maandag 26 april 2021

500602 - OVER HET ‘HUBBELIAANS’ ZIJNDE DE NALATENSCHAP VAN DR JOZEPH GOEBBELS; DE NAZI Mini STER VAQN ADOLF HITLER

 

.

ZONDAG 25 APRIL 2021

*

500602 - OVER HET ‘HUBBELIAANS’ ZIJNDE DE NALATENSCHAP VAN DR JOZEPH GOEBBELS; DE NAZI Mini STER VAQN ADOLF HITLER

*

I N H O U D

 ONZE GELIEFDE DRAKENKOP VIVALDI-REGERING KRIJGT ER DUCHTIG VAN LANGS VAN DE A v/d P À LA CREVIETSKAJA MET HAAR NUL-DISCRIMINATIE VOOR DE WERKVLOER DECEEET IN WORDING.

*

VOORWOORD

In ’n vriegere Blog (die nog moet verschijnen: sorry voor deze vergetelheid die louter te wijten is aan een kaerakterfout van opsteller dezes) – trok ik reeds de aandacht op deze meer en meer voorkomende manipulering van wat er terecht roert onder de Bevolking van elk normaal land ter wereld.

Dat is eerst inspelen op de bestaande onrtstemming, om die dan langzaam maar zeker om te buigen – liefst met eige hilariteit – in de gewenste richting, quasi ongezien zo ver weg van wat de Bevolking eigenlijk wil.

Voorbeeld. Korte tijd voor de Val van Het Derde Rijk (en met ‘’n Nucleair ‘Wubderwaffe’ in het vooruitzicht) ‘Wollen Sie den Totalen Krieg?’…..

Anders gezegd: we staan HIER e n NU op een zucht van de totlae inegrateie.

Een integratie niet van de Zwarten in die van ons, maar WIJ in die van de aanspoelende Zwarten…..

Crevitskaja wou noch ùin  noch meer de NAMEN vfan alle werkgevers die ipso facto Zwarten niet willen, om die er vervolgensd weg te pesten. Wat ze – maar àl te doorzichtig - bij voorbaat afliegt.

Vandaag, Zondag, kreeg elke kokekenklant bij de Wqrme Bakker dat fameus rodelblad uit de Anrwerpse Hoerenbuurt (De Standaard – Het Nieuwdblad – Sportwereld, VTM 1, VTM2, VTM 3 en VTM 4) waar Führer Mertens de draak kon steken met zijn soortgenoot ’t Sloefke Vooruit, de amechige maatregelen van deze Regerong, enfin, met ales waar ook het Vlaams Belang tegen fulmineert, dat verdoriorie nergens aan het woord mag komen.

Kortom: het ligt er vingerdik op, de mesen het zullen slikken zodat ter afkoeling, hun misnoegdheid afgeleid wordt naar de A vd P en dus in geen gebal naar het VB.

-

Een Propagana Staffel waar Oom Adi terecht fier op zou zijn. Wat dus niet veel goeds belooft….…


 

&

*

Op de bane naar Dikksmuide is boer Sampers een stukske land aan het omspitten en nadat hij een pijpe met Werviksen heeft aangestoken, leunt hij op zijn spa met de bedoelinge vijf minuten uit te rusten. Valt er daar nen automobiel stille met aan boord ne vent, col en plastron en verzekers ne voyageur in stofzuigers of ne schrijver van ’t stadhuis, die hem toe roept: “Is dat hier Staan of Werken!” Boer Sampers voelt zich ineens niet deerlijk in zijn kruis gegrepenn. “Zoud gij geloven, besten here,” roept ie terug, “da’k ik op mijn land nog doe wuk da’k ik wille!”

http://blog.seniorennet.be/guvaal/







HET GROENE MATTHEUS EFFECT

In mijn blog van 19 dezer (‘De stekkerauto’s’) schreef ik reeds dat het nog wel even zal duren vóór we met zijn allen elektrisch zullen rijden. Om dat te verwezenlijken, zal er genoeg stroom geproduceerd moeten worden en moet die stroom betaalbaar blijven. Maar zelfs daarmee houdt het niet op. Als er in dit land, zeg maar tegen 2030, zo’n driekwart miljoen elektrische wagens zouden rijden die allemaal een elektrische laadpaal zouden moeten hebben, dan zou dat laatste alleen al een meerkost worden van zo’n anderhalf miljard euro. Momenteel heeft de helft van de bestuurders van elektrisch aangedreven bedrijfswagens zo geen paal aan huis en is die verplicht zijn wagen op te laden op het werk (waar dat kan) of op openbare laadplaatsen. Dat betekent wel hogere kosten, maar heeft als voordeel dat het sneller gaat. Via een eigen laadpaal opladen gaat een stuk trager en zal bij de meeste bestuurders buiten de werkuren moeten gebeuren, wat een risico kan inhouden op gebied van veiligheid. Er zijn al enkele nachtelijke brandjes geweest met het opladen van elektrische fietsen en die hebben heel wat minder stroom nodig.

Daarmee is nog niet alles gezegd, want die nieuwe laadpalen zullen moeten gekoppeld zijn aan een zgz ‘slimme’ digitale meter, dit om te voorkomen dat het net het in de loop van vooral de avond – wanneer de meeste stroom verbruikt wordt - begeeft. Het zal ook een tijd duren vóór dat allemaal gerealiseerd zal zijn. Als dat elektrisch rijden tenslotte algemeen zou worden, zal de staat een serieuze terugval kennen aan accijnzen, die dan op e.o.a. manier zal moeten worden gecompenseerd.

Tenslotte zullen het de beter bemiddelden zijn die het meest van deze vergroening zullen genieten. In Noorwegen, waar elektrische wagens al enkele jaren grote fiscale vrijstellingen krijgen, vallen de minder bedeelden uit de boot. Dat is wat men het ‘Mattheus effect’ noemt, wanneer steeds meer wordt gegeven aan wie al veel heeft. Tegelijk wordt wie minder heeft, nog meer afgenomen. (‘Wie heeft zal gegeven worden’ : Mattheus 25.29).    Ik heb zo het idee dat de zgz ‘groene omslag’ nog niet voor morgen zal zijn.

---

En dan nog dit:

-         ‘Wat is het leukst aan Brussel?’ - ‘De trein naar huis’.

(Vrij naar Bert Kruismans, die het toeschrijft aan de Luikenaars, maar dat m.i. ook voor de meeste overtuigde Vlamingen geldt).

*

VIEZE DINGEN: POPULISME EN ELITISME

*

Elite, moraal en politiek vormen samen geen lekkere cocktail

Philippe Clerick

-

Er wordt al jaren gesproken en geschreven over populisme, maar veel minder over de noodzakelijke tegenhanger ervan: het elitisme. Het zijn blijkbaar allebei vieze dingen. Slechts een moedige enkeling durft het ene dan wel het andere onbeschroomd te bepleiten.

Ik heb weinig moeite met ‘welbegrepen’ populisme of elitisme. In het leger was ik lid van een regiment – hét regiment – dat zich trots tot de elite van het leger had uitgeroepen. Mijn zoon speelde in het jeugdvoetbal in de zogenaamde nationale ‘elite’-reeks. Doe je iets fout als je beter een pas opvangt of doorgeeft dan je vriendjes, of godbetert vaker scoort, of als je een speedmars en een hindernissenparcours in een heroïsche tijd aflegt terwijl je, in tegenstelling tot in die Amerikaanse films, je geweer en ‘stormgordel’ meesleurt?

De massa is manipuleerbaar

Tom Naegels verwondert er zich op zijn facebook pagina over dat gewezen Vlaams Blok-kopstuk Roeland Raes in 1973 zonder schroom opriep tot het vormen van een ‘elite’. ‘Men zou er maar eens mee moeten ophouden,’ had Raes geschreven, ‘om iedereen te willen overtuigen dat de massa gezag, wijsheid en collectieve wil bezit… Het tegendeel is waar: de massabeweging is verward, onzeker, manipuleerbaar.’ Mij verwondert het helemaal niet dat Raes dat schreef, want ’t was de zuivere waarheid, toen en nu. Akkoord, Tom van Grieken zou zoiets nu niet meer zeggen, maar de elite waar Raes over schreef was een andere dan die waar hedendaagse populisten tegen te keer gaan.

terwijl mijn eigen democratische overtuiging in die tijd vooral de ‘leidende rol van de voorhoedepartij’ behelsde

Wél fout is de conclusie die Raes, en met hem het Vlaams Blok van de begindagen, aan de stelling verbond: dat democratie, in die tijd door sommigen ook ‘domocratie’ genoemd, een slecht systeem was. Ik heb lang geleden Jurgen Ceder op een meeting nog rustig horen uitleggen dat je staatszaken niet aan de democratie moest overlaten, net zomin als je een medische diagnose overliet aan de schoonmaakploeg van het ziekenhuis. Ik heb toen heftig geprotesteerd vanuit de zaal, terwijl mijn eigen democratische overtuiging in die tijd vooral de ‘leidende rol van de voorhoedepartij’ behelsde, een extreem elitisme dat was uitgewerkt door Lenin in Que faire?

Het is gewoon erg moeilijk om je een maatschappij voor te stellen met helemaal géén elites die een stempel zetten op de gehele samenleving. Zo’n maatschappij zou voortdurend de spontaan opduikende elites moeten onderdrukken, en dat onderdrukken zou ook weer door een elite moeten gebeuren. In zulke omstandigheden is het beste nog om het bestaan van elites te aanvaarden als een fact of life, en om de aandacht te verplaatsen naar de vraag hóe de elites tot stand komen en wát ze doen.

Soorten elites

Er zijn om te beginnen soorten elites: de financiële elite, de culturele elite, de artistieke elite, de intellectuele elite, de onderwijzende elite, de technologische elite, de sportieve elite, de politieke elite, de bureaucratische elite en wie wil kan er nog veel meer bedenken. Er heeft wellicht nooit een samenleving bestaan waar de verschillende elites mooi samenvielen, en dat is vandaag evenmin het geval. Ik had bijna geschreven: vandaag, minder dan ooit, maar zoiets zou ik dan weer moeten gaan controleren en hoe begin je dááraan?

Word je makkelijker notaris, apotheker of dokter als een van je ouders notaris, apotheker of dokter is?

Met dat alles verwant is de kwestie van de toetredingsvoorwaarden. Hoe word je lid van een elite? Is het je aristocratische afkomst die het hem doet? Moet je een staatsexamen afleggen, als de mandarijnen? Kun je een entreekaartje kopen als je veel geld hebt? Hoe belangrijk zijn de netwerken van ons-kent-ons? Word je makkelijker notaris, apotheker of dokter als een van je ouders notaris, apotheker of dokter is? Mijn zoon studeert geneeskunde en de meeste van zijn vrienden zijn dokterskinderen. In Spanje, liet ik mij vertellen, gebeurde het wel eens dat een universitaire leerstoel overging van vader op zoon. Zelf hou ik nogal van het meritocratisch beginsel – ‘la carrière ouverte aux talents’ zoals Napoleon het verwoordde – maar ook dat heeft zijn nadelen: als je er niets van terecht brengt, kun je de schuld niet geven aan het milieu waarin je geboren werd, het kastesysteem waarin je opgesloten bent, het glazen plafond waar je tegenaan botst of de ‘structurele’ discriminatie die in het systeem zit ‘ingebakken’.

Morele elites

Toen Roeland Raes in 1973 scheef over de noodzaak van een elite, dacht hij ongetwijfeld niet aan een sportieve, financiële of technologische elite, maar aan een morele elite, in de traditie van Plato en zeg maar: Joris Van Severen. Dat is een heikel punt. Er bestaan ongetwijfeld mensen die hogere morele principes hebben dan andere, en er ook naar leven. Maar zoeken die mensen elkaar op? Vormen ze samen een club? En wat gebeurt er áls ze samen een club vormen? Zoals de Farizeeën waar Jezus tegen te keer ging, of de Brahmanen waar Boeddha zo kritisch over was. Bij zo’n club rijst al snel de vraag of het om ‘heiligen’ of ‘schijnheiligen’ gaat. De ‘Compagnie du Saint-Sacrement’ had Tartuffe als vooraanstaand lid. De puriteinen van Salem waren op hun manier erg deugdzaam, maar verdraagzaamheid stond op hun deugdenlijstje niet bovenaan. Vandaag hebben we de Orde van de Politiek Correcten en ook die hebben het daar moeilijk mee.

 

CORONA & CENSUUR

VRIJE COMMENTAAR

*

Mede dank zij (!) mijn snel afnemend gezichtsvermogen is er nu tijd zat voor de gratis ‘Luisterboeken’ van de Braille Liga. Daar verslind ik met huid en haar zoveel mogelijk wetenschappelijke studies over de Jaren 1933-1945, zodat de achterkant van wat ik zelf op verre afstand tijdens die jaren zelf heb beleefd, duidelijkrt wordt. Zoals met het Christendom en het Marxisme, is aan alles veel goeds. Maar dat wordt meestal om duizend en nog een reden van meet-af-aan afgeboord rn zelfs misbruikt tot in het criminele.

Stel U even voor dat Winston Churchill de kaart van Oom Adi getrokken had on Vadertje Stalin er onder te kringen:        had die duivelse Islammij dan ook maar één millimeter kans gekregen? Peter Meerens? Hila Ceviskaja?

II do not stink so.     

-

Ben ik nu, door zo te spreken, gene ruggengraatloze Tsjeef meer, geen rood- of blauw gevlamde Groene, maar                 ne vuile Zwarte, of…. erger: Nen Blokker, nen Vlaams Belanger die dot kloteland om zeep wil.

Neen, begot. Very mercy. Ik ben, met de twee voeten op de grond, samen met velen, alleen échtich en, téschtich van deze tijd.

Ik en zal pas Lid worden van het VB als de Partij nu eens eindelijk naar voor treedt met duidelijke kloten aan het lijf.

Intussen mag Phlippe Le Premier de Cobourg content zijn net deze pandemie zonder einde, want zo lang die rondwaaert kan er geen einde gesteld worden aan de leegmelkerij van Vlaanderen.

*

nDigitalia


Geen opmerkingen: