HOERA, IK ZIT OP DE GOEDE GOLFLENGTE

HOERA, IK ZIT OP DE GOEDE GOLFLENGTE
Het doet altijd goed als men bevestiging vindt niet alleen te staan met de aller individueelste expressie van de aller individueelste emotie. Is men dan een goede leerling, of eerder een voortrekker? De dag nadert onherroepelijk dat de oude gewaden afgeworpen worden. De dag dat de oude CVP uit noodzakelijkheid des gebods, verplicht is zichzelf te herdopen tot BP & PP nadert onheilspellend. Onheilspellend voor hen. Glorieus voor ons! Belse Partij & Postjes Pakkers: noch Christelijk, noch Vlaams, noch Volks, Gewoon in de naam herkenbaar wat ze altijd geweest zijn: Primo: door en door onderdanig aan het verdorven en Vlaams onderdrukkend etablishment & ampersand & en Secondo door te doen lijk de kiekens in het kiekenkot, nl op en over het volk en over elkaar klauteren om de hoogste te zitten.
Nog nooit in een kiekenkot geweest om te zien hoe de onderste beestjes er dan uitzien?
In ieder geval heb ik met immens genoegen onderstaande mededeling gelezen op de website van het Vlaams Belang. Wat zeg ik: genoegen? Meer extase! Het opent weidse vergezichten in een liefst zo nabij mogelijk zijnde toekomst. Om in te spelen op de actualiteit: één kleine vonk volstaat dikwijls op iets op gang te trekken, dat niemand meer kan terugdringen noch ooit voor mogelijk had gehouden: de vernedering van Fortis/Dexia. Zo ook behoort het tot de onmogelijk geachte mogelijkheid van het samengaan van Vlaams Belang/LDD/NV-A/Jong CVP: ’s anderendaags ontwaken we in een Vrij Welvarend Vlaanderen. En kunnen wij beginnen aan wat men in Holland eens de Gouden Eeuw heeft genoemd.
Ik zie bij de collega-bloggers stilaan een aanzwellend getij dat wijst op een beweging van uit de basis, Angeltjes voorop, met geheel de bende van mijn favorieten op sleeptouw – ik lees de dagbladen voor woord en wederwoord, en denk, ja, weet zeker, dat mijn reeks van De Kroniek van een Ondergang moet in gang zetten….Godsgeschenk Dag Nr 1 rijst aan de kim….

De CVP-mummie

01.10.2008 12.01u - Vorige week was CD&V zeer tevreden over de afloop van haar eerste congres na het uiteenvallen van het kartel. Meer dan 80% van de deelnemers stemde vóór de voortzetting van de Belgische regering-Leterme. Een CD&V-congres meekrijgen, mandatarissen manipuleren of intimideren, de zaal bespelen… dat is allemaal relatief eenvoudig. De kiezers overtuigen, is nog wat anders.

Hoe relatief de ‘overwinning’ van de partijtop is, blijkt overigens uit het feit dat ondanks alles toch nog 30% van de aanwezigen een resolutie van Jong CD&V goedkeurde waarin het ontslag van de federale regering werd geëist. Hoe dat te rijmen valt met het eerder genoemde cijfer van 80% is niet helemaal duidelijk. Tenzij er 110% stemmen werden uitgebracht. Hebben sommige CD&V’ers dan tegelijk vóór en tégen verder regeringsdeelname gestemd? Dat zou pas écht van een tsjevenmentaliteit getuigen…

Hoe dan ook, het toont ook aan dat het uiteenvallen van het kartel en het verderzetten van het dovemansgesprek met de Franstaligen bij de basis helemaal niet zo gedwee wordt aanvaard als de partijleiding wel beweert. Bert De Brabandere, de voorzitter van Jong CD&V vatte die interne malaise zeer scherp samen: “Eén op drie militanten heeft het aangedurfd om voor de ogen van de verzamelde partijtop en de premier in het bijzonder, tegen de federale regering te stemmen, ondanks urenlange toespraken van onze kopmannen genre ‘wij of de chaos’ (…) We hebben geen enkel vertrouwen in de federale regering zoals die nu loopt. En we hebben de indruk dat CD&V tegen beter weten in blijft voortdoen, maar dat we ons in een hoog tempo in de vernieling aan het rijden zijn. Wij zijn bang dat onze partij, door in de regering te blijven, opnieuw tot de oude CVP vervelt.” Dat proces is natuurlijk al een tijd aan de gang en zal zich onverminderd verder zetten. De angstdroom van de Brabandere – en klaarblijkelijk van vele kiezers die vorig jaar hun stem aan CD&V toevertrouwden – wordt elke dag iets meer werkelijkheid. De oude CVP is taai en onsterfelijk, als een mummie uit een B-film, die telkens weer herleeft.

De vraag is nog maar of De Brabandere zijn verzet zal volhouden. Het is immers niet de eerste keer dat jongerenvoorzitters van de CVP kortstondige aanvallen van rebelsheid, radicaliteit en Vlaamsgezind krijgen. De oude krokodillen in de partij weten heel goed hoe ze zo’n Vlaams varkentje moeten wassen. Ze zijn waarschijnlijk niet echt ongerust. Ze weten dat er één onfeilbaar medicijn bestaat om rebelse Vlaamsgezinde jongerenvoorzitters te neutraliseren: men geeft hen een mooi mandaat, en daarna marcheren ze gehoorzaam weer in de maat. Als het met moet op het ritme van de brabançonne. Het heeft tot nu toe altijd al gewerkt. Men kan de kopstukken van de CVP en de CD&V veel verwijten, maar als leeuwentemmers zijn zij onovertroffen.