vrijdag 24 oktober 2008

VERKIEZINGEN EREN MET DE VOETEN

VERKIEZINGEN EREN MET DE VOETEN


Vandaag de dag blijkt meer en meer dat Vlaanderen….ontvolkt!
Begrijp me niet verkeerd: al te veel oorspronkelijke bewoners ontvluchten, net als wij, het land der vaderen, terwijl het bevolkingscijfer dan weer explosief stijgt door importbloed. Wat in feite wel degelijk een ontvolking is. Want binnen afzienbare tijd zilen de Nederlanden en dus ook Vlaanderen bevolkt zijn/worden door mensen die er niet thuis horen, ofwel door on-geïnteresseerden, ofwel omdat ze een land bewonen dat niet van hen/hun vaderen is. En nooit het land hunner vaderen zal zijn, niettegenstaande alles wat over dat onderwerp uitgestrooid wordt. Wat eerst een persoonlijke indruk was, en een persoonlijk handelen uit strikt persoonlijke motieven, daarover schrijven nu de dagbladen, open en bloot, precies alsof dat iets is om fier over te zijn....
Zo ook, gisteren, de DM, waar, zoals U weet, de beste pennen onderdak gevonden hebben….


Belgen trekken steeds meer naar het buitenland
Tussen 1 januari en eind september 2008 zijn 9.713 Belgen in het buitenland gaan wonen. De teller staat daarmee op 326.194 Belgische emigranten. Dat blijkt uit de jongste cijfers van Buitenlandse Zaken. "De jongste jaren zien wij duidelijk het aantal emigranten stijgen", zegt Inge Roggeman van Vlamingen In de Wereld



Door omstandigheden zijn wij eerder ‘stoemelings’ in Italië terecht gekomen, en maar al te dikwijls moeten wij aan vrienden en bekenden uitleggen dat wij (niet als kapitalisten, en met beperkte middelen. Ieder gezin van tweeverdieners, kan na de actieve loopbaan hetzelfde doen als wij, maar dan moeten ze alles te gelde maken om elders opnieuw te beginnen…) in feite het Groot Lot hebben gewonen. Natuurlijk werd er enorm veel verlaten, dat wij ieder uur nog missen, en natuurlijk is ons nieuw Vaderland nu ook weer niet helemaal de hemel op aarde. De aanhoudende hitte, om maar iets te noemen, kan soms stomvervelend zijn en zijn, en onze Italiaanse buren zijn chauvinistischer dan de meest chauvinistische Fransman. ‘Eigen Volk Eerst’ is hier geen leuze. Het is werkelijkheid.

Dank zij de moderniciteit is het allemaal veel minder erg. Er zijn de ‘low cost’-vliegmaatschappijen, er is Internet en er is wereldomvattende satelliet verbinding. We zijn af van de dagelijkse regenbuien (en de overheersende Westenwind) – en – als we al hier in onze simpele landbouwstreek waar de tijd is blijven stilstaan, al eens een niet-Europeaan zien, is het een zwarte, in wie we vroeger een ‘neger, een karaboeja, zagen, toen we ons als kind (en wij niet alleen) omdraaiden in de straat om die zonderling na te gapen. Of het moet zijn, dat we aan de meest nabije kust van de Thyreense Zee, in Montalto Marina, waar alleen de meest begoeden komen, een troep Nigerianen zagen toestromen voor een exotisch huwelijksfeest. Grote rijzige gestalten, nakomelingen van de Koningin van Sheba, zwart als git, in felle sneeuwwitte wapperende tenten van opperkleden, en met aardige potsen op hun kroezelhaar…Waarom zouden die nu zo vriendelijk naar ons hebben staan wuiven? Het enige wat op de beach party ontbrak, waren snelle kamelen en volbloed Arabische hengsten. We zagen in de plaats op de parking wel blinkend blitse BMW’s en snelle Porches...

Onze landbouwstreek, in Centraal Italië, gelukkig nog altijd zo goed als toeristen-vrij, draagt de wonden van vele verlaten en verwaarloosde eigendommen, gevolg aan de vele broodwinnaars, die ooit als gastarbeider uit pure armoede naar Limburg of Wallonië zijn uitgeweken met gans hun gezin. En die Vlamingen (of Walen) zijn geworden, waar alleen de Italiaans klinkende namen nog aan hun Vaderland herinneren. Hun broers en zusters wonen bijvoorbeeld, op een paar tientallen kilometers afstand, in de woeste Abruzzen, in dat onooglijk bergdorpje, hooguit 800 inwoners, dat als een zwaluwnest tegen de rotswand kleeft, maar zijzelf zijn de uitbaters van die Italiaanse pizzerria op de hoek van de straat ergens in mijn eigen Vlaanderen, die zuinig leven, om, eenmaal op pensioen, naar dat bergdorpje te kunnen terugkeren.

En ja, in het artikel in De Wereldkrant van BVN (Nederland) herkenden wij ons ook volledig…Lees mee, en oordeel zelf….Er is zelfs een nieuw woord ontstaan: expat. ’n Ge-expatrioteerde…..

De vlucht uit de steden is een ander probleem, dat mij het meest is opgevallen sedert de linkie-winkies mordicus beweren dat ‘de toekomst van de mensen in de steden ligt…Het volstaat te kijken waar zij zelf zich gevestigd hebben, om hun redenering te verstaan. Iets in de zin van: (volgens Stedebouw)t 400 m² bouwgrond moeten volstaan voor de man in de straat, want er is een groot tekort aan vrije ruimtes….Het Land is vol! Inderdaad, te oordelen aan de kasten van villa’s en de luxueuze fermettes: die linkie-winkies-aan-de-top hebben graag de vrije ruimte rond zich….Hun kiesvee dumpen ze liefst in gestroomlijnde woonkazernes en sociale woonwijken
O Ja! Een woordje uitleg over mijn opschrift: verkiezingen eren met de voeten. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig, hé.





Volgens Nederlandse emigranten en expats is Nederland onveiliger dan het land waar ze nu wonen. Dit blijkt uit een onderzoek van de Wereldomroep. Ze zijn bovendien in grote meerderheid van mening dat Nederland gewelddadiger is geworden sinds ze naar het buitenland zijn verhuisd.

Maar hun eigen ervaringen bevestigen het beeld, want in het buitenland is één op de drie respondenten slachtoffer van criminaliteit geworden, in Nederland één op de twee. Dit blijkt uit een onderzoek van de Wereldomroep onder meer
dan 1.100 Nederlanders in het buitenland. Van de respondenten heeft de meerderheid (54 procent) voorzieningen getroffen om hun woning in het buitenland te beschermen tegen criminaliteit. De meest voorkomende maatregel is een hek of muur rond de woning. Op de tweede en derde plaats staan een
alarmsysteem en het zetten van tralies op de ramen en deuren.


Buitenland voelt veiliger
Eén op de vier Nederlandse expats en emigranten zegt zich veiliger te voelen in het buitenland. Slechts 1 op 10 voelt zich het veiligst in Nederland..
Nederland gewelddadiger
Vooral de ontwikkeling in Nederland wordt als ongunstig beoordeeld: maar liefst driekwart meent dat ‘Nederland gewelddadiger is geworden sinds ik weg ben’. t’.
Justitie en politie
Wanneer de zaak in handen komt van de politie of justitie, is de expat meer tevreden met de afhandeling in het buitenland.

Geen opmerkingen: