de werkman” - “de kleine mens”, weet u wel – of beter dankzij het feit dat ze baas zijn van respectievelijk het ABVV, het ACV en het ACLVB, iedere maand respectievelijk 4999,25 euro, 4000 euro en 4175 euro rijker op. Netto, wel te verstaan. Het feit dat ze daarmee minstens twee keer en in een niet onaanzienlijk aantal gevallen bijna drie keer zoveel verdienen als hun leden, zal hen ongetwijfeld toelaten zich in te leven in de financiële toestand van die leden. Net zoals het gegeven dat ze, in tegenstelling tot die leden, ook nog een gratis auto en tankkaart hebben én op kosten van die leden ondermeer op restaurant kunnen gaan.
Tot zo ver ons aller goede vriend Björn Roose op zijn weblog
http://frietmetstoofvlees.blogspot.com/
maar deze keer is hij, zeldzaam, te kort door de bocht gegaan. Waarschijnlijk uit medelijden met in het achterhoofd de arme verdrukte PS, de Parti Scandale van o.a. Michel Daerden, Bedrijfsrevisor bij Gods Genade.Als gewezen fiscalist-tot-in-de-kist weet Digitalia uit beroepservaring, dat dergelijke openbare bestuurders als onze Syndic-bazen , gedekt door louche kameraden van het slag van Zatte Daerden, naast de opgesomde officiële ‘emolumenten’, nog genieten (dat is wel het juiste woord op de juiste plaats) van
1° alle mogelijke soorten ‘terugbetaalde kosten eigen aan het ambt’, gewoonlijk forfaitair bepaald door de Raad van Bestuur. (ttz. zij zelf en hun gelijken) en, via ‘dading’ fiscaal vrijgesteld.
2°: idem dito voor een andere soort kosten: deze ‘eigen aan de werkgever’:dat kan gaan van een bioscoopticket tot terugbetaling van vliegtuigreizen, tot bijvoorbeeld ‘drukwerk’, betaald met eigen penningen, dat meestal gaat over verkapte privé-uitgaven van sportzaken en/of schoolbehoeften voor de kinderen, aanschaf van dure boeken of DVD’s, enz.. In privé- ondernemingen met officiële Jaarrekeningen het geliefkoosde jachtterrein van belastingscontroleurs. En bij failissement van de Heren Curatoren en Rechters-Commissarissen.
3° van ‘ter beschikking gestelde beroepskledij’, wat inhoudt dat garderobes, cosmetica, coiffure van hele gezinnen door ‘den boungd’ in een of ander rubriek van ‘werkingskosten’ of ‘sociale kosten’ weggestopt worden, met medeplichtigheid van bepaalde (meegraaiende) ondergeschikten.
4° dat zij (op kosten van hun eigen - of van een neven - organisatie) een familielid hebben die zich ‘opoffert’ om (zijn hobby) publicitaire activiteiten te ontwikkelen waarbij het logo goed in beeld komt in de media of voor een groot publiek: sportkledij – autocross – raceboten – sportvliegen, vakantieverblijven, enz….
5° in alle mogelijke Adviesraden, VZW’s , nevenorganisaties en Openbare Besturen zetelen, waarvoor er nog eens manna uit de hemel valt, onder de vorm van presentiegelden, terugbetaalde kostenvergoeding, enz.
6° dat er geen ‘afdrachten’ aan de Partij verschuldigd zijn, zoals bij hun collega-spitsbroeders die in de actieve politiek staan.
7° dat er een pleïade smekers en bedelaars om hun gunsten aan hun bel hangen om gratis toegangskaarten (voetbal, toneel, opera, ballet) te presenteren voor hen en hun familieleden tot in het zeventiende knoopsgat.
8° dat voor hen en hun omgeving ten allen kante de rode lopers worden uitgelegd, om inzake pikorde, overal de eersten te zijn (directieposten, kabinetten, enz).
9° dat, zelfs zonder een teken van hun hand, overal de deuren opengaan, weeral omwille van de zaligmakende pikorde van hun ‘protégé’s’….Post-Spoor-Leger-Administratie-Onderwijs-burgerluchtvaart-media, enz….
10° dat hun adminstraties en sociale bureau”s fiscale loonstroken 281.10 (loontrekkers) en 281.20 (bestuurders) uitreikten/uitreiken volgens officieel model, wat dus op de belastingsaangifte dient te worden ingevuld, maar daarnaast identieke modellen, met andere bedragen, waarbij, als men het totale inkomen wenst/wenste te weten, beide fiches moeten samen geteld worden. Beide drukwerken (die fiches) zijn/waren identiek. Alleen een ingewijde kan/kon vermoeden (door het al-dan-niet ontbreken van de vermelding 281.10 of 281.20 in minieme druk, bovenaan het document) wat ‘telde voor de fiscus’, en wat niet…
En waar is nu Björn Roose tenslotte te kort door de bocht gegaan? Omdat hij nagelaten heeft het besluit neer te schrijven. Namelijk de vraag waarom en voor hoelang nog zij boven de Wet staan, doordat hun winstgevende ondernemingen geen rechtspersoonlijkheid hebben. Omdat op die manier, zij een republiek der kameraden zijn, die alleen hun eigen wetten naleven. En deze aanpassen, naar gelang de tijd en e omstandigheden. Dit alles is nog te meer wraakroepend, omdat juist zij van anderen, de Patroons, de Openbaarheid van Bestuur eisen aan de hand van publiek toegankelijke boekhoudingen. Waar, in de neergelegde Jaarrekeningen een afzonderlijke rubriek voorkomt, met alle uitbetaalde vergoedingen aan alle Bestuurders. Jaarrekeningen, wettelijk gecertifieerd door Revisoren en Accountants-Belastingsconsulenten op investigatie en onder controle van juist die Syndcale Overheden.
Maar er is meer. De kleinste zelfstandige heeft in zijn fiscaal dossier, een onderafdeling ‘Permanent’, waarbij van jaar tot jaar de ‘fortuintoestand’ van de belastingplichtige en van zijn gezin opgevolgd wordt. De fiscus neemt als begincijfer de aangegeven netto beroepswinst, verminderd met het noodzakelijke ‘levensonderhoud’ van het gezin, dat altijd willekeurig hoog geschat wordt. Zodat er zo goed als niets overschiet voor zaken die zullen blijken uit….Dan begint de balansopstel van ontvangsten en uitgaven, waarbij een overschot van vorige belastbare periode niet eens wettelijk kan in overweging genomen worden. Er wordt gestart met het begin en eindsaldo van binnen-en buitenlandse bankrekeningen +analyse van ‘verdachte bewegingen’, private aankoop of uitgavenbewijzen: vliegreizen, aankoop dure huishoudtoestellen of beeldmaterieel, enz….Blijkt hieruit een hogere ‘fortuintoestand’ dan mogelijk is met de ingediende inkomsten-aangifte, dan volgt gewoon een taxatie op basis van Art 248, ‘tekenen en indiciën.
Onder druk van ‘de juiste personen’ en ‘wegens gebrek aan middelen’, is dergelijk onderzoek hoogst ongebruikelijk voor ‘loontrekkers’
Allo, heren van het ABVV, ACV en ACLVB…Voldoende duidelijk gemaakt waarom jullie staan voor het behoud van belgië? En wij juist niet?
Viva de vakbond !
Wie had nooit gedacht dit van me te horen, maar vandaag moet ik toegeven dat sommige mensen écht beter worden van het feit dat ze lid zijn van een vakbond. De heren Rudy De Leeuw, Luc Cortebeeck en Jan Vercamst bijvoorbeeld.
Die worden er dankzij hun “inzet” voor “de werkman” - “de kleine mens”, weet u wel – of beter dankzij het feit dat ze baas zijn van respectievelijk het ABVV, het ACV en het ACLVB, iedere maand respectievelijk 4999,25 euro, 4000 euro en 4175 euro rijker op. Netto, wel te verstaan. Het feit dat ze daarmee minstens twee keer en in een niet onaanzienlijk aantal gevallen bijna drie keer zoveel verdienen als hun leden, zal hen ongetwijfeld toelaten zich in te leven in de financiële toestand van die leden. Net zoals het gegeven dat ze, in tegenstelling tot die leden, ook nog een gratis auto en tankkaart hebben én op kosten van die leden ondermeer op restaurant kunnen gaan.
Tot zo ver ons aller goede vriend Björn Roose op zijn weblog
http://frietmetstoofvlees.blogspot.com/
maar deze keer is hij, zeldzaam, te kort door de bocht gegaan. Waarschijnlijk uit medelijden met in het achterhoofd de arme verdrukte PS, de Parti Scandale van o.a. Michel Daerden, Bedrijfsrevisor bij Gods Genade.Als gewezen fiscalist-tot-in-de-kist weet Digitalia uit beroepservaring, dat dergelijke openbare bestuurders als onze Syndic-bazen , gedekt door louche kameraden van het slag van Zatte Daerden, naast de opgesomde officiële ‘emolumenten’, nog genieten (dat is wel het juiste woord op de juiste plaats) van
1° alle mogelijke soorten ‘terugbetaalde kosten eigen aan het ambt’, gewoonlijk forfaitair bepaald door de Raad van Bestuur. (ttz. zij zelf en hun gelijken) en, via ‘dading’ fiscaal vrijgesteld.
2°: idem dito voor een andere soort kosten: deze ‘eigen aan de werkgever’:dat kan gaan van een bioscoopticket tot terugbetaling van vliegtuigreizen, tot bijvoorbeeld ‘drukwerk’, betaald met eigen penningen, dat meestal gaat over verkapte privé-uitgaven van sportzaken en/of schoolbehoeften voor de kinderen, aanschaf van dure boeken of DVD’s, enz.. In privé- ondernemingen met officiële Jaarrekeningen het geliefkoosde jachtterrein van belastingscontroleurs. En bij failissement van de Heren Curatoren en Rechters-Commissarissen.
3° van ‘ter beschikking gestelde beroepskledij’, wat inhoudt dat garderobes, cosmetica, coiffure van hele gezinnen door ‘den boungd’ in een of ander rubriek van ‘werkingskosten’ of ‘sociale kosten’ weggestopt worden, met medeplichtigheid van bepaalde (meegraaiende) ondergeschikten.
4° dat zij (op kosten van hun eigen - of van een neven - organisatie) een familielid hebben die zich ‘opoffert’ om (zijn hobby) publicitaire activiteiten te ontwikkelen waarbij het logo goed in beeld komt in de media of voor een groot publiek: sportkledij – autocross – raceboten – sportvliegen, vakantieverblijven, enz….
5° in alle mogelijke Adviesraden, VZW’s , nevenorganisaties en Openbare Besturen zetelen, waarvoor er nog eens manna uit de hemel valt, onder de vorm van presentiegelden, terugbetaalde kostenvergoeding, enz.
6° dat er geen ‘afdrachten’ aan de Partij verschuldigd zijn, zoals bij hun collega-spitsbroeders die in de actieve politiek staan.
7° dat er een pleïade smekers en bedelaars om hun gunsten aan hun bel hangen om gratis toegangskaarten (voetbal, toneel, opera, ballet) te presenteren voor hen en hun familieleden tot in het zeventiende knoopsgat.
8° dat voor hen en hun omgeving ten allen kante de rode lopers worden uitgelegd, om inzake pikorde, overal de eersten te zijn (directieposten, kabinetten, enz).
9° dat, zelfs zonder een teken van hun hand, overal de deuren opengaan, weeral omwille van de zaligmakende pikorde van hun ‘protégé’s’….Post-Spoor-Leger-Administratie-Onderwijs-burgerluchtvaart-media, enz….
10° dat hun adminstraties en sociale bureau”s fiscale loonstroken 281.10 (loontrekkers) en 281.20 (bestuurders) uitreikten/uitreiken volgens officieel model, wat dus op de belastingsaangifte dient te worden ingevuld, maar daarnaast identieke modellen, met andere bedragen, waarbij, als men het totale inkomen wenst/wenste te weten, beide fiches moeten samen geteld worden. Beide drukwerken (die fiches) zijn/waren identiek. Alleen een ingewijde kan/kon vermoeden (door het al-dan-niet ontbreken van de vermelding 281.10 of 281.20 in minieme druk, bovenaan het document) wat ‘telde voor de fiscus’, en wat niet…
En waar is nu Björn Roose tenslotte te kort door de bocht gegaan? Omdat hij nagelaten heeft het besluit neer te schrijven. Namelijk de vraag waarom en voor hoelang nog zij boven de Wet staan, doordat hun winstgevende ondernemingen geen rechtspersoonlijkheid hebben. Omdat op die manier, zij een republiek der kameraden zijn, die alleen hun eigen wetten naleven. En deze aanpassen, naar gelang de tijd en e omstandigheden. Dit alles is nog te meer wraakroepend, omdat juist zij van anderen, de Patroons, de Openbaarheid van Bestuur eisen aan de hand van publiek toegankelijke boekhoudingen. Waar, in de neergelegde Jaarrekeningen een afzonderlijke rubriek voorkomt, met alle uitbetaalde vergoedingen aan alle Bestuurders. Jaarrekeningen, wettelijk gecertifieerd door Revisoren en Accountants-Belastingsconsulenten op investigatie en onder controle van juist die Syndcale Overheden.
Maar er is meer. De kleinste zelfstandige heeft in zijn fiscaal dossier, een onderafdeling ‘Permanent’, waarbij van jaar tot jaar de ‘fortuintoestand’ van de belastingplichtige en van zijn gezin opgevolgd wordt. De fiscus neemt als begincijfer de aangegeven netto beroepswinst, verminderd met het noodzakelijke ‘levensonderhoud’ van het gezin, dat altijd willekeurig hoog geschat wordt. Zodat er zo goed als niets overschiet voor zaken die zullen blijken uit….Dan begint de balansopstel van ontvangsten en uitgaven, waarbij een overschot van vorige belastbare periode niet eens wettelijk kan in overweging genomen worden. Er wordt gestart met het begin en eindsaldo van binnen-en buitenlandse bankrekeningen +analyse van ‘verdachte bewegingen’, private aankoop of uitgavenbewijzen: vliegreizen, aankoop dure huishoudtoestellen of beeldmaterieel, enz….Blijkt hieruit een hogere ‘fortuintoestand’ dan mogelijk is met de ingediende inkomsten-aangifte, dan volgt gewoon een taxatie op basis van Art 248, ‘tekenen en indiciën.
Onder druk van ‘de juiste personen’ en ‘wegens gebrek aan middelen’, is dergelijk onderzoek hoogst ongebruikelijk voor ‘loontrekkers’
Allo, heren van het ABVV, ACV en ACLVB…Voldoende duidelijk gemaakt waarom jullie staan voor het behoud van belgië? En wij juist niet?
zondag 26 oktober 2008
MARIE ROSE, MIA DOORNAERT, FRANK THEVISSEN
MARIE ROSE/ MIA DOORNAART/ FRANK THEVISSEN
Dat zijn voor mij namen als over Vlaanderen uitgestrooide tingelende beiaardklanken. Soms licht en tintelend als champagne (voor de eerste), maar doorgaans doordringend en veel te gewichtig( voor de tweede). Dat is voor wat betreft de Dames. U moet weten, dat mijn heimwee naar Vlaanderen het best verbeeld wordt door ronkende beiaardklokken over welig wiegende velden en wouden, of vlakten der heide vol rust. Dan zie ik ons, ergens gezeten ten einde ‘een terrasje te doen’ het zij op de Groenplaats in Antwerpen, onder de ranke Lieve Vrouwentoren, hetzij in het Oudenaarde van Adriaan Brouwer, lekker in de zin, op het terrasje van de ‘Pomme d’Or’ op de Grote Markt, hetzij op ons geliegde plekje, voor de Ieperse Lakenhallen, op de (twee grootste) Markt van b., in ‘Den Anker’…waarom het het kwartier gespeeld wordt van ‘Kere weerrom, reuze rzuze, kere weerom, reuzgom…
Voor de indruk op mezelf die Prof. Frank Thevissen maakt, zoek ik nog naar woorden. Zou maar al te graag applaudisseren, maar ben beducht voor de echo in mijn eigen hoofd…
Deze drie namen haal ik op deze mooie zondagmiddag niet zo maar uit het luchtledige. Neen. Ze kwamen bij mij binnenvallen, eerder ongevraagd, zoals E-Mailpost altijd doet als iemand op zijn computer bezig is…. ‘U heeft een Bericht ontvangen’…staat dan in een mini-schermpje onderaan te lezen….Deze keer was het één ademloos uit te lezen serie van publicaties, die ik graag zou kopiëren op deze blog, maar niet kan wegens echt tè volumineus….
Politiek.net - Iskander (iskander-verdeellijst@politiek.net)
Verzonden: zondag 26 oktober 2008 11:01:00
Via dit bruggetje kunt U inschrijven: http://www.politiek.net/iskander/watisiskander.html
Als Pallieter-lezer, met een goed hart (en dus een slecht karakter), geef ik U wel een paar alineas….als intro.
Over Marie Rose Morel en het boek van Verstrepen: een artikel dat U absoluut moet lezen. Geschreven door Frank Thevissen in Achter Het Nieuws. Hoe een Standae-hoernaliste in het Engelstalig wereldwijd verspreid tijdschrift FLANDERS TODAY, betaald met ons aller belastingsgeld, met goede bedoelingen ooit in het leven geroep door Geert Bourgeois, viswijven-parlé mag vertellen over ons aller Marie Rose, niet ander dan uit de duim gezogen roddel over het ‘Koningskoppel Morel/Van Hecke’, maar de andere serieuze Wetstraat-hoerderij netjes achhterwege laat….Die trut schrijft (vertaald uit het Engels!) het volgende:
("Morel kondigde een klacht tegen Verstrepen aan, waarmee ze alleen maar de indruk versterkte dat ze steeds in verdediging speelt. Niet te verwonderen dat ze met Sarah Palin sympathiseert!")
Marie Rose in verband brengen met Sarah Palin…is dat niet een beetje gewaagd? De verkiezingen in de USA zijn pas op 4 November…..Enfin, die Standaer-trut zingt het liedje dat men in Europa het liefst hoort…in de hoop dat Obama de volgende President wordt….Als dat dan maar goed afloopt, voor Europa…wat lang niet zeker is…Integendeel zelf!
Over Barones Mia Doornaert: die kapt op de media in het algemeen, wegens gebrek aan hoernalistieke waardigheid. De pers zou zo goed als gelijk staan met ‘de boekskens’ – wat nog juist is ook. Dat daarbij Aboe Dadja Dadja (juist?) opgevoerd wordt, en diens vrijspraak, is weeral ‘des Standaerd’s’, anders zou het Barones Mia Doornaert niet zijn. Vlaanderen is een huis met vele kamers!
Over (nog eens) de hoernalistiek in Vlaanderen: weeral Frank Thevissen, met een analyse weeral over het boek ‘Zwart op Wit’ van Verstrepen. Is een absolute aanrader om per stencil door te geven aan de overige 5.999.998 Vlamingen, zodat niemand het ooit kan vergeten. Hier een (kort) uittreksel, om de smaak te pakken te krijgen….
Persoonlijke bedenking: Vlaamse Onafhankelijke Pers: voor wanneer is die?
Het is wel bijzonder cynisch vast te stellen dat het boek van de man die van 'Freedom of Speech' consequent zijn handelsmerk tracht te maken, ondanks de massale media-aandacht voor het boek, door diezelfde media genadeloos wordt gecensureerd.
Daardoor zullen de verkeerde mensen dit boek om de verkeerde reden aanschaffen om zich vervolgens bekocht te voelen. Want wie - afgaand op de krantenkoppen - een soort geactualiseerde, stomende remake van 'Ilsa, Wolvin van de SS' uit 1975 in boekvorm verwacht, komt zonder meer bedrogen uit.
Veel ophefmakender is dat de eerste 122 pagina's van het boek door de media compleet werden genegeerd. En dat is allerminst toevallig. De eerste elf deeltjes van het boek schetsen immers een ontluisterend beeld van de manier waarop een krans van Vlaamse politici achter de schermen de mediacarrière van Verstrepen fnuikten en hem uiteindelijk journalistiek monddood maakten. Het is een bij momenten angstaanjagend relaas met regelrechte maffiatrekken. Opvallend duiken daarbij telkens weer dezelfde politieke namen op die ook in andere dossiers opgeld maakten.
Het blijken ook telkens opnieuw dezelfde politici te zijn die hun macht aanwenden om achter de schermen de media naar hun hand te zetten en op drieste wijze hun tegenstrevers uit te schakelen en te broodroven. Concreet verwijst het boek naar Patrick Dewael, Bart Somers, Karel De Gucht, Noël Slangen van de Open VLD en Steve Stevaert en Guy Peeters van de Sp.a.
De oprukkende journalistieke kanker van de politieke inmenging en de impliciete dreiging die ervan uitgaat, is blijkbaar zodanig uitgezaaid, dat geen enkele journalist het nog aandurft om de passages waarin Guy Peeters, Steve Stevaert, Karel De Gucht of Noël Slangen opduiken ook maar te citeren, te bespreken, voor te leggen aan de auteur én de betrokkenen, laat staan hun rol te onderzoeken. Autocensuur en de censuur van het verzwijgen dreigen zowat de meest ernstige vormen van mediacensuur te worden waarmee de Vlaamse politieke journalistiek te kampen heeft.
Dit boek vormt een uitgelezen kans om deze wanpraktijken en het machtsmisbruik van een aantal politici aan de kaak te stellen en verder uit te spitten, maar blijkbaar vonden de media het opblazen van pikante seksroddels rond de vermeende liefdesaffaire van Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke relevanter en vooral ... veiliger.
Wie het boek integraal leest, beseft meteen dat de machinaties van een kleine groep invloedrijke machtspolitici in dit land - veelal met banden binnen de loge - een stuk meer angst moeten inboezemen dan het relaas over de doortocht van Jurgen Verstrepen bij het Vlaams Blok en het Vlaams Belang in de hoofdstukjes 11 t/m 17. In vergelijking met de malafide praktijken van de hogervermelde Open VLD- en SP.a-bonzen zou men zich wellicht beter eens bezinnen over de wenselijkheid, de noodzaak en de hoogdringendheid van de invoering van een bijkomend cordon sanitaire.
Onder logebroeders: Stevaert (SP.a) en Slangen (Open VLD)
Een van de vele ontluisterende passages in het boek van Verstrepen is deze waarin de Open VLD, Verstrepen in de aanloop van de verkiezingen van 2007 een tijd lang trachtte in te lijven. In dat verband krijgt Verstrepen op zekere dag een telefoon van Noël Slangen.
Slangen: 'De aandacht die u hebt gekregen door het afvoeren van uw programma is perfect voor ons. We kunnen u echt in de markt zetten met de vrijheid van meningsuiting. (...) Daar kunnen we een mooie campagne omheen bouwen, maar er is wel één punt waar we wat verveeld mee zitten. Dat ligt echt nogal gevoelig. U hebt Steve Stevaert beschuldigd.'
Verstrepen: 'Ja, en dan? Wat is het probleem?'
Slangen: '(...) U hebt overal laten doorschemeren dat Steve mee verantwoordelijk is voor het stopzetten van uw programma. Dat staat in verscheidene artikelen.'
Verstrepen: 'Meneer Slangen, dat heeft Steve himself gesuggereerd in het bijzijn van Goedele Liekens, Paul Van Den Driessche en van zijn woordvoerder. Ik mag ter plekke dood neervallen als het niet zo is.'
Slangen: 'Ja maar, misschien zou het nuttig zijn dat u nu, dus voor dat u officieel bekendmaakt dat u bij ons komt, die journalist belt en hem publiekelijk uw verontschuldigingen aanbiedt. Vertel hem dat Steve Stevaert er niets mee te maken heeft, want u weet, Stevaert is populair. (...) Zeg gewoon dat u zich heeft vergist.'
(Verstrepen): 'Ik stond op mijn benen te trillen. Zo ging dat dus in de politiek. Het beviel me niet. Trouwens, Slangen werkte toch voor de VLD en niet voor de Sp.a?
Dat zijn voor mij namen als over Vlaanderen uitgestrooide tingelende beiaardklanken. Soms licht en tintelend als champagne (voor de eerste), maar doorgaans doordringend en veel te gewichtig( voor de tweede). Dat is voor wat betreft de Dames. U moet weten, dat mijn heimwee naar Vlaanderen het best verbeeld wordt door ronkende beiaardklokken over welig wiegende velden en wouden, of vlakten der heide vol rust. Dan zie ik ons, ergens gezeten ten einde ‘een terrasje te doen’ het zij op de Groenplaats in Antwerpen, onder de ranke Lieve Vrouwentoren, hetzij in het Oudenaarde van Adriaan Brouwer, lekker in de zin, op het terrasje van de ‘Pomme d’Or’ op de Grote Markt, hetzij op ons geliegde plekje, voor de Ieperse Lakenhallen, op de (twee grootste) Markt van b., in ‘Den Anker’…waarom het het kwartier gespeeld wordt van ‘Kere weerrom, reuze rzuze, kere weerom, reuzgom…
Voor de indruk op mezelf die Prof. Frank Thevissen maakt, zoek ik nog naar woorden. Zou maar al te graag applaudisseren, maar ben beducht voor de echo in mijn eigen hoofd…
Deze drie namen haal ik op deze mooie zondagmiddag niet zo maar uit het luchtledige. Neen. Ze kwamen bij mij binnenvallen, eerder ongevraagd, zoals E-Mailpost altijd doet als iemand op zijn computer bezig is…. ‘U heeft een Bericht ontvangen’…staat dan in een mini-schermpje onderaan te lezen….Deze keer was het één ademloos uit te lezen serie van publicaties, die ik graag zou kopiëren op deze blog, maar niet kan wegens echt tè volumineus….
Politiek.net - Iskander (iskander-verdeellijst@politiek.net)
Verzonden: zondag 26 oktober 2008 11:01:00
Via dit bruggetje kunt U inschrijven: http://www.politiek.net/iskander/watisiskander.html
Als Pallieter-lezer, met een goed hart (en dus een slecht karakter), geef ik U wel een paar alineas….als intro.
Over Marie Rose Morel en het boek van Verstrepen: een artikel dat U absoluut moet lezen. Geschreven door Frank Thevissen in Achter Het Nieuws. Hoe een Standae-hoernaliste in het Engelstalig wereldwijd verspreid tijdschrift FLANDERS TODAY, betaald met ons aller belastingsgeld, met goede bedoelingen ooit in het leven geroep door Geert Bourgeois, viswijven-parlé mag vertellen over ons aller Marie Rose, niet ander dan uit de duim gezogen roddel over het ‘Koningskoppel Morel/Van Hecke’, maar de andere serieuze Wetstraat-hoerderij netjes achhterwege laat….Die trut schrijft (vertaald uit het Engels!) het volgende:
("Morel kondigde een klacht tegen Verstrepen aan, waarmee ze alleen maar de indruk versterkte dat ze steeds in verdediging speelt. Niet te verwonderen dat ze met Sarah Palin sympathiseert!")
Marie Rose in verband brengen met Sarah Palin…is dat niet een beetje gewaagd? De verkiezingen in de USA zijn pas op 4 November…..Enfin, die Standaer-trut zingt het liedje dat men in Europa het liefst hoort…in de hoop dat Obama de volgende President wordt….Als dat dan maar goed afloopt, voor Europa…wat lang niet zeker is…Integendeel zelf!
Over Barones Mia Doornaert: die kapt op de media in het algemeen, wegens gebrek aan hoernalistieke waardigheid. De pers zou zo goed als gelijk staan met ‘de boekskens’ – wat nog juist is ook. Dat daarbij Aboe Dadja Dadja (juist?) opgevoerd wordt, en diens vrijspraak, is weeral ‘des Standaerd’s’, anders zou het Barones Mia Doornaert niet zijn. Vlaanderen is een huis met vele kamers!
Over (nog eens) de hoernalistiek in Vlaanderen: weeral Frank Thevissen, met een analyse weeral over het boek ‘Zwart op Wit’ van Verstrepen. Is een absolute aanrader om per stencil door te geven aan de overige 5.999.998 Vlamingen, zodat niemand het ooit kan vergeten. Hier een (kort) uittreksel, om de smaak te pakken te krijgen….
Persoonlijke bedenking: Vlaamse Onafhankelijke Pers: voor wanneer is die?
Het is wel bijzonder cynisch vast te stellen dat het boek van de man die van 'Freedom of Speech' consequent zijn handelsmerk tracht te maken, ondanks de massale media-aandacht voor het boek, door diezelfde media genadeloos wordt gecensureerd.
Daardoor zullen de verkeerde mensen dit boek om de verkeerde reden aanschaffen om zich vervolgens bekocht te voelen. Want wie - afgaand op de krantenkoppen - een soort geactualiseerde, stomende remake van 'Ilsa, Wolvin van de SS' uit 1975 in boekvorm verwacht, komt zonder meer bedrogen uit.
Veel ophefmakender is dat de eerste 122 pagina's van het boek door de media compleet werden genegeerd. En dat is allerminst toevallig. De eerste elf deeltjes van het boek schetsen immers een ontluisterend beeld van de manier waarop een krans van Vlaamse politici achter de schermen de mediacarrière van Verstrepen fnuikten en hem uiteindelijk journalistiek monddood maakten. Het is een bij momenten angstaanjagend relaas met regelrechte maffiatrekken. Opvallend duiken daarbij telkens weer dezelfde politieke namen op die ook in andere dossiers opgeld maakten.
Het blijken ook telkens opnieuw dezelfde politici te zijn die hun macht aanwenden om achter de schermen de media naar hun hand te zetten en op drieste wijze hun tegenstrevers uit te schakelen en te broodroven. Concreet verwijst het boek naar Patrick Dewael, Bart Somers, Karel De Gucht, Noël Slangen van de Open VLD en Steve Stevaert en Guy Peeters van de Sp.a.
De oprukkende journalistieke kanker van de politieke inmenging en de impliciete dreiging die ervan uitgaat, is blijkbaar zodanig uitgezaaid, dat geen enkele journalist het nog aandurft om de passages waarin Guy Peeters, Steve Stevaert, Karel De Gucht of Noël Slangen opduiken ook maar te citeren, te bespreken, voor te leggen aan de auteur én de betrokkenen, laat staan hun rol te onderzoeken. Autocensuur en de censuur van het verzwijgen dreigen zowat de meest ernstige vormen van mediacensuur te worden waarmee de Vlaamse politieke journalistiek te kampen heeft.
Dit boek vormt een uitgelezen kans om deze wanpraktijken en het machtsmisbruik van een aantal politici aan de kaak te stellen en verder uit te spitten, maar blijkbaar vonden de media het opblazen van pikante seksroddels rond de vermeende liefdesaffaire van Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke relevanter en vooral ... veiliger.
Wie het boek integraal leest, beseft meteen dat de machinaties van een kleine groep invloedrijke machtspolitici in dit land - veelal met banden binnen de loge - een stuk meer angst moeten inboezemen dan het relaas over de doortocht van Jurgen Verstrepen bij het Vlaams Blok en het Vlaams Belang in de hoofdstukjes 11 t/m 17. In vergelijking met de malafide praktijken van de hogervermelde Open VLD- en SP.a-bonzen zou men zich wellicht beter eens bezinnen over de wenselijkheid, de noodzaak en de hoogdringendheid van de invoering van een bijkomend cordon sanitaire.
Onder logebroeders: Stevaert (SP.a) en Slangen (Open VLD)
Een van de vele ontluisterende passages in het boek van Verstrepen is deze waarin de Open VLD, Verstrepen in de aanloop van de verkiezingen van 2007 een tijd lang trachtte in te lijven. In dat verband krijgt Verstrepen op zekere dag een telefoon van Noël Slangen.
Slangen: 'De aandacht die u hebt gekregen door het afvoeren van uw programma is perfect voor ons. We kunnen u echt in de markt zetten met de vrijheid van meningsuiting. (...) Daar kunnen we een mooie campagne omheen bouwen, maar er is wel één punt waar we wat verveeld mee zitten. Dat ligt echt nogal gevoelig. U hebt Steve Stevaert beschuldigd.'
Verstrepen: 'Ja, en dan? Wat is het probleem?'
Slangen: '(...) U hebt overal laten doorschemeren dat Steve mee verantwoordelijk is voor het stopzetten van uw programma. Dat staat in verscheidene artikelen.'
Verstrepen: 'Meneer Slangen, dat heeft Steve himself gesuggereerd in het bijzijn van Goedele Liekens, Paul Van Den Driessche en van zijn woordvoerder. Ik mag ter plekke dood neervallen als het niet zo is.'
Slangen: 'Ja maar, misschien zou het nuttig zijn dat u nu, dus voor dat u officieel bekendmaakt dat u bij ons komt, die journalist belt en hem publiekelijk uw verontschuldigingen aanbiedt. Vertel hem dat Steve Stevaert er niets mee te maken heeft, want u weet, Stevaert is populair. (...) Zeg gewoon dat u zich heeft vergist.'
(Verstrepen): 'Ik stond op mijn benen te trillen. Zo ging dat dus in de politiek. Het beviel me niet. Trouwens, Slangen werkte toch voor de VLD en niet voor de Sp.a?
ROME IN DE DE MORGEN (Deel 2)
ROME IN ‘DE MORGEN’ (deel 2)
Gisteren, zaterdag 25 oktober, was mijn opstelletje over de C4-formulieren (voor de weekeind-werker bij DM die ‘onzorgvuldig’ was omgesprongen met het Belgabericht van 16 u 29 over Berlusconi, en die dat in plaats van negatief te interpreteren, positief gepubliceerd had) net klaar om te worden ‘gepost’, opgeslagen , verzonden te worden, toen de bel ging, en onze goede vrienden uit Schoten weer eens langs kwamen. First things First dus. Liever de nieuwtjes van thuis bespreken bij een goed glas, dan mijn kas verder op te vreten uit ergernis voor die hink-stap-springer van DM. Moet in hun multiraciale waanwereld een nieuwe Olympische discipline worden: hinkstapspringen op facts/feelings waar bij ‘facts’ (feiten) gesprongen, en bij ‘feelings’ (gevoelens) gehinkt wordt. Dat alles op één been, het linkse, zodat zekerlijk niet het minste spoortje van ‘rechts’ – of God-beware-me, evenwicht! – zou doorschemeren in de teksten. Politiek perfectionist tot in de kist!...
Vanmorgen is het bezoek al lang weer weg. Dank zij het overschakelen naar ‘winteruur’ hebben we vannacht tussen 02 en 03 uur, een uurtje langer kunnen babbelen! En wat ziet om 10 uur, boven mijn ontbijtkoffie, mijn lodderig oog op Rai 1? Een plein in Rome, een boogscheut ver van hier, met aangrenzende straten, ter grootte van de Groenplaats in Antwerpen, vol met rode vlaggen en spandoeken, en veel volk…met een tierende hansworst aan het woord? Echt waar: dat beeld klopte: enkele tienduizenden, zoals het beeldverslag enthousiast vermeldde. Ook het doel van de protestbetoging klopte: protest van de linkse studenten wegens geplande besparingen, die hier wel degelijk uitgelegd werden als efficiënter aanwenden van belastingsgeld…En zeggen dat, net als in het land b., de Staatszender (hier Rai 1) een bloedrode kleur toegedicht wordt….
Daar lagen de leugens van de DM: betoging tegen vreemdelingenhaat, tegen de dalende koopkracht, tegen de dalende zorg in onderwijs en gezondheidszorg….m.a.w. de minus habens met weekeind job had doodgewoon de gebeurtenissen in Rome, aangereikt door het Nieuwsagentschap Belga, aangevuld met de idee-fixen uit zijn eigen leefwereld….in het onlnad b., waar de Rode Broeders even zo goed aan de zijlijn stonden te staan….
En waarachtig…bij de De Morgen onlain laas ik…..om 11 uur, op deze mooie zonnige zondagmorgen….. maar kom, lees mee, en vergelijk beide artikels….
Vergis U vooral niet in de vermelde aantallen: nu zijn het geen ‘tientallen’ meer….maar…honderdduizenden (volgens de politie) , ja, zelfs, (volgens de organisatoren), 2.500.000…Er is blijkbaar een andere pen aan het werk, zoals blijkt uit alles wat het nieuwe artikel uitademt…Merk wel: het is (onderaan) nochtans eveneens gemerkt Belga 25/10, om 16u29…Zou het misschien bedoeld zijn als vervanging voor het eerste artikel? En heeft het ABVV morgen, maandag, in ieder geval een uitkeringsgerechtigde werkloze meer?
Dat in de laatste alinea de loff over ‘de krachtdadige figuur’ Berlusconi en diens bestuur als een ‘Raad van Bestuur’ herhaald wordt: kan dat geen hint zijn voor de eigen SP-A en de Grote Roergangers aldaar? Janssens spreekt al over Sociaal Domcraten, als hij niet verder kan dan spreken over zijn eigen partij. De letters SP of SP-Anders krijgt hij niet over zijn lippen….En Geneetje is op zoek naar een nieuwe elan….om het tij te doen keren….. Ja, waarlijk, de DM is, lijk Diogenes, uit zijn regenton gekropen, op zoek naar een mens…op klaarlichte dag met een lantaarn hoog in de lucht geheven…
Honderdduizenden betogers tegen Berlusconi
Uiteindelijk zijn honderdduizenden mensen opgedaagd voor een massabetoging tegen premier Silvio Berlusconi in Rome, en niet enkele tienduizenden zoals eerst gemeld. De organisatoren zelf spreken over een opkomst van 2,5 miljoen, de politie hield het op 200.000.
Ander Italië
Tot de manifestatie was opgeroepen door Walter Veltroni, ex-burgemeester van de Eeuwige Stad en leider van de grootste oppositiepartij PD (Democratische Partij). De Partito Democratico is een amalgaam van oud-communisten en progressieve katholieken. Voor de kernleus van de betoging werd leentjebuur gespeeld bij het andersglobalisme: Un'altra Italia e possibile (Een Ander Italië is Mogelijk).
Linkse kwaal
Met de betoging hoopt Veltroni de zieltogende centrumlinkse oppositie in Italië nieuw leven in te blazen door een einde te maken aan de oude kwaal: links dat zichzelf door onderling gekibbel steeds in de eigen voet schiet.
Perfecte timing
De timing voor de massademonstratie bleek alleszins perfect: in Italië staat de gehele onderwijswereld al een tijdje op zijn achterste poten uit protest tegen geplande drastische besnoeiingen -acht miljard euro en over een periode van drie jaar mogelijk 100.000 afvloeiingen- in het onderwijswezen, in het bijzonder de hogere studies.
Uitbuiting
Critici vrezen dat de regering de precaire financiële toestand in het onderwijs uitbuit om het openbaar onderwijs af te breken en de door neoliberalen geliefde privatisering door te voeren, waardoor een betalend onderwijssysteem op zijn Amerikaans zijn intrede kan maken.
Machtsmisbruik
Het rechtse kabinet van 'Il Cavaliere' wordt door de demonstranten behoorlijk wat aangewreven. Dat gaat van ophitsen tot vreemdelingenhaat en machtsmisbruik over de dalende koopkracht tot bezuinigingen op belangrijke sociale posten als onderwijs en gezondheidszorg.
"Italië verdient beter"
Al die pijnpunten werden grondig uitgespeeld door Veltroni in een bijna een uur durende speech voor de demonstranten aan het Circo Massimo.
Kern van Veltroni's betoog: Italië is een land dat beter verdient dan de rechtse regering die haar momenteel bestuurt. "De democratie is geen Raad van Bestuur", zo wierp de PD-voorman de mediatycoon en multimiljardair toe.
Enorm populair
Paradoxaal genoeg blijkt de populariteit van Berlusconi, ondanks de ongunstige economische situatie en de weinig democratische bestuursvorm van zijn kabinet, niet te dalen - integendeel zelfs.
Volgens waarnemers heeft Sua Emittenza op dit vlak veel, zoniet alles te danken aan zijn uitstraling als "krachtdadig figuur" en aan zijn controle over de belangrijkste media, waarin die "krachtdadigheid" continu in de verf wordt gezet. In tegenstelling tot het rechtse kamp is centrumlinks in Italië wat charismatische figuren betreft een heuse woestenij.
Sommigen menen dat de PD zich tot de massabetoging genoopt zag om een eind te maken aan haar eigen dalende cijfers in de opiniepeilingen. (belga/svm/edp)
25/10/08 16u29
Psst…Ik vergat in vroegere berichten over Berlusconi-land te vermelden, dat sedert enkele weken Padania, in het Noorden, dat, net als Vlaanderen, streeft naar zelfstandigheid, dank zij de Lega Nord van Umberto Bossi die nu een van die volgens DM ‘krachtdadige figuren’ is die Italië besturen, fiscale autonomie geniet….Maar ja! Het is waar: in Italië bestaat er geen ‘cordon sanitaire’ die de Onkreukbaren van de macht weghouden, en de rechtse partijen hebben meer haar op hun tanden dan de gewezen Volksunie-mannen, die aan het handje van de CVP (die nu de Belg.Partij, de BP is geworden) een Vette Vis dachten binnen te halen….Precies alsof men in het land b. met vragen iets zou kunnen bereiken. Zeg dat wij bloggers het gezegd hebben. Wie macht heeft, vraagt niet. Hij neemt.
Gisteren, zaterdag 25 oktober, was mijn opstelletje over de C4-formulieren (voor de weekeind-werker bij DM die ‘onzorgvuldig’ was omgesprongen met het Belgabericht van 16 u 29 over Berlusconi, en die dat in plaats van negatief te interpreteren, positief gepubliceerd had) net klaar om te worden ‘gepost’, opgeslagen , verzonden te worden, toen de bel ging, en onze goede vrienden uit Schoten weer eens langs kwamen. First things First dus. Liever de nieuwtjes van thuis bespreken bij een goed glas, dan mijn kas verder op te vreten uit ergernis voor die hink-stap-springer van DM. Moet in hun multiraciale waanwereld een nieuwe Olympische discipline worden: hinkstapspringen op facts/feelings waar bij ‘facts’ (feiten) gesprongen, en bij ‘feelings’ (gevoelens) gehinkt wordt. Dat alles op één been, het linkse, zodat zekerlijk niet het minste spoortje van ‘rechts’ – of God-beware-me, evenwicht! – zou doorschemeren in de teksten. Politiek perfectionist tot in de kist!...
Vanmorgen is het bezoek al lang weer weg. Dank zij het overschakelen naar ‘winteruur’ hebben we vannacht tussen 02 en 03 uur, een uurtje langer kunnen babbelen! En wat ziet om 10 uur, boven mijn ontbijtkoffie, mijn lodderig oog op Rai 1? Een plein in Rome, een boogscheut ver van hier, met aangrenzende straten, ter grootte van de Groenplaats in Antwerpen, vol met rode vlaggen en spandoeken, en veel volk…met een tierende hansworst aan het woord? Echt waar: dat beeld klopte: enkele tienduizenden, zoals het beeldverslag enthousiast vermeldde. Ook het doel van de protestbetoging klopte: protest van de linkse studenten wegens geplande besparingen, die hier wel degelijk uitgelegd werden als efficiënter aanwenden van belastingsgeld…En zeggen dat, net als in het land b., de Staatszender (hier Rai 1) een bloedrode kleur toegedicht wordt….
Daar lagen de leugens van de DM: betoging tegen vreemdelingenhaat, tegen de dalende koopkracht, tegen de dalende zorg in onderwijs en gezondheidszorg….m.a.w. de minus habens met weekeind job had doodgewoon de gebeurtenissen in Rome, aangereikt door het Nieuwsagentschap Belga, aangevuld met de idee-fixen uit zijn eigen leefwereld….in het onlnad b., waar de Rode Broeders even zo goed aan de zijlijn stonden te staan….
En waarachtig…bij de De Morgen onlain laas ik…..om 11 uur, op deze mooie zonnige zondagmorgen….. maar kom, lees mee, en vergelijk beide artikels….
Vergis U vooral niet in de vermelde aantallen: nu zijn het geen ‘tientallen’ meer….maar…honderdduizenden (volgens de politie) , ja, zelfs, (volgens de organisatoren), 2.500.000…Er is blijkbaar een andere pen aan het werk, zoals blijkt uit alles wat het nieuwe artikel uitademt…Merk wel: het is (onderaan) nochtans eveneens gemerkt Belga 25/10, om 16u29…Zou het misschien bedoeld zijn als vervanging voor het eerste artikel? En heeft het ABVV morgen, maandag, in ieder geval een uitkeringsgerechtigde werkloze meer?
Dat in de laatste alinea de loff over ‘de krachtdadige figuur’ Berlusconi en diens bestuur als een ‘Raad van Bestuur’ herhaald wordt: kan dat geen hint zijn voor de eigen SP-A en de Grote Roergangers aldaar? Janssens spreekt al over Sociaal Domcraten, als hij niet verder kan dan spreken over zijn eigen partij. De letters SP of SP-Anders krijgt hij niet over zijn lippen….En Geneetje is op zoek naar een nieuwe elan….om het tij te doen keren….. Ja, waarlijk, de DM is, lijk Diogenes, uit zijn regenton gekropen, op zoek naar een mens…op klaarlichte dag met een lantaarn hoog in de lucht geheven…
Honderdduizenden betogers tegen Berlusconi
Uiteindelijk zijn honderdduizenden mensen opgedaagd voor een massabetoging tegen premier Silvio Berlusconi in Rome, en niet enkele tienduizenden zoals eerst gemeld. De organisatoren zelf spreken over een opkomst van 2,5 miljoen, de politie hield het op 200.000.
Ander Italië
Tot de manifestatie was opgeroepen door Walter Veltroni, ex-burgemeester van de Eeuwige Stad en leider van de grootste oppositiepartij PD (Democratische Partij). De Partito Democratico is een amalgaam van oud-communisten en progressieve katholieken. Voor de kernleus van de betoging werd leentjebuur gespeeld bij het andersglobalisme: Un'altra Italia e possibile (Een Ander Italië is Mogelijk).
Linkse kwaal
Met de betoging hoopt Veltroni de zieltogende centrumlinkse oppositie in Italië nieuw leven in te blazen door een einde te maken aan de oude kwaal: links dat zichzelf door onderling gekibbel steeds in de eigen voet schiet.
Perfecte timing
De timing voor de massademonstratie bleek alleszins perfect: in Italië staat de gehele onderwijswereld al een tijdje op zijn achterste poten uit protest tegen geplande drastische besnoeiingen -acht miljard euro en over een periode van drie jaar mogelijk 100.000 afvloeiingen- in het onderwijswezen, in het bijzonder de hogere studies.
Uitbuiting
Critici vrezen dat de regering de precaire financiële toestand in het onderwijs uitbuit om het openbaar onderwijs af te breken en de door neoliberalen geliefde privatisering door te voeren, waardoor een betalend onderwijssysteem op zijn Amerikaans zijn intrede kan maken.
Machtsmisbruik
Het rechtse kabinet van 'Il Cavaliere' wordt door de demonstranten behoorlijk wat aangewreven. Dat gaat van ophitsen tot vreemdelingenhaat en machtsmisbruik over de dalende koopkracht tot bezuinigingen op belangrijke sociale posten als onderwijs en gezondheidszorg.
"Italië verdient beter"
Al die pijnpunten werden grondig uitgespeeld door Veltroni in een bijna een uur durende speech voor de demonstranten aan het Circo Massimo.
Kern van Veltroni's betoog: Italië is een land dat beter verdient dan de rechtse regering die haar momenteel bestuurt. "De democratie is geen Raad van Bestuur", zo wierp de PD-voorman de mediatycoon en multimiljardair toe.
Enorm populair
Paradoxaal genoeg blijkt de populariteit van Berlusconi, ondanks de ongunstige economische situatie en de weinig democratische bestuursvorm van zijn kabinet, niet te dalen - integendeel zelfs.
Volgens waarnemers heeft Sua Emittenza op dit vlak veel, zoniet alles te danken aan zijn uitstraling als "krachtdadig figuur" en aan zijn controle over de belangrijkste media, waarin die "krachtdadigheid" continu in de verf wordt gezet. In tegenstelling tot het rechtse kamp is centrumlinks in Italië wat charismatische figuren betreft een heuse woestenij.
Sommigen menen dat de PD zich tot de massabetoging genoopt zag om een eind te maken aan haar eigen dalende cijfers in de opiniepeilingen. (belga/svm/edp)
25/10/08 16u29
Psst…Ik vergat in vroegere berichten over Berlusconi-land te vermelden, dat sedert enkele weken Padania, in het Noorden, dat, net als Vlaanderen, streeft naar zelfstandigheid, dank zij de Lega Nord van Umberto Bossi die nu een van die volgens DM ‘krachtdadige figuren’ is die Italië besturen, fiscale autonomie geniet….Maar ja! Het is waar: in Italië bestaat er geen ‘cordon sanitaire’ die de Onkreukbaren van de macht weghouden, en de rechtse partijen hebben meer haar op hun tanden dan de gewezen Volksunie-mannen, die aan het handje van de CVP (die nu de Belg.Partij, de BP is geworden) een Vette Vis dachten binnen te halen….Precies alsof men in het land b. met vragen iets zou kunnen bereiken. Zeg dat wij bloggers het gezegd hebben. Wie macht heeft, vraagt niet. Hij neemt.
ROME, DE MORGEN en C4-formulieren
ROME, DE MORGEN & C4-formulieren
Waarschijnlijk omdat er in het weekeinde onvoldoende mankracht aanwezig is, of in ieder geval omdat er onvoldoende toezicht, is onderstaand artikel als ‘slip of the tung’ om 16u29 (en door mij gevonden om 17u29) verschenen in de De Morgen Onlaain. Als maandag morgen de Heren Hoofdredacteuren in hun oneindige wijsheid, de schade zullen vaststellen, volgen er waarschijnlijk een paar naakte ontlagen.
Moest dat ‘belga’-bericht dan echt zo nodig verspreid worden, over die betogingen van de linkse aanhang in Rome? Het was al-bij-al ten eerste geen ‘successo’ (zie de povere opkomst, zogezegd ‘tienduizendenden’, volgens de linkie-winkie telkunst), en secondo was dat nu echt nodig om te vermelden dat het zaakje opgezet was door de sossen-burgemeester die de laatste verkiezingen spectaculair verloren had….De tactiek van Het Huis is toch het slechte nieuws te verzwijgen? Tenzij de waarheid met een elegante zwaai omgedraaid, lees ‘geduid’ kan worden….. om als opstapje te dienen voor de Rode Broeders van de TV….
Obama is zijn voorsprong kwijt, de oplage daalt iedere dag opnieuw, om niet te zeggen, dat ze gelijke tred houdt met het dalend aantal partijleden, en als er een staking voor de ‘koopkracht’ wordt uitgeroepen, wilt het land niet eens ‘plat’ vallen. Ergo; Beaulieu breekt de stakingen via rechtsmacht…..en lapt dwangsommen van maar liefst € 1.000 per door de stakingspiketten gehinderde werkwillige…..Waar gaan ze naartoe, waar gaan ze naartoe! ?
Maar kijk, ik las daar net ook bij Bruno Valkeniers, dat de modale Vlaming slim genoeg is, om zich een eigen oordeel te kunnen vormen. Derhalve laat ik iedereen voor zichzelf oordelen over het gewraakte artikel, niet na toch eerst aangedrongen te hebben om vooral de laatste alinea grondig na te lezen. Stom hé, van die penneridders!
Inderdaad, een gazet op de maat van de voorzitster van deze partij…
Tienduizenden betogers tegen Berlusconi
Tienduizenden mensen zijn in Rome opgedaagd voor een massabetoging tegen premier Silvio Berlusconi. Tot de manifestatie was opgeroepen door Walter Veltroni, ex-burgemeester van de Eeuwige Stad en leider van de grootste oppositiepartij PD (Democratische Partij). De Partito Democratico is een amalgaam van oud-communisten en progressieve katholieken. Voor de kernleus van de betoging werd leentjebuur gespeeld bij het andersglobalisme: Un'altra Italia e possibile (Een Ander Italië is Mogelijk).
Machtsmisbruik
Het rechtse kabinet van 'Il Cavaliere' wordt door de demonstranten behoorlijk wat aangewreven. Dat gaat van ophitsen tot vreemdelingenhaat en machtsmisbruik over de dalende koopkracht tot bezuinigingen op belangrijke sociale posten als onderwijs en gezondheidszorg.
Enorm populair
Paradoxaal genoeg blijkt de populariteit van Berlusconi, ondanks de ongunstige economische situatie en de weinig democratische bestuursvorm van zijn kabinet, niet te dalen - integendeel zelfs. Sommigen menen dat de PD zich tot de massabetoging genoopt zag om een eind te maken aan haar eigen dalende cijfers in de opiniepeilingen. (belga/svm)
25/10/08 16u29
Waarschijnlijk omdat er in het weekeinde onvoldoende mankracht aanwezig is, of in ieder geval omdat er onvoldoende toezicht, is onderstaand artikel als ‘slip of the tung’ om 16u29 (en door mij gevonden om 17u29) verschenen in de De Morgen Onlaain. Als maandag morgen de Heren Hoofdredacteuren in hun oneindige wijsheid, de schade zullen vaststellen, volgen er waarschijnlijk een paar naakte ontlagen.
Moest dat ‘belga’-bericht dan echt zo nodig verspreid worden, over die betogingen van de linkse aanhang in Rome? Het was al-bij-al ten eerste geen ‘successo’ (zie de povere opkomst, zogezegd ‘tienduizendenden’, volgens de linkie-winkie telkunst), en secondo was dat nu echt nodig om te vermelden dat het zaakje opgezet was door de sossen-burgemeester die de laatste verkiezingen spectaculair verloren had….De tactiek van Het Huis is toch het slechte nieuws te verzwijgen? Tenzij de waarheid met een elegante zwaai omgedraaid, lees ‘geduid’ kan worden….. om als opstapje te dienen voor de Rode Broeders van de TV….
Obama is zijn voorsprong kwijt, de oplage daalt iedere dag opnieuw, om niet te zeggen, dat ze gelijke tred houdt met het dalend aantal partijleden, en als er een staking voor de ‘koopkracht’ wordt uitgeroepen, wilt het land niet eens ‘plat’ vallen. Ergo; Beaulieu breekt de stakingen via rechtsmacht…..en lapt dwangsommen van maar liefst € 1.000 per door de stakingspiketten gehinderde werkwillige…..Waar gaan ze naartoe, waar gaan ze naartoe! ?
Maar kijk, ik las daar net ook bij Bruno Valkeniers, dat de modale Vlaming slim genoeg is, om zich een eigen oordeel te kunnen vormen. Derhalve laat ik iedereen voor zichzelf oordelen over het gewraakte artikel, niet na toch eerst aangedrongen te hebben om vooral de laatste alinea grondig na te lezen. Stom hé, van die penneridders!
Inderdaad, een gazet op de maat van de voorzitster van deze partij…
Tienduizenden betogers tegen Berlusconi
Tienduizenden mensen zijn in Rome opgedaagd voor een massabetoging tegen premier Silvio Berlusconi. Tot de manifestatie was opgeroepen door Walter Veltroni, ex-burgemeester van de Eeuwige Stad en leider van de grootste oppositiepartij PD (Democratische Partij). De Partito Democratico is een amalgaam van oud-communisten en progressieve katholieken. Voor de kernleus van de betoging werd leentjebuur gespeeld bij het andersglobalisme: Un'altra Italia e possibile (Een Ander Italië is Mogelijk).
Machtsmisbruik
Het rechtse kabinet van 'Il Cavaliere' wordt door de demonstranten behoorlijk wat aangewreven. Dat gaat van ophitsen tot vreemdelingenhaat en machtsmisbruik over de dalende koopkracht tot bezuinigingen op belangrijke sociale posten als onderwijs en gezondheidszorg.
Enorm populair
Paradoxaal genoeg blijkt de populariteit van Berlusconi, ondanks de ongunstige economische situatie en de weinig democratische bestuursvorm van zijn kabinet, niet te dalen - integendeel zelfs. Sommigen menen dat de PD zich tot de massabetoging genoopt zag om een eind te maken aan haar eigen dalende cijfers in de opiniepeilingen. (belga/svm)
25/10/08 16u29
vrijdag 24 oktober 2008
OVER DE OOGKLEPPEN VAN EL VEE BEE
OVER DE OOGKLEPPEN VAN EL VEE BEE
Moest ik in een jury zetelen (in mijn eigen denkwereld ben ik inderdaad het enige jurylid) die moet oordelen over twee monumenten, ik zou niet kunnen kiezen wie de beste is, uit schrik dat ik de andere daardoor als minder goed markeer. Niet dat die twee Heren (met Hoofdletter!) die ik bedoel het woord voeren, de een als echo van de ander. Integendeel. Ze bewonen elk een totaal andere wereld.
Marc Grammeens heeft het nadeel alleen gedrukt te verschijnen (geijkt per 14 dagen) en geld te kosten. Hij is de Seionor-Senior, en klinkt als een Tibetaanse trompet.
Luc Van Balberghe verschijnt op http://www.vrijvanzegel.net/blog2/ en verschijnt zo onregelmatig als… ‘Een kat op een heet zinken dak’. Hij is de ‘Senior-Junior, en klinkt als de tweeling Tibetaanse trompet, in éénklank met de eerste.
*********************
Marc Grammes schrijft niet over Vlaanderen, hij is Vlaanderen. Althans, hij schrijft als het geweten van Vlaanderen. Hij houdt Vlaanderen een spiegel voor. Een milde spiegel waarin, geënt op de dingen rond ons, klaar de toekomst weerspiegeld staat. Hij toont de weg door het moeras aan de hand van vaste stapstenen. Zegezeker draagt hij de vlag, alleen, zonder vrees noch naar de mond praterij..
El Vee Bee ? Doet hetzelfde. Maar anders. Met af en toe de klank van een Alpenhoorn daar tussen.
Nu is El Vee Bee op 22 Oktober bevallen van een vitrioolstukje met de titel
Bewaar nog even die oogkleppen, a.u.b
Vanzelfsprekend geen commentaar. En verder verklap ik ook niets. U kunt derhalve best bij hemzelf gaan zien. In onderstaand uittreksel, waar het door mij onderlijnd + vet gedeelte de vinger op de wonde legt en waar nooit iemand over spreekt, krijgt U alleen een tipje van de sluier opgelicht. Vanzelfsprekend hebben wij het over de alles omvattende allochtone invasie, de aanvoer van nieuwe kansarmen/werklozen, terwijl het bestaand leger van niet-werkende werkonwilligen gestaag aangroeit….en de uittocht naar lageloonlanden aldoor stijgt. Onder het goedkeurend oog van de kleursyndicaten…..die bij elke werkloze méér, steeds Kassa! Kassa! Kassa! horen rinkelen.
Een tijdje geleden schreef ik, daartoe getipt door een paar linkse rakkers, over Philips III van Spanje, die begin de jaren 1600 schepen vorderde van over de toen bekende wereld, om de Spaanse Nederlanden – om zogezegd godsdienstige redenen - te zuiveren van de Moren, de Saracenen en andere Noord Afrikaanse ongewenste inwijkelingen. Eenmaal de huidige financiële crisis en de daarop volgende grondige recessie uitgeraasd en dus voltooid verleden tijd zullen zijn, zullen nu een paar roeibootjes volstaan. Want dan zal het rijke Westen misschien verworden zijn tot een nieuwe Sahara. En Sahara’s zijn geen ‘storten die meeuwen aantrekken’, zoals ‘Lewie van Leuven’ wel eens placht te zeggen.
Zonder enige aanleiding worden op straat mensen in elkaar geslagen, politieagenten omver gereden, busreizigers vermoord, buschauffeurs gemolesteerd.
Neen, niet door ‘de’ Marokkanen, dat zul je mij nooit horen zeggen. Wel door een grote groep tuig-van-de-richel tussen 10 en 18 jaar, dat niet zo toevallig hoofdzakelijk van Marokkaanse afkomst is en dat door de rest van die gemeenschap niet in het minst terecht wordt gewezen, waardoor die zich dus medeschuldig maakt.
Wie zich vandaag nog politicus noemt, staat erbij en kijkt ernaar. In zover ze het niet stiekem aanmoedigen of er minstens de mogelijkheden voor open laten. Hoe dan ook, eveneens medeschuldig zijn.
Moest ik in een jury zetelen (in mijn eigen denkwereld ben ik inderdaad het enige jurylid) die moet oordelen over twee monumenten, ik zou niet kunnen kiezen wie de beste is, uit schrik dat ik de andere daardoor als minder goed markeer. Niet dat die twee Heren (met Hoofdletter!) die ik bedoel het woord voeren, de een als echo van de ander. Integendeel. Ze bewonen elk een totaal andere wereld.
Marc Grammeens heeft het nadeel alleen gedrukt te verschijnen (geijkt per 14 dagen) en geld te kosten. Hij is de Seionor-Senior, en klinkt als een Tibetaanse trompet.
Luc Van Balberghe verschijnt op http://www.vrijvanzegel.net/blog2/ en verschijnt zo onregelmatig als… ‘Een kat op een heet zinken dak’. Hij is de ‘Senior-Junior, en klinkt als de tweeling Tibetaanse trompet, in éénklank met de eerste.
*********************
Marc Grammes schrijft niet over Vlaanderen, hij is Vlaanderen. Althans, hij schrijft als het geweten van Vlaanderen. Hij houdt Vlaanderen een spiegel voor. Een milde spiegel waarin, geënt op de dingen rond ons, klaar de toekomst weerspiegeld staat. Hij toont de weg door het moeras aan de hand van vaste stapstenen. Zegezeker draagt hij de vlag, alleen, zonder vrees noch naar de mond praterij..
El Vee Bee ? Doet hetzelfde. Maar anders. Met af en toe de klank van een Alpenhoorn daar tussen.
Nu is El Vee Bee op 22 Oktober bevallen van een vitrioolstukje met de titel
Bewaar nog even die oogkleppen, a.u.b
Vanzelfsprekend geen commentaar. En verder verklap ik ook niets. U kunt derhalve best bij hemzelf gaan zien. In onderstaand uittreksel, waar het door mij onderlijnd + vet gedeelte de vinger op de wonde legt en waar nooit iemand over spreekt, krijgt U alleen een tipje van de sluier opgelicht. Vanzelfsprekend hebben wij het over de alles omvattende allochtone invasie, de aanvoer van nieuwe kansarmen/werklozen, terwijl het bestaand leger van niet-werkende werkonwilligen gestaag aangroeit….en de uittocht naar lageloonlanden aldoor stijgt. Onder het goedkeurend oog van de kleursyndicaten…..die bij elke werkloze méér, steeds Kassa! Kassa! Kassa! horen rinkelen.
Een tijdje geleden schreef ik, daartoe getipt door een paar linkse rakkers, over Philips III van Spanje, die begin de jaren 1600 schepen vorderde van over de toen bekende wereld, om de Spaanse Nederlanden – om zogezegd godsdienstige redenen - te zuiveren van de Moren, de Saracenen en andere Noord Afrikaanse ongewenste inwijkelingen. Eenmaal de huidige financiële crisis en de daarop volgende grondige recessie uitgeraasd en dus voltooid verleden tijd zullen zijn, zullen nu een paar roeibootjes volstaan. Want dan zal het rijke Westen misschien verworden zijn tot een nieuwe Sahara. En Sahara’s zijn geen ‘storten die meeuwen aantrekken’, zoals ‘Lewie van Leuven’ wel eens placht te zeggen.
Zonder enige aanleiding worden op straat mensen in elkaar geslagen, politieagenten omver gereden, busreizigers vermoord, buschauffeurs gemolesteerd.
Neen, niet door ‘de’ Marokkanen, dat zul je mij nooit horen zeggen. Wel door een grote groep tuig-van-de-richel tussen 10 en 18 jaar, dat niet zo toevallig hoofdzakelijk van Marokkaanse afkomst is en dat door de rest van die gemeenschap niet in het minst terecht wordt gewezen, waardoor die zich dus medeschuldig maakt.
Wie zich vandaag nog politicus noemt, staat erbij en kijkt ernaar. In zover ze het niet stiekem aanmoedigen of er minstens de mogelijkheden voor open laten. Hoe dan ook, eveneens medeschuldig zijn.
VERKIEZINGEN EREN MET DE VOETEN
VERKIEZINGEN EREN MET DE VOETEN
Vandaag de dag blijkt meer en meer dat Vlaanderen….ontvolkt!
Begrijp me niet verkeerd: al te veel oorspronkelijke bewoners ontvluchten, net als wij, het land der vaderen, terwijl het bevolkingscijfer dan weer explosief stijgt door importbloed. Wat in feite wel degelijk een ontvolking is. Want binnen afzienbare tijd zilen de Nederlanden en dus ook Vlaanderen bevolkt zijn/worden door mensen die er niet thuis horen, ofwel door on-geïnteresseerden, ofwel omdat ze een land bewonen dat niet van hen/hun vaderen is. En nooit het land hunner vaderen zal zijn, niettegenstaande alles wat over dat onderwerp uitgestrooid wordt. Wat eerst een persoonlijke indruk was, en een persoonlijk handelen uit strikt persoonlijke motieven, daarover schrijven nu de dagbladen, open en bloot, precies alsof dat iets is om fier over te zijn....
Zo ook, gisteren, de DM, waar, zoals U weet, de beste pennen onderdak gevonden hebben….
Belgen trekken steeds meer naar het buitenland
Tussen 1 januari en eind september 2008 zijn 9.713 Belgen in het buitenland gaan wonen. De teller staat daarmee op 326.194 Belgische emigranten. Dat blijkt uit de jongste cijfers van Buitenlandse Zaken. "De jongste jaren zien wij duidelijk het aantal emigranten stijgen", zegt Inge Roggeman van Vlamingen In de Wereld
Door omstandigheden zijn wij eerder ‘stoemelings’ in Italië terecht gekomen, en maar al te dikwijls moeten wij aan vrienden en bekenden uitleggen dat wij (niet als kapitalisten, en met beperkte middelen. Ieder gezin van tweeverdieners, kan na de actieve loopbaan hetzelfde doen als wij, maar dan moeten ze alles te gelde maken om elders opnieuw te beginnen…) in feite het Groot Lot hebben gewonen. Natuurlijk werd er enorm veel verlaten, dat wij ieder uur nog missen, en natuurlijk is ons nieuw Vaderland nu ook weer niet helemaal de hemel op aarde. De aanhoudende hitte, om maar iets te noemen, kan soms stomvervelend zijn en zijn, en onze Italiaanse buren zijn chauvinistischer dan de meest chauvinistische Fransman. ‘Eigen Volk Eerst’ is hier geen leuze. Het is werkelijkheid.
Dank zij de moderniciteit is het allemaal veel minder erg. Er zijn de ‘low cost’-vliegmaatschappijen, er is Internet en er is wereldomvattende satelliet verbinding. We zijn af van de dagelijkse regenbuien (en de overheersende Westenwind) – en – als we al hier in onze simpele landbouwstreek waar de tijd is blijven stilstaan, al eens een niet-Europeaan zien, is het een zwarte, in wie we vroeger een ‘neger, een karaboeja, zagen, toen we ons als kind (en wij niet alleen) omdraaiden in de straat om die zonderling na te gapen. Of het moet zijn, dat we aan de meest nabije kust van de Thyreense Zee, in Montalto Marina, waar alleen de meest begoeden komen, een troep Nigerianen zagen toestromen voor een exotisch huwelijksfeest. Grote rijzige gestalten, nakomelingen van de Koningin van Sheba, zwart als git, in felle sneeuwwitte wapperende tenten van opperkleden, en met aardige potsen op hun kroezelhaar…Waarom zouden die nu zo vriendelijk naar ons hebben staan wuiven? Het enige wat op de beach party ontbrak, waren snelle kamelen en volbloed Arabische hengsten. We zagen in de plaats op de parking wel blinkend blitse BMW’s en snelle Porches...
Onze landbouwstreek, in Centraal Italië, gelukkig nog altijd zo goed als toeristen-vrij, draagt de wonden van vele verlaten en verwaarloosde eigendommen, gevolg aan de vele broodwinnaars, die ooit als gastarbeider uit pure armoede naar Limburg of Wallonië zijn uitgeweken met gans hun gezin. En die Vlamingen (of Walen) zijn geworden, waar alleen de Italiaans klinkende namen nog aan hun Vaderland herinneren. Hun broers en zusters wonen bijvoorbeeld, op een paar tientallen kilometers afstand, in de woeste Abruzzen, in dat onooglijk bergdorpje, hooguit 800 inwoners, dat als een zwaluwnest tegen de rotswand kleeft, maar zijzelf zijn de uitbaters van die Italiaanse pizzerria op de hoek van de straat ergens in mijn eigen Vlaanderen, die zuinig leven, om, eenmaal op pensioen, naar dat bergdorpje te kunnen terugkeren.
En ja, in het artikel in De Wereldkrant van BVN (Nederland) herkenden wij ons ook volledig…Lees mee, en oordeel zelf….Er is zelfs een nieuw woord ontstaan: expat. ’n Ge-expatrioteerde…..
De vlucht uit de steden is een ander probleem, dat mij het meest is opgevallen sedert de linkie-winkies mordicus beweren dat ‘de toekomst van de mensen in de steden ligt…Het volstaat te kijken waar zij zelf zich gevestigd hebben, om hun redenering te verstaan. Iets in de zin van: (volgens Stedebouw)t 400 m² bouwgrond moeten volstaan voor de man in de straat, want er is een groot tekort aan vrije ruimtes….Het Land is vol! Inderdaad, te oordelen aan de kasten van villa’s en de luxueuze fermettes: die linkie-winkies-aan-de-top hebben graag de vrije ruimte rond zich….Hun kiesvee dumpen ze liefst in gestroomlijnde woonkazernes en sociale woonwijken
O Ja! Een woordje uitleg over mijn opschrift: verkiezingen eren met de voeten. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig, hé.
Volgens Nederlandse emigranten en expats is Nederland onveiliger dan het land waar ze nu wonen. Dit blijkt uit een onderzoek van de Wereldomroep. Ze zijn bovendien in grote meerderheid van mening dat Nederland gewelddadiger is geworden sinds ze naar het buitenland zijn verhuisd.
Maar hun eigen ervaringen bevestigen het beeld, want in het buitenland is één op de drie respondenten slachtoffer van criminaliteit geworden, in Nederland één op de twee. Dit blijkt uit een onderzoek van de Wereldomroep onder meer
dan 1.100 Nederlanders in het buitenland. Van de respondenten heeft de meerderheid (54 procent) voorzieningen getroffen om hun woning in het buitenland te beschermen tegen criminaliteit. De meest voorkomende maatregel is een hek of muur rond de woning. Op de tweede en derde plaats staan een
alarmsysteem en het zetten van tralies op de ramen en deuren.
Buitenland voelt veiliger
Eén op de vier Nederlandse expats en emigranten zegt zich veiliger te voelen in het buitenland. Slechts 1 op 10 voelt zich het veiligst in Nederland..
Nederland gewelddadiger
Vooral de ontwikkeling in Nederland wordt als ongunstig beoordeeld: maar liefst driekwart meent dat ‘Nederland gewelddadiger is geworden sinds ik weg ben’. t’.
Justitie en politie
Wanneer de zaak in handen komt van de politie of justitie, is de expat meer tevreden met de afhandeling in het buitenland.
Vandaag de dag blijkt meer en meer dat Vlaanderen….ontvolkt!
Begrijp me niet verkeerd: al te veel oorspronkelijke bewoners ontvluchten, net als wij, het land der vaderen, terwijl het bevolkingscijfer dan weer explosief stijgt door importbloed. Wat in feite wel degelijk een ontvolking is. Want binnen afzienbare tijd zilen de Nederlanden en dus ook Vlaanderen bevolkt zijn/worden door mensen die er niet thuis horen, ofwel door on-geïnteresseerden, ofwel omdat ze een land bewonen dat niet van hen/hun vaderen is. En nooit het land hunner vaderen zal zijn, niettegenstaande alles wat over dat onderwerp uitgestrooid wordt. Wat eerst een persoonlijke indruk was, en een persoonlijk handelen uit strikt persoonlijke motieven, daarover schrijven nu de dagbladen, open en bloot, precies alsof dat iets is om fier over te zijn....
Zo ook, gisteren, de DM, waar, zoals U weet, de beste pennen onderdak gevonden hebben….
Belgen trekken steeds meer naar het buitenland
Tussen 1 januari en eind september 2008 zijn 9.713 Belgen in het buitenland gaan wonen. De teller staat daarmee op 326.194 Belgische emigranten. Dat blijkt uit de jongste cijfers van Buitenlandse Zaken. "De jongste jaren zien wij duidelijk het aantal emigranten stijgen", zegt Inge Roggeman van Vlamingen In de Wereld
Door omstandigheden zijn wij eerder ‘stoemelings’ in Italië terecht gekomen, en maar al te dikwijls moeten wij aan vrienden en bekenden uitleggen dat wij (niet als kapitalisten, en met beperkte middelen. Ieder gezin van tweeverdieners, kan na de actieve loopbaan hetzelfde doen als wij, maar dan moeten ze alles te gelde maken om elders opnieuw te beginnen…) in feite het Groot Lot hebben gewonen. Natuurlijk werd er enorm veel verlaten, dat wij ieder uur nog missen, en natuurlijk is ons nieuw Vaderland nu ook weer niet helemaal de hemel op aarde. De aanhoudende hitte, om maar iets te noemen, kan soms stomvervelend zijn en zijn, en onze Italiaanse buren zijn chauvinistischer dan de meest chauvinistische Fransman. ‘Eigen Volk Eerst’ is hier geen leuze. Het is werkelijkheid.
Dank zij de moderniciteit is het allemaal veel minder erg. Er zijn de ‘low cost’-vliegmaatschappijen, er is Internet en er is wereldomvattende satelliet verbinding. We zijn af van de dagelijkse regenbuien (en de overheersende Westenwind) – en – als we al hier in onze simpele landbouwstreek waar de tijd is blijven stilstaan, al eens een niet-Europeaan zien, is het een zwarte, in wie we vroeger een ‘neger, een karaboeja, zagen, toen we ons als kind (en wij niet alleen) omdraaiden in de straat om die zonderling na te gapen. Of het moet zijn, dat we aan de meest nabije kust van de Thyreense Zee, in Montalto Marina, waar alleen de meest begoeden komen, een troep Nigerianen zagen toestromen voor een exotisch huwelijksfeest. Grote rijzige gestalten, nakomelingen van de Koningin van Sheba, zwart als git, in felle sneeuwwitte wapperende tenten van opperkleden, en met aardige potsen op hun kroezelhaar…Waarom zouden die nu zo vriendelijk naar ons hebben staan wuiven? Het enige wat op de beach party ontbrak, waren snelle kamelen en volbloed Arabische hengsten. We zagen in de plaats op de parking wel blinkend blitse BMW’s en snelle Porches...
Onze landbouwstreek, in Centraal Italië, gelukkig nog altijd zo goed als toeristen-vrij, draagt de wonden van vele verlaten en verwaarloosde eigendommen, gevolg aan de vele broodwinnaars, die ooit als gastarbeider uit pure armoede naar Limburg of Wallonië zijn uitgeweken met gans hun gezin. En die Vlamingen (of Walen) zijn geworden, waar alleen de Italiaans klinkende namen nog aan hun Vaderland herinneren. Hun broers en zusters wonen bijvoorbeeld, op een paar tientallen kilometers afstand, in de woeste Abruzzen, in dat onooglijk bergdorpje, hooguit 800 inwoners, dat als een zwaluwnest tegen de rotswand kleeft, maar zijzelf zijn de uitbaters van die Italiaanse pizzerria op de hoek van de straat ergens in mijn eigen Vlaanderen, die zuinig leven, om, eenmaal op pensioen, naar dat bergdorpje te kunnen terugkeren.
En ja, in het artikel in De Wereldkrant van BVN (Nederland) herkenden wij ons ook volledig…Lees mee, en oordeel zelf….Er is zelfs een nieuw woord ontstaan: expat. ’n Ge-expatrioteerde…..
De vlucht uit de steden is een ander probleem, dat mij het meest is opgevallen sedert de linkie-winkies mordicus beweren dat ‘de toekomst van de mensen in de steden ligt…Het volstaat te kijken waar zij zelf zich gevestigd hebben, om hun redenering te verstaan. Iets in de zin van: (volgens Stedebouw)t 400 m² bouwgrond moeten volstaan voor de man in de straat, want er is een groot tekort aan vrije ruimtes….Het Land is vol! Inderdaad, te oordelen aan de kasten van villa’s en de luxueuze fermettes: die linkie-winkies-aan-de-top hebben graag de vrije ruimte rond zich….Hun kiesvee dumpen ze liefst in gestroomlijnde woonkazernes en sociale woonwijken
O Ja! Een woordje uitleg over mijn opschrift: verkiezingen eren met de voeten. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig, hé.
Volgens Nederlandse emigranten en expats is Nederland onveiliger dan het land waar ze nu wonen. Dit blijkt uit een onderzoek van de Wereldomroep. Ze zijn bovendien in grote meerderheid van mening dat Nederland gewelddadiger is geworden sinds ze naar het buitenland zijn verhuisd.
Maar hun eigen ervaringen bevestigen het beeld, want in het buitenland is één op de drie respondenten slachtoffer van criminaliteit geworden, in Nederland één op de twee. Dit blijkt uit een onderzoek van de Wereldomroep onder meer
dan 1.100 Nederlanders in het buitenland. Van de respondenten heeft de meerderheid (54 procent) voorzieningen getroffen om hun woning in het buitenland te beschermen tegen criminaliteit. De meest voorkomende maatregel is een hek of muur rond de woning. Op de tweede en derde plaats staan een
alarmsysteem en het zetten van tralies op de ramen en deuren.
Buitenland voelt veiliger
Eén op de vier Nederlandse expats en emigranten zegt zich veiliger te voelen in het buitenland. Slechts 1 op 10 voelt zich het veiligst in Nederland..
Nederland gewelddadiger
Vooral de ontwikkeling in Nederland wordt als ongunstig beoordeeld: maar liefst driekwart meent dat ‘Nederland gewelddadiger is geworden sinds ik weg ben’. t’.
Justitie en politie
Wanneer de zaak in handen komt van de politie of justitie, is de expat meer tevreden met de afhandeling in het buitenland.
woensdag 22 oktober 2008
MUSSOLINI vs HITLER, NIEUWE VELDSLAG
MUSSOLINI vs HITLER, NIEUWE VELDSLAG
Zie kader, onderaan, in geel, zijnde de kleur van de haat, toepasselijk in dit geval. Inderdaad, ook in Italia hebben politieke benoemingen in de Rechterlijke Wereld bestaan…en ook hier is er een generatie Mei ’68-ers hun mars door de Instellingen gelukt…Alleen hun ‘ethische progressiviteit’ is, door de nabijheid van ‘Rome’ voorlopig toch, een beetje getemperd…
De dagbladen schreven vandaag over de huidige Italiaanse Staat die (minstens) 1 miljoen Euro schadevergoeding vordert van de huidige Duitse Staat, voor oorlogsmisdaden begaan door de Wehrmacht tegen Italiaanse burgers, eenmaal er een einde gekomen was aan het samenwerkingsverband tussen Duce en Führer.. Italië had immers,los van Duitsland, een afzonderlijke vrede onderhandeld met Churchill, en verklaarde kort nadien de oorlog aan zijn vroegere bondgenoot, die nu nog alleen Japan aan zijn zijde wist om de wereld te veroveren…..Het zou nog duren tot 8 Mei 1945 en tot Augustus 1945 vooraleer beide partijen de dwalingen huns weegs zouden willen inzien, respectievelijk door de zelfmoord van Adolf Hitler en de atoombom op Hiroshima.
Dus niet alleen het Spanje van de post-Francotijd worden er oude koeien uit de gracht gehaald, het rommelt nu ook in Italia, en dat na meer dan 60 jaar, als het leeuwendeel der ‘figuranten’ reeds vele jaren van het schouwtoneel is verdwenen.
Mijn familienaam komt voor op de namenlijst van 1302, wat tenslotte niet eens zo verwonderlijk is, want we stammen allemaal af van Adam. Met de huidige bankcrisis zou het mij persoonlijk goed uitkomen, moest de Franse (schurken)staat door een rechtbank veroordeeld worden voor lichamelijke en morele schadevergoeding voor die verre voorouder, die door hun schuld ellendig is komen te sneuvelen op de Groeningekouter, op die snikhete 11de Juli… Met die redenering breng ik die Brusselse Franstalige nazaat van Jan Breydel, die zich nu ‘de Groeinghe’ laat noemen, misschien op een idee. Kunnen we mooi samen werken. Bespaart kosten. Als Franscouillon zal hij ook beter ge- en verhoord worden in Parijs. Vooral als hij belooft om ter plaatse aandelen te kopen van BNP Paribas, Suez of van Gaz de France.
Het hoogste Italiaanse gerechtshof heeft een opmerkelijke beslissing genomen: Duitsland moet schadevergoedingen betalen aan de familie van de slachtoffers van een bloedbad in Civitella (Toscane) in de zomerse na-dagen van de Tweede Wereldoorlog, toen de vrede reeds in de lucht hing.
Civitella
Is een klein stadje, eigenlijk Civitella in Val di Chiana (= in de Vallei v/d Chianarivier) in de nabijheid van de wondermooie Etruskenstad Arrezo, Toscane, langs de Autostrada del Sole, op 60 Km van Firenze en 120 Km van Rome. De naam Civitella, als gehucht (borgo), komt zowat overal voor in Toscane.
In Civitella Valdichiana (Valdarno), handelscentrum, bekend als La Strada del Merccanti, langs heirwegen uit Romeinse tijden, vond mijn lieve eega een tijdje terug een Outlet-winkelgalerij, waar o.a. ‘verouderde’ merkkledij van vorig seizoen aan dumpingprijzen wordt verkocht. Is bekend bij dames en juffrouwen over gans Europa. Vandaar dat een artikel over dat stadje (gemeentje?) in de vaderlandse pers mij onmiddellijk opviel. Ik onthoud namelijk gemakkelijk plaatsen waar ik mij heb kunnen te pletter lopen…om vrouwlief, weeral eens op koopjesjacht, te behagen. Alles tot meerder eer en glorie van onze kleerkast(en)….
Wikipedia is eerder zwijgzaam als U daar informatie zoekt. U wordt gewoon doorverwezen naar de website van het stadje zelf…waar alles vanzelfsprekend, in het Italiaans is. In kleine lettertjes. En in lichte kleur, op blauwe achtergrond. Gemaakt dus alleen voor Italianen met arendsogen….
De liefelijke en romantische Val di Chiana is reeds van vóór de pré-Romeinse tijd, maar ook doorheen de Middeleeuwen een uitgelezen plaats voor de vestiging geweest van versterkte burchten, wondermooi gelegen abdijen en dorpjes, op ongenaakbare hoogten, en dat laat zich heden ten dage nog altijd bewonderen, zelfs al zijn het ruïnes. Waar geen geld beschikbaar is voor restauratie, en het ingevallen kerkje in de weg staat voor rechttrekking, heeft men er doodsimpel de as van de weg met een karpersprong omheen geleid…Niet na op die plaats blauwe rechthoekige verkeersborden te hebben geplaatst met het teken ‘chicane’ op geschilderd., met snelheidsbeperking en oranje knipperlicht.(Baan Canino/Valentano). Alles mooi verzorgd en op z’n Italiaans. De streek zou, tussen wijngaarden en olijfgaarden, verder als Schone Slaapster zijn blijven slapen tot de Dag des Oordeels, ware daar niet de Herman Göering Pantzerdivisie geweest, op die warme 29 Juni 1944. Het is het gekende partizanen-verhaal waar, net zoals in Oradour sur Glane (Fr),een maand vroeger, nl 10 juni 1944, de plaatselijke bevolking de rekening wordt voor gepresenteerd.
(In Frankrijk was het een ander, spannender verhaal, en trouwens een veel beruchter Pantzerdivisie, Das Reich, en meer bepaald het 1ste Regiment Der Führer, in hoofdzaak samengesteld niet eens uit Duitsers, maar uit….Elzassers’. Daar vielen niet minder dan 642 slachtoffers, namelijk de gehele burgerbevolking van het stadje, dat nooit meer herbouwd werd. Het is onveranderd gebleven zoals het er de dag der verschrikking bij lag, inbegrepen het skelet van de uitgebrande en gemitrailleerde tram, en de kogelgaten in de muren, op de plaatsen waar groepjes burgers werden geëxecuteerd. Alles ligt er lijk op die 10de Juni 1944. De Divisie Das Reich, wegens een gril van Himmler, chef van de SS, gelegerd in Zuid Frankrijk (Marseille) moest dringend oprukken, dwars door Frankrijk, naar de Normandische stranden, waar op 6 Juni 1944 Operatie Overlord reeds was ingezet, die zou leiden naar de definitieve ondergang van Hitlers Festung Europa. Himmler, de paragnost, had, buiten medeweten van Hitler, de beste der Pantzerdivisies onttrokken aan de slagkracht van de Wehrmacht/WaffenSS niettegenstaande de landing der Geallieerden aangekondigd was. In Montségur en omstreken zou naar verluidt de Schat der Tempeliers ontdekt zijn en Duitsland kon, in het vijfde oorlogsjaar, dat goud en zilver maar al te best gebruiken. De Franse partizanen nu zouden dat geweten hebben, en zouden er grotendeels in gelukt zijn die schat aan de Duitsers te ontfutselen. Wat vast staat is, dat naarmate de pantzers oprukten, er steeds maar meer bruggen over de rivieren opgeblazen bleken te zijn. Na vier dagen met veel tijdverlies daardoor, hadden de Duitsers gewaarschuwd: ‘Es war nicht zum lachen’ – er zouden afschrikkingsvoorbeelden gesteld worden. Gemakshalve voor beide partijen werd later het geheel van die gebeurtenissen aangemerkt als routine aanvallen van partizanen – en net zoals in onze dagen, viel de essentie er van in de plooien van de Geschiedenis, omdat er belangrijker zaken op het voorplan kwamen…
In Italia werden ‘slechts’ tweehonderd vier en veertig slachtoffers (244), mannen, vrouwen, kinderen, oud en jong, zonder vorm van proces neer gemaaid. Wraak door bloeddronken wanhopige Duitsers, aan de verliezende hand en in de tang tussen het 5de en 8ste Amerikaans leger, die in hinderlaag vallen in het land van hun gewezen bondgenoten, door partizanen-soldaten die tot voor kort hun wapenbroeders waren geweest…Zinvol geweld in een zinloze oorlog?
Miljoen euro
Het Italiaanse Hof van Cassatie bepaalde dat Berlijn in totaal een miljoen euro moet betalen aan negen familieleden van slachtoffers van het bloedbad in Toscane in 1944. Het hof bleef bij een eerdere veroordeling tot levenslang voor een voormalige sergeant van een parachutisteneenheid. Hij zou hebben deelgenomen aan de moord op tweehonderd burgers in en rond het Toscaanse stadje Civitella. De inwoners van het stadje werden door Duitse soldaten beschoten uit wraak voor een dodelijke aanval van partizanen.
Precedent
Het is de eerste keer dat het hof besloot dat Duitsland schadevergoedingen moet betalen en het schept een precedent voor eventuele andere zaken. Lagere rechtbanken in Italië deden eerder wel vergelijkbare uitspraken. In sommige gevallen stelden rechters zelfs voor Duitse bezittingen in Italië te verkopen als de regering weigerde te betalen.
Immuniteit
Of Duitsland ook echt zal betalen is nog maar de vraag. Buitenlandse staten genieten immuniteit. Bovendien heeft Duitsland al herstelbetalingen gedaan aan Italië als onderdeel van internationale verdragen. (novum/kh)
Zie kader, onderaan, in geel, zijnde de kleur van de haat, toepasselijk in dit geval. Inderdaad, ook in Italia hebben politieke benoemingen in de Rechterlijke Wereld bestaan…en ook hier is er een generatie Mei ’68-ers hun mars door de Instellingen gelukt…Alleen hun ‘ethische progressiviteit’ is, door de nabijheid van ‘Rome’ voorlopig toch, een beetje getemperd…
De dagbladen schreven vandaag over de huidige Italiaanse Staat die (minstens) 1 miljoen Euro schadevergoeding vordert van de huidige Duitse Staat, voor oorlogsmisdaden begaan door de Wehrmacht tegen Italiaanse burgers, eenmaal er een einde gekomen was aan het samenwerkingsverband tussen Duce en Führer.. Italië had immers,los van Duitsland, een afzonderlijke vrede onderhandeld met Churchill, en verklaarde kort nadien de oorlog aan zijn vroegere bondgenoot, die nu nog alleen Japan aan zijn zijde wist om de wereld te veroveren…..Het zou nog duren tot 8 Mei 1945 en tot Augustus 1945 vooraleer beide partijen de dwalingen huns weegs zouden willen inzien, respectievelijk door de zelfmoord van Adolf Hitler en de atoombom op Hiroshima.
Dus niet alleen het Spanje van de post-Francotijd worden er oude koeien uit de gracht gehaald, het rommelt nu ook in Italia, en dat na meer dan 60 jaar, als het leeuwendeel der ‘figuranten’ reeds vele jaren van het schouwtoneel is verdwenen.
Mijn familienaam komt voor op de namenlijst van 1302, wat tenslotte niet eens zo verwonderlijk is, want we stammen allemaal af van Adam. Met de huidige bankcrisis zou het mij persoonlijk goed uitkomen, moest de Franse (schurken)staat door een rechtbank veroordeeld worden voor lichamelijke en morele schadevergoeding voor die verre voorouder, die door hun schuld ellendig is komen te sneuvelen op de Groeningekouter, op die snikhete 11de Juli… Met die redenering breng ik die Brusselse Franstalige nazaat van Jan Breydel, die zich nu ‘de Groeinghe’ laat noemen, misschien op een idee. Kunnen we mooi samen werken. Bespaart kosten. Als Franscouillon zal hij ook beter ge- en verhoord worden in Parijs. Vooral als hij belooft om ter plaatse aandelen te kopen van BNP Paribas, Suez of van Gaz de France.
Het hoogste Italiaanse gerechtshof heeft een opmerkelijke beslissing genomen: Duitsland moet schadevergoedingen betalen aan de familie van de slachtoffers van een bloedbad in Civitella (Toscane) in de zomerse na-dagen van de Tweede Wereldoorlog, toen de vrede reeds in de lucht hing.
Civitella
Is een klein stadje, eigenlijk Civitella in Val di Chiana (= in de Vallei v/d Chianarivier) in de nabijheid van de wondermooie Etruskenstad Arrezo, Toscane, langs de Autostrada del Sole, op 60 Km van Firenze en 120 Km van Rome. De naam Civitella, als gehucht (borgo), komt zowat overal voor in Toscane.
In Civitella Valdichiana (Valdarno), handelscentrum, bekend als La Strada del Merccanti, langs heirwegen uit Romeinse tijden, vond mijn lieve eega een tijdje terug een Outlet-winkelgalerij, waar o.a. ‘verouderde’ merkkledij van vorig seizoen aan dumpingprijzen wordt verkocht. Is bekend bij dames en juffrouwen over gans Europa. Vandaar dat een artikel over dat stadje (gemeentje?) in de vaderlandse pers mij onmiddellijk opviel. Ik onthoud namelijk gemakkelijk plaatsen waar ik mij heb kunnen te pletter lopen…om vrouwlief, weeral eens op koopjesjacht, te behagen. Alles tot meerder eer en glorie van onze kleerkast(en)….
Wikipedia is eerder zwijgzaam als U daar informatie zoekt. U wordt gewoon doorverwezen naar de website van het stadje zelf…waar alles vanzelfsprekend, in het Italiaans is. In kleine lettertjes. En in lichte kleur, op blauwe achtergrond. Gemaakt dus alleen voor Italianen met arendsogen….
De liefelijke en romantische Val di Chiana is reeds van vóór de pré-Romeinse tijd, maar ook doorheen de Middeleeuwen een uitgelezen plaats voor de vestiging geweest van versterkte burchten, wondermooi gelegen abdijen en dorpjes, op ongenaakbare hoogten, en dat laat zich heden ten dage nog altijd bewonderen, zelfs al zijn het ruïnes. Waar geen geld beschikbaar is voor restauratie, en het ingevallen kerkje in de weg staat voor rechttrekking, heeft men er doodsimpel de as van de weg met een karpersprong omheen geleid…Niet na op die plaats blauwe rechthoekige verkeersborden te hebben geplaatst met het teken ‘chicane’ op geschilderd., met snelheidsbeperking en oranje knipperlicht.(Baan Canino/Valentano). Alles mooi verzorgd en op z’n Italiaans. De streek zou, tussen wijngaarden en olijfgaarden, verder als Schone Slaapster zijn blijven slapen tot de Dag des Oordeels, ware daar niet de Herman Göering Pantzerdivisie geweest, op die warme 29 Juni 1944. Het is het gekende partizanen-verhaal waar, net zoals in Oradour sur Glane (Fr),een maand vroeger, nl 10 juni 1944, de plaatselijke bevolking de rekening wordt voor gepresenteerd.
(In Frankrijk was het een ander, spannender verhaal, en trouwens een veel beruchter Pantzerdivisie, Das Reich, en meer bepaald het 1ste Regiment Der Führer, in hoofdzaak samengesteld niet eens uit Duitsers, maar uit….Elzassers’. Daar vielen niet minder dan 642 slachtoffers, namelijk de gehele burgerbevolking van het stadje, dat nooit meer herbouwd werd. Het is onveranderd gebleven zoals het er de dag der verschrikking bij lag, inbegrepen het skelet van de uitgebrande en gemitrailleerde tram, en de kogelgaten in de muren, op de plaatsen waar groepjes burgers werden geëxecuteerd. Alles ligt er lijk op die 10de Juni 1944. De Divisie Das Reich, wegens een gril van Himmler, chef van de SS, gelegerd in Zuid Frankrijk (Marseille) moest dringend oprukken, dwars door Frankrijk, naar de Normandische stranden, waar op 6 Juni 1944 Operatie Overlord reeds was ingezet, die zou leiden naar de definitieve ondergang van Hitlers Festung Europa. Himmler, de paragnost, had, buiten medeweten van Hitler, de beste der Pantzerdivisies onttrokken aan de slagkracht van de Wehrmacht/WaffenSS niettegenstaande de landing der Geallieerden aangekondigd was. In Montségur en omstreken zou naar verluidt de Schat der Tempeliers ontdekt zijn en Duitsland kon, in het vijfde oorlogsjaar, dat goud en zilver maar al te best gebruiken. De Franse partizanen nu zouden dat geweten hebben, en zouden er grotendeels in gelukt zijn die schat aan de Duitsers te ontfutselen. Wat vast staat is, dat naarmate de pantzers oprukten, er steeds maar meer bruggen over de rivieren opgeblazen bleken te zijn. Na vier dagen met veel tijdverlies daardoor, hadden de Duitsers gewaarschuwd: ‘Es war nicht zum lachen’ – er zouden afschrikkingsvoorbeelden gesteld worden. Gemakshalve voor beide partijen werd later het geheel van die gebeurtenissen aangemerkt als routine aanvallen van partizanen – en net zoals in onze dagen, viel de essentie er van in de plooien van de Geschiedenis, omdat er belangrijker zaken op het voorplan kwamen…
In Italia werden ‘slechts’ tweehonderd vier en veertig slachtoffers (244), mannen, vrouwen, kinderen, oud en jong, zonder vorm van proces neer gemaaid. Wraak door bloeddronken wanhopige Duitsers, aan de verliezende hand en in de tang tussen het 5de en 8ste Amerikaans leger, die in hinderlaag vallen in het land van hun gewezen bondgenoten, door partizanen-soldaten die tot voor kort hun wapenbroeders waren geweest…Zinvol geweld in een zinloze oorlog?
Miljoen euro
Het Italiaanse Hof van Cassatie bepaalde dat Berlijn in totaal een miljoen euro moet betalen aan negen familieleden van slachtoffers van het bloedbad in Toscane in 1944. Het hof bleef bij een eerdere veroordeling tot levenslang voor een voormalige sergeant van een parachutisteneenheid. Hij zou hebben deelgenomen aan de moord op tweehonderd burgers in en rond het Toscaanse stadje Civitella. De inwoners van het stadje werden door Duitse soldaten beschoten uit wraak voor een dodelijke aanval van partizanen.
Precedent
Het is de eerste keer dat het hof besloot dat Duitsland schadevergoedingen moet betalen en het schept een precedent voor eventuele andere zaken. Lagere rechtbanken in Italië deden eerder wel vergelijkbare uitspraken. In sommige gevallen stelden rechters zelfs voor Duitse bezittingen in Italië te verkopen als de regering weigerde te betalen.
Immuniteit
Of Duitsland ook echt zal betalen is nog maar de vraag. Buitenlandse staten genieten immuniteit. Bovendien heeft Duitsland al herstelbetalingen gedaan aan Italië als onderdeel van internationale verdragen. (novum/kh)
dinsdag 21 oktober 2008
RODDEL (?) UIT DE KONINGSSTRAAT
RODDEL (?) UIT DE KONINGSSTRAAT
Eenmaal te gast, zelfs symbolisch, aan rijk gevulde tafelen, geraakt men daar maar moeilijk meer weg. Dat wil niet zeggen dat Digitalia voortaan regelmatig reclame zal maken voor de Gazet van Janssens, en zeker niet voor de Humo. Integendeel: ik verkondig al jàààren, dat Humo gewoon destructief is. Al noemt men dat tegenwoordig ethisch progressief, zoals de media vandaag schreef, dat Vlaanderen geworden is. Voor deze begripsverwarring mogen zij branden in de hel! Het doet mij denken aan de arme ‘vuile’ en ‘stinkende’ Joden (en ander ‘gespuis’) die na een helse treinrit in beestenwagens – 10 paarden of 50 mensen – door vriendelijke gemoedelijke kampbewakers naar de douchekamer werden begeleid, waarvan wij, en ook zij, maar dan was het voor hen te laat, weten dat het helemaal géén douchekamer was, maar een geluiddichte vergassingskameer. Als men eenmaal zo ver is, dat de inhoud van bepaalde begrippen kunnen veranderen, dan is men niet meer ver weg van Nacht und Nebel.
Men was namelijk in het toenmalig Deutschland über Alles vergeten, dat het Joodse volk zo goed als de meeste Nobel-prijzen ter wereld heeft gewonnen, de fijnste kunstwerken ter wereld heeft voortgebracht, en sedert de Messias 2000 jaar geleden, het meest heeft moeten lijden. Dat het Joodse volk in veel gevallen behoorde tot de beste der Duitse landgenoten werd gemakshalve ook verloochend. Duitsland stond niet alleen in zijn Jodenhaat. Verre van. Gans de Westerse wereld was vol van die haat en afkeer.MaarNat.-Socialistisch Duitsland heeft het Joodse Volk wel het meest doen lijden, en is er dan ook het meest voor gestraft. Maar ik dwaal weer af. Die sakkerse Humo toch!
Lees daarom (over de roddel in Humo) nog eens mee over mijn schouder, bij dezelfde blogger als daar straks, namelijk LVB.net op
http://lvb.net/?query=didisheim&amount=0&blogid=1
die er leukweg voor uitkomt nog via zijn pen, in de Humo, ons aller Mattil tot liefdadigheid te hebben geïnspireerd, zodat hij terecht denkt te mogen besluiten, dat deze nobele dame fan is van zowel (Pol Pot) Tom Lanoye als van zwanzer Herman Vuilbaard Brusselmans. Wat, volgens mij, veel uitlegt over haar niveau.
En zo komen we bij de tot op het bot bloot liggende kroon der Coburgers….Waaruit ik slechts kan concluderen, dat ze zich blijkbaar goed in hun vel voelen, en zinnens zijn nog voor een tijdje te blijven…..
Vlamingen! Gedenk de Slag der Gulden Sporen, zoals Albert Premier het smeekte; bij het uitbreken van WO I – de Walen moesten het doen met wat minder: met maar 700 Franchimontezen – een ‘Let op Uw Saeck’ de Koninklijke Poppenkast wil nog een eeuwigheid mee….nog een eeuwigheid mee….
Albert wil niet dat Filip koning wordt
[Prins] Filip kent hetzelfde probleem als zijn grootvader Leopold III: hij denkt dat hij gelijk heeft en dat hij alles mag. Hij heeft niet de verstandelijke capaciteiten om te begrijpen wat een koningshuis in deze tijd betekent. (...) Filip wil terugkeren naar een koningschap waarbij de mensen opkijken naar en gezag hebben voor de troon. Wat Filip moet beseffen is dat Boudewijn dat respect verdiend had. (...)
Aan Astrid gaat een ongelofelijk goede koningin voorbij. Albert is diezelfde mening toegedaan. Dat heeft hij glashelder gemaakt toen hij het kernkabinet van de eerste regering-Verhofstadt heeft bijeengeroepen, en letterlijk heeft gevraagd of er een mogelijkheid bestond om Astrid tot regentes aan te duiden totdat Elisabeth meerderjarig is. Dat bleek helaas niet mogelijk. Astrid had het koningshuis dichter bij de mensen kunnen brengen. Net als Albert een heel volkse koning is, was zij een heel volkse koningin geworden. (...)
Toen Boudewijn stierf zat Filip tevergeefs te wachten op een telefoontje van Dehaene, een telefoontje dat nooit gekomen is. Daar is nooit over gesproken tussen Albert en Filip. Geen woordje uitleg heeft Filip gekregen, ook niet nadat Albert de plaats van zijn broer al had ingenomen. Albert weet al heel lang hoe ze in de Wetstraat over zijn zoon denken, en hij is het daarmee eens. Het gaat zelfs zo ver dat hij toegeeft voorstander te zijn van de symbolische functie van het koningschap omdat hij weet dat het de enige manier is waarop de monarchie Filip kan overleven. (...)
Een Koninklijke familie is per definitie een disfunctionele familie. Bij onze dynastie weegt het strakke protocol zwaar door, daarbovenop komt dat extreme geloof dat sommigen van hen nog meer wereldvreemd maakt. Dus gemakkelijk is die taak niet. Boudewijn is er ook niet in geslaagd. Hij en Fabiola hebben openlijk partij gekozen tijdens de huwelijksproblemen van Albert en Paola, ook al was het Albert die een verhouding en een buitenechtelijk kind had. De toenmalige kabinetschef van Albert, Michel Didisheim, ging mee op de verschillende handelsreizen. Hij organiseerde en dekte Alberts amoureuze dubbelleven al die tijd toe. Hij regelde het 'in de natuur verdwijnen' van Albert, zoals het destijds werd genoemd. Paola was daarvan op de hoogte. Iemand die heel dicht bij het hof staat, vertelde me dat hij gezien heeft hoe Paola letterlijk op haar knieën is gevallen voor Boudewijn om te vragen om Michel Didisheim te verwijderen uit Alberts entourage. Boudewijn is daar niet op ingegaan om de eenvoudige reden dat Didisheim zijn halfbroer is, een zoon van Leopold III. (...)
Kabinetschef Jacques van Ypersele zit daar al sinds 1983, in hoeverre is die man zelf nog mee met de realiteit? Van Ypersele vertrekt alleszins wanneer Filip koning wordt. De raadgeefster van Mathilde, Machteld Fostier, is wel capabel. Dat merk je aan de prinses, ze durft wel eens een stoute uitspraak doen en ze is goed op de hoogte. Ik heb enkele jaren geleden een interview voor Humo gedaan met een jonge aidspatiënt. Een week later bracht Mathilde een bezoek aan die jongen. Ze leest dus Humo, net als de kranten, en de literatuur waar iedereen het over heeft. Zelfs al staat het vol seks. Mathilde leest Tom Lanoye, en ze zal ook wel eens een Brusselmans hebben gelezen. (...)
Mario Danneels, geïnterviewd door Evita Bonné in Gazet van Antwerpen, 16 augustus 2008, naar aanleiding van zijn kinderboek "De koning in zijn blootje".
zondag 17 augustus 2008 @ 11:44
Eenmaal te gast, zelfs symbolisch, aan rijk gevulde tafelen, geraakt men daar maar moeilijk meer weg. Dat wil niet zeggen dat Digitalia voortaan regelmatig reclame zal maken voor de Gazet van Janssens, en zeker niet voor de Humo. Integendeel: ik verkondig al jàààren, dat Humo gewoon destructief is. Al noemt men dat tegenwoordig ethisch progressief, zoals de media vandaag schreef, dat Vlaanderen geworden is. Voor deze begripsverwarring mogen zij branden in de hel! Het doet mij denken aan de arme ‘vuile’ en ‘stinkende’ Joden (en ander ‘gespuis’) die na een helse treinrit in beestenwagens – 10 paarden of 50 mensen – door vriendelijke gemoedelijke kampbewakers naar de douchekamer werden begeleid, waarvan wij, en ook zij, maar dan was het voor hen te laat, weten dat het helemaal géén douchekamer was, maar een geluiddichte vergassingskameer. Als men eenmaal zo ver is, dat de inhoud van bepaalde begrippen kunnen veranderen, dan is men niet meer ver weg van Nacht und Nebel.
Men was namelijk in het toenmalig Deutschland über Alles vergeten, dat het Joodse volk zo goed als de meeste Nobel-prijzen ter wereld heeft gewonnen, de fijnste kunstwerken ter wereld heeft voortgebracht, en sedert de Messias 2000 jaar geleden, het meest heeft moeten lijden. Dat het Joodse volk in veel gevallen behoorde tot de beste der Duitse landgenoten werd gemakshalve ook verloochend. Duitsland stond niet alleen in zijn Jodenhaat. Verre van. Gans de Westerse wereld was vol van die haat en afkeer.MaarNat.-Socialistisch Duitsland heeft het Joodse Volk wel het meest doen lijden, en is er dan ook het meest voor gestraft. Maar ik dwaal weer af. Die sakkerse Humo toch!
Lees daarom (over de roddel in Humo) nog eens mee over mijn schouder, bij dezelfde blogger als daar straks, namelijk LVB.net op
http://lvb.net/?query=didisheim&amount=0&blogid=1
die er leukweg voor uitkomt nog via zijn pen, in de Humo, ons aller Mattil tot liefdadigheid te hebben geïnspireerd, zodat hij terecht denkt te mogen besluiten, dat deze nobele dame fan is van zowel (Pol Pot) Tom Lanoye als van zwanzer Herman Vuilbaard Brusselmans. Wat, volgens mij, veel uitlegt over haar niveau.
En zo komen we bij de tot op het bot bloot liggende kroon der Coburgers….Waaruit ik slechts kan concluderen, dat ze zich blijkbaar goed in hun vel voelen, en zinnens zijn nog voor een tijdje te blijven…..
Vlamingen! Gedenk de Slag der Gulden Sporen, zoals Albert Premier het smeekte; bij het uitbreken van WO I – de Walen moesten het doen met wat minder: met maar 700 Franchimontezen – een ‘Let op Uw Saeck’ de Koninklijke Poppenkast wil nog een eeuwigheid mee….nog een eeuwigheid mee….
Albert wil niet dat Filip koning wordt
[Prins] Filip kent hetzelfde probleem als zijn grootvader Leopold III: hij denkt dat hij gelijk heeft en dat hij alles mag. Hij heeft niet de verstandelijke capaciteiten om te begrijpen wat een koningshuis in deze tijd betekent. (...) Filip wil terugkeren naar een koningschap waarbij de mensen opkijken naar en gezag hebben voor de troon. Wat Filip moet beseffen is dat Boudewijn dat respect verdiend had. (...)
Aan Astrid gaat een ongelofelijk goede koningin voorbij. Albert is diezelfde mening toegedaan. Dat heeft hij glashelder gemaakt toen hij het kernkabinet van de eerste regering-Verhofstadt heeft bijeengeroepen, en letterlijk heeft gevraagd of er een mogelijkheid bestond om Astrid tot regentes aan te duiden totdat Elisabeth meerderjarig is. Dat bleek helaas niet mogelijk. Astrid had het koningshuis dichter bij de mensen kunnen brengen. Net als Albert een heel volkse koning is, was zij een heel volkse koningin geworden. (...)
Toen Boudewijn stierf zat Filip tevergeefs te wachten op een telefoontje van Dehaene, een telefoontje dat nooit gekomen is. Daar is nooit over gesproken tussen Albert en Filip. Geen woordje uitleg heeft Filip gekregen, ook niet nadat Albert de plaats van zijn broer al had ingenomen. Albert weet al heel lang hoe ze in de Wetstraat over zijn zoon denken, en hij is het daarmee eens. Het gaat zelfs zo ver dat hij toegeeft voorstander te zijn van de symbolische functie van het koningschap omdat hij weet dat het de enige manier is waarop de monarchie Filip kan overleven. (...)
Een Koninklijke familie is per definitie een disfunctionele familie. Bij onze dynastie weegt het strakke protocol zwaar door, daarbovenop komt dat extreme geloof dat sommigen van hen nog meer wereldvreemd maakt. Dus gemakkelijk is die taak niet. Boudewijn is er ook niet in geslaagd. Hij en Fabiola hebben openlijk partij gekozen tijdens de huwelijksproblemen van Albert en Paola, ook al was het Albert die een verhouding en een buitenechtelijk kind had. De toenmalige kabinetschef van Albert, Michel Didisheim, ging mee op de verschillende handelsreizen. Hij organiseerde en dekte Alberts amoureuze dubbelleven al die tijd toe. Hij regelde het 'in de natuur verdwijnen' van Albert, zoals het destijds werd genoemd. Paola was daarvan op de hoogte. Iemand die heel dicht bij het hof staat, vertelde me dat hij gezien heeft hoe Paola letterlijk op haar knieën is gevallen voor Boudewijn om te vragen om Michel Didisheim te verwijderen uit Alberts entourage. Boudewijn is daar niet op ingegaan om de eenvoudige reden dat Didisheim zijn halfbroer is, een zoon van Leopold III. (...)
Kabinetschef Jacques van Ypersele zit daar al sinds 1983, in hoeverre is die man zelf nog mee met de realiteit? Van Ypersele vertrekt alleszins wanneer Filip koning wordt. De raadgeefster van Mathilde, Machteld Fostier, is wel capabel. Dat merk je aan de prinses, ze durft wel eens een stoute uitspraak doen en ze is goed op de hoogte. Ik heb enkele jaren geleden een interview voor Humo gedaan met een jonge aidspatiënt. Een week later bracht Mathilde een bezoek aan die jongen. Ze leest dus Humo, net als de kranten, en de literatuur waar iedereen het over heeft. Zelfs al staat het vol seks. Mathilde leest Tom Lanoye, en ze zal ook wel eens een Brusselmans hebben gelezen. (...)
Mario Danneels, geïnterviewd door Evita Bonné in Gazet van Antwerpen, 16 augustus 2008, naar aanleiding van zijn kinderboek "De koning in zijn blootje".
zondag 17 augustus 2008 @ 11:44
KAPITALISME EN DE 'DE MORGEN'
Met het kapitalisme is helemaal niets mis [naar index]
KAPITALISME EN DE ‘DE MORGEN’
Ik ben mijn vroegere leermeesters en leraren nog iedere dag dankbaar, dat ze mij aangemoedigd hebben, in mijn voorliefde voor spreekwoorden, & gezegden. Die openden mij, na de tijd van de sprookjes van Grimm & Anderson, om te beginnen met ‘Van den Vos Reynaerde’ niet alleen de wereld van de zinvolle verbeelding, maar ze openbaarden mij meteen veel van wat er in de wereld, in de natuur en in de geschiedenis te koop was. Naarmate wij werden binnen geleid in andere talen, werd de horizon altijd maar groter. Dat duurt tot op de huidige dag…zelfs tot waar we dagdagelijks leven op het platte van de Italiaanse boerenbuiten….
Zo is het Italiaans taaleigen voor ‘boodschappen doen’ gewoon ‘gaan uitgeven’… fare le spese, waar spese staat voor… speciën….
Bij het nalezen op ‘Iskander’ van onderstaand artikel, dacht ik onwillekeurig aan een spreekwoord:
Wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil’…..
Waar de kaars en de bril staan voor de scriptoren van het artikel, en het mytische dier, dat de uil toch is, voor die van de De Morgen….maar dat wist U al. Dat de scriptoren donkerblauw gekleurd zijn, is zeker geen halsmisdaad. Integendeel. Deze geluiden afkomstig uit de denktanken rondom de LDDzijn als een vroege vogel in de lente. Maar één zwaluw maakt, zoals U weet nog niet de (Vlaamse) lente uit….
15-10-2008 - Boudewijn Bouckaert en Geert François - de morgen
De kritiek op het kapitalisme die de voorbije dagen en weken weerklonk is volkomen misplaatst, betogen Boudewijn Bouckaert en Geert François. Met de ondernemers en hun vrije markt zit het volgens hen niet fout, wél met overheidsbemoeienis op de financiële markt.
OPINIE:De economische wetenschap is een gesystematiseerd verlengstuk van het gezond verstand, zei Ludwig von Mises, die samen met Friedrich Hayek de meest prominente vertegenwoordiger van de Oostenrijkse school was. De meerderheid van de huidige economen volgen von Mises niet en hebben de economische wetenschap omgetoverd tot een kabbala van mathematische formules en gesofisticeerde modellen. Machteloze modellen zijn het, want geen enkele economische bolleboos wist ons maar een begin van voorspelling te geven van de huidige financiële crisis.
Intussen bejubelt de harde linkerzijde het eigen groot gelijk over de perversiteit van het kapitalisme. Links ruikt hier een ideologisch revanchemoment voor het socialistisch debacle van 1989, en diept aloude remedies op: meer overheidsinterventie en nationalisatie van de hele bancaire sector. Toegegeven, door de omvang van de financiële crisis, die zeker nog niet uitgewoed is, heeft links de schijn mee dat het niet louter gaat om ondernemingsfalen binnen een systeem, maar wel van een falen van een systeem. De vraag is evenwel: welk systeem?
Productie van geld en krediet
De huidige crisis geeft geen enkele indicatie dat het spontane coördinatieproces dat plaatsgrijpt op de markten van goederen en diensten, kapitaal en arbeid fundamenteel foutloopt. De meeste coördinatiestoringen vinden hun oorzaak, hetzij in specifieke overheidsinterventie, hetzij in de werking van het financieel kapitalisme, een subsysteem van de vrije markt.
Het financieel kapitalisme bepaalt enerzijds, door zijn greep op geld en krediet, de bloedsomloop van het kapitalisme maar gehoorzaamt anderzijds aan fundamenteel andere wetten dan het gewone ondernemerskapitalisme. De productie van geld en krediet, want daar draait het om in het financieel kapitalisme, wordt rechtstreeks of onrechtstreeks bepaald door overheidsinterventie. Het 'fiat'-geld, dat zijn waarde niet ontleent aan de materie waaruit het gemaakt is (zoals zilveren munten), maar aan het vertrouwen dat we er goederen en diensten mee kunnen kopen, en waar de wereld nu al een kleine vijftig jaar op draait, wordt niet door de markt geproduceerd maar wel, via ingewikkelde kanalen, door de centrale banken, die in de praktijk handelen als overheidsinstellingen.
De kredietverschaffing is essentieel voor een goed functionerend kapitalisme, want het krediet regelt de intertemporele coördinatie van de plannen van consumenten en producenten.
Hoe draait de cirkel? Wanneer de consumenten consumptie uitstellen en een groter aandeel van hun inkomen sparen, waardoor het aanbod op de kredietmarkt stijgt en de rente daalt, dan geven zij een signaal naar de producenten dat er meer kan geïnvesteerd worden in kapitaalgoederen, zoals machines. Aan de stijging van de productie van consumptiegoederen, die het gevolg is van de gestegen investeringen, zal dan ook een gestegen vraag beantwoorden, namelijk de vraag die voortvloeit uit de eerder uitgestelde maar nu gerealiseerde consumptiebeslissingen. Wanneer de overheid geld pompt in de economie en de rente verlaagt, worden de investeringen gestimuleerd zonder dat er hieraan noodzakelijkerwijs een gestegen vraag naar consumptiegoederen in de toekomst aan beantwoordt. Vroeg of laat moet dit leiden tot een sanering, met recessie als gevolg.
De geldschepping vanwege de overheid en tevens de impliciete garantie dat men 'grote banken' niet failliet zal laten gaan, schept een mentaliteit van onzorgvuldigheid in de banksector, die in de gewone ondernemingswereld ongekend is. Rond gesofisticeerde financiële producten zoals CDO's en ABS ontstaan zeepbellen die gebaseerd zijn op een gemeenschappelijke dwaling.
Het is zoals in de DDR op het einde van het communisme. Tot op een bepaald moment geloofde iedereen dat iedereen geloofde in het communisme. Relatief onbelangrijke gebeurtenissen kunnen deze gemeenschappelijke dwaling doen verdwijnen waardoor het systeem als een kaartenhuisje in elkaar stort. Goodbye Lenin, maar nu ook Goodbye Wall Street?
De subprimecrisis in de VS, overigens grotendeels het gevolg van de Community Reinvestment Act waardoor banken verplicht werden aan subprimeleners hypothecaire leningen toe te staan, is de vonk die de uitslaande brand in het financiële systeem heeft doen ontstaan.
Mieke Vogels stelde een paar dagen geleden nog dat het onverantwoord zou zijn om, eens de crisis bedwongen, over te schakelen op een 'business as usual'-houding. Voor een keer heeft ze groot gelijk. Het kapitalisme moet evenwel niet afgeschaft worden of aan een algemene voogdij van de staat onderworpen worden. Wel moet er een ernstig debat worden gevoerd om de mechanismen, waarop het financieel kapitalisme drijft, te herbekijken.
Er moet nagedacht worden over de monetaire constitutie van onze systemen en over hoe de onbeperkte geldschepping van de overheid aan banden kan worden gelegd. Hierbij zou de gedachte van een goudstandaard en een hernieuwd Bretton Woodssysteem van onder het stof moeten worden gehaald.
De markt in financiële producten moet stevig onder 'the rule of law'-gebracht worden om de enorme informatie asymmetriëen op deze markt tegen te gaan. De producten moeten eenvoudiger worden en de verantwoordelijkheden transparanter. Wellicht levert dit op korte termijn lagere rendementen. Op langere termijn wordt het systeem evenwel gestabiliseerd.
Tenslotte moet men, niettegenstaande het gekraai over falende markten, ook een reeks bestaande overheidsinterventies en toezichtsmechanismen durven te herzien. De Community Reinvestment Act bijvoorbeeld, hoe goed bedoeld ook om minderheidsgroepen te helpen, had perverse effecten, die overigens reeds in 1999 werden voorspeld door Steven Holmes in de New York Times.
Het ondernemingskapitalisme heeft bewezen de gemiddelde welvaart te kunnen versterken en te doen stijgen. Deze financiële crisis biedt, hoe sarcastisch het ook moge klinken, opportuniteiten om het ondernemerschap van het dynamische Vlaanderen en Europa te herwaarderen.
Want hoe raar het ook weze, het economisch kapitalisme dient op te treden als referentie voor het financieel kapitalisme. Kapitaal volgt grondstof en niet omgekeerd, daarover dienen we te waken in de toekomst.
De grot van Plato mogen we niet aanvaarden als standaard, de schimmenwereld is niet de onze.
Een nieuwe financiële markt, gebaseerd op gezond verstand, treedt aan. Wonden worden gelikt, verantwoordelijken dienen te worden aangesproken maar we kunnen een nieuwe Spaanse Inquisitie missen als kiespijn. Ook die verantwoordelijkheid hebben we tegenover de volgende generaties: we mogen wat we hebben opgebouwd niet zelf onderuithalen. Onze kinderen verdienen beter.
Het ondernemingskapitalisme heeft bewezen de gemiddelde welvaart te kunnen doen stijgen. Deze financiële crisis biedt, hoe sarcastisch het ook klinkt, opportuniteiten om het ondernemerschap van het dynamische Vlaanderen en Europa te herwaarderen.
Boudewijn Bouckaert en Geert François zijn leden van de Cassandra Denktank. Cassandra is verbonden aan Lijst Dedecker.
KAPITALISME EN DE ‘DE MORGEN’
Ik ben mijn vroegere leermeesters en leraren nog iedere dag dankbaar, dat ze mij aangemoedigd hebben, in mijn voorliefde voor spreekwoorden, & gezegden. Die openden mij, na de tijd van de sprookjes van Grimm & Anderson, om te beginnen met ‘Van den Vos Reynaerde’ niet alleen de wereld van de zinvolle verbeelding, maar ze openbaarden mij meteen veel van wat er in de wereld, in de natuur en in de geschiedenis te koop was. Naarmate wij werden binnen geleid in andere talen, werd de horizon altijd maar groter. Dat duurt tot op de huidige dag…zelfs tot waar we dagdagelijks leven op het platte van de Italiaanse boerenbuiten….
Zo is het Italiaans taaleigen voor ‘boodschappen doen’ gewoon ‘gaan uitgeven’… fare le spese, waar spese staat voor… speciën….
Bij het nalezen op ‘Iskander’ van onderstaand artikel, dacht ik onwillekeurig aan een spreekwoord:
Wat baten kaars en bril, als den uil niet zien en wil’…..
Waar de kaars en de bril staan voor de scriptoren van het artikel, en het mytische dier, dat de uil toch is, voor die van de De Morgen….maar dat wist U al. Dat de scriptoren donkerblauw gekleurd zijn, is zeker geen halsmisdaad. Integendeel. Deze geluiden afkomstig uit de denktanken rondom de LDDzijn als een vroege vogel in de lente. Maar één zwaluw maakt, zoals U weet nog niet de (Vlaamse) lente uit….
15-10-2008 - Boudewijn Bouckaert en Geert François - de morgen
De kritiek op het kapitalisme die de voorbije dagen en weken weerklonk is volkomen misplaatst, betogen Boudewijn Bouckaert en Geert François. Met de ondernemers en hun vrije markt zit het volgens hen niet fout, wél met overheidsbemoeienis op de financiële markt.
OPINIE:De economische wetenschap is een gesystematiseerd verlengstuk van het gezond verstand, zei Ludwig von Mises, die samen met Friedrich Hayek de meest prominente vertegenwoordiger van de Oostenrijkse school was. De meerderheid van de huidige economen volgen von Mises niet en hebben de economische wetenschap omgetoverd tot een kabbala van mathematische formules en gesofisticeerde modellen. Machteloze modellen zijn het, want geen enkele economische bolleboos wist ons maar een begin van voorspelling te geven van de huidige financiële crisis.
Intussen bejubelt de harde linkerzijde het eigen groot gelijk over de perversiteit van het kapitalisme. Links ruikt hier een ideologisch revanchemoment voor het socialistisch debacle van 1989, en diept aloude remedies op: meer overheidsinterventie en nationalisatie van de hele bancaire sector. Toegegeven, door de omvang van de financiële crisis, die zeker nog niet uitgewoed is, heeft links de schijn mee dat het niet louter gaat om ondernemingsfalen binnen een systeem, maar wel van een falen van een systeem. De vraag is evenwel: welk systeem?
Productie van geld en krediet
De huidige crisis geeft geen enkele indicatie dat het spontane coördinatieproces dat plaatsgrijpt op de markten van goederen en diensten, kapitaal en arbeid fundamenteel foutloopt. De meeste coördinatiestoringen vinden hun oorzaak, hetzij in specifieke overheidsinterventie, hetzij in de werking van het financieel kapitalisme, een subsysteem van de vrije markt.
Het financieel kapitalisme bepaalt enerzijds, door zijn greep op geld en krediet, de bloedsomloop van het kapitalisme maar gehoorzaamt anderzijds aan fundamenteel andere wetten dan het gewone ondernemerskapitalisme. De productie van geld en krediet, want daar draait het om in het financieel kapitalisme, wordt rechtstreeks of onrechtstreeks bepaald door overheidsinterventie. Het 'fiat'-geld, dat zijn waarde niet ontleent aan de materie waaruit het gemaakt is (zoals zilveren munten), maar aan het vertrouwen dat we er goederen en diensten mee kunnen kopen, en waar de wereld nu al een kleine vijftig jaar op draait, wordt niet door de markt geproduceerd maar wel, via ingewikkelde kanalen, door de centrale banken, die in de praktijk handelen als overheidsinstellingen.
De kredietverschaffing is essentieel voor een goed functionerend kapitalisme, want het krediet regelt de intertemporele coördinatie van de plannen van consumenten en producenten.
Hoe draait de cirkel? Wanneer de consumenten consumptie uitstellen en een groter aandeel van hun inkomen sparen, waardoor het aanbod op de kredietmarkt stijgt en de rente daalt, dan geven zij een signaal naar de producenten dat er meer kan geïnvesteerd worden in kapitaalgoederen, zoals machines. Aan de stijging van de productie van consumptiegoederen, die het gevolg is van de gestegen investeringen, zal dan ook een gestegen vraag beantwoorden, namelijk de vraag die voortvloeit uit de eerder uitgestelde maar nu gerealiseerde consumptiebeslissingen. Wanneer de overheid geld pompt in de economie en de rente verlaagt, worden de investeringen gestimuleerd zonder dat er hieraan noodzakelijkerwijs een gestegen vraag naar consumptiegoederen in de toekomst aan beantwoordt. Vroeg of laat moet dit leiden tot een sanering, met recessie als gevolg.
De geldschepping vanwege de overheid en tevens de impliciete garantie dat men 'grote banken' niet failliet zal laten gaan, schept een mentaliteit van onzorgvuldigheid in de banksector, die in de gewone ondernemingswereld ongekend is. Rond gesofisticeerde financiële producten zoals CDO's en ABS ontstaan zeepbellen die gebaseerd zijn op een gemeenschappelijke dwaling.
Het is zoals in de DDR op het einde van het communisme. Tot op een bepaald moment geloofde iedereen dat iedereen geloofde in het communisme. Relatief onbelangrijke gebeurtenissen kunnen deze gemeenschappelijke dwaling doen verdwijnen waardoor het systeem als een kaartenhuisje in elkaar stort. Goodbye Lenin, maar nu ook Goodbye Wall Street?
De subprimecrisis in de VS, overigens grotendeels het gevolg van de Community Reinvestment Act waardoor banken verplicht werden aan subprimeleners hypothecaire leningen toe te staan, is de vonk die de uitslaande brand in het financiële systeem heeft doen ontstaan.
Mieke Vogels stelde een paar dagen geleden nog dat het onverantwoord zou zijn om, eens de crisis bedwongen, over te schakelen op een 'business as usual'-houding. Voor een keer heeft ze groot gelijk. Het kapitalisme moet evenwel niet afgeschaft worden of aan een algemene voogdij van de staat onderworpen worden. Wel moet er een ernstig debat worden gevoerd om de mechanismen, waarop het financieel kapitalisme drijft, te herbekijken.
Er moet nagedacht worden over de monetaire constitutie van onze systemen en over hoe de onbeperkte geldschepping van de overheid aan banden kan worden gelegd. Hierbij zou de gedachte van een goudstandaard en een hernieuwd Bretton Woodssysteem van onder het stof moeten worden gehaald.
De markt in financiële producten moet stevig onder 'the rule of law'-gebracht worden om de enorme informatie asymmetriëen op deze markt tegen te gaan. De producten moeten eenvoudiger worden en de verantwoordelijkheden transparanter. Wellicht levert dit op korte termijn lagere rendementen. Op langere termijn wordt het systeem evenwel gestabiliseerd.
Tenslotte moet men, niettegenstaande het gekraai over falende markten, ook een reeks bestaande overheidsinterventies en toezichtsmechanismen durven te herzien. De Community Reinvestment Act bijvoorbeeld, hoe goed bedoeld ook om minderheidsgroepen te helpen, had perverse effecten, die overigens reeds in 1999 werden voorspeld door Steven Holmes in de New York Times.
Het ondernemingskapitalisme heeft bewezen de gemiddelde welvaart te kunnen versterken en te doen stijgen. Deze financiële crisis biedt, hoe sarcastisch het ook moge klinken, opportuniteiten om het ondernemerschap van het dynamische Vlaanderen en Europa te herwaarderen.
Want hoe raar het ook weze, het economisch kapitalisme dient op te treden als referentie voor het financieel kapitalisme. Kapitaal volgt grondstof en niet omgekeerd, daarover dienen we te waken in de toekomst.
De grot van Plato mogen we niet aanvaarden als standaard, de schimmenwereld is niet de onze.
Een nieuwe financiële markt, gebaseerd op gezond verstand, treedt aan. Wonden worden gelikt, verantwoordelijken dienen te worden aangesproken maar we kunnen een nieuwe Spaanse Inquisitie missen als kiespijn. Ook die verantwoordelijkheid hebben we tegenover de volgende generaties: we mogen wat we hebben opgebouwd niet zelf onderuithalen. Onze kinderen verdienen beter.
Het ondernemingskapitalisme heeft bewezen de gemiddelde welvaart te kunnen doen stijgen. Deze financiële crisis biedt, hoe sarcastisch het ook klinkt, opportuniteiten om het ondernemerschap van het dynamische Vlaanderen en Europa te herwaarderen.
Boudewijn Bouckaert en Geert François zijn leden van de Cassandra Denktank. Cassandra is verbonden aan Lijst Dedecker.
HUMO, HUMOR en LE ROI/ DE KEUNING
HUMO, HUMOR en LE ROI/DE KEUNING
Mijdt den achterklap en ’t liegen….Jawel, Eerwaarde biechtvader. Ik zal het nooit meer doen. Maar ik denk meteen aan dat moedertje van 80 jaar in de biechtstoel, dat zegt een jongeling te hebben verkracht. Waarop de Pastoor vraagt: ‘maar Madammeke, op Uw leeftijd…’ en dan voor antwoord krijgt: “ Ik weet het, Eerwaarde Biechtvader, maar dat is een oude geschiedenis van 60 jaar geleden. En als de Pastoor vraagt: ‘ en waarom komde gij dat pas nu biechten?’ krijgt hij voor antwoord: ‘ik weet het, Eerwaarde Biechtvader, maar ik klappe d’er zo geern nog ne keer van’….
Als ’t over den Humo gaat, en le Roi/De Keuning samen, kan ik het niet laten. Het is sterker dan mezelf. Twee vliegen in één klap kunnen slaan: dat is altijd prijs! Eerstens: Humo in de spiegel doen kijken, omdat ze zelf zo gaarne roddelen, en ten tweede, op dezelfde spiegel de tweede vlieg doodslaan door de Lakense kroon en een van de alkoofgeheimen al daar te ontbloten….Geniet mee met mij, via de webstek van
http://hermanboel.wordpress.com/2008/10/15/verbond/
en
http://lvb.net/?query=didisheim&amount=0&blogid=1
De escapades van Zijne Koninklijke Hoogheid Leopold III, zijn voor ons, die de Koningskwestie als jonge knaap hebben mee beleefd en toendertijd tranen met tuiten hebben gehuild wegens de uitslag er van, klinken gewoon blasfemenisch. Iedereen kent het verhaal. Bij ons, in de Westhoek, was onze koningsgezindheid (van onze ouders! en zo d’ouden zongen, zo piepten de jongen) in hoofdzaak ingegeven door blijdschap wegens de onvoorwaardelijke overgave aan het almachtige Duitse leger, na 18 dagen roemloos verzet. De Westhoek stak boordevol miljoenen vluchtelingen, op de loop voor de Fritzen en hun Stuka’s. Door de wapenstilstand op initiatief van Leopold III als hoogste legerleider, kwam er een einde aan de verwoestingen en vooral aan de slachtingen van vrienden en bekenden. Ere dus aan wie ere toekomt. En het gaat verder. Door 50 jaar later kennis te krijgen van zijn weggemoffeld ‘Politiek Testament’ met daarin (eindelijk!) vele waarheden in het voordeel van de Vlamingen, besloot ik, samen met zo velen, Leopold III vele treden hoger te plaatsen op de hierarchie tussen de andere verdorven Coburgers. Een weinig later (na het overlijden van zijn weduwe, Liliane Baels) was ik verplicht mijn mening te herzien, op basis van weer eens vrijgekomen persoonlijke archieven…Waaronder de vele loense zaken gevonden in het boek van Paul Beliën ‘A Throne in Brussels’, waarvan ik de lectuur aan iedereen ten zeerste kan aanbevelen.
Halfbroer koning ontkent
HUMO: Noël Vaessen, de ‘vriend’ van prins Laurent, beweert in zijn pas verschenen boek "De kroon ontbloot" dat u de halfbroer van de koning bent: 'Michel Didisheim, een voorname figuur in de entourage van Albert, vertelt zelf dat hij een buitenechtelijk kind is van Leopold III'.
Betrokkene, sedert 1996 Graaf Didisheim, schijnt een boek te hebben geschreven "Tu devais disparaître! Le roman d'une enfant royale cachée dat waarschijnlijk lezenswaard is, niettegenstaande het waarschijnlijk geschreven is à la von Münckhausen…Het zou me benieuwen wie en wat en het waarom over deze nobiljon te vernemen. Zijn boek schijnt echter over een vrouwelijk koningskind te gaan….Vreemd toch! Delphine? Rare wereld, die franscouillonse adel! Zou….een DNA-onderzoek hier geen klaarheid kunnen brengen? Of duurt het nog eens 50 jaar vooraleer de archieven opengaan?
Michel Didisheim: Ik ken die geruchten, en tegen geruchten kun je weinig beginnen. Maar ik zeg u: mijn vader is René Didisheim, mijn moeder Claire Maigret de Priches. Ik daag meneer Vaessen uit iemand te vinden die kan getuigen dat ik ooit iemand anders dan René Didisheim als mijn vader heb aangewezen. Vaessen kletst uit zijn nek!
HUMO: Uw vader René Didisheim is tot baron benoemd. U bent later, als enig kind in het gezin, ook baron geworden. Nog later, in 1996, bent u door de koning tot graaf gepromoveerd - maar uw kinderen mogen wél allemaal automatisch de titel van graaf voeren. Hoe verklaart u dat?
Michel Didisheim: U besluit daaruit wat u wilt. [Hij staat op. Zegt:] Nu hebben we genoeg gepraat, denk ik. (...) Nog een boek schrijven, misschien wel. Maar een interview geven? Neen, dat betwijfel ik.
Graaf Michel Didisheim, geïnterviewd door Jan Lippens in Humo, 14 oktober 2008, naar aanleiding van zijn roman "Tu devais disparaître! Le roman d'une enfant royale cachée"
gepubliceerd op dinsdag 14 oktober 2008 @ 12:43 CET
http://hermanboel.wordpress.com/2008/10/15/verbond/
Mijdt den achterklap en ’t liegen….Jawel, Eerwaarde biechtvader. Ik zal het nooit meer doen. Maar ik denk meteen aan dat moedertje van 80 jaar in de biechtstoel, dat zegt een jongeling te hebben verkracht. Waarop de Pastoor vraagt: ‘maar Madammeke, op Uw leeftijd…’ en dan voor antwoord krijgt: “ Ik weet het, Eerwaarde Biechtvader, maar dat is een oude geschiedenis van 60 jaar geleden. En als de Pastoor vraagt: ‘ en waarom komde gij dat pas nu biechten?’ krijgt hij voor antwoord: ‘ik weet het, Eerwaarde Biechtvader, maar ik klappe d’er zo geern nog ne keer van’….
Als ’t over den Humo gaat, en le Roi/De Keuning samen, kan ik het niet laten. Het is sterker dan mezelf. Twee vliegen in één klap kunnen slaan: dat is altijd prijs! Eerstens: Humo in de spiegel doen kijken, omdat ze zelf zo gaarne roddelen, en ten tweede, op dezelfde spiegel de tweede vlieg doodslaan door de Lakense kroon en een van de alkoofgeheimen al daar te ontbloten….Geniet mee met mij, via de webstek van
http://hermanboel.wordpress.com/2008/10/15/verbond/
en
http://lvb.net/?query=didisheim&amount=0&blogid=1
De escapades van Zijne Koninklijke Hoogheid Leopold III, zijn voor ons, die de Koningskwestie als jonge knaap hebben mee beleefd en toendertijd tranen met tuiten hebben gehuild wegens de uitslag er van, klinken gewoon blasfemenisch. Iedereen kent het verhaal. Bij ons, in de Westhoek, was onze koningsgezindheid (van onze ouders! en zo d’ouden zongen, zo piepten de jongen) in hoofdzaak ingegeven door blijdschap wegens de onvoorwaardelijke overgave aan het almachtige Duitse leger, na 18 dagen roemloos verzet. De Westhoek stak boordevol miljoenen vluchtelingen, op de loop voor de Fritzen en hun Stuka’s. Door de wapenstilstand op initiatief van Leopold III als hoogste legerleider, kwam er een einde aan de verwoestingen en vooral aan de slachtingen van vrienden en bekenden. Ere dus aan wie ere toekomt. En het gaat verder. Door 50 jaar later kennis te krijgen van zijn weggemoffeld ‘Politiek Testament’ met daarin (eindelijk!) vele waarheden in het voordeel van de Vlamingen, besloot ik, samen met zo velen, Leopold III vele treden hoger te plaatsen op de hierarchie tussen de andere verdorven Coburgers. Een weinig later (na het overlijden van zijn weduwe, Liliane Baels) was ik verplicht mijn mening te herzien, op basis van weer eens vrijgekomen persoonlijke archieven…Waaronder de vele loense zaken gevonden in het boek van Paul Beliën ‘A Throne in Brussels’, waarvan ik de lectuur aan iedereen ten zeerste kan aanbevelen.
Halfbroer koning ontkent
HUMO: Noël Vaessen, de ‘vriend’ van prins Laurent, beweert in zijn pas verschenen boek "De kroon ontbloot" dat u de halfbroer van de koning bent: 'Michel Didisheim, een voorname figuur in de entourage van Albert, vertelt zelf dat hij een buitenechtelijk kind is van Leopold III'.
Betrokkene, sedert 1996 Graaf Didisheim, schijnt een boek te hebben geschreven "Tu devais disparaître! Le roman d'une enfant royale cachée dat waarschijnlijk lezenswaard is, niettegenstaande het waarschijnlijk geschreven is à la von Münckhausen…Het zou me benieuwen wie en wat en het waarom over deze nobiljon te vernemen. Zijn boek schijnt echter over een vrouwelijk koningskind te gaan….Vreemd toch! Delphine? Rare wereld, die franscouillonse adel! Zou….een DNA-onderzoek hier geen klaarheid kunnen brengen? Of duurt het nog eens 50 jaar vooraleer de archieven opengaan?
Michel Didisheim: Ik ken die geruchten, en tegen geruchten kun je weinig beginnen. Maar ik zeg u: mijn vader is René Didisheim, mijn moeder Claire Maigret de Priches. Ik daag meneer Vaessen uit iemand te vinden die kan getuigen dat ik ooit iemand anders dan René Didisheim als mijn vader heb aangewezen. Vaessen kletst uit zijn nek!
HUMO: Uw vader René Didisheim is tot baron benoemd. U bent later, als enig kind in het gezin, ook baron geworden. Nog later, in 1996, bent u door de koning tot graaf gepromoveerd - maar uw kinderen mogen wél allemaal automatisch de titel van graaf voeren. Hoe verklaart u dat?
Michel Didisheim: U besluit daaruit wat u wilt. [Hij staat op. Zegt:] Nu hebben we genoeg gepraat, denk ik. (...) Nog een boek schrijven, misschien wel. Maar een interview geven? Neen, dat betwijfel ik.
Graaf Michel Didisheim, geïnterviewd door Jan Lippens in Humo, 14 oktober 2008, naar aanleiding van zijn roman "Tu devais disparaître! Le roman d'une enfant royale cachée"
gepubliceerd op dinsdag 14 oktober 2008 @ 12:43 CET
http://hermanboel.wordpress.com/2008/10/15/verbond/
1000 BOEKEN IN HANDFORMAAT
1000 BOEKEN IN HANDFORMAAT
Vandaag zou ik gaarne starten met aan iedereen, huidigen en toekomenden, een Zalig & Gelukkig Nieuwjaar toe te wensen (voor binnen 2 ½ maand) alsmede een uitermate lang en gelukkig leven, met start op heden en zulks tot het einde der tijden. Want vandaag blijkt de Boekdrukkunst van wijlen Dirk Martens (Aalst) opnieuw te zijn uitgevonden. Wat zeg ik? De Boekdrukkunst?! Neen! Veel meer! Vele duizenden keren groter en belangrijker dan de kleitabletten in het spijkerschrift van de Babyloiniërs, of van de piramiden die vol gekribbeld staan met hiëroglyfen: de elektronische bibliotheek met wel meer dan 1.000 boeken, in handformaat! Klaar om mee te nemen naar de luie strand- of tuinstoel, met leesvoer voor minstens 5 jaar, in één hand, en licht als een pluimpje. Kostprijs? Ongelofelijk laag. De tijd van het downloaden….
Ik laat iedereen zijn eigen fantasiewereld opbouwen. Doe als ik: lees ademloos onderstaand artikel (Wereldkrant BVN) van op het puntje van Uw stoel, en bedenk dat er vanaf NU geen enkel geldige reden meer bestaat om te sterven.
Voor mezelf heb ik reeds de beslissing genomen: al mijn boeken worden netjes stofvrij & waterdicht ingepakt, en ergens opgeborgen tot ze, binnen afzienbare tijd, antiquariaatswaarde zullen gekregen hebben. Zo hoop ik een klein fortuintje na te laten voor mijn nakomelingen. Zij zullen tenminste dàt hebben. De boekenkasten gaan in de uitverkoop, nu er nog vraag naar is. En op de vrijgekomen plaats komt een reusachtig plasmascherm tegen de muur, met afstandsbediening. Natuurlijk nadat Moeder de Vrouw de vrijgekomen plaats op vloer en muren eens duchtig zal geschrobd hebben tot zo goed als nieuw.
Ik leef dus in de blijde verwachting om mijn geliefde schrijvers en dichters te kunnen savoueren van uit mijn luie zetel, als hun en mijn zieleroerselen, boek na boek, blad na blad, tegen de muur op het scherm geprojecteerd worden. De modernisten en de links gedresseerde minnestrelen-lege)vaten van het moment? No problem. Zo gauw op de muur de woorden verschijnen: “mane, teckel, phares” (geteld, gewogen en te licht bevonden) gaat mijn cursor onverbiddellijk naar de toets :’delete’ en het zal zijn zoals met het treintje ’s morgens in den vroege: hakke hakke tuut weg zijn wij….
Te onthouden: met zijn allen de media goed ‘watchen’ rondom het gebeuren in de Frankfurter Buchmesse, en vooral de fabrikanten/uitgevers via het Internet op de voet volgen: Amazone, Sony, Cortenraad e.a.
Psst….Mijn lieve ega had voor mijn Nieuwjaar – vandaar de nieuwjaarswensen in de aanvang hierboven – al iets laten doorschemeren van een ‘blacjberry’. Het is een geschenk dat zijzelf het best naar waarde zou kunnen schatten, want voor mij te petieterig. Zou dus goed van pas komen om naast muziek, GPS, GSM, MP³, Ipod en Iphone, ook nog 24/24 een draagbare bibliotheek bij U te hebben. Ze wijt het financieel succes voor zijn Wetstraat-tocht van LTRM in hoofdzaak aan het gebruik van diens ‘blackberry’, en laat mij opmerken dat Bart Debie ook via deze weg en op verplaatsing, zijn webstek verzorgt. Zoiets opent perspectieven, en ik heb nu al geen tijd om ziek te zijn of dood te gaan. Laat mij opmerken, dat zo’n “blackberry’ misschien een mooie PR-stunt kan worden bij onze rouwdienst-verzorgers. Zo’n apparaatje, alles-in-een, om mee te geven met de dierbare afgestorvene, voor onderweg op reis…..Deden de pharao’s ook, en op deze manier zijn er vele mooie dingen tot ons gekomen…
Het E-boek, de elektronische bibliotheek in handformaat, lijkt klaar voor een definitieve opmars. Op de Frankfurter Buchmesse zoemde het Ewoord dit jaar opdringerig rond. Is het gedrukte boek ten dode opgeschreven en gaan we voortaan met een E-boek naar het strand?
Grote stapels boeken; met de opkomst van het E-boek straks mogelijk nostalgie. Door: Gerda den Hollander
Het E-boek is een handzaam elektronisch apparaat ter grootte van een boek, dat duizenden digitale boeken kan bevatten. Amper tien jaar geleden verscheen de eerste versie op de markt, om enkele jaren later weer geruisloos te Verdwijnen. Dit keer lijkt de tijd er rijp voor.
De directeur van de boekenbeurs Juergen Boos had de trend al gesignaleerd in zijn openingsspeech: steeds meer boeken worden digitaal aangeboden. Dit jaar gaat het om 30 procent. Dat zijn grotendeels digitale versies van boeken die in druk worden verkocht (het zogenoemde ‘treebook’).
Maar tussen alle papieren boeken op de beurs, laten de apparaten waarop digitale boeken te lezen zijn zich nadrukkelijk gelden: zoals de Kindle (van Amazon) en de Sony Reader, om er enkele te noemen.
Gebruiksvriendelijker
In vergelijking met het allereerste model, de Rocket E-Book, zijn de huidige E-boeken veel gebruiksvriendelijker: zo zijn de letters scherper en te vergroten, waardoor lezen minder vermoeiend is. Ook is het downloaden van digitale boeken makkelijker geworden, al ben je bij sommige fabrikanten zoals Amazon wel veroordeeld tot alleen hun aanbod. En met sommige apparaten kan nog veel meer - zoals e-mailen en muziek luisteren - net zoals sommige mobiele telefoons nu ook al boeken kunnen bevatten.
In de toekomst zullen al die functies nog vaker in een apparaat verenigd zijn, is de verwachting.
Uitdaging
Zitten we nu over vijf jaar allemaal te lezen op ons – het moet gezegd worden – handzame E-boek? Hans Willem Cortenraad denkt van niet. Hij is algemeen directeur van Centraal Boekhuis, in Nederland de schakel tussen uitgeverijen en winkels. ‘De prijs van het apparaat en van de digitale boeken is nog te hoog en de huidige generatie is teveel gewend aan lezen van papier.’ Maar dat er een niet te keren verandering gaande is, staat voor hem vast: ‘de tienjarigen van nu lezen al voornamelijk van beeldschermen.’ Als grootste Nederlandse boekendistributeur (ruim 70 miljoen exemplaren per jaar) ziet Cortenraad daarin naast gevaren ook uitdagingen.
Nederland
Dat de Nederlandse boekenbranche er nog lang niet klaar voor is, merkte hij (de afgelopen dagen) op de beurs in gesprekken met uitgevers en boekverkopers. Een organisatie als eBook.nl daargelaten zijn ‘grote uitgevers nog bezig met gedachten opmaken’, zegt hij. Dat Nederland daarmee achterloopt op buurlanden als Duitsland en Engeland wijt Cortenraad ondermeer aan de goeie infrastructuur van de boekenmarkt, waardoor ‘de noodzaak om te veranderen minder voor de hand ligt.’
Toekomst
Toch is verandering noodzakelijk, want de concurrentie voor het gedrukte boek komt niet alleen van E-boeken. Ook luisterboeken (op CD en digitaal via de computer) belagen hun gedrukte ‘broer’. Dat alles heeft gevolgen voor uitgevers, de rechten van schrijvers en de boekhandel. Gevolgen die ertoe zullen leiden dat ‘het fysieke boek in de toekomst slechts een van de verschijningsvormen van een tekst is’, verwacht Cortenraad. Al zal het volgens hem voorlopig niet zo’n vaart lopen. ‘De Verenigde Staten lopen drie tot vijf jaar op ons voor en daar maakt het E-boek nog geen procent uit van het totaal.’
Vandaag zou ik gaarne starten met aan iedereen, huidigen en toekomenden, een Zalig & Gelukkig Nieuwjaar toe te wensen (voor binnen 2 ½ maand) alsmede een uitermate lang en gelukkig leven, met start op heden en zulks tot het einde der tijden. Want vandaag blijkt de Boekdrukkunst van wijlen Dirk Martens (Aalst) opnieuw te zijn uitgevonden. Wat zeg ik? De Boekdrukkunst?! Neen! Veel meer! Vele duizenden keren groter en belangrijker dan de kleitabletten in het spijkerschrift van de Babyloiniërs, of van de piramiden die vol gekribbeld staan met hiëroglyfen: de elektronische bibliotheek met wel meer dan 1.000 boeken, in handformaat! Klaar om mee te nemen naar de luie strand- of tuinstoel, met leesvoer voor minstens 5 jaar, in één hand, en licht als een pluimpje. Kostprijs? Ongelofelijk laag. De tijd van het downloaden….
Ik laat iedereen zijn eigen fantasiewereld opbouwen. Doe als ik: lees ademloos onderstaand artikel (Wereldkrant BVN) van op het puntje van Uw stoel, en bedenk dat er vanaf NU geen enkel geldige reden meer bestaat om te sterven.
Voor mezelf heb ik reeds de beslissing genomen: al mijn boeken worden netjes stofvrij & waterdicht ingepakt, en ergens opgeborgen tot ze, binnen afzienbare tijd, antiquariaatswaarde zullen gekregen hebben. Zo hoop ik een klein fortuintje na te laten voor mijn nakomelingen. Zij zullen tenminste dàt hebben. De boekenkasten gaan in de uitverkoop, nu er nog vraag naar is. En op de vrijgekomen plaats komt een reusachtig plasmascherm tegen de muur, met afstandsbediening. Natuurlijk nadat Moeder de Vrouw de vrijgekomen plaats op vloer en muren eens duchtig zal geschrobd hebben tot zo goed als nieuw.
Ik leef dus in de blijde verwachting om mijn geliefde schrijvers en dichters te kunnen savoueren van uit mijn luie zetel, als hun en mijn zieleroerselen, boek na boek, blad na blad, tegen de muur op het scherm geprojecteerd worden. De modernisten en de links gedresseerde minnestrelen-lege)vaten van het moment? No problem. Zo gauw op de muur de woorden verschijnen: “mane, teckel, phares” (geteld, gewogen en te licht bevonden) gaat mijn cursor onverbiddellijk naar de toets :’delete’ en het zal zijn zoals met het treintje ’s morgens in den vroege: hakke hakke tuut weg zijn wij….
Te onthouden: met zijn allen de media goed ‘watchen’ rondom het gebeuren in de Frankfurter Buchmesse, en vooral de fabrikanten/uitgevers via het Internet op de voet volgen: Amazone, Sony, Cortenraad e.a.
Psst….Mijn lieve ega had voor mijn Nieuwjaar – vandaar de nieuwjaarswensen in de aanvang hierboven – al iets laten doorschemeren van een ‘blacjberry’. Het is een geschenk dat zijzelf het best naar waarde zou kunnen schatten, want voor mij te petieterig. Zou dus goed van pas komen om naast muziek, GPS, GSM, MP³, Ipod en Iphone, ook nog 24/24 een draagbare bibliotheek bij U te hebben. Ze wijt het financieel succes voor zijn Wetstraat-tocht van LTRM in hoofdzaak aan het gebruik van diens ‘blackberry’, en laat mij opmerken dat Bart Debie ook via deze weg en op verplaatsing, zijn webstek verzorgt. Zoiets opent perspectieven, en ik heb nu al geen tijd om ziek te zijn of dood te gaan. Laat mij opmerken, dat zo’n “blackberry’ misschien een mooie PR-stunt kan worden bij onze rouwdienst-verzorgers. Zo’n apparaatje, alles-in-een, om mee te geven met de dierbare afgestorvene, voor onderweg op reis…..Deden de pharao’s ook, en op deze manier zijn er vele mooie dingen tot ons gekomen…
Het E-boek, de elektronische bibliotheek in handformaat, lijkt klaar voor een definitieve opmars. Op de Frankfurter Buchmesse zoemde het Ewoord dit jaar opdringerig rond. Is het gedrukte boek ten dode opgeschreven en gaan we voortaan met een E-boek naar het strand?
Grote stapels boeken; met de opkomst van het E-boek straks mogelijk nostalgie. Door: Gerda den Hollander
Het E-boek is een handzaam elektronisch apparaat ter grootte van een boek, dat duizenden digitale boeken kan bevatten. Amper tien jaar geleden verscheen de eerste versie op de markt, om enkele jaren later weer geruisloos te Verdwijnen. Dit keer lijkt de tijd er rijp voor.
De directeur van de boekenbeurs Juergen Boos had de trend al gesignaleerd in zijn openingsspeech: steeds meer boeken worden digitaal aangeboden. Dit jaar gaat het om 30 procent. Dat zijn grotendeels digitale versies van boeken die in druk worden verkocht (het zogenoemde ‘treebook’).
Maar tussen alle papieren boeken op de beurs, laten de apparaten waarop digitale boeken te lezen zijn zich nadrukkelijk gelden: zoals de Kindle (van Amazon) en de Sony Reader, om er enkele te noemen.
Gebruiksvriendelijker
In vergelijking met het allereerste model, de Rocket E-Book, zijn de huidige E-boeken veel gebruiksvriendelijker: zo zijn de letters scherper en te vergroten, waardoor lezen minder vermoeiend is. Ook is het downloaden van digitale boeken makkelijker geworden, al ben je bij sommige fabrikanten zoals Amazon wel veroordeeld tot alleen hun aanbod. En met sommige apparaten kan nog veel meer - zoals e-mailen en muziek luisteren - net zoals sommige mobiele telefoons nu ook al boeken kunnen bevatten.
In de toekomst zullen al die functies nog vaker in een apparaat verenigd zijn, is de verwachting.
Uitdaging
Zitten we nu over vijf jaar allemaal te lezen op ons – het moet gezegd worden – handzame E-boek? Hans Willem Cortenraad denkt van niet. Hij is algemeen directeur van Centraal Boekhuis, in Nederland de schakel tussen uitgeverijen en winkels. ‘De prijs van het apparaat en van de digitale boeken is nog te hoog en de huidige generatie is teveel gewend aan lezen van papier.’ Maar dat er een niet te keren verandering gaande is, staat voor hem vast: ‘de tienjarigen van nu lezen al voornamelijk van beeldschermen.’ Als grootste Nederlandse boekendistributeur (ruim 70 miljoen exemplaren per jaar) ziet Cortenraad daarin naast gevaren ook uitdagingen.
Nederland
Dat de Nederlandse boekenbranche er nog lang niet klaar voor is, merkte hij (de afgelopen dagen) op de beurs in gesprekken met uitgevers en boekverkopers. Een organisatie als eBook.nl daargelaten zijn ‘grote uitgevers nog bezig met gedachten opmaken’, zegt hij. Dat Nederland daarmee achterloopt op buurlanden als Duitsland en Engeland wijt Cortenraad ondermeer aan de goeie infrastructuur van de boekenmarkt, waardoor ‘de noodzaak om te veranderen minder voor de hand ligt.’
Toekomst
Toch is verandering noodzakelijk, want de concurrentie voor het gedrukte boek komt niet alleen van E-boeken. Ook luisterboeken (op CD en digitaal via de computer) belagen hun gedrukte ‘broer’. Dat alles heeft gevolgen voor uitgevers, de rechten van schrijvers en de boekhandel. Gevolgen die ertoe zullen leiden dat ‘het fysieke boek in de toekomst slechts een van de verschijningsvormen van een tekst is’, verwacht Cortenraad. Al zal het volgens hem voorlopig niet zo’n vaart lopen. ‘De Verenigde Staten lopen drie tot vijf jaar op ons voor en daar maakt het E-boek nog geen procent uit van het totaal.’
Abonneren op:
Posts (Atom)