vrijdag 5 oktober 2018

5140



****
Ieder vogel zingt zoals het gebekt is.
(Deze is zekerlijk ’n Flamingant: zwart pakje, gele bek, en overtuigd naar Rechts blikkend)
*
Hieronder treft U een analyse aan, die ik op een stuntelige manier heb proberen samen te vatten in de inleiding hierboven. Maar zonder grote woorden gaat dat niet, tenzij U een overzicht zou voorgeschoteld krijgen die begint in Het Jaar Onzes Heren 632, en verder loopt tot en met vandaag.
De Swastika die al eeuwen meegaat…
*
De historische merkpunten daarvan zijn Mohammed, Profeet & kinderverkrachter, na een leven van stelen, moorden en branden vol van hemelse visioenen,, gestorven in 632 na Christus. Einde verhaal.
Poitiers (732), precies reeds 100 jaar later. Nederlaag voor de isslammers. Europa ademt opgelcuht en is Karel Martel eeuwig dankbaar. Tot….
De vernietigende zeeslag bij Lepanto (1571) onder leding van een der zonen van Keizer Karel V. Nederlaatg voor de islammers.
Het nog vernederender gewonnen Beleg van Wenen (1683). Een blik op de kaart van Europa kan hier vele ogen doen opengaan. Maar er i smeer.
Er is, naast deze drie historische feiten, nog de totale inname en bezetting van het Iberisch Schiereiland (Spanje en Portugal) die duurde van 711 tot 1571, de Reconquista genoemd. En daar zijn effectief nog de 9 Christelijke ‘Kruistochten’ naar Het H. Land, (met wisselend succes), tussen 1095 en 1272. Met zelfs de Vlaming Godfried van Bouillon als ongekroonde Koning van Jeruzalem.
*
Deze Kruistochten waren echter geen veroveringsoorlogen, maar veeleer vruchteloze pogingen om de bodem, die Jezus Christus, de Mensenzoon, had voortgebracht, voor de pelgrims tegen de islammerij te beschermen, toen aan het vreedzaam samenleven tussen islammers, Christenen en Joden door de Sultan van deze stad telkens een einde werd gesteld.
Daartussen was er nog het verlies van geheel het Oostelijk Christendom, het grootste deel van het Klassieke Romeinse Wereldrijk, door De Val van Constantinopel in 1453, dat sindsdien herdoopt werd tot het Turkse Istambul.
Naast deze ‘grotere’ data, zijn daar voortdurend tussenin de ontelbare veroveringsoorlogen tegen kleinere landen, van Zuid tot Noord en van Oost naar West, die sedertdien dreigen te stikken onder de kromzwaarderij en bedekt worden door van kop tot teen, onderworpen aan sluiers van de islam slaven-vrouwen.
Het verhaal zelf laat zich best omschrijven als één lange paternoster van bloed en tranen, met allemaal alleen maar Droevige Mysteries. Het is daarom, dat in het na alles toch Christelijke Duitsland, op school de godsdienstlessen voortaan ‘gemengd zijn’. En dat nageslacht verwekken in ons land bij de 3 eigen dochters, niet eens als ‘incest’ vernoemd wordt in de media, maar als de vaststaande gebruiken van ‘Nieuw Gent’.
Vandaar, volgens Radio Klara, naar de uitroeiing door de plaatselijke SS van alle mannelijke bewoners van een dorpje ergens in (Belgisch) Congo, om de verminkte meisjes en vrouwen als iseksslavinnen op de markt te brengen, is maar een kleine stap. Het is halluciant, de vrouwelijke anatomie als oorlogswapen: het is de handtekening van de islammerij, dierlijker kan niet. Want zelfs de bloeddorstigste diersoort doet zoiets niet.
Om maar te zeggen wat, met de zegen van de Social Democrats, er op ons afkomt.
Het mag dus niemand verwonderen, dat er al eens links en rechts gedroomd wort van een Tiende en dus Definitieve Kruistocht… Maar dat is niet vriendelijk tegenover al die horden ‘Verrijkers’ dat we er best het zwijgen toe doen.
Wat ons na de (gewonnen!) Golfoorlog (1990-1991) overkomen is, wordt ons voorgehouden, tegenin alle logica, dat alles met praten wel goed komt.
**
*
Het nieuws als sacrament
Jongeren hebben alle redenen tot scepsis omtrent de 'mainstreammedia'.


*
Uit een recente bevraging bij middelbare scholieren, georganiseerd door Apestaartjaren,- een project van verschillende media-onderzoeksbureaus waar ook de UGent bij betrokken is,- blijkt dat Vlaamse jongeren steeds minder het nieuws volgen zoals dat door de reguliere media wordt gepresenteerd. De sociale media zitten uiteraard in de lift, men sprokkelt vooral weetjes via Facebook, Youtube en Twitter. Geen enkel nieuws-item kan jongeren echt boeien, de politiek nog het minst, zo constateren de onderzoekers. Dreigt de nieuwe barbarij, temeer daar jongeren ook aangeven dat de parlementaire democratie hen niet alleen zaligmakend meer lijkt? Mediaminister Sven Gatz wil alvast ingrijpen via acties als ‘Het nieuws in de klas”. Een reflex die vooral op het behoud van de klassieke media lijkt gericht. Is het nieuws, dat klokvast zevenuurjournaal, echt wel sacrosanct? Even een toelichting.
‘Drop the dead donkey’

In 1991 publiceerde de Franse filosoof Jean Baudrillard (1929-2007) zijn roemrucht essay ‘La guerre du Golfe n’a pas eu lieu’. De golfoorlog heeft nooit plaats gevonden, hallo? Was Baudrillard gek geworden? Neen, wat de filosoof met deze provocerende titel bedoelde, was dat onze kijk op de werkelijkheid steeds meer door de media wordt gecreëerd, en dat het televisiebeeld (het internet stond toen nog in de kinderschoenen) ons simulacres serveert, zogenaamd vaststaande waarheden die helemaal door de journalistiek en de audiovisuele industrie worden bepaald.

De eerste golfoorlog was effectief vooral een CNN-gebeuren, waarbij een rechtstreekse verbinding ontstond tussen het TV-beeld en de precisie-camera’s van de Amerikaanse bommenwerpers die als het ware elke vlieg op het terrein detecteerden. Dat soort ‘hyper-realiteit’ verblindt ons en geeft de illusie dat we echt met onze neus op de werkelijkheid zitten. Terwijl anderzijds, dat waar de camera’s niet op gericht zijn, eenvoudigweg niet bestaat. Zo komen we steeds meer in een tunnelvisie terecht, en ontstaat een ééndimensionele kijk die helemaal geprogrammeerd is door de zogenaamde vijfde macht, het imperium van de journalisten-met-perskaart.

Kan u zich een dag voorstellen zonder nieuws? Neen, desnoods zou de geboorte van een vlieg met zeven poten wereldnieuws zijn.

Tegelijk ontstaat bij die journalisten ook een existentiële druk om ‘nieuws’ (uit) te vinden, want anders waren ze overbodig. Kan u zich een dag voorstellen zonder nieuws? Neen, desnoods zou de geboorte van een vlieg met zeven poten wereldnieuws zijn als er niks anders die dag te beleven viel. Er ontstaat dus een soort stapelstructuur met het belangrijkste (althans volgens de redacties) van boven, terwijl het onbelangrijke wordt weggeduwd en eventueel van tafel valt. Dit als illustratie van het in het milieu welbekende motto ‘drop the dead donkey’, laat het verhaal van de dode ezel maar vallen,… in de Engelse journalistieke wereld bizar genoeg bekend als ‘drop the dead Belgian’.

Het ritueel karakter van het nieuws (het klokvaste zeven- of achtjournaal) zorgt er ook voor dat politici bijvoorbeeld hun uitspraken en persconferenties afstemmen op dat tijdstip, om ‘het nieuws nog te halen’. Op die manier wordt het journaal niet alleen een semi-literaire constructie, maar ook bijna een sacrament, een misviering van heel de reusachtige bubbel die zichzelf draagt en laat zweven, en waar dus een hele media-industrie mee gemoeid is. Wat is hier nog realiteit of waarheid? Datgene wat op het scherm komt en door hogepriesteres Martine Tanghe als headline wordt gedebiteerd, met de nadruk op werkelijk elke lettergreep. Het nieuws is tegelijk entertainment, educatie en moderne religie. Op de VRT krijgt de ceremonie zelfs een dagelijks seriëel karakter, door eerst het zevenuurjournaal als intro te presenteren, daarna iets meer duiding en diepgang op Canvas in de achtuureditie, en dan de praatprogramma’s die alle items van de dag nog eens opwarmen en van de ‘juiste’ duiding voorzien via daartoe uitgenodigde commentatoren. Wie zo’n avond kan uitzitten is sterk, of helemaal opgenomen in de juiste leer.
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
*
‘drop the dead Belgian’
*
Ik wist echt niet dat men zelfs in het buitenland DIT ‘apenland’ al had afgeschreven. Vooral daar aan de overkant van Het Kanaal, waar men bij mijn weten,   als Vlamingen, altijd goede maatjes mee zijn geweest. Denk daarbij aan de laken-nijverheid, met als grondstof de Engelse schapenwol, die Vlaanderen in de Middeleeuwen rijk heeft gemaakt…
Dat te moeten lezen stoorde mij een beetje. Toch in eerste opzicht. Bij nader toezien kon ik er wel inkomen, want al vele jaren is het ‘Belg’ zijn voor mij een onnodige last bovenop mijn enig mogelijke nationaliteit: die van het land waar ik geboren ben. Am de rest is kunst- en vliegwerk.
De tijd dat we op deze 18de Eeuwse diplomatieke constructie van nà Waterloo (1815) fier op konden zijn, is al lang voorbij. Als die al ooit bestaan heeft. Wie houdt er trouwens van, altijd en overal als tweederangsburger te worden behandeld?! Loop maar eens vrij en ongedwongen rond in de straten van onze eigen Hoofdstad! Zelfs de straathonden blaffen U aan in een der 300 nieuw-ingevoerde wereldtalen…
Anecdite.
Toen wij bijna 17 jaar geleden uitweken naar het zonnige gastvrije Italië, leerden we rap af, te zeggen dat wij ‘Belgen’ waren. Tja, hoe anders moet men zichzelf in een vreemd land dan wel voorstellen?
Maar al rap veranderden we dat in ‘Fiaminghi di Belgio’… Heb ik hier ook al zo dikwijls neergeschreven. Want als ‘Belg’ kwam het gesprek onmiddellijk op de Zaak Dutroux: ‘Belgio il paese dell’ pedofilià’, het wereldnieuws van de dag. Het gaf ons wel de gelegenheid om uit te leggen, dat ‘Belgio’ in feite niet bestond, nooit bestaan heeft, want dat dat daar twee totaal verschillende volkeren leefden: de Francofonen die men in doorsnee in Italia op basis van historische bronnen niet graag heeft, en aan de andere kant, de Vlamingen. Deze laatsten waren het volk van ofwel (voor de sportievelingen) Eddy Merx & C°, en van Rubens en de Gebrs Van Eyxk, dat voor de meer kunstzinnige mensen, de andere helft van de Italianen. Op staande voet hadden wij daar dan weer nieuwe vrienden bijgemaakt….Met nogal dikwijls Imperatore Carlo Quinto (Keizer Karel V), in wiens Rijk de Zon niet onderging, ook ‘, Vlaming (van de betere soort), en strijdmakker aan de zijde der Pausen ten bate van het Christelijk Geloof. Want, zelfs als socialist, is de doorsnee Italiaan boven alles nog katholiek….
*





















Geen opmerkingen: