***
Donderdag 2 mei
Zon 6u15-21u05
H Walbert
(Dagklapper
overgenomen van ® ‘tSCHELDT)
.
1364 - DE GEMIJTERDE
MUIZEN BRULLEN
°°°
Wind-
en regenvrije rouw-ruimte in crematorium
Met
aanbouw (achteraan) met verbradings installaties die gelijktijdig 5 lijken
aankunnen. Incl. bloemen en Kronen. Urnen vanaf 250 Euro.
°°°
De Bisschoppen zijn zich
plotsklaps bewust geworden van de penibele situatie waarin zij hun schaapjes
gebracht hebben. Zij verheffen zowaar hun stemmetjes. Want diep in hun hart
ontdekten zij ineens hun historische zending van de zieken bezoeken en de doden
begraven. Nog even doordenken, en misschien vinden zij zelfs de gehele doden-ritus
terug, met de Sacramenten der Stervenden en
zo. Al valt dat moeilijk te rijmen met de witte jassen en de genade-dood die
thans veel van hun cliënten kiezen. allemaal tijdens dezelfde werk-uren.
*
Zouden zij zich nog wel de
houding herinneren van hun Grote Baas, zo’n kleine 2.000 jaar geleden, die de
kooplieden en de geldwisselaars met zweepslagen uit de Tempel verjoeg? Zij zijn
dubbel zo oud als Hij, die toen niet eens 30 jaar was, maar er stak meer poer,
zo vertellen de Schriften, in Zijn kleine teen dan in hun gemijterde koppen.
Scheiding van Kerk en
Staat is zo’n dooddoener waarmee alles kan uitgelegd worden waarvoor men te laf
is geweest. In naam van de heilige diversiteit heeft de Kerk voetje bij voetje
alles uit de handen gegeven. De industrie der dood heeft het grof geldgewin ontdekt
en de Kerk op haar eigen terrein moeiteloos verslagen. De Madam van de Funeral
Service (!) schikt de bloemen rond de dure lijkkist (heeft iedereen die
wel gezien? Vroeger lag daar een zwarte pelerine over!), buigt
vervolgens, de rug naar het publiek, zo diep, dat we de naad van haar kousen
kunnen volgen tot ongeoorloofde hoogte en bladert vervolgens achter de lezenaar
in de daar achtergelaten rommel. Juist. Hemel! Men heeft betaald voor de ‘afwerking’
een Kerkelijke Dienst, en nu is ze wel vergeten te kwispelen, zeker! De
lijkbidders herstellen rap, discreet e stil de fout. Madam slaat de ogen ten
gronde en schikt met een achteloos gebaar haar hoedje. Enfin, ze vindt eindelijk
het goede papiertje, dat met een R.I.P erop, en een klein kruisje bovenaan. Ze
begint met monotone stem de afgezaagde zinnen te lezen. Grote maar oppervlakkige
woorden, bedacht door een varieté-artiest zon der inspiratie. Er hangt of staat
in dat ‘lokaal A” zelfs geen enkel Christelijk
Symbool, want die zouden ongelovigen of andersgelovigen kunnen kwetsen. Dat
juist daardoor gelovigen wel gekwetst worden, valt niemand op. Het tocht verschrikkelijk,
want de toeganspoort staat reeds naar omhoog, open voor de volgende lading
rouwenden. Die andere rouwdienst-leider met zijn assistenten lopen zenuwachtig
rond, want het begint te regelen. Wat duurt dat daarbinnen lang voor dat
klootjesvolk! Hij wil de corbillard binnenrijden, want zijn klant heeft bij
leven altijd en overal voorrang gehad, en nu moet zijn familie en hijzelf wachten
als de eersten de besten! Dat is slecht voor de commerce, trekt hij de
schouders op, als signaal voor de
collega die binnen nog bezig is met uitbollen..
Dan wordt de dure lijkkist
op de rijdende katafalk helemaal naar voor achter het gordijn gereden en gaan
de deuren daar dicht. ‘Geen toegang voor
onbevoegden’ staat er op. De genodigden van de dierbare overledene worden door
de Firma ter klaarsteende rouwmaaltijd in de stad genodigd, met de verzekering
dat de as-verstrooïng hoogstens een paar uur op zich zal laten wachten.
Aan de achterkant van ‘Gebouw
B’ zijn door de architect ruime magazijnen voorzien, met blinde ramen en volle
ophaal-deuren. Daar wordt de vertrouwelijke commerce geregeld met altijd
dezelfde lijkkisten met collega’s uit andere steden. Uw Oma wordt morgen
misschien opgebaard in een lijkkist die aan haar 37ste experdie aan
toe is. Het lijk vergaat in rook, bijna even bloot als het gekomen is.
*
O U had het koperen
kruisje gewild van de kist? ’n Ogenblikje : U krijgt dat samen met de enveloppe
waarin het rouwbeklag der aanwezigen, samen met de rekeningen. Neen Mevrouw en
Meneer, wij aanvaarden geen kredietkaarten Alleen cash geld. O, U wilt dat
andere beslag, de zware koperen handgrepen ook, dat niet in de oven is gegaan?
Meneer zwanst, zeker? Of wil Meneer ook beginnen in de stiel? Ik zal zien wat
we kunnen doen. U wordt nu verwacht in het kantoortje bij de toegangspoort, dat
nu (we moeten van het syndicaat de werkuren respecteren!) op het punt staat te
sluiten. Wel bedankt, Mevrouw, Meneer, en tot de volgende keer…..
*
En nu (zie hieronder)
willen de Gemijterde Muizen het lijntje een beetje inhalen? Alleen maar op
termijn, zegt U? O Ja. Juist. Eerst afwachten wat de Inburgeringsraad daarover
dekt. Aan al die ‘kansarmen’ is inderdaad niet veel aan te verdienen. Die
worden zo in de grond gestopt in wat textiel, of ze gaan na een schoonmaakbeurt
in de Moskee, in herbruikbare dubbelwandige kisten het vliegtuig in, om in
Allah’s schoot het hoofd te ruste te leggen tegen de warme boezems van de hen
toegezegde 72 maagden.
Voor ons, Ongelovige
Honden, is er zelfs geen Gewijde Grond meer voorzien. Waarom ook : we worden
toch allemaal op die paar vierkante meter grijs geworden pelouse uitgestrooid,
de een boven de andere. Allemaal uit dezelfde strooi-bussen. In alle piëteit,
dat spreekt vanzelf. En met weer een diepe buiging van de Funeral
Service-Madam.
Tenzij Meneer de as van de
dierbare overledene (er zijn daar geen andere!) mee wil nemen naar huis? Dat
kan, hoor. Tegen afgifte van een Bewijs van Burgertrouw en van Goed Zedelijk
Gedrag en 250 Euro voor de urne, goedkoopste model. Tenzij Meneer een nog goedkoper
maar toe-gesoldeerd model zou wensen? Ik moet dat vragen van de Wet : ‘Meneer
is toch geen drug-gebruiker of cocaïne-snuiver?
**
Jullie gebrul, Zeer
Eerwaarde Heren Gemijterde Muizen, komt eeuwen en eeuwen te laat. Too little
and too late.
Bij de kroning van Willem-Alexander
werden de koninklijke attributen, tekenen van zijn waardigheid, alleen even vertoond,
netjes uitgestald op een kussen zoals in Old England. Sedert de Staat de Kerk, verre
van als Hogere Macht zelfs niet als gelijke Macht erkent, moeten de gekroonde
hoofden zich maar als gekroond…veronderstellen. Die symbolen worden in ere
gehouden, in afwachting van wat?
°°°
Ter zake :
Kerk wil geen voorgangers meer
voor uitvaarten in crematoria
® DM 01/05/13, 14u32 − Bron: Belga
*
In de crematoria die in de
toekomst gebouwd worden, worden vanuit de katholieke Kerk geen voorgangers
gemandateerd om er afscheidsplechtigheden te leiden. In de reeds bestaande
crematoria zal de mandatering van voorgangers (priesters, diakens,
gebedsleiders) voor het leiden van christelijke afscheidsplechtigheden tegen 1
januari 2015 worden afgebouwd. Een precies tijdstraject wordt per bisdom
uitgewerkt na overleg met de directies van de afzonderlijke crematoria. Dat hebben
de Vlaamse bisschoppen beslist.
Families die in een
crematorium een laatste gebed willen bij het stoffelijke overschot van de
overledene, kunnen daarvoor ook in de toekomst een beroep doen op de katholieke
Kerk. Het gaat hierbij echter niet om een volledige afscheidsplechtigheid maar
om een kort gebedsmoment dat te vergelijken is met het gebed dat op het kerkhof
kan plaatshebben. De afzonderlijke bisdommen zullen afspraken maken met de
crematoria over de concrete modaliteiten van dit gebedsmoment.
"Uitvaartliturgie dreigt
haar betekenis te verliezen"
"Als bisschoppen erkennen wij het
maatschappelijke belang en de eigen rol van de crematoria, waar mensen geholpen
worden om afscheid te nemen van hun overledenen. Wij willen daarbij de huidige
situatie van levensbeschouwelijk pluralisme ernstig nemen. Evenzeer zijn wij
overtuigd van de blijvende waarde van de katholieke uitvaartliturgie. De
uitvaartliturgie dreigt haar betekenis te verliezen wanneer ze helemaal
losgemaakt wordt van de geloofsgemeenschap. Daarom wordt de uitvaartliturgie in
principe gevierd in de parochiekerken. Wij roepen dus de families die een
katholieke uitvaartliturgie wensen, op om zich te richten tot de
parochies", aldus de Vlaamse bisschoppen.
In 2003 erkenden de Vlaamse bisschoppen
officieel de mogelijkheid om in de toen bestaande crematoria mensen te
mandateren die daar in naam van de katholieke Kerk een gebedsmoment konden
leiden. Dit was bedoeld als een parallel van de gebeden op het kerkhof,
aansluitend op de uitvaartliturgie in de parochiekerk. In de praktijk is dit
afscheidsgebed in vele gevallen echter uitgegroeid tot een meer uitgebreide
plechtigheid die de liturgische viering in de kerk vervangt.
°°°
De
uitvaart-liturgie was voor alle mensen een van de innigste momenten van het
Christelijk Geloof. Na het ‘de profundis’
in de kerk, in processie achter de misdienaars voorop met het Kruis. de
priesters, samen met het ‘In paradisum’..
Het was maar enkele meter ver, in de schaduw van de kerktoren.
Maar
toen ineens bleken al die graven zeer ongezond, en moesten ze dringend
vervangen worden door asfalt : Koning Auto stelde zijn eisen. De kerkhoven
werden ‘doden akkers’ ergens ver weg in de velden. Niemand repte nog over ‘Gewijde Grond of zo, want het
Gemeentebestuur waakte over de ordening van zowel Hemelvaarders of van
Ongelovigen. Geen protserige grafmonumenten meer : in de dood is iedereen
gelijk voor de Wet. Niemand mag nog de rijkste van het kerkhof zijn! En toen
bleven zondag na zondag ook de parkings rond de kerken leeg, want naar de kerk
gaan viel uit de mode. En de Heren Gemijterde Muizen? Zij sloegen de ogen ten
hemel, en leden in stilte.
*
Dat
was zeker niet de lijdende Kerk, maar de Liggende Kerk. Zeker niet de Strijdende
Kerk. Ha neen hé. De Kerk berust en de staat zaagt een voor een de poten van
onder haar stoel.
*
God
bless America, is een mooi gezegde. Maar welke God zou die Muzelman in het
Pentagon bedoelen? Die met zijn on-uitputtelijke voorraad Maagden, of die met
naast zich de Moeder Gods, die wij in deze bloemen-maand wegens Hun warme
menselijkheid, eerbiedig gedenken?
°°°
°°°
Geen opmerkingen:
Een reactie posten