AMERIKAANS GOEDE VOORBEELD?
Waarschijnlijk is men door de media niet goed, en zeker niet ten gronde ingelicht over de kredietcrisis, de oorzaken en de gevolgen. Niet over deze bij ‘Grote Broer’ overzee, en zeker niet over deze in eigen land. Daar nog het minst, omdat geen Heilige Huisjes mogen beschadigd worden. Het land staat immers nu al op barsten…Gelukkig hebben wij het alternatieve kanaal van de blogwereld, om ons bij te lichten in de duisternis.
Waarom vernemen we niets over het Chinees avontuur bij Fortis, in April van dit jaar? Waarom wordt er vergoelijkend gesproken over de aankoop van de prestigieuze AmRobank waarvoor er trouwens geen geld was (24 miljard Euro)? Na de crash diende men te verkopen voor nog geen 10 miljard Euro. Dat wordt dan voorgesteld als een win-win situatie, na de toegift van nog allerlei rommel, om 18 miljard cash binnen te halen. Helemaal in de marge ontsnapt het aan Premier LTRM dat de Nationale Bank ondertussen 45 miljard zou bijgepast hebben, en nu, zondag 5 Oktober, blijkt het geval romp-Fortis zo goed als bij het grof huisvuil te worden gezet, zelfs na het incasseren van de 18 miljard van de Nederlanders. Dat alles is Hogere Wiskunde, alleen bestemd voor politici. Zij zullen achteraf de rekening wel presenteren aan de gewone man en vouw in de straat. Ondertussen gaan de vakbonden maandag fris en monter in staking…
Bij iemand die een koe een koe durft te noemen, vond ik onderstaand artikel:
http://hoeiboei.blogspot.com/2008_10_01_archive.html
Waarom ook rechtse regeringen linkse maatregelen nemen
Mijn stelling dat de krediet crisis in de VS een direct gevolg is van sociale wetgeving, oftewel van teveel overheidsregulering ipv een vermeend gebrek daaraan, wil er bij de meeste lezers met de beste wil van de wereld niet in. Die rechtse kapitalisten van Bush met hun laissez faire cultuur hebben het toch zeker voor het zeggen gehad al die jaren? En dan toch de schuld op het socialisme gooien? Ga toch op het dak zitten Hemelrijk, met je paranoïde kruistocht tegen links! Dat is ongeveer de teneur.
Die lezers maken een denkfout: ze denken dat linkse maatregelen alleen genomen worden door linkse regeringen. Maar dat is niet zo: 30 jaar lang hebben opeenvolgende Amerikaanse regeringen, of ze nou links of rechts waren, hypotheekbanken onder druk gezet om boterzachte leningen te verstrekken aan mensen met lage inkomens. Sommige banken, zoals Freddie Mac en Fannie Mae, werden tot deze suïcidale vorm van filantropie overgehaald met de stroopkwast: zij mochten hun winst zelf houden, en de staat bood aan om voor hun verliezen op te draaien. Op voorwaarde dat zij ook voor arme mensen de beurs zouden trekken.
Op een vrije markt zouden Fannie en Freddy zo’n riante concurrentiepositie nooit hebben kunnen veroveren, maar nu kregen ze hem van de overheid in de schoot geworpen! Ze konden een fabelachtig nieuw marktsegment aanboren, namelijk de gehele Amerikaanse onderklasse. Op de risico’s hoefden ze geen acht te slaan, want de staat stond immers garant. In no time hadden die twee dan ook 50 procent van de Amerikaanse hypotheekmarkt veroverd.
Het valt natuurlijk niet goed te praten dat Fannie en Freddie aan dit heilloze plan hebben meegewerkt, maar wie is de hoofdschuldige als de kat op het spek wordt gebonden? De kat of het baasje? Ik zou u wel eens willen zien als u carte blanche kreeg om er in het casino op los te gokken, met de garantie dat al uw verliezen van overheidswege worden vergoed. Voor mezelf zou ik in elk geval niet instaan.
De rest van het bankwezen werd, zoals u inmiddels weet, door de overheid met de knoet gedwongen om “ook kansarmen toegang te verschaffen tot kredietfaciliteiten”. De Community Reinvestment Act uit 1977 verbood hen hypotheken te weigeren aan achterstandsgroepen, op straffe van zware boetes. Het uitsluiten van deze groepen werd door de overheid namelijk als rassendiscriminatie aangemerkt, omdat vooral “afro-Americans, latino’s en Hispanics” in deze categorie vallen. Betaalbare woonruimte voor iedereen moest er komen! De kloof tussen blank en bruin, arm en rijk moest gedicht! Iedereen heeft recht op een fatsoenlijk bestaan!
Deze boodschap werd er niet alleen ingehamerd door linkse presidenten als Carter en Clinton, maar net zo hard door rechtse kapitalisten als George W. Bush. Hij heeft het in een speech uit 2002 zelfs letterlijk gezegd. (Zie filmpje)
Je zou zweren dat je Wouter Bos hoort, als je dat filmpje aanschouwt. Maar het is toch heus de reactionaire rechtse kapitalist Bush die hier aan het woord is. Rara, hoe kan dat?
Dat komt zo, volgens mij. Er bestaan helemaal geen echte liberale regeringen. Een liberale regering is een contradictio in terminis. De grondslag van het liberalisme is meer vrijheid voor het individu en minder staatsmacht. Een rechtgeaarde liberale regering zou dus in de eerste plaats zichzelf moeten inkrimpen.
En dat doen regeringen nooit. Hoe ze zich ook noemen: socialistisch, sociaaldemocratisch, conservatief, progressief of liberaal, ze willen allemaal hun macht en invloed verder uitbreiden. Ze willen controle over het onderwijs. Ze willen controle over lonen en prijzen. Ze willen controle over de gezondheidszorg. Ze willen controle over de woningbouw. Ze willen allemaal goede sier maken met plannen “om iedereen aan een fatsoenlijk bestaan te helpen”. In dat opzicht lijken ze allemaal als twee druppels water op Wouter Bos.
Want hoewel Stalin, Mao, Kim il Sung en Castro inmiddels proefondervindelijk hebben aangetoond dat de misleidende dooddoener “iedereen heeft recht op een fatsoenlijk bestaan” er in de praktijk onvermijdelijk toe leidt dat iedereen aan de bedelstaf raakt, vallen er nog steeds stemmen met deze slogan te winnen. Hoe armer en nooddruftiger het volk, des te ontvankelijker is het voor totalitarisme, en des te harder smeekt het om overheidsingrijpen. Niet alleen linkse politici doen daar hun voordeel mee; rechtse politici ook.
Een bevolking die leeft in vrede, vrijheid en voorspoed: dat is niet alleen de nachtmerrie van elke kerk, maar ook van elke regering. Als er geen problemen zijn die dringend om een oplossing vragen zou het volk wel eens op het idee kunnen komen dat het helemaal geen regering nodig heeft! Maar zolang de mensen nog in de rij staan bij de gaarkeukens vestigt het volk zijn hoop op een Hogere Macht. Vroeger was dat God, tegenwoordig is het de overheid die de verlossing moet brengen.
Daar speculeren alle regeringen op. Zowel linkse als rechtse.
In één ding hebben de socialisten helemaal gelijk: de mens is van nature geneigd zijn eigenbelang na te streven. Dat zult u mij niet horen tegenspreken. Op een vrije markt kan dat echter geen kwaad; integendeel. De bakker doet zijn uiterste best om brood van hoge kwaliteit te leveren tegen een zo laag mogelijke prijs. Dat doet hij niet omdat hij een filantroop is, maar omdat hij geld wil verdienen. En zijn klanten varen er wel bij.
Maar een overheid die zijn eigenbelang nastreeft is natuurlijk een regelrechte ramp. Een overheid die zijn eigenbelang nastreeft, die is net zo gevaarlijk als de maffia. Wat zeg ik? Veel gevaarlijker dan de maffia, want de staat heeft het monopolie op geweld, het recht om belasting te heffen en het recht om dienstplicht in te voeren. Aan een maffia die zijn eigenbelang nastreeft kun je misschien nog ontsnappen, maar tegen een overheid die zijn eigenbelang nastreeft ben je volstrekt machteloos.
Gek genoeg wil niemand geloven dat regeringen gedreven worden door eigenbelang. De Mensch, jazeker, die is geneigd tot alle kwaad en wordt gedreven door hebzucht en egoïsme. Dat beaamt iedereen volmondig. Alleen regeringen vormen een uitzondering op die regel, kennelijk: die zijn onbaatzuchtig, en zetten zich met hart en ziel in voor het algemeen belang. Daaraan twijfelt niemand.
Alsof regeringen niet net zo goed uit mensen bestaan.
Pamela Hemelrijk
The American Dream….is over!
The Pax Americana loopt op haar einde, dat is de waarheid die in de sterren staat geschreven. Een maatschappij die danst op de vulkaan van een ongebreidelde kredietwereld heeft eindelijk haar eigen limieten bereikt. Het zelfde geldt voor de grenzenloze ‘melting pot’, waarmee men Gode gelijk wilde zijn.
Beide systemen, onder de hoede van de politieman van de hele wereld werden ons voorgesteld als alleen zaligmakend einddoel van de universele mens…
De ‘Nieuwe Wereld’ van glamour and glitter heeft ook het oude Avondland aangestoken – en o verderfelijk wantrouwen, heeft, uit eigenbelang, er op gestaan ook hier de multicul te introduceren. Zelfs de door Europa’s verfoeide toetreding van Turkije is Amerika’s wens, en wat Uncle Sam wenst, is wet.
Hier past geen leedvermaak, want als Amerika valt, schuiven wij mee…en mogen wij onze Vrijheid, die zó nabij is geweest, weer vergeten voor een paar generaties. Een mens zou eer triest bij worden! De schuld van het slechte weer, de falende internetverbinding en de archi-slechte schotel-ontvangst van TV-beelden vandaag.
Servus.
zondag 5 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten