donderdag 12 februari 2009

DE PAUS ALS SCHIETSCHIJF


DE PAUS ALS SCHIETSCHIJF
Tussen al het tumult veroorzaakt door wat die Witte Man uit Rome denkt te moeten doen wat goed is voor zijn clubje (!) eindelijk de stem van de redelijkheid. En dat dan nog uit de mond van een Niet-Gelovige….
Dat een van die Verloren Schapen bepaalde dommigheden verkondigt, die in zijn land nota bene niet strafbaar zijn: dat bewijst alleen dat de ons opgelegde ‘waarheid’ gelukkig nog ergens ter discussie gesteld kan worden. Who cares! Volgens de Islam is de aarde plat als een vijg. Who cares! Alleen als op een dag de zon bij Wet verplicht is in het Oosten op te staan, en wij zien dat liever in het Westen gebeuren, dat wij de zinloosheid van al die onzinnigheden zullen inzien. Wij weten dat de Jodenvervolging in die jaren een onmenselijk hoogtepunt heeft gekend en de kwestie is te zorgen dat het nooit meer kan gebeuren…
De Holocaust bij Wet tot op de cijfer na de komma vastleggen, en Hamas en al wat Muselman is, steunen…is een slecht voorteken!

Rome verwelkomt Lefèbvristen (Mark Grammens)
Dit opzet van Benedictus XVI is, van zijn standpunt uit gezien, alleen maar normaal te noemen. Als een paus niet alles onderneemt wat binnen zijn mogelijkheden ligt om mensen waarvan hij de katolieke geloofsovertuiging niet betwist en die niet beter vragen dan zich met de kerk te verzoenen als ze maar enigszins zichzelf mogen blijven, terug te halen naar de kudde, verdient hij bij wijze van spreken zijn hemel niet. ..
En dan werd er ineens groot misbaar gemaakt over één van de vier niet langer geëxcommuniceerde bisschoppen, de Britse mgr. Williamson, die ooit zou hebben beweerd dat er geen zes miljoen maar hooguit driehonderdduizend joden waren omgekomen in Auschwitz (geen zes miljoen, maar niet echt "negationisme") en dat ze niet vergast werden maar aan ontbering, ziekte en ellendige levensomstandigheden waren bezweken. Ik laat de diskussie over het "negationisme" nu even buiten beschouwing om alleen maar hierbij aan te tekenen dat de diskussie vervalst werd door het oprakelen van deze uitspraak, want kijk eens: negationisme kan verkeerd zijn, in sommige landen is het strafbaar, maar mgr. Williamson was niet omwille van zijn eventueel negationisme geëxcommuniceerd maar omdat hij op ongeldige wijze door mgr. Lefèbvre tot bisschop was gewijd. Met andere woorden: het een heeft met het ander niets te maken. Als de paus dit wel zou hebben gedacht, en de excommunicatie van mgr. Williamson, in tegenstelling tot die van zijn drie collega's, niét zou hebben opgeheven, dan had hij de ketterij van het negationisme ingevoerd in de kerk, en was zijn pausschap in slecht teater vervallen. Leert de hetze misschien dat men hierop had gehoopt?
(Mark Grammens in Journaal nr. 543, 12.02.09)
Bron Iskander
Pssst Toch gesnopen de ironie en het sarcasme in de eerste zinnen van dit stukje? Mij steekt het namelijk dat ‘Rome’ nooit iets goed kan doen, terwijl men die Man en Zijn kliek als oubollige onzin behandelt. Als het onzin is, dat men er over zwijge! En voor wat de Gelovigen betreft: zelfs in een vogelpikclub moeten de leden de reglementen naleven! Zoveel te meer dan het Eerbiedwaardig Instituut waarop onze Beschaving gegrondvest is. Of men het nu graag ziet of niet…

Geen opmerkingen: