zaterdag 11 januari 2020

5344 - CATALONIA HERE WE COME


VOORSCHRIFT
Als wij daar in den beginne in dat prachtige land rondliepen, probeerden wij de vele curieuze-neuzen en vraagstaartjes voldoening te geven, door te zeggen, dat wij ‘Belgen’ waren. Man and his Wife from Belgium. Hadden wij er aan gedacht, dat Belgium toendertijd = Pedofilia was. Zij hun di Rupo, en wij onze Dutroux. Rechtsreeks vertaal betekent dat elk in zijn eigen taal ‘put- of hol-in-de-grond-bewoner’.
Capito?
Het besluit voor de toekomst was dus niet moeilijk. En wij maar uitleggen, dat we ‘Fiaminghi di Belgio’ waren. En dat was telkens ’n schot in de roos. Ofwel waren we meteen de gevierde landgenoten van de gevierde Eddy Merckx, dat voor de sportievelingen. Zoals de meeste Italianen trouwens zijn, tot in het absurde toe.
Maar dan was voor ons de kous rap af. We were not interested in…
De tweede soort, van een ietwat hoger niveau? Waren dan enorm geïnteresseerd in onze cultuur. De Vlaamse Primitieven, de Vlaamse handelspartners van hun beroemde Stad-Staten, zoals Florence, Venetië, Milano. Si Si over ‘Bruges’ daar wisten ze alles over. Broessèl daarentegen… This city was Franscese geworden, they refused all civilisation.
Ja Ja, op dat gebied was onze omgeving toen al vergeven door Il Cavaliere, Silvio Berlusconi.
Wij voelden er van direct ons thuis…
Italia, my love.
O Canal Grande in Firenze. O Brug der Zuchten! O Sole Mio, de bariton van de jonge gondelier op die ons zigzaggende kanalen en kanaaltjes liet zien. O Piazza San Marco, waar je moest zien waar de voeten gezet… met al die rondfladderende duifkes die je koerend rond de oren vlogen…
Brugge die Scone in ’t meervoudig veelvoud.



De schatkamer van... Kila van der Starre

‘Ik ben als literatuurwetenschapper werkzaam bij Moderne Nederlandse Letterkunde aan de Universiteit Utrecht en mijn specialisatie is hedendaagse Nederlandstalige poëzie. DBNL gebruik ik al sinds mijn studententijd als bron. Zowel primaire literatuur (vooral poëzie) als secundaire literatuur (vooral recensies en essays uit literaire tijdschriften) raadpleeg ik geregeld via de site.
**
Dbnl
*
Ik was ontzettend blij toen ik las dat ter gelegenheid van het twintigjarig jubileum van DBNL in 2019 de achtdelige reeks Geschiedenis van de Nederlandse Literatuur was toegevoegd aan de DBNL-collectie, over ruim negen eeuwen aan Nederlandse en Vlaamse literatuur. Opeens waren al die pagina’s literatuurgeschiedenis digitaal beschikbaar. Echt geweldig, want ik raadpleeg die reeks regelmatig voor mijn onderzoek. Omdat ik de reeks niet in mijn bezit heb (de boeken kosten nogal wat) en ze in de bibliotheek niet uitleenbaar zijn, ging er altijd best wat tijd en energie zitten in het opzoeken van het juiste deel in het juiste boek. Nu kan ik vanachter mijn computer de gehele reeks bekijken en - nog belangrijker - doorzoeken. Ik heb meteen via het blog en de Facebookpagina van onze opleiding Nederlands zoveel mogelijk anderen op de hoogte gesteld.

Als ik nog iets zou mogen toevoegen aan de DBNL, dan zouden dat meer poëziebundels zijn. Voor moderne letterkundigen als ikzelf zou dat heel waardevol zijn, omdat digitale corpusonderzoeken dan veel uitvoerbaarder zouden worden. Ik kan zo een paar studenten bedenken die daar gebruik van zouden maken.’
Kila van der Starre is literatuur wetenschapper en poëzie criticus. Ze rondt aan de Universiteit Utrecht een proefschrift af over poëzie buiten het boek, waaronder straat-poëzie, Instagram poëzie en poëzie tatoeages. In 2017 lanceerde ze Straatpoezie.nl en publiceerde ze het onderzoeksrapport Poëzie in Nederland. Samen met Babette Zijlstra bracht ze het poëzie-doe-boek woorden temmen. 24 uur in het licht van Kila&Babsie (2018) uit. Voor meer informatie:

 Den Boom
**
*
Van vroeg in de morgen, voor de tweede Zaterdag op rij, wordt onze buurt opgeschrikt door getater, gesnater en een paar huilende kettingzagen en/of ronkende haksel-machines.
Och, ’n mens moet zowat met een beetje van alles leren leven, niewaar?
Wat nu deze morgen (nog stikdonker), net precies de mening was van onze twee hoogbejaarde Duitse Schepers. Die blaften zich (vruchteloos) schor om boven al dat storend lawaai uit te komen. Nu liggen ze, blazend en kreunend van de pijn, voor de rest van de dag op hun tapijtje… Moe, maar bijlange nog niet tevreden. ’t Staat in hun blinkende ogen te lezen, en het druipt met bakken van hun ter koeling uithangende tong..
Toen de klaarte in het Oosten opkwam, was de lucht eerst oranje, puur glans en zuiver goud. Daarna werd alles eerst roze, dan geel en vervolgens gewoon grijs.
Toch nooit ’n voorteken voor wat ons Maandag 13de te wachten staat, als de twee Prematuurkes bij onze sire moeten komen verslag uitbrengen. In hun beste Fransoos. Da wete toch…
En ja, dienen boom is er geweest. Jarenlang stond ie daar, te beschaduwen wat diende beschaduwd te worden. Met un poco par tuto tussen de blaren vol verliefde zang-orgeltjes die het hof kwamen maken aan hun gevangen lotgenootjes diep beneden in de prachtige volières van onze buren. Echte vogelaars, naar ’t schijnt…
Met de in de herfst afgevallen bladeren kon heel het gebuurte de tuin bemesten…
En ook: hoeveel jaren aan één stuk was die sch   aduw niet het koelste speelhoekje ter wereld voor de daar oproeiende jeugd?
Die zijn nu allemaal al lang uitgevlogen. Allemaal terecht gekomen in een antiek Ouderwets Gezin met ’n dozijn of twee lieve kleinkiendjes.
Straks staat die hele tuin daar nu uitgekleed. Poedernaakt en in Adams Kostuum. Op het overdekte zonne-terras na. Van waarop we met ons allen op een toevallige zomeravond rustig kunnen zitten keuvelen. Onder het genot van een koel glas schuimende Bruine Leffe .
Voor mij, voor ons twee, liever ’n Italiaanse Prosecco. Uit heimwee naar de koele avonden aan de oevers van het Lago di Bolsena…
Bij ons wappert aan de mast, naast de Zwarte Leeuw op Geluw Veld, vol zoete herinneringen, de Over Alpense met veel groen gestreepte tricolore…
Bij de buren wappert er nog altijd helemaal niets. Die lezen iedere dag HNB en dienen van de vroege morgen tot de late avond nog altijd hard te moeten werken…
Ja Ja, aan De Groene Wandeling is alles goed. Waar men stil en ongedwongen alles voor elkander doet…
*


 

Geen opmerkingen: