KONINKLIJK GEWETEN

KONINKLIJK GEWETEN
Mijn lijfsblad van deze week; die door de echte Prins Filip (die van de laatste der Vier Seizoenen, Dewinter!) zelfs in de Vlaamse Parochieraad ter sprake kwam in de bespreking van de subsidies voor de noodlijdende media
Ik heb hier 't Pallieterke bij. Het bestaat al 63 jaar en heeft nog nooit een frank van de overheid ontvangen. Er staan nauwelijks advertenties in. Er worden iedere week tienduizenden exemplaren verkocht, zonder probleem. Het is dus perfect mogelijk. En men schrijft wat men wil, men laat toe wat men wil en men laat niet toe wat men wil.
schreef, op Blz 10, deze wekelijkse brief aan Sire le Rwa/De Keuning. Nagels met koppen, zoals iedere week, daar niet van, maar vooral het eindbesluit wil ik helpen propageren liefst verspreid over de ganse wereldbol: om het belziekse overeind te houden is een geweten blijkbaar van geen tel….Dan wordt de nationale leuze in ’t vervolg misschien beter, in plaats van ‘Eendracht Maakt Maakt’: Zonder moraal klopt het allemaal!
Sire,
In het kleine groothertogdom van Uw neefje Henri, zoon van wijlen Uw zus Josephine-Charlotte, is het hommeles. De doorgaans brave Hendrik heeft er niet geheel onverwacht getoond dat hij een geweten heeft. Net als zijn ook al overleden nonkel Baudouin heeft hij het bestaan een onder zijn neus geduwde wet - die voortaan euthanasie moet toelaten - omwille van gewetensnood niet te ondertekenen. Henri wordt zelfs vaker “het spiegelbeeld van zijn oom Boudewijn” genoemd.
Net als toen in 1990, Sire, toen Uw broer eenzelfde reden inriep om de wet die de moord op het ongeboren leven moest legaliseren niet te ondertekenen» heeft Henri moedig en trouw aan zijn levensvisie en geloofsovertuiging “gepast” om zo’n wet van zijn hanenpoot te voorzien. Hoewel iedereen zegt begrip te kunnen opbrengen voor zijn houding, is de politieke kaste er niet echt blij mee. Want - net als toen ten onzent - wordt de bal weer in hun kamp gelegd. En bovendien ligt de zaak in het groothertogdom erg gevoelig: Het resultaat van de parlementaire stemming was maar erg nipt, wat dus veel zegt over de verdeeldheid bij het kleine half miljoen inwoners van het kleine staatje.
Terwijl, Mijnheer de Koning, hooggeleerde grondwetbonzen destijds de truc verzonnen om de ‘kandidaat-hei1ge” twee dagen in de onmogelijkheid te plaatsen om te regeren, gaat men in Luxemburg een stap verder. Daar gaat men doodleuk de grondwet aanpassen om de macht van de groothertog in te perken. Hij moet een wet voortaan niet meer goedkeuren, hij moet die alleen nog afkondigen zonder zich nog ten gronde te kunnen moeien. Op zich lijkt dat allemaal heel democratisch en voor mi - dat weet Gij middelerwijl - mag zelfs een democratisch verkozen president in plaats van niet-verkozen monarchen de Natie vertegenwoordigen. Maar ook voor dezen - de laatste en hoogste verantwoordelijke bij het in voege stellen van wetten - moet mijns inziens altijd de mogelijkheid overeind blijven om in geweten iets wel of niet te doen.
Gij, Sire, hebt dat bij mijn weten bij voorliggende wetten als de Belze euthanasiewet nog niet gedaan, ondanks uw katholieke achtergrond. Gij tekent wetten op bevel omdat Gij zeer goed weet dat als Gij Uw geweten zoudt inroepen, het finaal gedaan is met Het Edel Land. Om het Belzjiekske overeind te houden, is klaarblijkelijk een geweten van geen tel. Maar ook dat is niet echt nog spectaculair nieuws...
Salut, Sire, tot volgende week en denk er eens over na. Over Uw koninkrijk en al de rest.
UW VERKLEEFDE VERKNOCHTE VLERK