Tuur Van Wallendael had zijn manier om het VB voor schut te zetten. In De Morgen van 12 september 2009 vertelde hij: “Jaarlijks zitten we in de stad met het probleem van onze moslimvriendjes die schaapjes de strot oversnijden voor het Offerfeest. Het Belang had jaren geleden ineens de dierenbescherming ontdekt en sprak zich in de gemeenteraad uit over die wrede slachtpraktijken. Ik, met mijn bevoegdheid van schepen van erediensten, moest reageren. Ik zei tegen de mevrouw die het geval aankaartte: ‘Mevrouw, ik moet iets vertellen. Een paar weken geleden was ik in een restaurant lekker aan het eten en daar kwam ineens de top van uw partij binnen. Dewinter, Marijke Dillen, Annemans en nog een paar. En weet je, de helft van dat gezelschap heeft oesters gegeten als voorgerecht. Nu, mevrouw, die oesters slachten we niet hé, die vreten we levend op. Idem voor de door en door Vlaamse garnaal: die gooien we levend in kokend water. En vis, beste mevrouw, die laten onze vissers gewoon stikken. Wanneer gaat u daartegen optreden? (lacht) (…) Als ik ze kon pakken, liet ik dat zeker niet liggen
Uit http://aff.skynetblogs.be/
-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-
Boeketje Digitalis
(met grafreuk)
Op mijn schrijftafel staat, een beetje verlegen in een hoekje achter stapels oude lectuur, de namaak hardstenen buste van de Grootste Vlaamse dichter Aller Tijden, Kapelaan Guido Gezelle. Hij heeft me al dikwijls aan Einstein doen denken : alles is relatief in het leven. Gezelle en Einstein, twee handen op één buik…Mij dunkt dat hij vandaag, toen hij me bezig zag met het AFF, weer die speciale goedmoedige monkellach had opgezet net als die dag toen hij schreef:
IK JEUNE MIJ DAARIN
Ik jeune mij daarin,
ik jeune mij daaran,
als ik een liedtje mag dichten;
ik jeune mij daarin,
ik jeune mij daaran,
als ik het liedeke kan.
Niet dat ik de Meester wil naäpen, mij met hem vergelijken of op een of andere manier minder eerbiedig zijn tegenover zijn vereerde nagedachtenis, maar toen ik bij de meisjes en jongens en de tussensoort van het AFF deze tekst vond die ze toeschrijven aan Tuur Van Triestendael; dacht ik: ‘Hoe kunde nu zo stom zijn om Uw eigen al lang vergeten dwazigheid terug op te rakelen’…..
Want dat is typisch voor dat soort wereldhervormers. Een non-argument van een totaal andere orde en naast de kwestie aanwenden om aan een klaarblijkelijke ongemakkelijke situatie te ontsnappen….Want aan dat sluikslachten is tot op de dag van vandaag niet veel veranderd…
Over de repliek die het Groot Verstand Tuurke toen kreeg wordt niet gerept, maar het had kunnen geweest zijn: ‘Nooit zelf oesters in Uw eigen restaurant gegeten of nooit in de keuken geweest als garnalen of kreeften bereid worden?’ – Gevolgd door ‘En nooit staan kijken aan de rand van het voetpad hoe het ene schaap na het andere, met grote verschrikte ogen, door veel sterke handen op zijn zij in de goot gedwongen wordt, de kop^achterover gerukt en de doodsreutel gedurende vele seconden met het laatste bloed uit de doorgesneden keel gutst? ‘Ga dan maar eens zien de volgende dag wat er in de goot is achtergebleven….Tracht eens een reportage voor ‘Koppen’ te maken, een voor ‘wild slachten’ in de straatgoot of thuis in de badkuip en een voor slachthuis-afhandeling….Of vraag een optocht in elke stad met veel witte ballonnen en hele horden Gaia-mensen als schapoen verkleed…Liefst met begeleiding van het Leger en veel tanks, want gewone politie zal niet volstaan om de Muzelbevolking op afstand te houden…
Dan dacht ik, neen, omwille van al dat dierenleed over geheel de Islamwereld,, mag ik mij niet langer verlustigen met het versje van de Meester! Ik jeune mij in de ongelofelijke naïviteit van het AFF en tja, dat daarbij onwillekeurig dat versje in mij opkomt, dat is sterker dan mezelf….
Zoals Ons Heer zuctte op Zijn kruis: ‘Vader, vergeef het hen, want zij weten niet wat zij doen’…....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten