ALS MISDAAD WORDT GOEDGEPRAAT
Los het op
Politici in dit land worden permanent gegijzeld door een tweeledige eis die hun kiezers stellen. Kort samengevat komt die neer op twee opdrachten: 'Los het op!' en 'Geef niet toe!' Alleen jammer dat zo weinig kiezers lijken te beseffen dat twee opdrachten elkaar volledig uitsluiten. Want komen de politici tot een vergelijk, dat krijgen ze steevast het verwijt naar het hoofd dat ze hun dure beloften en principes voor een bord linzensoep verkocht hebben. Geven ze niet toe, dan zijn ze onverantwoordelijken die het land in een crisis storten terwijl er zoveel belangrijkere dossiers op de agenda staan.
Dat infernale mechanisme blokkeert nu al decennia het dossier van de simpele splitsing van een kieskring, een dossier waarvan hooguit een klein percentage van diezelfde kiezers kan uitleggen waar het nu precies om draait. Het is voor de onderhandelaars dus hoe dan ook kiezen tussen de pest en de cholera. Wel, als er geen andere keuze is, maak die dan ook.
En natuurlijk zullen de extremen en de communautaire scherpslijpers, genre Maingain en De Wever, daar nooit gelukkig mee zijn, omdat een compromis altijd wel ergens een onaanvaardbare kaakslag voor de twee zal inhouden. Gun ze dan hun tv-moment om de zaak te bekritiseren en met de grond gelijk te maken. Volgend jaar bij de verkiezingen zullen de kiezers zich hooguit herinneren wie het dossier heeft opgelost en niet langer of de faciliteiten nu al dan niet een centimeter verder gebetonneerd werden.
Wanneer de redelijken en de rekkelijken zich laten gijzelen of opjagen door de scherpslijpers, is het alternatief immers de crisis en de bekentenis van een volslagen onmacht van de politieke klasse om een veel te lang etterend en in wezen klein probleem op te lossen. Dat zal hun oneindig veel kwalijker genomen worden door de bevolking en bovendien riskeren ze op die manier vervroegde verkiezingen waarbij ze net de hardliners in een troon naar de aankomst brengen. Zo'n strategie zou suïcidaal en idioot tegelijk zijn.
De contouren van het pakket waarover Jean-Luc Dehaene zijn gesprekspartners op één lijn probeert te brengen, verdienen geen schoonheidsprijs, maar die verdienen Belgische compromissen nooit. Evenmin bevatten ze fundamentele verstoringen van de communautaire evenwichten, hooguit de verdere erkenning van de sociologische realiteit in de faciliteitengemeenten. Niemand zal ermee kunnen uitpakken, niemand hoeft er echt beschaamd over te zijn.
Meer kan het niet zijn. Meer hoeft het ook niet te zijn.
Yves Desmet
Belgicist tot in de kist
Digitalia denkt…
Dat Smetje van ’t Gazetje eindelijk het masker afwerpt. Geef, zegt hij de recalcitanten en de dwarsliggers, die niet zijn zoals hem, en dus ruggengraat vertonen, een show in de media, de domme kiezersmassa zal zich aan de meet alleen de namen van de winnaars herinneren….
Goed geprobeerd vriend, want gij gaat uit van de sociologische realiteit, zegt ge en daar precies ligt U als kalf gebonden.
Die “socioligische realiteit”, een geleerd woord voor vervreemding en verfransing, kolonisatie en georganiseerde diefstal is precies het gevolg van dat almaardoor toegeven door vorige generaties ruggengraatloze politiekers. En U, afval-Vlaming due U bent geworden, wilt dat bestendigd zien, zodat de anexatie-politiek (neen, niet van de extremist Mangain alleen) van de totale eendrachtige francofone beleidsmensen verder kan woekeren. Zij gedragen zich als bezetters, waar ze ook komen in de Rand. En die Rand willen ze nog altijd, zoals 180 jaar geleden uitgebreid zien tot in Knock-le-Zoute en het vroegere Vierlanden-punt in Limburg.
Men zegt, Meneer Smet, dat de Duitse bezetter in 4 jaar tijd ons land heeft leeggeplunderd en uitgezogen. Dat moeten dan felle kleppers geweest zijn om met zo weinigen (ja toch) in zo’n korte tijd zoveel onheil aan te richten. De ‘moedwillige’ francofonen zijn met een paar miljoen en ze zijn straks al 200 jaar bezig….Waarmee ik zonder meer wil zeggen, dat de bal soms in Uw eigen gezicht kan uiteenspatten….
Geen “bezetting” vanwege onze francofone landgenoten, zegt U? Neen, zo slim zijn die nu ook wel, om het kind een andere naam te geven. Ze laten ons de Wetstraat 16, maar snijden van die kip wel eerst de vleugels af. Ze laten zelfs onze aantallen stijgen door de import uit vreemde landen van nieuwelingen, die ze denken aan hun kant te blijven houden. Ze eisen en verkrijgen de pariteit in de postjes en in het bestuur – maar ze bouwen wel een aantal grendels in, en tergende belangenconflicten. Ze ‘betonneren’ de verkregen ‘tijdelijke faciliteiten’. Dat zijn middelen en wapens die gebruikt worden langs hun kant – maar o wee als er ook maar één ogenblik sprake zou zijn van een Vlaams belangenconflict. Dan zijn ze furieus, want een slaaf spreekt zijn Meesters niet tegen! Een normale Vlaamse democratische meerderheid in het Parlement wordt afgedreigd (di Rupo) dat zo’n democratie dan het einde van den belziek zou zijn….
Neen, Meneer Smet, als U al een naam wilt die de mensen voor altijd tot in der eeuwigheid zullen onthouden, dan is dat de naam van de man/vrouw die Vlaanderen binnen leidt in een Vrije Herenigde Republiek der Nederlanden, waar de welvaart van de vroegere Zeven Provinciën op ons wacht. Een Vader des Vaderlands, waarvoor men, zelfs bij leven, in dankbare herinnering, overal spontaan standbeelden voor opricht.
Mag ik, want de gelegenheid is passend, nogmaals Uw goede oude vijand, Karel Dillen, de stichter van het Vlaams Blok ten tonele voeren? Een kort leven als vrije wolf in het bos, was hem liever dan een lang leven als kettinghond in een kooi. Hij zei het wel in zijn eigen woorden, maar de inhoud is gebleven ook in mijn eigen woorden.
Ik zou zeggen, Meneer Smet, met de woorden van het door U verguisde en belachelijk gemaakte Evangelie uit Uw jeugd : “Wie het kan vatten, vatte het”n en dat ging dan over het Geloof in een Eeuwig Leven. Maar dat wordt U niet gevraagd, en trouwens, dat zou U niet eens verdienen (al wens ik het U). Daarvoor moet U niet eens, zoals de Grote Woordbreker, beschikken over “Vijf minuten politieke moed”, maar over één seconde luciditeit. Om juist die dingen te schrijven die U nu onderdrukt….
Dat ik U niet mag, daar heb ik nog nooit een geheim van gemaakt. Die afkeer dateert van toen U nog niet geboren waart. En toch heb ik nu ineens, in deze tijden van levengroot algemeen Vlaams belang, het beste met U voor. U braht mij op die goede gedachte omdat U toch zo begaan blijkt met ‘onsterfelijkheid’ , zij het dan na toegevingen. Ik zou U het beeld willen ophangen, van een nieuw op te richten vrije en zelfstandige Pers. Laat mij deze “De Dageraad” noemen, door U geleid. Want enig talent kan U niet ontzegd worden….
Remember Lucas Vander Taelen, de fietsende Groen!-Senator die de kat de bel aanbond door publiekelijk te schrijven dat hij ervan genoeg had berocheld te worden door allochtoon gespuis. Remember also Uw eigen woorden van heel veel vroeger, toen U de gouwdiefjes die U hadden bestolen, zeer vernederend als “kut-Marokkantjes’ beschreef. Wat een strafbare racistische veralgemening was, die, gelukkig voor U, onbestraft is gebleven.
Ik zie, recht evenredig met de stijgende oplage-cijfers, Uw nieuwe ster rijzen tot in het zenith : de hoofredacteur aan de top van “een krant die durft”. Een ietwat versleten slogan, maar die U gerust kunt opblinken door deze keer te schrijven, niet wat Uw broodheren willen lezen, maar wat Uw lezers willen lezen. De waarheid notabene.
U hoeft ons,Vlaams Nationalisten, en mij in het bijzonder niet eens naar de mond te praten. Ons (mij) is het voldoende als Uw eigen persoonlijke overtuiging vrij en vrank op papier staat. Waarheid, Smetje, is als een pure 18-karaats diamant, met een enorm aantal facetten, die men kan benaderen in 360°, dus telkens met een andere invalshoek. Maar een invalshoek die rechtlijnig doordringt tot in de stralende kern van waarheid. U weze dan Uw flater (samen met die van Humo) over Notaris X vergeven. De Polle Goossens en zijn gebroed : die moet U vooral zwichten. Want dat zijn menselijke cobar’s. Cfr De Vooruit, opvolger van De Rode Vaan, die U zekerlijk nog moet kennen en die ik in mijn zotte jaren af en toe met rode oortjes stiekum heb zitten lezen…Die Rode Vaan is trouwens de reden waarom ik sedertdien ’t Pallieterke heb verkozen. De WAARHEID, ziet U!
Ik reik U, bij nader toezien, zelf een gelegenheid aan (denk aan De Stomme van Portici). Er komt binnen kort een tennis-tornooi tussen onze twee nationanle tennis-sterren op het voetbal-stadion met de vorstelijke naam in Brussel. Welnu, gebruik die als politieke tribune om te pleiten voor een totale splitsing van het land. U krijgt gegarandeerd internationale belangstelling ----------------------
En precies op dit ogenblik (13 u) geeft BRT de aanzet voor Uw optreden: de Haen is het afgetrapt en het communautair kiekenkot is los gebarsten.
Tijd du om de huid van de ketting-hond af te werpen. Welkom in Waarheid-Land…
Psst
Vergeet niet : de voorste hond vangt de haas!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten