VLAAMSE MILITANTEN ORDE

VLAAMSE MILITANTEN ORDE
De drie letters V M O hebben eens de stormklok geluid over Vlaanderen. Ze wenkten in goud en vuur aan de horizon, want zij waren de voorbode van de gebalde vuist, die eindelijk alle onrecht aan Vlaanderen aangedaan, zou wreken. Daar zijn wij, ‘goede’ Vlamingen, van overtuigd. Maar de lauwen, de onbeslisten en de andersdenkenden moeten er regelmatig aan herinnerd worden. Wij kunnen, ieder voor zich, de boodschap nooit genoeg helpen verspreiden. Zelfs al is er maar één zieltje dat we kunnen overtuigen, dan nog is onze missie gelukt.
Deze roemrijke bladzijden uit de Vlaamse ontvoogdingsstrijd mogen nooit worden vergeten, allerminst niet de geslaagde wurgpoging er van door de belse onstaat. Die zag natuurlijk in de VMO een ‘privé militie’ , want als men een hond wil slaan….Het spreekt du vanzelf dat, zo gauw ik onderstaand artikel ontdekte bij collega http://blog.seniorennet.be/vlaanderen_vrij/, ik vierklauwens te paard gesprongen ben, zoals Willem van Saeftinge, de man die op priesterkleren droeg het pantser zwaar, om spoorslagts nog naar Groeninge te ijlen, om daar deel te nemen aan het aftroeven der Leliaerts.
Eigenaardige gedachtensprong, zult U zeggen? Inderdaad. Maar dat komt omdat ik mij al een paar dagen verlustig in een klein boekje (dank voor de suggestie, lieve Palleter-mensen) vertaald uit het Latijn: Gentse Annalen. Dat is, vanwege die onbekende eigentijdse (1309-1312) monnik niet alleen zuiver objectief journalistenwerk(dat onopgesmukt tot ons is kunnen komen), maar gans het verhaal, voorbereiding en achtergronden is de getrouwe weergave van wat in onze dagen aan het gebeuren is. Alleen de namen van de hoofdrolspelers dienen te worden gewijzigd. U vindt er de Maingains, de Reynders, met dezelfde trukendoos als nu, de Letermes, de Dewevers, de Dewinters mert hun onderlinge twisten, in dezelfde situatie als nu, tegen. Ik kom daarop terug, zo gauw ik de veel te lange ‘Voorwoorden’ en de ‘Ten geleides’ heb verteerd. De monnik, die met engelengeduld zijn verhaal bij elkaar gesprokkeld heeft in de toenmalige wereldtaal, zou, moest men zijn naam kennen, volgens mij mogen uitgeroepen worden tot patroonheilige van de bloggers. In de eenzaamheid van zijn cel, uit pure waarheidsliefde, gewoon de feiten registreren, om ze over te maken aan het nageslacht – en – als Vader Abt het een beetje begreep, laten kopiëren door miniaturisten om te verspreiden over de ganse beschaafde wereld…De waarheid, niets dan de waarheid, en geheel de waarheid. Zo helpe mij God!

Wim Maes en zijn VMO hebben een grote en belangrijke rol gespeeld in de Vlaamse Beweging. Veertig jaar na het plotseling overlijden van VMO-leider Wim Maes organiseert Voorpost een sobere herdenking om eer te betuigen aan deze idealist. En een idealist dat was hij. Ik herinner me nog dat hem een verkiesbare plaats werd aangeboden door de toenmalige nog Vlaamse Volksunie, hij weigerde met de woorden 'ik wil vrij en met ongebonden handen strijden voor Vlaanderen. Tevens is deze herdenking een gelegenheid om de huidige generatie militanten een beeld te geven van hoe het er toen aan toe ging.

Programma: Zondag 12 oktober

13u45: samenkomst aan de ingang van het kerkhof aan de Miksebaan, Brasschaat.

Korte boodschap door Bob Maes, stichter van de VMO.
Neerleggen van bloemen.
Voordracht door Eric Verstraete.
Groet aan het graf.

15u00: Herdenking van Wim Maes in het GIB, Door Verstraetelei 50, Brasschaat.
'Wim Maes en zij VMO' door Rob Verreycken
Voordracht door Erik Verstraete
'Actie vroeger en nu' door Luc Vermeulen
VMO-lied.

Documenten, foto's en krantenknipsels die in bruikleen zijn gegeven door oud VMO-leden, zorgen voor een boeiende tentoonstelling

Na het officiële gedeelte kunnen de VMO'ers tussen pot en pint oude herinneringen ophalen, en de jonge militanten van nu zullen zonder twijfel straffe verhalen ten gehore krijgen.