500589 - COBURGIA WAAR VLAMINGEN ZICH IN EIGEN LAND MAAR MOETEN THUISVOELEN

 

.

WOENSDAG 7 APRIL 2021

 

 500589 - COBURGIA WAAR VLAMINGEN ZICH IN EIGEN LAND MAAR      MOETEN THUISVOELEN

 

INHOUD

*

AAN DE VLAAMSE KUST IN VEURNE WORDT ER INGEËNT TEGEN CORONA IN DE ‘FURNES VENT’. EEN GOEDE WIND VOERT ER U VANZLEF NAARTOE….

*

OPENBARE BIECHT

Na bijna een volle week appelflauwte, terug in de voorste gelederen. Inderdaad, de kans op moedeloosheid neemt exponetiieel toe met dz jaren. Al moet ik hier aan toeevcen al heel wt ervaring te hebben opgedaan na deze onzalige tijden van dat ‘Chinees Griepke’ dat volgens miij op het punt staat de hle Wesrerse Beschaving van de kaart te vegen.

Nijp d ogen maar eens half dicht tot spleetjes en hrt zult begrijprn wat ik bedoel.

Ajs je geen overwinning kunt behalen, speel dan het spel gewoon mee. De Anglo- Saxers hebben daar ervaring mee. Daar besaan zelfs typische spreekwoorden voor in hun eigen taal de ons als voorbeld morten duenen…

*

http://blog.seniorennet.be/guvaal/

*

BRUSSELS VERVOLGVERHAAL

Over Brussel kan men blijven schrijven.

Zo is het een publiek geheim dat men als Vlaming best niet terecht komt in een Brussels ziekenhuis. De kans dat het verplegend personeel daar geen Nederlands kan of wil spreken is er zeer groot. Bij deze derde coronagolf kan men nog het geluk hebben dat een Brussels ziekenhuis – zoals gebeurd is met het UZ – vol ligt en men u dan doorstuurt naar de Vlaamse Rand of verder Vlaanderen in.

Nu blijkt dat de Nederlands onkundigheid zich niet beperkt tot de ziekenhuizen, maar dat men eenzelfde schrijnende situatie ook kan meemaken in de pas opgerichte testcentra.

In ‘ONAF’, de nieuwe naam voor het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging (VVB) staat in het aprilnummer een hele lijst van die mistoestanden.

Zo maakte een kandidaat voor de corona-prik in het vaccinatie centrum aan de Heizel mee dat er niemand aanwezig was die Nederlands sprak of verstond. Hij werd uiteindelijk doorverwezen naar een webstek, maar wie daar op Nederlands of Engels klikte, kwam steeds bij de Franstalige tekst terecht.

Bovenstaande was geen alleenstaand geval, maar eerder de regel, Het gebeurde o.m. ook in Etterbeek en zowat overal elders.in Brussel. In feite gaat het hier om schendingen van de taalwetgeving, waartegen niet genoeg kan geprotesteerd worden, maar, jammer genoeg, gebeurt dat niet..

---

Klap op de vuurpijl is wel dat in de Vlaamse Rand, waar alles in het Nederlands zou moeten gebeuren, er wél gezorgd wordt voor Franstalig onthaal in de vaccinatiecentra, zelfs in die van de faciliteitengemeenten, Het blijft altijd hetzelfde liedje: de Vlamingen houden zich aan de gemaakte afspraken, de francofonen alleen als het hen uitkomt. We mogen al blij zijn als ze hier en daar in de Brusselse vaccinatiecentra al proberen minstens één verzorger ter plaatse te hebben die Nederlands spreekt en verstaat.

*

BIDEN: 'ALLE AMERIKANEN MOGEN VANAF 19 APRIL AANSCHUIVEN VOOR VACCIN'

*

Jan De Schamphelaere

-

In de Verenigde Staten komen de gefaseerde inentingen ten einde. Vanaf 19 april kunnen alle volwassen Amerikanen een vaccin-afspraak maken.

'Vanaf 19 april heeft elke volwassene in elke staat, elke volwassene in dit land, het recht om in de rij te gaan staan voor een coronavaccin. Geen verwarrende regels en geen verwarrende beperkingen meer', zei Joe Biden in een toespraak vanuit het Witte Huis.

De Amerikaanse president deed zijn uitspraken na een bezoek aan een vaccinatie centrum in Virginia, ter gelegenheid van het zetten van de 150 miljoenste prik. 'We hebben al meer mensen gevaccineerd dan eender welke natie op aarde'.

 

Door het opheffen van de gefaseerde inentingen hopen de Amerikaanse autoriteiten dat er meer mensen sneller gevaccineerd kunnen worden, verklaarde woordvoerster Jen Psaki van het Witte Huis eerder al op een persconferentie. België zweert bij de vaccinatie wel bij de 'cohortes' op leeftijd, cohortes die ook bij de aanleg van de reservelijsten gerespecteerd worden.

Joe Biden over de versnelde uitrol van vaccinaties in de Verenigde Staten

Biden zette sinds zijn aantreden in januari een turbo onder de vaccinuitrol, onder meer door een samenwerking van farmareuzen Merck en Johnson & Johnson en 24/7 megavaccinatiesites in sportstadions.

Biden voegt er aan toe dat andere landen over enkele maanden zouden moeten kunnen profiteren van het vaccinatiesucces van de Amerikanen. Hij hoopt dat de Verenigde Staten tegen het einde van de zomer over meer vaccins zullen beschikken dan nodig en dat het land dan arme landen zal kunnen helpen.

Zolang het vaccin niet overal ter wereld beschikbaar is en het virus nog niet in alle landen verslagen is, 'zullen we niet helemaal veilig zijn', klonk het.

*

EEN REPUBLIKEINS THEEKRANSJE

OVER DE WISSEL VAN DE WACHT IN DE GOP

*

Roan Asselman

-

In 2012 werd Ted Cruz, de enige zoon van een Cubaanse vluchteling, verkozen als Senator voor de Amerikaanse staat Texas. Cruz werd verkozen als lid van de Republikeinse Partij, maar zijn campagne was in belangrijke mate een kruistocht tegen de eigen politieke familie. Steun kreeg hij bijna uitsluitend van de Tea Party-beweging, een gedecentraliseerd geheel van conservatieve verenigingen die de leiding van de Grand Old Party verweet de partijprincipes te hebben verloochend in ruil voor politieke macht in de hoofdstad.

Tea Party

Met weinig naamsbekendheid en nog minder geld begon Cruz aan zijn campagne. In de Republikeinse voorverkiezing moest hij het opnemen tegen de door de partijleiding gesteunde vicegouverneur van de staat, David Dewhurst. Dewhurst werd reeds vier keer verkozen in Texas (drie keer als vicegouverneur, één keer als landcommissaris) en was zegezeker. Maar Cruz, die omwille van zijn beperkt budget gebruik maakte van guerrillatactieken, bestookte Dewhurst non-stop vanop de rechterzijde. En met succes. De Washington Post noemde de uiteindelijke nederlaag van Dewhurst de ‘grootste verrassing van 2012’ en een overwinning van de partijleden op hun leiders.

Dankzij deze overwinning werd Cruz, de conservatieve bommengooier, lid van de Amerikaanse Senaat, een instituut dat prat ging op collegialiteit en consensusbereidheid. Maar de nieuwste Senator uit Texas was niet de eerste Tea Party-gezant in de Senaat. Tijdens de tussentijdse verkiezingen van 2010 werden Marco Rubio (uit Florida) en Rand Paul (uit Kentucky) verkozen. Beiden versloegen door het Republikeinse partijestablishment gesteunde kandidaten.

Golden Boy

Paul, Cruz en Rubio zouden elk hun eigen weg zoeken in de Amerikaanse upper chamber. Paul werd de stem van de libertaire strekking binnen de partij. Hij focuste niet-aflatend op de ‘zinloze’ oorlogen in het Midden-Oosten, het ‘gefaalde’ antidrugbeleid en de opstapelende begrotingstekorten. Cruz positioneerde zich als de belangrijkste tegenstander van de gezondheidszorgwet van president Barack Obama (‘Obamacare’). Rubio, net als Cruz de zoon van een Cubaanse immigrant, werd een prominent criticus van Latijns-Amerikaanse autocraten. Ook zou Rubio in 2013 lid worden van de beruchte ‘Gang of Eight’ (‘Bende van Acht’), een groep Republikeinse en Democratische senatoren die een immigratie compromis uitdokterden.

Dat Rubio zich te inschikkelijk zou hebben opgesteld tijdens de immigratie-onderhandelingen werd hem enkele jaren later niet in dank worden afgenomen door de partijbasis. In 2016 besloten Rubio, Paul en Cruz mee te dingen naar de partijnominatie voor het presidentschap. De kandidatuur van de telegenieke golden boy Rubio werd door verschillende partij-toppers gezien als een uitgelezen kans om een meer ‘divers’ electoraat aan te spreken. Met Hillary Clinton, de oude, blanke vertegenwoordiger van een politieke dynastie, aan Democratische zijde zou Rubio, de jonge Cubaans-Amerikaanse self-made man, een interessanter levensverhaal kunnen voorleggen aan de etnische minderheidsgroepen die in 2008 en 2012 massaal voor Barack Obama kozen.

de aanbevelingen van het partijbestuur niet aansloten bij de wensen van de partijbasis

Deze hoop sloot aan bij de ondertussen beruchte autopsie die de GOP had besteld na de overwinning van Barack Obama op Mitt Romney. Eén van de belangrijkste conclusies van dat verslag was dat de partij verzoenendere taal zou moeten spreken omtrent immigratie en integratie in een land met een toenemende etnische diversiteit. Dat Donald Trump die autopsie spreekwoordelijk de vuilbak in zou kieperen toen hij in 2015 zijn gouden roltrap afstapte, in niet mis te verstane bewoordingen zijn plannen over een grensmuur toelichtte en vervolgens omhoogschoot in de peilingen, doet vermoeden dat de aanbevelingen van het partijbestuur niet aansloten bij de wensen van de partijbasis.

Cocktailfeestjes

Donald Trump wist het Tea Party-vuur dat gedoofd was na het initiële succes van 2010 en 2012 opnieuw aan te wakkeren. De ideologische overlap tussen beide bewegingen was zeker niet volledig. Zo was er binnen de Tea Party een prominente rol weggelegd voor budgettaire discipline, iets waar The Donald niet in geïnteresseerd was. Maar de fundamentele drive was dezelfde: antipathie jegens Republikeinse carrière-politici die zich meer thuis leken te voelen op cocktailfeestjes met Democraten in Washington D.C. dan in hun eigen districten en staten.

Maar net zo opvallend als Donald Trumps uiteindelijke overwinning was het relatief succes van de overige Tea Party-kandidaten. Ted Cruz en Marco Rubio zouden tijdens de Republikeinse voorverkiezingen respectievelijk het tweede en derde grootste aantal staten binnenhalen. Het oude partij establishment was daarentegen nergens te bespeuren.

 

De neergang van de oude garde werd door niemand zo belichaamd als door Jeb Bush, op papier de topfavoriet voor de nominatie. Bush was de zoon van de voorlaatste Republikeinse president en de broer van de laatste. Als gouverneur (1997-2007) van Florida, de belangrijkste swing state, had hij bakken ervaring opgedaan als regeringsleider. Ook trouwde Bush in 1974 met een Mexicaanse vrouw en sprak hij vloeiend Spaans. Tot slot had de oud-gouverneur geen probleem met fondsenwerving, een essentiële gave in de money race die de Amerikaanse presidentsverkiezing is. Bush’ belangrijkste vehikel zamelde nog voor hij in de race stapte meer dan 100 miljoen dollar in, voornamelijk van de traditionele donoren van de partij.

Theekransje

De Tea Party-beweging was een uitdrukkelijke verwijzing naar de Boston Tea Party uit de begindagen van de Amerikaanse republiek. Als protest tegen de Britste belastingpolitiek in de kolonies kaapten de ‘Sons of Liberty’ enkele schepen aangemeerd in de haven van Boston en gooiden de geïmporteerde thee overboord. Deze daad van verzet was de logische conclusie van een vervreemding van de Amerikaanse kolonisten van hun politieke leiders in Londen. Zij voelden zich niet langer adequaat vertegenwoordigd — ‘no taxation without representation’ [geen belasting zonder vertegenwoordiging] — door een elite die hen als een vanzelfsprekend wingewest behandelde.

een kloof de breedte van de Grand Canyon tussen Republikeinen in de hoofdstad en Republikeinen in de rest van het land

De verkiezingen van Rand Paul, Marco Rubio, Ted Cruz en, enkele jaren later, Donald Trump waren in zekere zin een heruitgave van de 18de-eeuwse Tea Party. Conservatief Amerika — het hart van de Republikeinse Partij — zag haar leiders tijdens de Bush-jaren (2000-2008) een verkeerde weg inslaan. De idee leefde dat beroepspolitici tijdens hun (her)verkiezingscampagnes lippendienst bewezen aan de ideeën en bekommernissen van conservatieve activisten (de grassroots), maar dat zij eenmaal in Washington D.C. nog maar weinig aandacht besteedden aan de thuisbasis. Tijdens het Bush-presidentschap en in de eerste jaren erna ontstond er een kloof de breedte van de Grand Canyon tussen Republikeinen in de hoofdstad en Republikeinen in de rest van het land.

‘Daad van liefde’

Een veelzeggend voorbeeld waren de aanbevelingen omtrent het partijstandpunt inzake immigratie in het eerder vermelde autopsierapport. Terwijl het partijhoofdkwartier bekommerd was om het onvoldoende ‘inclusief’ taalgebruik betreffende (illegale) immigratie, was het voetvolk de compromis bereidheid van de partijbazen grondig beu. Jeb Bush, blind voor deze shift binnen zijn partij, had te laat door dat de Bush-lijn inzake immigratie — met als pronkstuk een legalisering van de meer dan tien miljoen illegale immigranten — niet langer een Republikeinse voorverkiezing kon winnen.

Toen Bush in 2014 de illegale grensoversteek van Latijns-Amerikanen omschreef als een ‘daad van liefde’, had niemand door dat (onder meer) deze attitude hem twee jaar later de partijnominatie zou kosten. Toen Bush tijdens een debat in 2015 gevraagd werd of hij daar nog steeds hetzelfde over dacht, antwoordde de oud-gouverneur bevestigend. Hij voegde eraan toe dat velen van hen ‘geen andere keuze hadden’ en dat er een ‘pad naar een legaal statuut’ moest komen voor de miljoenen illegalen reeds in het land. Donald Trump publiceerde daarop prompt een video waarin Bush’ ‘daad van liefde’-uitspraak afgespeeld werd over een slideshow van politiefoto’s van illegale immigranten die aangeklaagd of veroordeeld werden voor moord.

Love it or hate it, maar voor de voorzienbare toekomst is dit de nieuwe Republikeinse Partij. Een theekransje met figuren als Trump en Cruz, aangevuld met nieuwe gezichten als Matt Gaetz (Huis van Afgevaardigden, Florida), Lauren Boebert (Huis van Afgevaardigden, Colorado) en Josh Hawley (Senaat, Missouri). En de uitnodiging voor Bush en co? Die ging wellicht verloren in de post.

Roan Asselman

Roan Asselman (1996) studeerde rechten (KUL) en vermogensbeheer (EMS). Voor Doorbraak schrijft hij overwegend over de Amerikaanse politiek. Omschrijft zichzelf als conservatief in temperament en dus in gedachtegoed.

 

*

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Met wat wijsheden uit de Nieuwe Wereld kunnen we weer de hete brij koelen van de vernederingen in eigen land. Taalwetten zijn als fopspenen die de babymond moeten paaien om die – tegen het uithongeren - te doen zwijgen. Zelfs na bijna 200 jaar; d.i. na ruim 5 à 6 generaties van zogezegd harde Vlaa    mse tegenacties, is het enige resultaat dat wij in een ‘cordon sanitaire’ als achter prikkeldraad worden afgesloten.

In een democratisch land, waar de meerderheid van de bevolking door een criminele bende vreemd-taligen als werkslaven geminoriseerd wordt.

Hoelang nog, waarde landgenoten? Waarom komt er na de Brexit, geen, Vlamxit? Wat trouwens een hereniging zou zijn die Vlaanderen in het verleden altijd voorspoed en welstand heeft gebracht.

Maar in Vlaanderen leven we nu eenmaal op de breuklijn tussen Germaanse werkzaamheid en Francofoon profitariaat….

Misschien dat het uiteindelijk aan onze generatie is om netjes vóór de kaap van de 200-jarige eindmeet de boel de nek om te draaien? Btissel Hoofdstad aan de meest-biedende verkocht en luchtdicht afgesloten voor alle uitbreiding richting het Moederland. Na googsten zes maand staan die dan stamelend en bedelend aan de poort. Om AUB wee te mogen aansluirten..

*

Digitalia