DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE
ZATERDAG 11 JUNI 2022
*
Het mes eerst op de keel, later er dwars doorheen
Vandaag de lammeren,
morgen elke ‘Ongelovige’. Is nooit anders gewest
*
heid valt niet af te scheiden van de haat’
Georg Dertinger
CDU ex DDR
(1904-1963)
*
613 – VOLGENS DE REGIME MEDIA LEVEN WZ IN EEN VRIJ LAND EN KIEZEN WE DUS ZELF ONZE BEEULEN
*
I N H O U D
Onder een sterk embleem leidt ‘ons Mateke’ zijn inderdaad veel te nai
vee volgelingen recht naar de zoveelste ondergang van deze Marxistisch-Leninitische partij.
Ook nu weer, duidelijk voor het voetlucht gebracht door tSCHELDT.
*
.Dank zij VOORUIT is de discussie in het Hoodstedelijk Brussels Parlement over beschaafd of onbeschaafd slachten (voorlopig) alleen in het Dierenrijk, vorgoed van de baan. Allah akbar!!!!!
Niet toevallig brengt DOORBRAAK daarna de invloed van Parijs op dit Kloteland ter soprake, weliswaar onder een totaal ander aspect. Het is een artiel dat werkt als een vuurtoren die, zelfs bij stormen ontij, de goede veilige haven aanwijst.
Onmenselijke wreedheid, dat is wat de Regime Media – in alle stilte – laten weten. Zelfs deze Arabierse comlpt-instrctie is nu ge-democratisgeerd. Allah Akbar Bis.
Een serieuze stap in de haast voltooide omvolking, zeg, nu zelf. Vandaar deze oorverdovende stilte in de Media en anderzijds de vele gerechtelijke dossiers die tSCHELDT – die namelijk de feiten open en bloot op tafel brengt - proberen te… halsrechten. De strijd regen het kromzwaard, gvoerd met de pen, wordt beslist door de Dame met Het Zwaard der Gerechtigheid….
Dat alles volgens de wil;van Allah. Lees= de wil van Mekka.
Arm Vlaanderen!!!!
‘Voorgoed’ dienen we te verstaan in de zin vqn zo lang het duurt, zo lang deze wankele woke kruik te water gaat. En dat is niet meer voor lang, want de geesten zijn er rijp voor.
11-06-2022
MOET ER NOG STROOM ZIJN ?
*
Europa heeft dus beslist dat er vanaf 2035 geen nieuwe auto’s met verbrandingsmotor meer mogen gemaakt worden en alles dus elektrisch wordt of met waterstofaandrijving. Dat betekent dat wie zich zo’n elektrische wagen niet zal kunnen veroorloven (ze kosten momenteel zowat het dubbele), met een tweedehands zal moeten rijden. Dat zouden er heel wat kunnen zijn, misschien wel de helft van de huidige autobezitters als we er de bedrijfswagens even niet bijtellen.
Ondertussen begint men ook de beseffen, wat iedereen feitelijke al wist, dat er niet genoeg elektrische stroom voorradig zal zijn. In Nederland geeft de overheid geen vergunningen meer voor nieuwe bedrijven of de uitbreiding van de bestaande in de provincies Noord-Brabant en Limburg. Bij ons is men nog niet zover – Elia de Belgische hoogspanningsnetbeheerder zegt dat er bij ons geen reden tot paniek is - maar dat gaat er gegarandeerd nog eens van komen. Fluvius, de netbeheerder van elektriciteit en aardgas in Vlaanderen, heeft al laten weten dat het de volgende jaren minstens 4 miljard euro extra zal moeten investeren om de stroombevoorrading te kunnen blijven verzekeren. Men mag drie keer raden wie die extra kost voor o.m. laadpalen en aansluitingen daaraan zal mogen betalen.
Een ander probleem zijn de aansluitingen van de stroom uit de windmolenparken op zee, die door West-Vlaanderen naar Henegouwen moeten lopen. Daartegen is heel wat protest uit Vlaanderen o.w.v. de mogelijke schadelijke stralingen. Die lijnen ondergronds leggen kan ook, maar zal vijfmaal meer kosten.
En verder maar hopen dat er veel zonneschijn zal zijn en het op tijd en stond flink gaat waaien! ‘Duurzaam weer’, zeg maar.
*
HOE VOORUIT IN BRUSSEL RADICAAL DE GROOTSTE MOSLIMPARTIJ WIL WORDEN
**
10 juni 2022 De Ziel
Videospeler
Elke deugpolitieker pakt tegenwoordig een vliegenmepper en petst iedereen in het gezicht die het woord ‘omvolking’ durft gebruiken. Omdat het woord zogezegd doet denken aan duistere Duitse tijden.
Men kan het de bevolking niet kwalijk nemen de term omvolking te gebuiken voor de Blitzkrieg aan immigratie die de Belgische politieke kaste de laatste tientallen jaren heeft georganiseerd.
Deze week gebeurde dan wat geen enkele politicus zag aankomen, maar waar het volk al lang voor waarschuwt. De Islam zit in het parlement. En de Islam begint haar morbide regels op te leggen.
Omdat alle klassieke partijen bang zijn om gedecimeerd te worden de komende verkiezingen doen ze er alles aan om aansluiting te vinden bij het nieuwe kiesvee dat zijn schotelantenne op Mekka richt en zijn portefeuille naar de Belgische staatskas.
De partij die deze week haar nog niet uit de bek gesneden onverdoofde tong liet zien was…. VOORUIT.
Terwijl Führer Conner Rousseau doet alsof hij hip en kneedbaar is in de handen van gillende tienerjongens, richt hij zijn partij in Brussel op de massaal te importeren moslimstemmen in de verkiezings-excel van zijn partij.
Om de moslims te paaien moet Vooruit des moslims zijn en dus openstaan voor hun middeleeuwse gewoonten.
Bij monde van Vooruit parlementslid Fouad Ahidar werd deze week in de commissie dierenwelzijn van het Brusselse parlement duidelijk gemaakt dat beesten in Brussel het best onverdoofd over de kling gejaagd worden omdat Allah dat zo het liefst heeft.
Fouad Ahidar, je gelooft het niet, is parlementslid van Vooruit én…. hou u vast… Voorzitter van de Raad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie.
In deze functie maakte de man deze week bekend dat hij een rechtstreekse lijn met zijn God had. Dat is diezelfde God die er zeer OK mee is dat er bommen worden gegooid in de inkomhal van Zaventem om aldaar niet gelovige toeristen de benen van het lijf te scheiden.
Fouad Ahidar zei deze week zonder blikken of blozen, of tussenkomst van zijn Führer Conner Rousseau, dat dieren onverdoofd geslacht mogen worden omdat zijn God niet zou toelaten dat dieren pijn lijden als je ze de keel oversnijdt.
Michel Vandenbosch die als GAIA-expert door de commissie dierenwelzijn was gevraagd om de laatste stand van het wetenschappelijk onderzoek naar pîjn bij dieren te komen uitleggen, viel van zijn stoel toen hij Fouad Ahidar en zijn geloofsgenoten de parlementaire democratie zag omvormen tot theocratie.
Dat er zoiets bestaat als scheiding tussen kerk en staat had Conner Rousseau nog niet uitgelegd aan zijn Achteruit-politici in Brussel. Dat zal zo zijn redenen hebben. Ahidar en de Zijnen krijgen van Rousseau carte blanche om in Brussel zoveel mogelijk pastaspeculoos aan de baarden van moslims te smeren opdat ze voor Vooruit zouden stemmen de komende jaren. Dus mag Ahidar het Vooruit-verhaal kleuren en invullen met God, Allah, Mohammed en klein Pierke, hoofddoeken en clitorale besnijdingen zolang het maar stemmen en dus geld oplevert. In de ogen van Conner is Fouad Ahidar zijn perfecte Goebbels in Brussel.
De commissie dierenwelzijn in Brussel besliste na de tussenkomst van Ahidar dat dieren geen pijn kennen omdat God dat niet zou toelaten. Voor de commissieleden mogen dieren dus onverdoofd geslacht worden, bij voorkeur in een badkuip in een morsig stadsappartement op wandelafstand van een groezelig Brussels metrostation waar stront en pis het nieuwe België kenmerkt en definieert. Door deze beslissing wordt bewezen dat ‘omvolking’ geen boutade meer is, maar een succesvolle moslim marketing strategie die als een schandvlek vanuit Brussel naar de andere provincies dient ge-exporteerd te worden.
Het hoeft geen betoog dat wij bij ‘tScheldt in verzet gaan met tekst en cartoons tegen deze achteruitgang in plaats van vooruitgang. Lui die beesten levend kelen omdat hun God dat oplegt horen in Vlaanderen niet thuis. Het bloed van elk op die manier geofferd lam hoort niet thuis in de kookpot maar in de baard van elke muzelmanse zot die onze samenleving niet komt verrijken maar verzieken.
De Hond Van Lavrov
*
Frans Sergej Lavrov:
Hoe zou Frankrijk reageren als België de Franse taal zou verbieden?'
foto: ©UN Geneva
**
Waarom Oekraïense taalprikkels aan België doen denken……
Frankrijk was kortstondig het centrum van de internationale politiek toen de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov onlangs de vraag stelde, tijdens een interview met de Franse zender TF1, ‘Hoe zou Frankrijk reageren als België de Franse taal zou verbieden?’ Dit, om met een dwaas geformuleerde vraagstelling te suggereren dat de Russische oorlog met Oekraïne gerechtvaardigd wordt door een linguïcide: de Russen vechten voor de bescherming van hun taal en cultuur in Oekraïne.
De taalsituatie in Oekraïne
Laat ons hiermee beginnen. Het is begrijpelijk dat de taalsituatie in Oekraïne dezer dagen als inspiratiebron dient voor het Russisch kamp. De reden is duidelijk. Oekraïne telt meer Russischsprekenden dan onderdanen met de Russische nationaliteit. Cijfers verduidelijken dit: het land telt 29,7% Russischsprekenden en slechts 17,3% inwoners met een erkende Russische nationaliteit. Niet iedereen spreekt dus de taal van zijn nationaliteit.
Lavrov heeft zeker een punt als hij bedoelt dat de Oekraïners in de laatste jaren de plaats van de Oekraïense taal willen opdrijven. Hij vergeet er wel bij te vertellen van waar die Oekraïense ijver komt.
In zijn zeer waardevolle boek Oekraïne, een oorlogsgeschiedenis* schrijft Doorbraak-medewerker Luc Pauwels dat in de tweede helft van de negentiende eeuw, toen de nationale beweging in Oekraïne grote vooruitgang boekte, de Russische tsaristische regering er niet beter op vond dan een oekaze uit te vaardigen ‘die de uitgave van Oekraïense boeken verbood en zowat alle nationale propaganda onmogelijk maakte’.
In 1893-1907, en ook lang daarvoor, formuleerden de Oekraïners dringende eisen om de Oekraïense taal als onderwijstaal te herstellen. Ondanks de Russische politie repressie bloeiden in vele dorpen en steden een rits Prosvita-verenigingen: voorstanders van eigen Oekraïens onderwijs. Niet alleen onder het communisme, maar ook in de laatste jaren van het tsarisme was Oekraïne het onderwerp van een ware taalstrijd.
Grote principes
Op de vraag van Lavrov, ‘Hoe zou Frankrijk reageren als België het Frans zou verbieden?’, zou de journalist hebben geantwoord: ‘Niet.’ De reactie is al even problematisch als de vraag. Het correcte antwoord luidt dat men in Parijs uiteraard hysterisch zou reageren, hier en nu, juist zoals in het verleden. In 1848 heeft de toenmalige Franse minister van Binnenlandse Zaken en schrijver Alexis de Tocqueville voor altijd de realpolitik van Frankrijk — of ze nu cultureel, economisch of politiek is — tegenover België bepaald met het voorstel om:
‘… de activiteiten van Frankrijk te beperken tot de grensgebieden zoals België, Zwitserland en Piëmont. Men moet er geen georganiseerde verzetsbeweging steunen, maar tegelijkertijd nooit een gelegenheid missen om het nieuwe Frankrijk voor te stellen als het land van de principes van vrijheid en tolerantie. Ondubbelzinnig zal men deze gehechtheid duidelijk maken aan de dominerende machten in Centraal- en Oost-Europa en meedelen dat Frankrijk hun de vrije hand geeft buiten haar traditionele invloedsfeer, maar dat ze als compensatie verwacht dat niemand in vraag zou stellen wat ze als een controlerecht op de situatie van de grenslanden beschouwt.’
Rusland en Frankrijk: dezelfde strijd
Vervang in de vraag van Lavrov — of is het Lavlov? — het woord ‘Frans’ door ‘Nederlands’ en laat ons wat in de taal van Molière een ‘lapsus révélateur‘ heet, even illustreren met enkele voorbeelden.
herhaalde en niet mis te verstane dreigementen dat Frankrijk zou kunnen binnenvallen als België niet in de pas liep
Er kunnen sinds het ontstaan van België vele boekdelen geschreven worden over de tussenkomsten van Frankrijk, voor en achter de schermen, om de Belgische trein op het Franse spoor te houden. In de tweede helft van de negentiende eeuw gebeurde dit nog wel eens open en bloot. Inclusief herhaalde en niet mis te verstane dreigementen dat Frankrijk zou kunnen binnenvallen als België niet in de pas liep. Ik neem even deze periode omdat het blijkbaar het referentiekader van Lavlov bepaalde.
In november 1890 besloot de Parijse gemeenteraad om zich officieel te laten vertegenwoordigen op een Belgische plechtigheid om de Franse overwinning bij Jemappes te herdenken. Een van de voorstellers, het raadslid Chauvière, verklaarde tijdens een gemeenteraadszitting: ‘Deze deelname gaat om een politieke daad vanwege de gemeenteraad van Parijs.’ En hij voegde er nog aan toe dat het plan ‘de uitbreiding van de macht van de Franse Republiek’ was.
In 1891 schreef de Belgische afdeling van de Alliance Française dat haar doel was ‘het verspreiden van het Frans als officiële taal, meer bepaald in het Vlaamse landsgedeelte’.
In september 1905 hield men in Luik een ‘Congrès pour la culture et la langue française‘. Frankrijk speelde toen de hoofdrol in de organisatie. Tijdens dit congres pleitten de deelnemers nog altijd — we zijn toch in het begin van de twintigste eeuw — voor ‘de uitbreiding der Franse taal aan de noordelijke en noordoostelijke grens, dat is in Vlaams-België’. Opvallend was dat dit congres niet samenliep met een Waals congres dat in dezelfde stad een beetje later in dat jaar plaatshad.
Graaf d’Ormesson
In 1908, naar aanleiding van de oprichting van de Ecole Française, in een chic herenhuis op de Brusselse boulevards, verklaarde de Franse feestredenaar, graaf d’Ormesson, dat het doel van de school was, en ik citeer: ‘niet zozeer kleine chauvinisten te vormen maar goede Fransen en goede Republikeinen’.
de bijkomende jaarlijkse 270 000 fr. die Frankrijk in België toekende aan het Fransgezinde onderwijs: de Franstalige scholen in Vlaanderen incluis
Was het in een bui van enthousiasme of ging d’Ormesson ervan uit dat Brussel veroverd gebied was? Waarschijnlijk beide. Het was een publiek geheim dat Frankrijk officieel deze nieuwe Fransdolle burcht financierde met bovenop een jaarlijkse subsidie van 125 000 fr. van toen. De kranten stonden er vol van, en ook van de bijkomende jaarlijkse 270 000 fr. die Frankrijk in België toekende aan het Fransgezinde onderwijs: de Franstalige scholen in Vlaanderen incluis.
De hond van Lavlov
Als de hond van Lavlov kwijlt van de Oekraïense taaltoestanden, dan brengt het zijn baas in een ultieme, Belgische hallucinatie met het idee dat Frankrijk, met dit simpel voorbeeld, de militaire interventie van Rusland in Oekraïne beter zal plaatsen. Opvallend toch dat Rusland vindt dezelfde rechten te hebben over Oekraïne als Frankrijk over België.
Wido Bourel
*
* Oekraïne, een oorlogsgeschiedenis, Luc en Tina Pauwels, Aspekt, 2022.
*
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Ik wist het! Ik wist het!!! Dat ding daar in Die Joekrien, dat nu de ganse wereld in rep en roer zet, is een fenomeen dat bij ons, Vlamingen, maat al te geod bekend is. Ja, zelfs overkomt als een afgezaagd refrein vol moederverdriet. Nu zijn het de Russen, ex-Bolsewisten, tegen een Cristelijk hard werkend Broedervolk, toen waren het – en zijn het nog altijd – de Fransen die, zonder God-noch-Gebod, tegenover de ‘Belgen’ uit het Noorden des Lnds’… zich als slavenmeesters gedragen. Dezelfde onmiddellijke aanleding: de Taal.
Raar toch dat het weer eens DOORBRAAK moet zijn, die na maanden van offocieel de andere kant opkijken, de kat de bel aanbindt.
Parijs en Brussel! Even verder doordenken om op, met dit nieuw inzicht bij de twee Duitse invallen te komen die bedoeld waren om de Parijse pretentie ’n halt toe te roepen. Eeb burenruzie dus. Geen vrije doorgang om Parijs voor de 3de maal op de knieën te krijgen? Liever om ’s Konings Wil met tienduizenden ligen te sneuvelen op het Veld van Eer, dan realist te zijn.
Het is spijtig om zeggen, maar de Waarheid – ricgt or wrong - vliegt veel te traag, zo dat de Linkxe Leugen altijd eerst aankomt.
Laten we dus hopen, dat de eertvolgende Verkiezingen – liever vandaag dan morgen – daar alles zullen aan veranderen. Neen, God is niet dood, maar Hij is wel de oorzaak van onze doodstrijd, Klein-Gelovigen die we zijn.
*
Digithalys
Geen opmerkingen:
Een reactie posten