DE RONDE VAN VLAANDEREN

DE RONDE VAN VLAANDEREN









Neen, niet deze van eergistteren, Paaszondag 4 April 2010, waarvoor we net thuis waren om die boomlange Zwitser (Fabian Cancelara) als eerste te zien over de streep gaan voor de Kempenaar die het altijd zo goed kan uitleggen. Zoals vandaag. Hij reed werkelijk zeer goed, wel 35 Km/u, maar die andere reed 5 Km sneller..Inderdaad Tommeke, dat is nu precies de zin van velokoersen, hé….
Nog niet dikwijls zoveel Leeuwenvlaggen samen gezien. Jammer van die provocerende 3-kleuren aan de meet. Als een monument als de Ronde van Vlaanderen nu al moet besmet worden door jaloerse bokken! Die nog niet eens weten (hun eigen uitleg) dat de Leeuw de officiële vlag is van de Vlaamse Gemeenschap, en dus niet alleen van de ‘Vlaamse Beweging’. Ook in de wielersport is de belse recuperatie in gang gezet….
Wat meer is, die leuteraars die voor de TV de Ronde becommentariëerden vonden het niet nodig om ook maar één keer die zeeën van Leeuwenvlaggen te vermelden. Het was precies alsof ze die niet zagen. Hopelijk zullen ze zich dat binnenkort grondig beklagen! Trouwens : die zageventen en zo gezegde specialisten zijn hoogdringend aan vervanging toe!
Nee, onze Ronde van Vlaanderen was een simpel ommetje van circa 24 uur in de Vlaamse Ardennen. Beroepsredenen, laten we zeggen. 1600 Km heen, in 2 dagen, en 1600 terug, ook in 2 dagen. Een beetje hip-hop gedaan tussen de landschappen en de steden onderweg. Eens te meer het hemelsbreed verschil gevoeld in de kwaliteit van de snelwegen. Italië, dat zijn vier-vaks-biljartlakens. Evenzo Zwitserland, maar dan biljartlakens beperkt tot 80 Km/u. Alle twee in onderlinge wedijver in het bouwen van nieuwe snelwegen, nieuwe tunnels, nieuwe bruggen en nieuwe viaducten. Duitsland kan er mee door, net als Frankrijk, rond Strassbourg als kampioen. Het eigen land? Tja, die Hilde Crevits heeft gelijk : we moeten geduld oefenen, het zijn barre tijden!
Wat ik vooral wil meegeven, zijn de vorderingen van de Alp-Trans tussen Bazel en Firenze. Gewoon even Googelen voor verdere informatie. “Nache Engeland fahren” doen we nu al in goed 20 minuten, door de Chunel onder Het Kanaal, straks chunellen we aan 250 Km/u onder de Alpen 400 Km ver van Zwitserland tot diep in Italië. Die Gothard-tunnel (17 Km) in een smalle mollenpijp met gevaarlijk tegenop komend verkeer behoort straks wel degelijk tot het verleden. Op de Alp-Trans, aan het spoor-knooppunt diep in de buik van de bergen, kunnen we straks met een lift 800 meter naar omhoog, om op een soort dakterras te genieten van de omgeving en van de gezonde berglucht, lijk het alleen gegeven is aan ervaren bergbeklimmers. Het ACW-kabouter-meisje, dat Ingetje Vervotje, dat bij ons de treinen doet rijden, kan van de gedachte alleen al, nog verder in elkaar schrompelen tot de grootte van een Blauwe Smurf, wat ze in werkelijkheid ook is. Hoog op de top van het San Gothardo-massief zal iedereen het recht hebben zich voor enkele ogenblikken een konigs-arend te wanen.
Waar we overnachtten? In Aubagne (Arlon) en in Piacenza (Milaan) – het eerste om te genieten van de Ardense gastvrijheid en het tweede om een bestaande reconversie te bewonderen zoals Wallonië het al een dikke 50 jaar had moeten hebben. Piacenza heeft het kennelijk in een factie van deze tijd gekund….Te noteren, dat de streek van Arlon aardig op weg is om de vergelijking met Piacenza te kunnen doorstaan. De Vlamingen zouden er dus goed aan doen, een beetje op hun zaken te passen!
In Aubagne hebben we, bij het nuttigen van een goed glas Moezelwijn, ten minste één Waal (de rest van het gezelschap noemde zichzelf Ardenaisen, zekerlijk géén Walen) der Vlaamse Beweging en de rest kunnen uitleggen. Ons bekeringswerk zal hopelijk, na de roes, verder werken. Of het nu kwam door de wijn, of door onze aanpak, de man was overtuigd. Hij wilde namelijk als lezer van L’Avenir, van ons weten, wat de doorsnee Vlaming nu eigenlijk dacht van de doorsnee Waal. Mijn lief vrouwtje heeft hem dat simpelweg uitgelegd door te zeggen dat zowel onze als zijn politieke elite zich konden handhaven door ons tegen elkaar op te zetten. Zo had hij het nog nooit bezien.
Wij hebben de gezelligheid afgebroken, want het Vaderland der Belgen dreigde er ineens beter van te worden. Stel U voor! Wij die met alle middelen dat on-land willen afbreken, waren nu verzeild in een sfeer van eendracht…Het Waalse volk dat samenvoelt met het Vlaamse volk….Wie zijn nu uiteindelijk de stokers en de ruziemakers?
Kijk, op die vraag kenden we het antwoord, en zij ook. Maar of dat nu hoopgevend was, of juist niet – dat weten we straks officieel, als DeHaene zijn splitsings-ei zal gelegd hebben. Maar welk soort ei het zal zijn is wel duidelijk!
Hanen leggen namelijk altijd alleen maar kromme eieren….

Pssst


Dat er, zogezegd door ‘atmosferische storingen’ tot gisteren avond laat weer geen Internet was, konden wij niet controleren : onze waarnemingen gingen maar tot aan de onderkant van het wolkendek. En dat was vlak boven onze regenschermen. Want als er in Italia ‘perturbaties’ overkomen, dan zal iedereen dat geweten hebben! Curieus hoe de moderne, zelfs draadloze techniek toch altijd moet zwichten voor Moeder Natuur. Maar alla, hoe dat kwam dat de TV-satelliet zijn signalen uit de ruimte gans normaal binnen kreeg, en ook onze GSM’s normale ontvangst hadden, dat wist de Internet-specialist ook niet uit te leggen. Dat werd momenteel onderzicht bij de constructeur van de apparatuur. In China….Dat kon dus nog wel even duren….
Wie kan mij helpen? Niemand gelooft mij, maar het is volgens mij de schuld van de statische elektriciteit in de lucht, die onze Internet-antenne doet duizelen.