donderdag 19 november 2009

DE LEEUW VAN JUDA

25 jaar na Live Aid: Ethiopië verdoezelt nieuwe voedselramp

Volgens de Verenigde Naties zullen meer dan zes miljoen Ethiopiërs de komende maanden nood hebben aan voedselhulp. De Ethiopische regering is echter terughoudend om hulp te vragen net nu ze voor Afrika het voortouw mag nemen in de onderhandelingen rond de klimaatsverandering. 25 jaar nadat de wereld zich via Live Aid bewust werd van de honger in Ethiopië, dreigt de geschiedenis zich te herhalen.

Officieel is er veel weerstand tegen de 'doemrapporten' over nakende hongersnood, en laten hooggeplaatste ambtenaren verstaan dat de situatie vandaag veel minder erg is dan in 1984, toen zo'n 1 miljoen mensen omkwamen. 'Off the record' bevestigen bronnen evenwel dat de regering van premier Meles Zenawi de omvang van de dreigende ramp doelbewust minimaliseert en de toegang blokkeert tot gebieden waar hongersnood het ergste toeslaat.

"Crisis bewust onderschat"
De jongste schatting door de VN, die overmorgen openbaar wordt gemaakt, gaat er zelfs van uit dat negen miljoen mensen hulp nodig hebben. De plaatselijke regering weerlegt dat cijfer, en wil het reduceren tot vijf miljoen. Mensen die bezittingen kunnen verkopen om aan eten te geraken, mogen niet worden meegeteld, zo klinkt de redenering. Gevreesd wordt dat de ware schaal van de crisis hierdoor onderschat wordt, en dat het regime ook hulp weigert politieke tegenstanders.

"Ethiopië moet de crisis aanvaarden en geen schrik hebben voor statistieken", vindt Gareth Thomas, een functionaries bij het Britse Departement voor Internationale Ontwikkeling. "De situatie verschilt wel degelijk van 1984, maar toch blijft er een enorme behoefte aan internationale hulp. Juiste en tijdige informatie kan mensenlevens redden en verhinderen dat kinderen ondervoed raken."

Verdubbeling bevolking
25 jaar geleden telde Ethiopië zon 35 miljoen inwoners, vandaag zijn dat er al ongeveer 80 miljoen. Tegen 2050 zou de bevolking nog eens verdubbelen. De vrees is groot dat het land, dat steunt op weinig efficiënte landbouw, ook in de toekomst in de problemen kan komen. Meles stelt klimaatsverandering en te weinig regen verantwoordelijk voor opeenvolgende mislukte oogten, maar waarnemers noemen de staat - die eigenaar is van het land en te weinig zaad en meststoffen produceert - als even grote factor (tw)

Boeketje Digitalis
(aan de Evenaar geplukt, verslensd en verschrompeld…)

Gisteren kon ik aan de hand van Wikipedia en na de gesmoorde kreet wegens zoveel menselijke ellende vanwege Marie Rose Morel, een beetje mijn geheugen opfrissen over dit Evenaarland, Er was nog iets anders, naast de herinnering aan de Leeuw van Juda, die dichterlijke omschrijving van een mij verder onbekend Afrikaans staatshoofd. Maar wat? De juiste context met wat ooit bij Mussolini de theorie deed opborrelen, dat Italië zowat de enige Europese grootmacht was, die net zoals Frankrijk, Engeland, Duitsland (min of meer) en zelfs Nederland, geen kolonies had, ontsnapte mij. Trouwens, Abessinië, waar lag dat? Wat en hoe waren de raakvlakken met Khadafi-land (Tunesië)? Wat was met Tripoli, Tunis, El Alamein, enz, allemaal begrippen die in Vlaanderen een ver-van-mijn-bed-show waren, toen…..Trouwens, in die dagen ging mijn aandacht naar de esbattementen van de oorlogvoerenden, de As Mogendheden Duitsland-Italië-Japan versus de ‘Geallieerden’ (= de goeien!), en minder naar de woestijnen en hun bewoners onder de Noord Afrikaanse zon, waar de strijd werd uitgevochten.
Ik moest bij mijn (lieve) echtgenote te rade gaan, om mijn geheugen op te frissen . Zij beschikt inderdaad over een prozaïscher geheugen en Woestijnvossen of Leeuwen van Juda waren nooit aan haar besteed. Zij wist nog alles over een afgrijselijke foto van vele jaren terug die toen in het nieuws kwam. Inderdaad;;;toen ging het ook over Ethiopië. Een zwart-wit foto van een kind-geraamtje, met brandende zwarte oogjes en opgezwollen buikje, dat hulpeloos op stokkebeentjes stond te poseren op een stuk gebarsten en verschroeide aarde. Ach ja, het was inderdaad een tafereel dat toen, in 1984 de wereld schokte.
Nu lees ik over de bevolking-explosie (van 30 naar 78 miljooen in een paar decennia – en ik bedenk bitter dat daar ‘the struggle of the fittest’zit aan te komen. Geen frisse vrolijke ‘Krieg’ en een ‘Gott mit Uns’ die de bevolking decimeert. Geen pest of cholera die iedereen kan wegmaaien, ook de beter bemiddelden. Zelfs geen aids, want de overwegend Christelijke bevolking zal wel niet handelen als konijnen…Gewoon de honger zal daar de mensen uitroeien.
En dat is zuiver de schuld van de Overheden aldaar. Want het land is vruchtbaar.

Geen opmerkingen: