Ieder vogel zingt zoals het gebekt is.
(Deze is zekerlijk ’n Flamingant: zwart pakje, gele bek, en overtuigd naar Rechts blikkend)
*
Op
13 November 2018., precies bijna dag op dag 100 jaar na het Uitbreken
van de Vrede in 1918, spreekt de Duitse kanselier-ster – zoals
aangekondigd - in haar nep-OKW in de zogezegde Vlaamse ‘Hoofdstad’, over
het einde van onze Europese Nachtmerrie. Merkel, al-dan-niet in de
boeien wegens de vaandelvlucht uit de door haar aangestuurde chaos. Zij
mag gaan, en wij zitten met de gebakken peren.
Stel
U even voor, dat tijdens de voorgaande bezetting ’40-’44 haar illustere
voorganger, Adolf Hitler, daar was komen spreken over de samenhorigheid
der Europese volkeren… Samen uit, samen thuis…
Over Duitse Kanseliers gesproken! Ze hebben allen wel iets gemeen. Hitler heeft vergast, zij zich alleen maar vergist…
Correctie.
Die voordracht gaat over alle algemeen gekende maar niet over niet
gekende tekortkomingen. Als goede regeringsleider, zal ze dus opnieuw
veel beloven. ‘Ze zal’, dat komt van het werkwoord ‘zullen’, en dat is
bijlange nog niet voor vandaag. Eerst zien en dan geloven, zei de
blinde.
Bij ons in de Westhoek, ver van Broeksèl, zegt men liever dat veel beloven en weinig geven, de zotten in vrede doet leven.
*
Geef
mij dan maar de jonge Italiaanse Lega-afgevaardigde in het EO
Parlement, die de twee overjaarse ‘zullers’ in het Eu-Halfrond bijna
aftroefde met zijn schoen.
*
Opgepast, lieve lezer: hieronder vindt U via DOORBRAAK dan ng, een vossenstreek van een zekere
Lukas de Vos
waarbij men best zeer goed op zijn ganzen past. Er werd door mij in geel aangeduid waarom het eigenlijk gaat.
De
‘Opwarming van de Aarde’ is er in dit verhaal wel niet aan te pas
gekomen, noch de luchtkwaliteit aan deze kant der Alpen. Een pijnlijke
vergissing van de desbetreffende schrijvelaar… Want er zijn geen betere
onderwerpen denkbaar die de aandacht van de essentie af te leiden, dan
‘n babbel op de hoek van de straat door een bende babbelwijven: het weer
en hie slecht ‘de anderen’ wel zjn .
*
Italië: een giftige vaudeville in het Europees Parlement
Pierre Moscovici (61 jaar, Franse Socialist) en
Dombrovskis (47 jaar, gewezen Lets Premier. Letland was tot 1991 lid van de USSR)
*
Ongezien, en eerder boers dan degelijk. Het Italiaanse parlementslid
Angelo Ciocca(42 jaar)
van regeringspartij Lega stapte na een persconferentie door Europees commissaris Valdis Dombrovskis, bevoegd voor de euro en sociaal overleg, en zijn collega Pierre Moscovici
van economische en financiële zaken, af op het panel. Nog voor de
sprekers hun papieren bijeen konden harken had Ciocca zijn schoen
uitgetrokken en verkreukelde er alle documenten mee.
Egyptische
toestanden, niets is beledigender dan de schoen te werpen naar een
tegenstander. Het herinnerde ook aan Nikita Chroestjov, de Russische
leider die in 1960 een hem onwelgevallige toespraak hardhandig en
hardvoetig verstoorde. Roepend en tierend onderbrak hij de spreker tot
zijn uurwerk het begaf bij zijn vuistwerk. Daarom hamerde hij met zijn
stevige schoenen op zijn tafel.
Een grote klok
Ciocca noemde ze onder meer nepslachtoffers van het nazibewind.
Ciocca,
die behoort tot de fractie van het Europa van Naties en Vrijheid (ENV,
van Marine Le Pen), had niet diezelfde doortastendheid. Na zijn optreden
(dat alle tv-kanalen gemist hadden), trachtte hij nog zoete broodjes te
bakken met Moscovici. Die keerde zijn hoofd om en negeerde de
uitgestoken hand. Hij kende Ciocca al van eerdere incidenten. In april
2017 schreef de Zweedse socialiste Soraya Post een boze brief naar de
parlementsvoorzitter en eiste onmiddellijk ingrijpen tegen Ciocca en
twee geestesgenoten vanwege herhaalde racistische en discriminerende
uitspraken tegen de zigeuners op de Internationale Dag van de Roma.
Ciocca noemde ze onder meer nepslachtoffers van het nazibewind, en
beschuldigde Europa ervan ‘deze misdadigers overdreven steun te geven’.
In februari dit jaar ridiculiseerde hij het debat over winter- en
zomertijd. Hij
haalde ostentatief een grote klok boven, en morde dat er al een uur
gedebatteerd werd over een onbestaand probleem, ‘terwijl het EP niks
deed aan het lot van de vijf miljoen armen en de vier miljoen werklozen
in Italië’.
Broek geveegd aan begroting
De
maatregelen van financieminister Giuseppe Tria zullen het deficit
opdrijven tot 2,4 procent, drie keer zoveel als eerst gepland.
Nu
ging het om een aangekondigd provocerend besluit van de rechtse
regering in Italië om een onaanvaardbare begrotingsopmaak in te dienen
bij de Europese Commissie. In het raamwerk van het Stabilisatie- en
Groeipact van de EU, had de Raad van regeringsleiders unaniem beslist op
28 juni en op de Top van 13 juli in zijn aanbevelingen Italië tot een
strak beleid aan te manen. Daar heeft de regering van Giuseppe Conte en
aanstoker Matteo Salvini, vicepremier en partijleider van de Lega die
absoluut “de nationale en monetaire soevereiniteit” wil herstellen, haar
broek aangeveegd. Integendeel, vooraf had ze uitdrukkelijk gesteld dat
ze de uitgaven zou opdrijven, en zich niet gelegen zou laten aan de
afspraken die ze zelf ondertekend had. Ze diende nu een budget in voor
2019 dat met 0,8 procent van het BBP uit de haak haalt. De Europese
Commissie had een verbetering opgelegd van 0,6 procent. De maatregelen
van financieminister Giuseppe Tria zullen het deficit opdrijven tot 2,4
procent, drie keer zoveel als eerst gepland. Eigenlijk had de Commissie
de uitgaven een marge gegeven van een tiende procent. Ze kon dus niet
anders dan de voorgestelde nationale begroting afwijzen, want in strijd
met elk herstelbeleid en elke afgesproken én toegezegde
begrotingsdicipline. ‘Onze afwijzing kan niemand verbazen’, aldus
Moscovici. ‘Maar we laten de deur openstaan. Italië krijgt drie weken de
tijd om zijn plannen aan te passen’.
Giftig
Dombrovskis is vooral bedroefd omdat
Italië doelbewust het vertrouwen ondermijnt waarop de eurozone stoelt.
‘Regels gelden voor elke lidstaat op dezelfde manier. De Commissie moet
toezicht houden op de onverkorte toepassing van de regels.’ En
toen werd hij giftig: ‘De openbare schuld van Italië is de hoogste van
Europa, de belastingbetalers betalen evenveel af voor die schuld als de
bedragen die aan het onderwijs besteed worden.’ De cijfers liegen niet.
De schuld bedroeg in 2017 liefst 131,2 procent van het BBP, dat betekent
dat elke Italiaan opgezadeld zit met een schuld van 37 000 euro. De
afbetalingen belopen bijna 4 procent van het BBP (65,5 miljard euro per
jaar). Als België al zoveel moeite heeft om onder de 100 procent te
geraken, terwijl de spaarquota bijzonder hoog zijn, dan is het zeer de
vraag of Italië met zijn kaduke economie ooit wel de drempel van maximum
60 procent schuld zal halen.
Huiswerk overmaken
Italië laat bewust zijn zolen zien.
Het
is de eerste keer dat de Commissie een nationale begroting terugstuurt
naar de afzender. Kleine tekortkomingen werden al vaak door de vingers
gezien (ook voor België), maar deze begrotingsopmaak is een regelrechte
aanfluiting van de criteria van Maastricht
(niet meer dan 3 procent tekort, niet meer dan 60 procent openbare
schuld, inflatiegraad toen hooguit anderhalf procent). Italië laat
bewust zijn zolen zien.
*
Het
liefst zou deze regering uit de euro stappen, en opnieuw de lire
invoeren, die devaluaties mogelijk maakt om de concurrentiekracht te
verhogen, en de levensduurte meer te koppelen aan de eigen productie dan
aan de Europese handelsstromen. Italië moet nu zijn huiswerk wel
overmaken en een nieuw voorstel indienen op 13 november.
Uitgerekend de dag dat Angela Merkel haar toespraak zal houden in het
Europees Parlement over de toekomst van de Unie. Ze zal op de tippen van
haar schoenen moeten lopen.
Lukas de Vos
*
AAN DE VRUCHTEN
KENT MEN DEN BOOM
**
Deze strijjdlustige Italiaan (die best ’n collega van Filip DeWinter zou kunnen zijn)
verdient vandaag al, van op zeer jonge leeftijd, een ereplaats in de
Geschiedenis van de Heropstanding van de Europese Unie Rebuilt. Deze
keer een Unie met menselijk gelaat en geen Nazi/USSR namaak zoals wat er
nu na een halve eeuw van geworden is.
Eerst
creëert men om energie te sparen, in 1973, na veel kostelijk
tijdverlies, voor het winter- en het zomeruur. Zoveel jaren later blijkt
dat geen zin te hebben gehad, en schaft men jhet terg af. Weer na
maandenlange en vooral kostelijke discussies. Even nutteloos als de
discussie over het geslacht der engelen in de Donkere Middeleeuwen..
Een mens zou van minder ranzig worden!
Ieder redelijk Schepsel Gods, zowel op twee als op vier poten, zal dus die Angelo Ciocca bijtreden. Wie zou er nu niet uit zijn vel springen bij al dat
geleuter?
*
terwijl het EP niks deed aan het lot van de vijf miljoen armen en de vier miljoen werklozen in Italië’.
Neen,
bij de Europese ‘Elite’ was er geen tijd en vooral geen moeite voorzien
om zich te buifzn over het lot der arme naar werk en leefte hunkerede
Italianen. Hitler, Merkels voorganger, zou daarover gezegd hebben, dat
het ‘nutteloze eters’ waren die best van de aardbol verdwenen. Die
liefst in rook door de schouw verdwenen. Om plaats te maken voor het
‘Herrenvolk zekf. Hoe immers kan de Europese ‘Elite’ naar de zonnige
Italiaanse stranden trekken, als het daar als levende verwijten vol
loopt met blanke bedelaars. Die maar geen plaats willen ruimen voor de
horden nieuw in de maak zijnde zwarte wereldburgers?
Porte Ercolo, de zonovergoten baai waar de God Herculus ooit voet aan wal zette…
*
En
ja, de gewone Italiaanse man en vrouw in de straat is al dat Euro-gedoe
stinkend beu. Een gespreksonderwerp dat wij ter plaatse van 2002 tot
2018 stilaan in levenden lijve hebben zien groeien. Vooral naarmate er
op de stranden daar die vele tienduizenden ‘bootvluchtelingen’
aanspoelden. Die, zodra die aan wal waren gekleed, gevoed en met
Europees belastinggeld gepamperd werden. Daar waar de Italiaanse
gepensioneerden bijna van honger en dorst mochten creperen. Die werden
immers binnen de 12 uur in de grond gestopt en niemand in Broekzèl die
er nog om maalde.
Buiten
in dat land zelf, de vele ontroostbare familieleden, die dagelijks –
werkloos als ze toch waren - elkaar troostend in groepjes rondzeulden op
de begraafplaatsen. We konden dagelijks met eigen ogen vaststellen, dat
in ieder dorpje voor hen iedere dag als een Allerzielendag was zoals
bij ons op 1 November. Met kaarsen en bloemen die voortdurend, bijna dag
en nacht, verkrijgbaar waren aan de ingang en. De parkings daar stonden
bijna 24/24 barstenvol kleine verouderde en gammele voertuigjes.
In
mijn jeugd heb ik in het (nu dappere) Ieperse veel armoede gezien, na
de oorlog, nu jaren geleden. Maar wat wij in landelijk Italië meemaakten
in die jaren was/is veel erger. Vooral in het besef, dat het volgens
Broeksèl absoluut nodig was de broeksriem nog wat steviger aan te
trekken. Een vet varken, nalelijk, ziet niet dat een mager varken honger
heeft.
En ja, de verantwoordleijken hiervoor zijn ondertussen, net als Merkel, ongestraft uit de politiek gestapt. Na hen de zondvloed!
En
de ‘Rechtse’ Jeugd moet het nu maar oplossen… Wat zij dan ook doen. Als
‘Oud Links’ ondertussen, om terug aan de knoppen te geraken, maar geen
geweld ontbindt. Zoals die Hilaruy, met Clown Obama & kompanen in
Amerika, tegenover de daadkrachtige Trump.
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten