MARC GRAMMENS EN RONSE

MARC GRAMMENS EN RONSE
Io confesso. Ik beken. Ik ben een beetje achterhaald door de gebeurtenissen. In JOURNAAL van 20 November 2008 (blz 4199) en slechts dààr alleen vond ik een beetje resultaat (vervolg) op de (beredeneerde en gefundeerde) vraag van het Ronsens Stadsbestuur om AUB af te geraken van hun statuut van tweetaligheid. Ronse was en is in hoofdzaak Vlaamstalig, maar met een sterke kliek van archaïsche ‘katholieken’, die na de trieste oorlogsjaren, de Vlaamsvoelende Senator Leo Vindevogel door het bels establishment hebben kunnen doen vermoorden. Zonder zijn Parlementaire Onschendbaarheid op te heffen, en met valse beschuldiging van verklikking van medeburgers, die, na de Duitse kampen overleefd te hebben, voor het Krijgshof verklaarden dat niet de beschuldigde voor hun wegvoering verantwoordelijk geweest was. Niets mocht baten: het vonnis zou uitgevoerd worden. Want de Prins Regent, bij wie het genadeverzoek was ingediend door een van de eerlijkste tegenstanders van Vindevogel, had die dagen ‘andere bezigheden’. Van de soort waarvoor de Coburgers bekend zijn….In Eerste Aanleg was het vonnis ‘levenslang’, maar in Beroep werd het ‘Dood met de Kogel’…Want de Voorzitter van het Beroepshof (Gent) had juist de dood door oorlogsomstandigheden van zijn eigen zoon vernomen….We weten allemaal welke trieste reputatie dat Hof van Beroep heeft in Gent…Onlangs nog bewezen door het Vlaams Blok te veroordelen.
Tenzij ik mij vergis, vond ik weeral nergens anders iets meer over de behandeling van hun motie. Ronse is een Oost Vlaams stadje, die nog altijd de vorige textielcrisis niet overleefd heeft. Als West Vlaming van de aanpalende regio weet ik waarover ik spreek. Doorkruis de straten, en U waant zich niet in de Vlaamse Ardennen, maar in Charleroi. En dat, terwijl een boogscheut verder, de West Vlaamse industrie alom probleemloos welstand en vrede brengt…In ’t Vlaams!


En nu Marc grammens aan het woord, in een scan uit twee delen….

Ronse wil geen “faciliteiten” meer.
Bij het minste incident dat door Franstaligen wordt veroorzaakt in een van de faciliteitengemeenten van Vlaams-Brabant berichten de Vlaamse media daar uitvoerig over. Daar is niets op tegen, maar hoe komt het nu dat een recente motie van de gemeenteraad van de stad Ronse, waarin met aandrang wordt gevraagd om de daar eveneens ingevoerde officiële “faciliteiten” voor Franstaligen af te schaffen, vrijwel volledig werd doodgezwegen? Een meerderheid van de gemeenteraad, bestaande uit CD&V en VLD, met steun van het Vlaams Belang, heeft namens de stad Ronse aan de Vlaamse minister-president Peeters gevraagd om de Ronsische vraag tot afschaffing van de faciliteiten mee te nemen naar het praatcafé “Van Gemeenschap tot Gemeenschap” en die vraag daar als een Vlaamse eis te formuleren. In de gemeenteraad van Ronse heeft de SP zich onthouden bij de stemming over de motie, en stemde de enige tweetalige partij Gemeentebelangen-Intérêts Cornmunaux tegen. De burgemeester behoort tot de partij van Peeters (CD&V). De stad Ronse ondervindt alleen maar nadelen van de “faciliteiten”: ze hebben een imniigratie van francofonen uit Brussel op gang gebracht, en die beschouwen de “faciliteiten” als een recht om het voorts zonder Nederlands te kunnen stellen, wat veel werkloosheid onder deze groep tot gevolg heeft, precies zoals in Brussel.


Leterme laat Ronse vallen.
Niet minister-president Peeters maar. de Belgische premier Leterme diende Ronse van antwoord. Over de kwestie ondervraagd in de Kamerkomniissie van Binnenlandse Zaken (door een Waalse liberaal), antwoordde Leterme dat de motie van de gemeenteraad van Ronse zonder voorwerp was omdat de faciliteiten die daar werden ingevoerd, “deel uitmaken van ons institutioneel evenwicht” (het was in het Frans:faitpartie intégrante de notre équilibre constitutionnel). De Waalse interpellant, Crucke uit Anvaing in Henegouwen, zei dat hij door dit antwoord was “gerustgesteld”.